εἰς

English (LSJ)

or ἐς, PREP. WITH ACC. ONLY:—both forms are found in Hom., Ion. poets, and early metrical Inscrr.; ἐς is best attested in Hdt. and Hp., and is found in nearly all early Ion. Inscrr. (exc. IG12(8).262.16 (Thasos, v B. C.), ib.7.235.1 (Oropus, iv B. C.)); εἰς in Att. Inscrr. from iv B. C., IG2.115, etc.; and usually in Att. Prose (exc. Th.) and Com. (exc. in parody): Trag. apptly. prefer εἰς, but ἐς is used before vowels metri gr.; ἐς was retained in the phrases ἐς κόρακας (whence the Verb σκορακίζω) ἐς μακαρίαν. Aeol. poets have εἰς before vowels, ἐς before consonants, and this is given as the rule in Hom. by An.Ox. 1.172, cf. Hellad. ap. Phot.Bibl.p.533B. (Orig. ἐνς, as in IG4.554.7 (Argos), GDI4986.11 (Crete); cf. ἐν, ἰν. The diphthong is genuine in Aeol. εἰς, but spurious in Att.-Ion.) Radical sense A into, and then more loosely, to: I OF PLACE, the oldest and commonest usage, εἰς ἅλα into the sea or to the sea, Il.1.141, al.; εἰς ἅλαδε Od.10.351; ἔς ῥ' ἀσαμίνθους 4.48; ἐς οἶνον βάλε φάρμακον ib.220; freq. of places, to, εἰς Εὔβοιαν 3.174; ἐς Αἴγυπτον, etc., Hdt.1.5, etc.; ἐς Μίλητον into the territory of Miletus, ib.14; εἰς Ἑλλήσποντον εἰσέπλει X.HG1.1.2; ἀφίκετο εἰς Μήδους πρὸς Κυαξάρην Id.Cyr.2.1.2; εἰς ἅρματα βαίνειν to step into... Il.8.115; εἰς ἐλάτην ἀναβῆναι 14.287; opp. ἐκ, in such phrases as ἐς σφυρὸν ἐκ πτέρνης, ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, from heel to ankle-joint, from head to foot, 22.397, 23.169; ἐκ πάτου ἐς σκοπιήν 20.137; ἐς μυχὸν ἐξ οὐδοῦ Od.7.87; κἠς ἔτος ἐξ ἔτεος = from year to year, Theoc. 18.15: with Verbs implying motion or direction, as of looking, ἰδεῖν εἰς οὐρανόν Il.3.364; εἰς ὦπα ἰδέσθαι to look in the face, 9.373, etc.; εἰς ὦπα ἔοικεν he is like in face (sc. ἰδόντι), 3.158, etc.; ἐς ὀφθαλμούς τινος ἐλθεῖν = to come before another's eyes, 24.204; ἐς ὄψιν ἀπικνέεσθαί τινος Hdt.1.136; καλέσαι τινὰ ἐς ὄψιν Id.5.106, etc.; ἐς ταὐτὸν ἥκειν = come to the same point, E.Hipp.273: less freq. after a Subst., ὁδὸς ἐς λαύρην Od.22.128; τὸ ἐς Παλλήνην τεῖχος = facing Pallene, Th.1.56; ξύνοδος ἐς τὴν Δῆλον Id.3.104, cf.Pl.Tht.173d. b Ep. and Ion., also c. acc. pers. (Att. ὡς, πρός, παρά), Il.7.312, 15.402, Od.14.127, Hdt.4.147; also in Att. with collective Nouns, ἐς τὸν δῆμον παρελθόντες Th. 5.45, or plurals, εἰς ὑμᾶς εἰσῆλθον D.18.103; especially of consulting an oracle, ἐς θεὸν ἐλθεῖν Pi.O.7.31; εἰς Ἄμμων' ἐλθόντες Ar.Av.619. 2 with Verbs expressing restin a place, when a previous motion into or to it is implied, ἐς μέγαρον κατέθηκεν ἐπὶ θρόνου = he put it in the house (i.e. he brought it into the house, and put it there), Od.20.96; ἐς θρόνους ἕζοντο = they sat them down upon the seats, 4.51, cf. 1.130; ἐφάνη λὶς εἰς ὁδόν the lion appeared in the path, Il.15.276; ἀπόστολος ἐς τὴν Μίλητον ἦν Hdt.1.21 (s. v.l.); αὐτὸς ἐς Αακεδαίμονα ἀπόστολος ἐγίνετο Id.5.38; ἐς κώμην παραγίνονται Id.1.185; παρῆν ἐς Σάρδις Id.6.1; ἐς δόμους μένειν S.Aj.80 (cod. Laur.); ἐς τὴν νῆσον κατέκλῃσε Th.1.109, cf. Hdt.3.13; ἀπόβασιν ποιήσασθαι ἐς… Th.2.33, etc.; later used like ἐν, τὴν γῆν εἰς ἣν ὑμεῖς κατοικεῖτε LXX Nu.35.34; τὸ χρυσίον ὃ εἰλήφεσαν εἰς Ῥώμην D.S.14.117; οἰκεῖν εἰς τὰ Ὕπατα Luc.Asin.1; εἰς Ἐκβάτανα ἀποθανεῖν Ael.VH7.8; εἰς ἅπασαν τὴν γῆν Suid. s.v. Καλλίμαχος: generally, τοὔνομα εἰς τὴν Ἑλλάδα, φασίν, Ἱππομιγὴς δύναται Ael.VH9.16. 3 with Verbs of saying or speaking, εἰς relates to the persons to or before whom one speaks, εἰπεῖν ἐς πάντας, ἐς πάντας αὔδα, Hdt.8.26, S.OT93; λέγειν εἰς τὸ μέσον τῶν ταξιάρχων X.Cyr. 3.3.7; αἱ ἐς τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι Th.1.23: with other Verbs, εἰς τοὺς Ἕλληνας σαυτὸν σοφιστὴν παρέχων Pl.Prt.312a; καλὸν ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσθαι Th.7.56; ἐπαχθὴς ἦν ἐς τοὺς πολλούς Id.6.54; στρατιὰν ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς ξυμμάχους Id.7.17; διαβεβλῆσθαι εἴς τινα Pl.R.539c. 4 elliptical usages, a after Verbs which have no sense of motion to or into a place, τὴν πόλιν ἐξέλιπον εἰς χωρίον ὀχυρόν = they quitted the city for a strong position, i.e. to seek a strong position, X.An.1.2.24; γράμματα ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας letters were captured [and sent] to Athens, Id.HG1.1.23, cf. Pl.R. 468a; ἀνίστασθαι ἐς Ἄργος E.Heracl.59, cf. Pl.Phd.116a. b participles signifying motion are freq. omitted with εἰς, τοῖς στρατηγοῖς τοῖς εἰς Σικελίαν (sc. ἀποδειχθεῖσιν) And.1.11, etc. c c. gen., mostly of proper names, as εἰς Ἀΐδαο, Att. εἰς Ἅιδου [δόμους], Il.21.48; ἐς Ἀθηναίης [ἱερόν] = to the temple of Athena, 6.379; ἐς Πριάμοιο [οἶκον] 24.160, cf. 309; εἰς Αἰγύπτοιο [ῥόον] Od.4.581; ἐς τοῦ Κλεομένεος Hdt.5.51; εἰς Ἀσκληπιοῦ Ar.Pl.411; ἐπὶ δεῖπνον [ἰέναι] εἰς Ἀγάθωνος Pl.Smp. 174a: with Appellatives, ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῦ = to a rich man's house, Il.24.482; ἐς πατρός Od.2.195; πέμπειν εἰς διδασκάλων = send to school, X.Lac.2.1; εἰς δ. φοιτᾶν Pl.Prt.326c; ἐς σεωυτοῦ, ἑωυτοῦ, Hdt.1.108, 9.108, etc. II OF TIME, 1 to denote a certain point or limit of time, up to, until, ἐς ἠῶ Od.11.375; ἐς ἠέλιον καταδύντα till sunset, 9.161 (but also, towards or near sunset, 3.138); ἐκ νεότητος ἐς γῆρας Il.14.86; ἐκ παιδὸς ἐς γῆρας Aeschin.1.180; ἐς ἐμέ up to my time, Hdt.1.92, al.: with Advbs., εἰς ὅτε (cf. ἔς τε) against the time when... Od.2.99; εἰς πότε; = until when ? how long ? S.Aj.1185 (lyr., cf. εἰσόκἐ; εἰς ὁπότε Aeschin.3.99; ἐς τί; = εἰς πότε; Il.5.465; ἐς ὅ until, Hdt.1.93, etc.; ἐς οὗ Id.1.67, 3.31, etc.; ἐς τόδε Id.7.29, etc. 2 to determine a period, εἰς ἐνιαυτόν = for a year, i.e. a whole year, Il.19.32, Od.4.526; within the year, ib.86 (cf. ἐς ἐνίαυτον Alc.Supp.8.12); εἰς ὥρας Od.9.135; ἐς θέρος ἢ ἐς ὀπώρην for the summer, i.e. throughout it, 14.384; ἡ εἰς ἐνιαυτὸν κειμένη δαπάνη εἰς τὸν μῆνα δαπανᾶται the expenditure for a year is expended in the month, X.Oec.7.36; μισθοδοτεῖν τινὰς εἰς ἓξ μῆνας D.S.19.15; χοίνικα κριθῶν εἰς τέσσαρας ἡμέρας διεμέτρει Posidon. 36J.; εἰς ἑσπέραν ἥκειν = to come at even, Ar.Pl.998; εἰς τρίτην ἡμέραν or εἰς τρίτην alone, on the third day, in two days, Pl.Hp.Ma.286b, X.Cyr.5.3.27; ἥκειν ἐς τὴν ὑστεραίαν Id.An.2.3.25; ἥκειν εἰς τὸ ἔαρ Hell.Oxy.17.4; ἐς τέλος at last, Hdt.3.40; ἐς καιρόν = in season, Id.4.139; οὐκ ἐς ἀναβολάς, ἀμβολάς, with no delay, Id.8.21, E.Heracl.270, etc.; ἐς τότε at this time, v.l. in Od.7.317 (but εἰς τότε at that time (in the fut.), D.14.24, Pl.Lg.830b); ἐς ὕστερον or τὸ ὕστερον, Od.12.126, Th.2.20: with Advbs., ἐς αὔριον Il.8.538, Pl. Lg.858b; ἔς περ ὀπίσσω Od.20.199; ἐς αὖθις Th.4.63 (v. εἰσαῦθις (; ἐς αὐτίκα μάλ' Ar.Pax 367; εἰς ἔπειτα (v. εἰσέπειτα (; ἐς τὸ ἔ., Th.2.64; ἐς ὀψέ Id.8.23; εἰς ἅπαξ, v. εἰσάπαξ; εἰς ἔτι, v. εἰσέτι. III to express MEASURE OR LIMIT, without reference to Time, ἐς δίσκουρα λέλειπτο was left behind as far as a quoit's throw, Il.23.523; ἐς δραχμὴν διέδωκε paid them as much as a drachma, Th.8.29; ἱματισμὸν ζητῆσαι εἰς δύο τάλαντα Thphr.Char.23.8; so ἐς τὰ μάλιστα— to the greatest degree, Hdt.1.20, etc.; ἐς τοσοῦτο τύχης ἀπίκευ Id.1.124; εἰς τοσοῦτο ἥκειν Lys.27.10; εἰς τοῦτο θράσους καὶ ἀναιδείας ἀφίκετο D.21.194; ἐς ὅ ἐμέμνηντο = so far as they remembered, Th.5.66; ἐς τὸ ἔσχατον Hdt.7.229, etc.; εἰς ἅλις Theoc.25.17. 2 freq. with Numerals, ἐς τριακάδας δέκα ναῶν A.Pers.339; ναῦς ἐς τὰς τετρακοσίας, διακοσίας, to the number of 400, etc., Th.1.74, 100, etc.; εἰς ἕνα, εἰς δύο, εἰς τέσσαρας, one, two, four deep, X.Cyr.2.3.21; but εἰς τέσσαρας four abreast, Aen.Tact.40.6: with Advbs., ἐς τρίς or ἐστρίς thrice, Pi.O.2.68, Hdt.1.86; of round numbers, about, X.An.1.1.10. 3 distributive, εἰς φυλάς = by tribes, LXX 1 Ki.10.21, cf. 2 Ki.18. 4 IV to express RELATION, towards, in regard to, ἐξαμαρτεῖν εἰς θεούς A.Pr.945, etc.; ἁμάρτημα εἴς τινα, αἰτίαι ἐς ἀλλήλους, Isoc.8.96, Th.1.66; ὄνειδος ὀνειδίζειν εἴς τινα S.Ph.522; ἔχθρη ἔστινα Hdt.6.65; φιλία ἐς ἀμφοτέρους Th.2.9; λέγειν ἐς… Hdt.1.86; γνώμη ἀποδεχθεῖσα ἐς τὴν γέφυραν Id.4.98; ἡ ἐς γῆν καὶ θάλασσαν ἀρχή Th.8.46. b of the subject of a work, especially in titles, e.g. τὰ ἐς Ἀπολλώνιον Philostr. VA; of the object of a dedication, as in titles of hymns, ἐπινίκια, etc. 2 in regard to, πρῶτος εἰς εὐψυχίαν A.Pers.326; σκώπτειν ἐς τὰ ῥάκια Ar.Pax740, cf. Eq.90; διαβάλλειν τινὰ ἔς τι Th.8.88; αἰτία ἐπιφερομένη ἐς μαλακίαν Id.5.75; μέμφεσθαι εἰς φιλίαν X.An.2.6.30; εἰς τὰ πολεμικὰ καταφρονεῖσθαι Id.HG7.4.30; πόλεως εὐδοκιμωτάτης εἰς σοφίαν Pl.Ap.29d; in respect of, εὐτυχεῖν ἐς τέκνα E.Or.542, cf. Pl.Ap.35b, etc.; εἰς χρήματα ζημιοῦσθαι Id.Lg.774b, cf. D.22.55; ἐς τὰ ἄλλα Th.I.I; εἰς ἄπαντα S.Tr.489; ἐς τὰ πάνθ' ὁμῶς A.Pr.736; εἰς μὲν ταῦτα Pl.Ly.210a; τό γ' εἰς ἑαυτόν, τὸ εἰς ἐμέ, S.OT706, E. IT691, cf. S.Ichn.346; ἐς ὀλίγους μᾶλλον τὰς ἀρχὰς ποιεῖν Th.8.53; ἐς πλείονας οἰκεῖν Id.2.37; for τελεῖν ἐς Ἕλληνας, Βοιωτούς, ἄνδρας, etc., v. τελέω. 3 of Manner, ἐς τὸν νῦν τρόπον Id.1.6; τίθεμεν τἆλλα εἰς τὸν αὐτὸν λόγον; Pl.R.353d; ἐς ἓν μέλος Theoc.18.7: freq. periphrasis for Advbs., ἐς κοινὸν φράζειν, λέγειν, A.Pr.844, Eu.408; ἐς τὸ πᾶν, = πάντως, Id.Ag.682(lyr.); ἐς τάχος, = ταχέως, Ar.Ach.686; ἐς εὐτέλειαν, = εὐτελῶς, Id.Av.805; ἐς τἀρχαῖον Id.Nu.593; εἰς καλόν S. OT78, cf. Pl.Phd.76e; ἐς δέον γεγονέναι Hdt.1.119, cf. S.OT1416, and v. δέον. V ofan end or limit, ἔρχεσθαι, τελευτᾶν, λήγειν ἐς.., to end in.., Hdt.1.120,3.125,4.39, etc.; ἐς ἑβδομήκοντα ἔτεα ου,ρον ἀνθρώπῳ προτίθημι Id.1.32; καταξαίνειν ἐς φοινικίδα to cut into red rags, Ar.Ach.320 (troch.); στρέφειν τι εἰς αἷμα Apoc.11.6; εἰς ἄνδρας ἐκ μειρακίων τελευτᾶν, εἰς ἄνδρα γενειᾶν, Pl.Tht.173b, Theoc.14.28; ἐκτρέφειν τὸ σπέρμα εἰς καρπόν X.Oec.17.10: so with εἶναι or γίγνομαι to form a predicate, ἔσται εἰς ἔθνη LXX Ge.17.16; ἐγενήθη εἰς γυναῖκα ib.20.12; πιστὸς (sc. ἦν) εἰς προφήτην ib.IKi.3.20; ἐγένετο εἰς δένδρον Ev.Luc.13.19,al. 2 of Purpose or Object, εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν, πείσεται εἰς ἀγαθόν, for good, for his good, Il.9.102,11.789; εἰς ἀγαθὰ μυθεῖσθαι 23.305; ἐς πόλεμον θωρήξομαι 8.376, cf. Hdt.7.29, etc.; ἐς φόβον to cause fear, Il.15.310; ἐς ὑποδήματα δεδόσθαι Hdt.2.98; κόσμος ὁ εἰς ἑορτάς X.Oec.9.6; ἐπιτηδεότατος, εὐπρεπής, ἔς τι Hdt.1.115,2.116; εἰς κάλλος ζῆν = to live for show, X.Cyr.8.1.33, cf. Ages. 9.1; ἐς δαίτην ἐκάλεσσε Call.Aet.1.1.5; εἰς κέρδος τι δρᾶν S.Ph.III; πάσας φωνὰς ἱέντων εἰς ἀπόφυξιν Ar.V.562; εἰς γράμματα παιδὶ δεκετεῖ ἐνιαυτοὶ τρεῖς Pl.Lg.809e; εἰς τὸ πρᾶγμα εἶναι = to be pertinent, to the purpose, D.36.54; freq. of expenditure on an object, IG22.102.11, 116.41, al.; ἐς τὸ δέον Ar.Nu.859, etc.; ἐς δᾷδα ib.612. B POSITION: εἰς is sometimes parted from its acc. by several words, εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην Il.8.115; εἰς δὲ μονάρχου δῆμος ἀϊδρίῃ δουλοσύνην ἔπεσεν Sol.9: seldom (only in Poets) put after its case, Il.15.59, Od.3.137,15.541, S.OC126(lyr.): after an Adv., αὔριον ἔς· τῆμος δὲ.. Od.7.318.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): ἐς ép., lesb., cret., mayorit. en jón., poét. (pero tb. εἰς esp. ante vocal, cf. Epim.Hom.Alph.ε 190), át. IG 1³.1.7 (VI a.C.), 1353.5, 7 (V a.C.), Th., X.HG (aunque en inscr. át. arc. ἐς quizá graf. por εἰς; εἰσς quizá graf. por sandhi externo, cf. SIG 543.36 (Larisa III a.C.)), en frases hechas como ἐς κόρακας (cf. Hellad. en Phot.Bibl.535b3), ambas formas ἐς y εἰς en IG 2².17.12, 26 (IV a.C.); cret. ἐνς Schwyzer 78 (Argólide VI a.C.), ICr.4.81.11 (Gortina V a.C.); ἰς ICr.2.5.9.13 (Axos VI/V a.C.)
• Grafía: graf. ἰσς ICr.2.5.1.12 (Axo VI/V a.C.), IG 1³.757 (VI a.C.), SEG 43.325 (Dodona V/IV a.C.), IPamph.3.4 (IV a.C.), tal vez converg. c. iotacismo Nym.Kafizin 102 (III a.C.), IG 5(2).394.17 (III/II a.C.)
• Morfología: [a veces separada de su rég. Il.8.115, Sol.8.4; poét. en anástrofe Il.15.59, S.OC 126; tras adv. Od.7.318; usos en tm. tal vez. adv. Il.1.142, 309, Hes.Op.672; cf. ἐν, ἰν]
prep. de ac.
A local, indica direcc. y término, real o fig.
I c. verb. de mov. y rég. de n. de lugar, cosa o abstr.
1 a, hacia
a) c. n. común de lugar ὅτ' ἂν ... οἴχωνται ... ἐς πατρίδα γαῖαν Il.7.460, cf. Hes.Th.723, S.Ant.113, ἐς χῶρον ἕνα ... ἵκοντο Il.4.446, cf. Pi.O.6.63, πετέσθην ἐς πεδίον Od.3.485, cf. X.An.1.22.2, χάλκεοι ... τοῖχοι ἐληλέατ' ... ἐς μυχὸν ἐξ οὐδοῦ Od.7.87, βῆ ῥ' ἴμεν εἰς ὕλην Od.5.475, ἐς ἄλσος ἔβα Stesich.17.8S., cf. Pi.Fr.122.17, S.OC 98, τὰ σπέρματα κατενεγκεῖν εἰς τοὺς ἀγρούς UPZ 110.111 (II a.C.), c. n. del ‘camino’ ἔβην ... εἰς ὁδόν fui al camino, e.d., me puse de camino S.Ai.37, cf. E.Med.766, ὁρμᾶσθαι ἐς ὁδόν ponerse en camino Hdt.7.57, ὑπὸ ... μάστιγος ὀρθὸς εἰς ὁδὸν πορεύεται (el buey) con una fusta se encarrila S.Ai.1254
•c. n. ‘mar’ (ποταμοί) εἰς ἅλαδε προρεύουσι Od.10.351, (νῆα) ἐρύσσομεν εἰς ἅλα Il.1.141, cf. Od.11.2, Hes.Op.817, ἐς δ' ἔχυρον λίμενα δρόμωμεν Alc.6.8, cf. Pi.P.6.12, D.S.2.48, πρύμνης ἀπ' ἄκρης ἐς θάλασσαν σπένδοντες Hippon.31, νωτίσαι ... ἐς μέγαν θάλαμον Ἀμφιτρίτας que se vuelva al gran tálamo de Anfitrite, e.d. al mar abierto S.OT 194, cf. 196, εἰς Ἑλλήσποντον εἰσέπλει X.HG 1.1.2
•c. n. ‘luz’ πάντας ἀποκρύπτασκε καὶ ἐς φάος οὐκ ἀνίεσκε Hes.Th.157, cf. Op.569, Pi.O.5.14, A.Ch.459, πατρὸς ... ἐλθόντος ἐς φῶς volviendo el padre a la luz, e.d., desde el Hades, S.El.419
•c. gen. de pers. o ét. dep. del n. de lugar εἶμι ... Αἰθιόπων ἐς γαῖαν Od.23.206, cf. Hes.Fr.151.1, Pi.O.3.25
•tb. c. n. propio de lugar ἐς Χρύσην ἵκανεν Il.1.431, cf. 2.667, Od.3.159, (με) νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοί Od.12.448, ἐς Λιβύην μ' ἐπὶ νηὸς ἐέσσατο Od.14.295, πέμψω δ' ἐς Σπάρτην τε καὶ ἐς Πύλον Od.1.93, ἐκάλεσσε θεοὺς ἐς μακρὸν Ὄλυμπον convocó a los dioses al gran Olimpo Hes.Th.391, βοῦς ἤλασεν ... Τίρυνθ' εἰς ἱερήν Hes.Th.292, cf. 515, Tyrt.8.38, Pi.O.1.78, B.1.122, Hdt.1.1, ἐπέπλων ... ἐς Εὔβοιαν ἐξ Αὐλίδος Hes.Op.651, cf. Hdt.1.72, Κνοσόθεν ἐνς Τύλισον ICr.1.8.4a.12 (Cnoso V a.C.), ἐς Ἴστρον ἐλαύνων Pi.O.8.47, ἄγω ... ἐς Θήβας στρατόν S.OC 1325, cf. E.Ba.450, παρῆν ἐς Σάρδις Hdt.6.1, ἐς Πυθὼ μολών E.Andr.52, ἐς Λακεδαίμονα τριήρεϊ ἀπόστολος ἐγίνετο Hdt.5.38, ἀπόβασιν ποιησάμενοι ἐς τὴν Κρανίων γῆν Th.2.33, γαῖαν ἐς Αἱμονίην ... νόστον ὀπάσσῃ A.R.2.690, ἀναχθεὶς εἰς τὸν Μηλιέα κόλπον Plb.18.1.1;
b) c. n. ind. ‘lugar en alto’, pref. trad. a εἰς ἐλάτην ἀναβῆναι Il.14.287, σέλας δ' εἰς οὐρανόν ἵκῃ Il.8.509, ἐπήν ... εἰς ἄκρον ἵκηται Hes.Op.291, cf. Alcm.1.16, Sapph.44.26, Pi.N.5.11, O.7.67, εἰς τὰ πλάγια καὶ τὰ ἄκρα X.An.6.3.15, cf. Eu.Marc.13.14, c. n. ‘vehículo’ εἰς ... ἅρματα βήτην Il.8.115, ἐς δίφρον τ' ἀνέβαινε Od.3.483, cf. Hes.Sc.338, Pi.N.9.4, ἐς νῆας ... ἔχε ... ἵππους Il.11.513, cf. Hdt.1.1, Eu.Matt.8.23, junto a otros compl. de lugar κιόντες ἐκ πάτου ἐς σκοπιήν yendo del camino trillado a una atalaya, Il.20.137, ἐς ... ἱστὸν ... ἐκ θαλάσσας Lyr.Adesp.81, cf. A.Fr.169, ἐκ κεφαλῆς ἐς πόδας Il.16.640
•c. n. ‘lecho’ ἦλθεν ἐς εὐνήν accedió al lecho Hes.Th.404, cf. 912, Pi.P.3.99;
c) c. el n. ‘ciudad’, partes de ella o alguna de sus construcciones ἐς πόλιν ἔλθην Alc.69.4, cf. Hdt.2.169, ICr.1.8.4a.4 (V a.C.), Eu.Matt.26.18, ἐς Σκαιάς τε πύλας ... ἵκανεν Il.9.354, ἐς κόπρον (vacas que van) al establo, Od.10.411, παρέμεν ἐνσς ἀγοράν presentarse en el ágora, ICr.4.81.11 (Gortina V a.C.), ἐς δόμον ἐλθὼν ἠέ που ἐς λέσχην Od.18.328-9, ἐς μέγα δῶμα Hes.Th.410, ἄγεσθ' εἰς οἶκον ἄκοιτιν Hes.Op.800, cf. Hippon.44.2, Semon.8.106, S.OT 861, PTeb.38.14 (II a.C.), Eu.Matt.9.7, c. n. acompañado de gen. pos. ἐλθόντες δ' ἐς δῶμα Διός Od.20.10, ἐς τέμενος θέων Alc.130(b).13, cf. Simon.2.2, S.OT 899, ἐς οἶκον τὸν Κλεησίππω Alcm.174, cf. A.A.435
•c. substitución del lugar por el objeto ἄγειν ... εἰς ξυμπόσιον llevar al banquete Ar.V.1005, esp. para designar puestos de la plaza aten. περιῆλθον εἰς τὰ σκόροδα di una vuelta (yendo) hacia (el puesto de) los ajos Eup.327, τραπόμενον εἰς τοὖψον λαβεῖν ὀσμύλια Ar.Fr.258, cf. Lys.23.6;
d) c. ciertos n. de acción que significan una medida de actividad humana a, al alcance de ἐς ὁρμὴν ἔγχεος ἐλθεῖν llegar a tiro de lanza, Il.5.118, ἐς δίσκουρα λέλειπτο se había quedado atrás a tiro de disco, Il.23.523;
e) c. verb. que indican ‘cambio de orientación’ τὰς δ' ἐς πῦρ ἔτρεψε dirigió éstos (los fuelles) hacia el fuego, Il.18.469, ἀποκαμπτομένη ἐς τὰ ἀριστερά (vena) que tuerce hacia la izquierda Hp.Epid.2.4.1, τὰ ὄστεα ... ἐς τὴν φύσιν ἀγαγεῖν llevar los huesos a su posición natural Hp.Fract.15, φορὰ ... εἰς εὐθύ Arist.Ph.217^a20;
f) usos adnom. ὁδὸς ἐς λαύρην el paso hacia, que lleva al corredor, Od.22.128, cf. Hes.Op.291, ἀργαλέη δ' ἐς αὐτὸν κάτοδος ref. al Hades, Anacr.36.10, ξύνοδος ἐς τὴν Δῆλον Th.3.104, cf. Pl.Tht.173c, Plb.3.11.5, τοῖς στρατηγοῖς τοῖς εἰς Σικελίαν And.Myst.11.
2 c. verb. de mov. en sent. fig. a, hacia
a) c. ac. de n. abstr. σε ... ἡγῆτ' ἐς φιλότητα Hes.Op.712, cf. 217, εἰς ἄφενος σπεύδοντ' Hes.Op.24, φρένας παρήγαγεν εἰς ἀναιδείην Archil.216.5, cf. Sapph.1.19, Ibyc.6.7, ἀληθείης ἐς μέσον ἐρχομένης cuando la verdad marche por en medio, e.d., cuando salga a la luz Sol.10.2, ἵκῃ τ' ἐς ἄκρον ἀνδρείας Simon.74.7, cf. Pi.N.10.14, ἐς ... κίνδυνον βαθὺν ἱέμενοι Pi.P.4.207, cf. 2.28, ἐς ὕπνον S.Ph.826, cf. E.Cyc.574, ἀπειληθεὶς ... ἐς ἀπορίην Hdt.1.24, cf. Th.2.81, 5.75, I.AI 9.32, ἐς πόσιν ἰέναι ir a beber Hp.Acut.(Sp.) 45, cf. E.Tr.615, εἰς ἀκρίβειαν τοῦ μαθήματος Pl.Lg.809e, ὅσα εἰς πολιτείαν φέρει cuanto atañe a la constitución política Arist.Pol.1300^b20, junto a compl. de proc. ἐκ λόγων ἄλλων ἀπικέσθαι ἐς λέσχην περὶ τοῦ Νείλου pasar de otros temas a hablar sobre el Nilo Hdt.2.32;
b) c. n. de conceptos que expr. ‘cantidad’ ἐς ἄπειρον ἱκνεῖται se extiende infinitamente Xenoph.B 28.2, ἄλλο εἴ τι δυνατὸν ἐς ἀριθμὸν ἐλθεῖν cualquier otra cosa que se pueda contar Th.2.72, οὐδ' εἰς ἀριθμὸν τῶν ἐμῶν ἥκει λόγων y no entra en mis cálculos E.El.1054;
c) c. adj. o pron. neutr. ἥξετ' εἰς ἴσον llegaréis a lo mismo E.IA 1002, ἐς πάντ' ἀφῖγμαι he llegado a todo, e.d., lo he intentado todo E.Hipp.284, εἰς τοσοῦτον ἥκομεν ὥσθ' ... hemos llegado a tal situación que ... Lys.27.10, cf. Pl.Tht.146b, εἰς πᾶν ἀφίκετο βασιλεύς el rey llegó a una situación límite X.HG 6.1.12, εἰς πᾶν τι ἐληλυθυῖα habiendo llegado a la mayor necesidad, UPZ 59.15 (II a.C.), junto a compl. de proc. νόσος ἐξ ἧς εἰς τοὔσχατον ἦλθον D.54.12, esp. c. el pron. y gen. partit. ἐς τοσοῦτον τύχης ἀπίκεν Hdt.1.124, εἰς τοῦτο δ' ἥκεις ἀμαθίας E.Andr.170, cf. S.OC 748, D.21.194;
d) c. verb. sign. ‘cambio de orientación’ εἰς ὀρχεστύν τε καὶ ... ἀοιδὴν τρεψάμενοι volviéndose e.d. dedicándose al baile y el canto, Od.1.421, cf. Hes.Op.316, τρέψας θυμὸν ἐς ἥβην Anacr.95, cf. Pi.Fr.123.12, S.OC 860, ἐς ἀλκὴν τραπόμενον recurriendo a la fuerza Hdt.2.45, εἰς τὸ μαίνεσθαι τραπῇ S.OC 1537, cf. SIG 717.75.
3 esp. c. mov. hacia abajo o adentro de a, en
a) c. ac. de lugar y verb. sign. ‘caer’, ‘arrojar’ o tb. tr. ‘colocar’, ‘meter’, ‘depositar’ ἔθορ' ἐς μέσσον saltó en medio, Il.4.79, cf. Hes.Th.709, S.Tr.696, ἔδειξ' Ἀχαιοῖς ἐς μέσον (lo) presentó en medio de los aqueos S.Ph.609, βαλέειν εἰς οἴνοπα πόντον tirar al vinoso mar, Od.5.349, ἀπὸ νῆας ... ἐς πόντον βάλλουσιν Od.4.359, ῥῖψε ... ἐς Τάρταρον εὐρύν Hes.Th.868, cf. Il.15.357, S.OT 719, ἔς ῥ' ἀσαμίνθους βάντες Od.4.48, εἰς ἅλα πίπτει cae al mar Hes.Th.791, cf. Fr.135.3, Alc.395, ἐς δίφρον ἄρνας θέτο Il.3.310, ἐς μυχὸν ... καταθεῖναι ἀείρας πάντα Od.16.285, (χλαῖναν) ἐς μέγαρον κατέθηκεν Od.20.95, cf. Plb.5.53.8, ἐς οἶνον βάλε φάρμακον Od.4.220, εἰς ἄγγε' ἀφύσσαι δῶρα Διωνύσου Hes.Op.613, ἐς κέραμον μέγαν Alc.58.9, παρυφὴν εἰς τὸν σάκκον ἐνέβαλε echó, e.d., puso una orla sobre su túnica de arpillera Plu.2.239c, en metáf. Ἔρος ... με ... ἐς ἄπειρα δίκτυα Κύπριδος ἐσβάλλει Ibyc.6.3
•de los astros πίπτειν ἐς ἠεροιδέα πόντον tener su ocaso en el nebuloso ponto Hes.Th.873, Op.620, cf. Cleostratus 1
•en geom. εἰς δύο εὐθείας εὐθεῖα ἐμπίπτουσα una recta que incide en dos paralelas Euc.1.29, cf. Archim.Sph.Cyl.1.24, (εὐθεῖαι) ἐκβαλλόμεναι εἰς ἄπειρον (líneas) que se prolongan hasta el infinito Euc.1 Def.23;
b) c. verb. sign. ‘golpear’ y ac. de partes del cuerpo ἔδωκεν πληγὰς ... εἰς πᾶν μέρος τοῦ σώματος PRyl.145.13 (I d.C.), cf. PTeb.39.32 (II a.C.), τύπτειν εἰς τὴν κεφαλήν Eu.Matt.27.30;
c) c. verb. sign. ‘inscribir’, ‘escribir’ y ac. del soporte de la escritura γράψας ἐς βυβλίον Hdt.1.125, cf. Aeschin.1.18, τὸ δὲ ψήφισμα τόδε ἀναγράψαντες εἰς στήλην θεῖναι εἰς τὸ ἱερόν IIl.1.20 (IV a.C.), ἐς στάλλαν IG 12(2).67.13 (Mitilene II d.C.), εἰς δ[έλ] τον χαλκῆν FD 4.37.24 (II/I a.C.), prov. ὅρκους ... γυναικὸς εἰς ὕδωρ γράφω juramentos de mujer los escribo en agua, e.d., los considero sin valor S.Fr.811, cf. Xenarch.6;
d) c. verb. en uso fig. y ac. de abstr. ἐς ἄπρακτον ἐλπίδα ... βαλέω Simon.37.22, ἐς κακότατ' ... ἔβαλον Pi.P.2.35, εἰς νόσον πεσών A.Pr.473, εἰς τάχος παίει golpea rápidamente Ar.Ach.686.
4 c. verb. de mov. y elipsis del ac. de lugar:
a) c. gen. pos. de dioses o pers. a, a lo de, c. trad. contextual a la casa, morada, templo, tierra de, etc. εἰς Ἀΐδαο ... προὔπεμψεν envió al Hades, Il.8.367, cf. Od.10.502, A.Pr.236, ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται va al templo de Atenea, Il.6.379, cf. Ar.Pl.411, ἐς Καβείρ[ων] φοίτε[σκε Hippon.78, εἰς Γαιαόχου X.HG.6.5.30, ἁ θοιναρμόστρια ἁ εἰς Δάματρος (sc. ἐμβεβακυῖα) IG 5(1).1390.30 (Andania I a.C.), ἐς Ἀχιλῆος ἐλθέμεν ir a la tienda de Aquiles, Il.24.309, ἐς Πριάμοιο al palacio de Príamo, Il.24.160, ἐς Αἰνησιμβρ[ό] τας ἐνθοῖσα entrando en casa de Enesímbrota Alcm.1.73, cf. Hippon.79.9, Hdt.5.51, Pl.Smp.174a, ἐς γαλόων ἢ εἰνατέρων Il.6.378, ἀνδρὸς ἐς ἀφνείου Il.24.482, ἐς πατρός Od.2.195, εἶρας (sic) ἐς ἀθανάτων Hes.Th.804, εἰς ἀγρίων ... ἀνδρῶν Pl.R.589e, εἰς ὀρχηστρίδος εἰσᾴτειν irrumpir en casa de una bailarina Ar.Nu.996, ἐς τῶν ἐξηγητέων Τελμησσέων a la sede de adivinos telmesios Hdt.1.78, πέμπειν εἰς διδασκάλων enviar a la escuela X.Lac.2.1, cf. Cyr.2.3.9, εἰς γεωμέτρου πορευόμενον yendo a la oficina del agrimensor, PPetr.2.11.2.3 (III a.C.);
b) c. gen. de n. geog. εἰς Αἰγύπτοιο ... στῆσα νῆας anclé las naves en (las aguas) del Egipto, e.d., del Nilo, Od.4.581;
c) c. gen. de pron. ἐς σεωυτοῦ Hdt.1.108, 9.108.
II c. verb. de mov. y rég. de pers. o asim.
1 c. ac. en plu. hacia, a, junto a, con ἐκπέμπεις κειμήλια πολλὰ ... ἄνδρας ἐς ἀλλοδαπούς envías enormes tesoros a hombres extranjeros, Il.24.382, cf. Pi.O.2.34, ἵκετ' ἐς ἀθανάτους Hes.Th.285, cf. S.Ai.1006, ἐλήλυθας ἐς φίλους Hdt.1.35, cf. 4.147, ἐς ἀνθρώπους ἀπόρους Th.1.9, ἐξιτητέον εἰς ἀνθρώπους X.Mem.1.1.14, εἰς ὑμᾶς εἰσῆλθον D.18.103
•esp. c. ét. al país de ἐς Λαπίθας ἔλθοντα cuando llegaba al país de los lapitas, Od.21.297, ἐς Αἰθίοπας Pi.N.6.49, πέμψας κήρυκας ἐς τοὺς Ἴωνας Hdt.1.76, ἀφίκετο ... εἰς Μήδους X.Cyr.2.1.2, cf. An.1.1.11.
2 c. ac. en sg. o n. colect. a, junto a, hasta, ante
a) c. n. en sg. ἐς Πηλῆ' ἱκέτευσε fue como suplicante ante Peleo, Il.16.574, ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα Il.17.709, cf. 15.402, ἐλθὼν ἐς δέσποιναν ἐμήν habiéndome llegado a mi señora, Od.14.127, εἰς Ἐπιμηθέα πέμπε ... Ἀργεϊφόντην δῶρον ἄγοντα Hes.Op.84, εἰς σὲ ... ἥκω S.Ph.500, ἐς Δίκας βάθρον προσέπεσες caíste ante el pedestal de la justicia S.Ant.854, ἐμπίπτειν εἰς τοὺς λῃστάς Eu.Luc.10.36
•c. n. de un dios oracular μαντεύσατο ἐς θεὸν ἐλθών Pi.O.7.31, ἔπεμψαν ἐς Ἄμμωνα enviaron (a consultar el oráculo de) Amón Hdt.2.18, ἐς θεὸν ἔπεμπον enviaban a consultar al dios Hdt.5.79, ἐς τὸ χρηστήριον τὸ ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψαν Hdt.7.239;
b) c. n. colect. ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο se retiró junto al grupo de sus compañeros, Il.3.32, cf. 4.70, ἷξον δ' ἐς Πυλίων ἀνδρῶν ἄγυρίν τε καὶ ἕδρας Od.3.31, cf. Pi.P.10.46, θεῶν τ' ἐς φῦλον ἰούσῃ Hes.Th.202, ἐς πίονα δῆμον Hes.Th.477, cf. Th.5.45, εἰς ἀγορήν Xenoph.3.3, B.15.43, ἄγειν εἰς τὸν ὄχλον αὐτό Amphis 14.6, cf. Anaxandr.55.5, μόλε ... εἰς θίασον E.Ba.583, c. el colect. representado en una celebración στείχομεν γὰρ ἐς γάμον Sapph.27.8, cf. Alc.42.6;
c) c. n. asim. a la pers.: sentidos, partes del cuerpo, actividades ἐλθέμεν ... ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμούς llegar ante los ojos del hombre Príamo ante Aquiles Il.24.204, 520, ἀπικνέεται ἐς ὄψιν τῷ πατρί Hdt.1.136, cf. 5.106, εἰς ἀκοάς A.Pr.689, cf. LXX Ex.11.2, esp. χεῖρας: οὗ κ' ἐς ... χεῖρας ἵκηται Hes.Th.973, cf. Hdt.1.126, Plb.1.76.6, ἐς αὐχμηρὰς χεῖρας πεσοῦσα Anacr.71.5, Ἀργείοισι ... ἐς ... χεῖρας ἐλθεῖν llegar a las manos con los argivos, e.d., trabar combate A.Th.680, cf. S.OC 975, τὸν δὲ δōλο[ν] ἐς κε͂ρανς ἀποδόμɛ̄ν que restituya el esclavo en mano, e.d., directamente al propietario, ICr.4.72.1.27 (Gortina), cf. 35, LXX Ex.5.21;
d) c. verb. ind. ‘cambio en la orientación’ ἀποδοῦναι ἐς Ἡρακλίδας τὴν ἀρχήν devolver el poder a los heraclidas Hdt.1.13;
e) c. verb. sign. ‘tomar’, ‘coger’ a, en, con εἰς χεῖρας λαβεῖν coger con las manos S.El.1120, εἰς χεῖρα γῇ συνῆψαν E.Heracl.429, ἐς ἀγκάλας E.Alc.190, cf. Eu.Luc.2.28.
III c. verb. no de mov.
1 a, hacia, en dirección a
a) c. verb. sign. ‘mirar’, ‘considerar’ ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν mirando al ancho cielo, Il.3.364, ἐς γαῖαν ὁρώμενος Od.5.439, ἰδὼν ἐς καλὰ ῥέεθρα Hes.Op.738, ἰδὼν ἐς παῖδα Il.6.404, εἰς ὦπα ἰδέσθαι mirar a la cara, Il.9.373, cf. 15.147, Od.1.411, 22.405, Hes.Sc.169, εἰς ἐκεῖνον ἐλεύσσομεν S.OT 1254, εἰς σὲ δὴ βλέπω S.El.954, cf. 887, Hes.Sc.432, ἔς τ' ἐμὰ ἔργ' ὁρόωσα contemplando mis propias labores, Od.19.514, cf. Hes.Th.85, κάρη δ' εἰς οὖδας ὁρᾶται la cabeza mira al suelo Hes.Op.534, ἐς γενεὴν ὁρόων considerando el linaje, Il.10.239, cf. Od.18.219, εἰς ἕτερον ... ἴδεν ... πλούσιον se fijó en otro (que era) rico Hes.Op.21, εἰς θεοὺς ἔτι βλέπειν S.Ant.922, ἐς τὰδε βλέψαντες Th.5.98, cf. S.OC 1195, ἰδέσθω δ' εἰς ὕβριν A.Supp.103, ἐμβλέψαντες εἴς τε ἐμέ ... καὶ εἰς τὴν ἐκείνων ὀρφανείαν considerando mi situación y su orfandad, UPZ 9.10 (II a.C.), cf. Eu.Marc.6.41;
b) c. verb. de lengua αἶνος ... ὃν ... Ἄδραστος ... ποτ' ἐς Ἀμφιάρηον φθέγξατο elogio que en otro tiempo Adrasto pronunció en honor de Anfiarao Pi.O.6.13, ἐς δ' ὑμᾶς ἐρῶ μῦθον os contaré el relato A.Pers.161, τοῦτο ἐς ὑμέας ἐκφῆναι Hdt.3.65, λέγων ἐς αὐτὸν ... ἔπεα Hdt.1.129, cf. Hes.Fr.280.8 (= Minyas 7.8), ἐς πάντας αὔδα habla a todos S.OT 93, cf. Th.6.89, μὴ ... σπείρῃ ματαίαν βάξιν εἰς πᾶσαν πόλιν S.El.642, cf. Eu.Marc.5.14, λόγους ῥίπτων εἰς ἡμᾶς E.Alc.680, ἐς λόγους ἐλθεῖν llegar a las palabras, a hablar S.OC 1164, cf. El.314;
c) giros adv. εἰ δέ ποτ' ἔς γε μίαν βουλεύσομεν si nos ponemos de acuerdo en una sola cosa, Il.2.379, ἐς μέσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε juzgad en medio de ambos, e.d. imparcialmente, Il.23.574, εἰς τὴν ἀκρίβειαν φιλοσοφεῖν Pl.Grg.487c, ἐς κοινὸν φράσω A.Pr.844, εἰς τὸ πᾶν ἐτητύμως en absoluto con acierto A.A.682, εἰς καλὸν σύ τ' εἶπας tú lo dijiste bien S.OT 78, cf. Pl.Phd.76e, εἰς φῶς claramente S.Ph.581, εἰς καινόν de nuevo, nuevamente, POxy.4358.3 (IV d.C.).
2 indic. ‘orientación’ a, que mira a, frente ἔστι ... εἰς ἅλα πέτρη Od.3.293, τὸ ἐς Παλλήνην τεῖχος la muralla frente a Palena Th.1.56, εἰς δεξιὰ καὶ ἀριστερά a la derecha y a la izquierda Pl.Ti.43b, cf. Procl.in Ti.2.260.29, εἰς τὸ ἀριστερὸν κέρας εἶδον LXX 1Ma.9.16
•mil., c. verbos de mov. εἰς δόρυ hacia el lado de la lanza (i.e. el lado derecho del guerrero) ἐκέλευσε τοὺς ἀπ' οὐρᾶς εἰς δόρυ ... ἡγεῖσθαι X.HG 6.5.18.
IV indic. intención, fin o función
1 c. ac. abstr. o de cosa para, por, a
a) gener. ἐς πόλεμον θωρήξομαι me armaré para la guerra, Il.8.376, cf. 1.226, Hes.Th.431, Semon.8.105, Th.1.58, παρασκευαζομένους ὡς ἐς μάχην Th.1.62, εἰς κέρδος τι δρᾶν hacer algo en su provecho S.Ph.111, οὐδὲν ἐς χάριν πράσσων no haciendo nada para beneficio S.Ph.1352, cf. E.Alc.719, ἔκδεξαι τὸν δοῦλόν σου εἰς ἀγαθόν LXX Ps.118.122, εἰπεῖν ἐς ἀγαθόν hablar para bien, Il.9.102, ἐς δέον ἐγεγόνεε había sido de utilidad Hdt.1.119, cf. S.OT 1416, ὥσπερ Περικλέης ἐς τὸ δέον ἀπώλεσα como (dijo) Pericles, las perdí (las sandalias) «por necesidad» c. alusión a unos talentos gastados y no justificados, Ar.Nu.859;
b) esp. c. verb. ‘dar’, ‘corresponder’, ‘pagar’, ‘gastar’, más frec. c. n. concr. Διὶ δῶκε φορήμεναι ἐς φόβον ἀνδρῶν dio a Zeus (la égida) para que la llevara para terror de los hombres, Il.15.310, ἐς δὲ ἑκάστην (νῆα) ἐννέα λάγχανον αἶγες a cada (nave) correspondían nueve cabras, Od.9.159, ἄκομψος εἰς ὄχλον δοῦναι λόγον E.Hipp.986, frec. en inscr. ἰσς τε τὰν ἑκατόμβαν τὰν μεγάλαν ... διδόμεν ICr.2.5.1.12 (VI/V a.C.), cf. ICr.1.5.9.13 (Axo VI/V a.C.), εἰς θυσίαν καὶ ἀνάθημα IG 2².1252.12 (IV a.C.), ɛ̄ ἐς πέρ[α] ν ἐπιθέντι με̄̀ ἀποδιδοῖ si no devuelve (el dinero) al que lo aportó para la empresa, ICr.4.72.9.44, cf. 10.24 (Gortina V a.C.), μισθοῦν ... τὰ νῦν ἐνειργασμένα ... εἰς οἰκοδομίαν τοῦ προστῴου arrendar las tierras ahora en cultivo para (financiar) la construcción del pórtico, IG 2².204.25 (IV a.C.), cf. 1304.35 (III a.C.), κῶμαι ... Παρυσάτιδος ἦσαν εἰς ζώνην δεδομέναι aldeas donadas para el ceñidor de Parisátides, e.e. para financiar los gastos de ésta, X.An.1.4.9, ἀνήλισκον εἰς τὰς διδομένας δωρεάς Isoc.5.96, ἄφωνοι δύο τινὲς ἢ τρεῖς παρεστήκασι ... εἰς τὸν ἀριθμόν Men.Fr.130
•εἰς λόγον a cuenta δώσει ... εἰς λόγον διατροφῆς δραχμὰς πέντε POxy.275.19 (I d.C.), cf. 496.10 (II d.C.);
c) dep. de un adj. ἐς τὴν ἐποποιίην εὐπρεπὴς ἦν era adecuado para el poema épico Hdt.2.116, πάντων μάλιστ' εἰς τὸ πρᾶγμα εἶναι que es de lo más pertinente para el asunto (que nos ocupa), D.36.54, ἄπειροι ἐς τὸν πόλεμον inexpertos para la batalla Th.1.99, cf. 4.55, 7.18, εὐποιητικοὶ εἰς χρήματα Arist.Rh.1381^a20, (αἷμα ἐγχυνόμενον) εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν sangre derramada para el perdón de los pecados, Eu.Matt.26.28, ἐς τἆλλα ξυμφορώτατόν ἐστιν es muy conveniente para todo lo demás Th.1.36, dep. de un n. ἡ εἰς τὴν σησαμείαν γῆ la tierra para plantar el sésamo, PLille 26.1 (III a.C.), δίχηλα ξύλα εἰς τοὺς ἐλαιῶνάς μου horcas para mis olivares, BGU 37.4 (I d.C.).
2 c. ac. de pers. o personif. para, para con, en sent. posit. en favor o provecho de
a) dep. de verb. εἰς τὸ πὰν ἑρμανέων χατίζει para el vulgo requieren intérpretes los versos del propio poeta, Pi.O.2.85, εἰς ἑαυτὸν ... ἐλευθεροῖ στόμα S.OT 706, τοὺς ἵππους εἰς τοὺς ἱππέας κατασκευάζειν X.An.3.3.19, διεκαρτέρουν εἰς τὴν πατρίδα Lycurg.85, cf. 1Ep.Cor.10.31, εἰς ἄλλον τινα γράφειν διαθήκην hacer testamento en favor de cualquier otro, Stud.Pal.20.4.12 (II d.C.);
b) dep. de atributo ἔνοχοι ἔντο ἐνς Ἀθαναίαν Schwyzer 78.7, cf. 5 (Argólide VI a.C.), προσποιήσαντος χρηστὰ ἐς σέ habiéndote sido en el pasado de utilidad Hdt.1.41, en op. a πρός c. ac. οὔτε πρὸς τοὺς ἄλλους οὔτε ἐς ἡμᾶς τοιοίδε εἰσίν pero no son tales ni en relación a los otros ni en favor nuestro Th.1.38, πρός τε ὑμᾶς ... ἄλογον καὶ ἐς τὰ ὑμέτερα ... ἀξύμφορον Th.1.32, cf. 3.37;
c) adnom. τούτοις δ' ἐς ἀμφοτέρους φιλία ἦν ellos tenían amistad hacia ambos Th.2.9, Τὰ εἰς ἑαυτόν las meditaciones para sí mismo M.Ant.tít.
3 c. ac. de pers. y cont. hostil o neg. a, contra, de
a) gener. ἀκοντίζοντες ἐς αὐτούς Tyrt.7.37, ἐξαμαρτόντ' εἰς θεούς A.Pr.945, εἰς ἐμὲ ... ὄνειδος ... ὀνειδίσαι S.Ph.523, πότερα νομίζεις δυστυχεῖν ἐμ' ἐς τὰ σά; S.OC 800, cf. Ph.1053, αἰτίαι μὲν αὗται προσεγεγένηντο ἐς ἀλλήλους Th.1.66, πρὸς ταῦθ' ὅπως ἔξει πολὺς καὶ λαμπρὸς εἰς τὸν ἄνδρα Ar.Eq.760, ὁποῖοι ... ἔσονται εἰς τοὺς πολέμους cómo serán contra los enemigos X.Cyr.2.2.2, ὁ καὶ εἰς Ὅμηρον γράψας Ael.VH 11.10, cf. Ath.453a;
b) esp. c. verb. sign. ‘despreciar’, ‘burlarse’ de, a o sin trad. εἰς ἐχθροὺς γελᾶν reírse de los enemigos S.Ai.79, ἐς τὰ ῥάκια σκώπτειν Ar.Pax 40, cf. 740, Eq.90, cf. Herod.1.77, Hegesand.20, Plu.Lyc.19, Luc.Anach.22, D.Chr.66.21;
c) adnom. ἀρχὴ τῆς ἔχθρης τῆς ἐς τοὺς Ἕλληνας Hdt.1.5, cf. 123, 6.65, E.Ba.779, εἰς τοὺς Ἕλληνας ἁμαρτήματα Isoc.8.96, διὰ τῆς εἰς ἐκείνους τιμωρίας por medio de los castigos (infligidos) a aquéllos Plb.1.7.12, (ἀμύνεσθαι) εἰς αὐτοὺς ἀσέλγειαν Plb.10.6.4.
V usos pregnantes y braquilógicos
1 c. verb. no estrictamente de mov., tr. o intr., incluso de estado, pero que son contemplados como resultado o término de un mov. en, ante, dentro de
a) c. verb. sign. ‘aparecer’, ‘exponer’ y ac. de lugar ἐφάνη λὶς ... εἰς ὁδόν un león apareció en el camino, Il.15.276, ἐς πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι Il.17.487, ἐκτιθῆναι προγραφὰς εἰς Δῆλον Plb.25.3.2, Φίλιππος δὲ εὑρέθη εἰς Ἄζωτον y Felipe apareció en Azoto, Act.Ap.8.40, παραγενόμενος εἰς τὴν πόλιν UPZ 148.6 (II a.C.)
•fig. c. ac. de pers. ante, entre εἰς τοὺς Ἕλληνας σαυτὸν σοφιστὴν παρέχων Pl.Prt.312a, εἰς τοὺς ἀρχικοὺς τάττομεν clasificamos entre los mandos X.Mem.2.1.7;
b) c. verb. sign. ‘recoger’, ‘encerrar’, ‘guardar’ ἀλλότριον κάματον σφετέρην ἐς γαστέρ' ἀμῶνται (las abejas) reúnen en su vientre el esfuerzo ajeno Hes.Th.599, cf. Hippon.38.2, A.Eu.29, συναλίσας ἐς τὠυτό Hdt.1.126, cf. Aen.Tact.7.2, δέξαι μ' ... τὴν μηδὲν εἰς τὸ μηδέν acógeme en la nada a mí que no soy nada, e.e., cenizas en las cenizas dice Electra ante la tumba de Orestes, S.El.1166, ἐς Προσωπίτιδα τὴν νῆσον κατέκλῃσεν Th.1.109, frec. en inscr. (ἀνέθηκεν) ἐς τέμενος CEG 428 (Cos V a.C.), cf. 347 (Delfos V a.C.?), εἰς ταφὰς ἐγὼ θήσω S.Ai.1109, cf. CRIA 92, 115 (ambas Heraclea, imper.), εἰς τὴν κέλλαν αὐτῶν ἔχουσιν ἐλαίας BGU 845.20 (II d.C.);
c) c. verb. sign. ‘instalar’, ‘asentar’, ‘quedarse’, ‘estar’ κάτθεσαν εἰς Ἰθάκην Od.16.230, κατένασσε ... ἐς πείρατα γαίης Hes.Op.168, μή πώ μ' ἐς θρόνον ἶζε no me hagas sentar en un asiento, Il.24.553, cf. Od.1.130, 4.51, E.Io 1618, ἱζομένη ἐς ἱρὸν Ἀφροδίτης yendo a sentarse al templo de Afrodita Hdt.1.199, ἀναβὰς ἐς τὰ Σοῦσα ἵζετο ἐς τὰ πρόθυρα τῶν βασιλέος οἰκίων Hdt.3.140, στῆθ' ... ἐς μέσσον quédate en medio, Od.17.447, cf. Eu.Io.20.19, στάντες ἐς ὀρθόν irguiéndonos S.OT 50, cf. Arist.Mete.361^a23, τὴν γῆν εἰς ἣν ὑμεῖς κατοικεῖτε LXX Nu.35.33, cf. Luc.Asin.1, ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ πατρός Eu.Io.1.18, cf. Eu.Luc.11.7, ὕαιναι γίνονται εἰς τοὺς τόπους ἐκείνους se encuentran hienas en aquellos lugares Pall.H.Laus.16.5, εἰς Διο[νυσι] άδα μῖναι (sic) PFay.111.12 (I d.C.), εἰς τὰ Πρωτάρχου ... καταλύσω me quedaré en la fonda de Protarco, UPZ 62.34 (II a.C.), cf. BGU 423.7 (II d.C.), 385.5 (II/III d.C.), εἰς τύμβον κεῖμαι IG 2².13137 (II d.C.)
•tb. ‘morir’ εἰς Ἐκβάτανα ἀπέθανε Ael.VH 7.8;
d) c. verb. que expr. la idea ‘dejar caer’, ‘introducir’ o ‘arrojar’ a un recipiente, frec. ref. sacrificios a dioses infernales μῆλα λαβὼν ἀπεδειροτόμησα ἐς βόθρον Od.11.36, cf. A.Th.44, κριὸν θύουσιν ἐς βόθρον Paus.9.39.6, cf. 2.12.1, βοῦν ... ἐς μέγαρον ... ῥέξαντες Orác. en ZPE 1.1967.184 (Hierápolis II d.C.), σφάζειν ἐς κρητῆρα Hdt.3.11, cf. Ar.Lys.188, ἀποκαθαίρεις τὴν χεῖρα εἰς τὰ χειρόμακτρα X.Cyr.1.3.5, ἵν' αὐτὸ λούσῃ εἰς σκάφην Arr.Epict.3.22.71, cf. 4.4.46;
e) c. verbos que significan ‘partir’, ‘dividir’ y ac. del resultado de la división μηνὸς μὲν τροφὴν ... ἐς δραχμὴν ... ἑκάστῳ διέδωκε distribuyó la ración de un mes, a razón de una dracma a cada uno Th.8.29, κάταξις μέν ἐστιν εἰς μεγάλα μέρη διαίρεσις fraccionamiento es la división en trozos grandes Arist.Mete.386^a12, τὸ καταπέτασμα ... ἐσχίσθη εἰς δύο Eu.Marc.15.38.
2 c. verb. diversos que implican un mov. ulterior a, hacia οὐδ' ἐς Ἀχαιοὺς μίσγετο y no se mezclaba, e.e., no se acercaba a los aqueos, Il.18.215, κεκλῆσθαι δ' ἐς δαῖτα convocar (para venir) a un festín Thgn.563, cf. POxy.523.2 (II d.C.), 4542 (III d.C.), σῶσαί μ' ἐς οἴκους S.Ph.311, cf. X.An.6.4.8, IG 12(7).386.27 (Egiale III a.C.), OGI 56.11 (Tanis III a.C.), 2Ep.Ti.4.18, τὴν πόλιν ἐξέλιπον εἰς χωρίον ὀχυρόν abandona la ciudad (yendo) hacia una posición fuerte X.An.1.2.24, γράμματα ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας fueron capturadas cartas (y llevadas) a Atenas X.HG 1.1.23, cf. Pl.R.468a, D.S.14.117, προσβοηθεῖν εἰς τὴν Ῥώμην (acudir) a prestar ayuda a Roma Plb.2.24.5, cf. 10.37.5, ὡς διαμαρτύρω ... εἰς Ἰερουσαλήμ Act.Ap.23.11
•intercambiado c. ἐν: ἅμα τῷ γεγο] νέναι ἐν Ἀλεξανδρίᾳ ... ἔμ[αθον παρά τινων] ἁλιέων εἰς Ἀλεξάνδρι[αν e.d. al llegar a Alejandría averigué de unos pescadores que se encontraban en Alejandría, POxy.294.6 (I d.C.) en BL 7.129, οἱ εἰς τὸ ὑποκάτω πραισίδιον OClaud.260.6, cf. 262.5 (ambos II d.C.).
3 en exclamation: εἰς ὄλεθρον S.OT 430, 1146, ἐς κόρακας a los cuervos, e.d., fuera, al cuerno Ar.V.852, 982, a partir de frases como ἐς] κόρακας ἄπεχε Archil.300.21, cf. Pherecr.76.5, ἀπόφερ' ἐς κόρακας Ar.Pax 1221, entendido como ἐς Κόρακας ¡a Coracas! población tes. no bien afamada, Zen.3.87, c. juego de palabras sobre ἐς κόλακας Antisth.131
•ἐς μακαρίαν a la felicidad, e.e., a la porra ἐς μακαρίαν τὸ λουτρόν Antiph.239, a partir de giros como ἄπαγ' ἐς μακαρίαν ¡véte por ahí! Ar.Eq.1151, cf. Pl.Hp.Ma.293a, ἐς ὀλβίαν Com.Adesp.504; ἐς κεφαλὴν σοί ¡que te caiga en la cabeza! Ar.Pax 1063.
B temporal
I c. valor puntual a, en, por
a) c. n. ref. la división del tiempo ἠελίου ἀνιόντος ἐς αὔριον mañana al salir el sol, Il.8.538, cf. Pl.Lg.858b, ἐς τὰν ἄψερον ἀμέραν al día siguiente Alc.73.11, cf. Ar.Pl.998, ἐπεὶ ... ἐς ἠῶ συμβολὴ γίνεται puesto que al amanecer se va a producir el combate Hdt.9.46, καὶ εἰς τὴν ὑστεραίαν οὐχ ἧκεν X.An.2.3.25, ἡ ναυμαχία ἐτελεύτα ἐς νύκτα el combate marítimo acababa al anochecer Th.1.51, ἐξ ἡμέρης ἐς ἡμέρην ἀναβαλλόμενοι dando largas de un día para otro día Hdt.9.8, cf. E.Heracl.270, μέλλω ἐπιδεικνύναι εἰς τρίτην ἡμέραν voy a hacer una demostración al tercer día, e.d. dentro de tres días Pl.Hp.Ma.286b, cf. X.Cyr.5.3.27, παραγενοῦ εἰς τὴν ἡμέραν preséntate el día (de la boda) UPZ 66.5 (II a.C.), cf. LXX Ge.46.4, Arr.Epict.4.10.31, φάτ' ἐλεύσεσθαι ἢ ἐς θέρος ἢ ἐς ὀπώρην Od.14.384, cf. 9.135, ἥκειν εἰς τὸ ἔαρ Hell.Oxy.49.766, κδ ἡλίου τροπαὶ εἰς θέρος el 24 (es) el solsticio de verano en un calendario PHib.27.121 (III a.C.);
b) ind. un momento o el límite de un lapso temporal ἐς δὲ τελευτὴν ... χαλεπὴν ἐπέθηκεν ἀμοιβήν al final le impuso un duro castigo Hes.Op.333, δίκη ... ἐς τέλος ἐξελθοῦσα Hes.Op.218, cf. 294, 664, Hdt.3.40, ἐς δ' ἐνίαυτον παῖδα γέννατ' Alc.42.12, cf. Pi.O.5.22, Arr.Epict.1.7.17, Eu.Matt.10.22, τελεῖται δ' εἰς τὸ πεπρωμένον concluirá en lo ya fijado A.A.68, ἐς τὸν μόρσιμον αἰῶνα Pi.I.7.41, ἐς καιρὸν ἐπείγεσθε os apresuráis en momento oportuno Hdt.4.139.
II c. valor durativo indic. lapso temporal
1 marcado por un término a, hasta
a) en rel. c. el ciclo vital, frec. junto a compl. de proc. ἐκ νεότητος ... ἐς γῆρας Il.14.86, cf. E.Alc.52, Fr.1027, εἰς ἄνδρας ἐκ μειρακίων τελευτᾶν Pl.Tht.173b, Aeschin.1.180, εἰς ἅπαντα τὸν βίον Hippon.220.6, ἐς δεκάτην γενεὴν ... βόσκοι alimentaría hasta la décima generación, Od.14.325, cf. A.Th.745, ἐς ἐμέ hasta mi época Hdt.1.92;
b) ref. al ciclo diurno καί κεν ἐς ἠῶ ... ἀνασχοίμην y aguantaría hasta el alba, Od.11.375, ἐς ἠέλιον καταδύντα ἥμεθα hasta el atardecer estuvimos sentados (al banquete) Od.9.161, πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα durante todo el día hasta que se pone el sol Hes.Th.596, ἐς τόδ' ἦμαρ εὖ ῥέπει θεός hasta este día el dios se inclina a nuestro favor A.Th.21, μέλου δικαίως, ὥσπερ ἐς τόδ' ἡμέρας S.OC 1138;
c) en el ciclo anual y gener. ἐς Ἄμασιν βασιλεύσαντα hasta el reinado de Amasis Hdt.7.47, ἐκ Παναθɛ̄ναίον ἐς Παναθε̄́ναῖα τὸλ λόγον διδόντον IG 1³.52A.28 (V a.C.), κἠς ἔτος ἐξ ἔτεος y de año en año Theoc.18.15, εἰς τὸν αἰῶνα μένει LXX Ps.32.11;
d) c. pron. neutr. ref. un momento temporal ἐς τί ἔτι κτείνεσθαι ἐάσετε λαὸν Ἀχαιοῖς Il.5.465, ἐς τόδε Hdt.7.29, ἐς ὃ ἐμέμνηντο hasta donde recordaban Th.5.66
•en frase eventual o posible hasta que, mientras εἰς ὅ κεν ἄστυ ... ἕλωμεν Il.2.332, cf. 3.409, Od.2.97, 6.295, Hes.Op.562, ἐς ὅ κα τὸ ὕδωρ ἐ[γ] ρυᾶι mientras fluya la clepsidra, TC 79A.74 (III a.C.), εἰς ὅ κ' Ἀχαιοὶ Ἴλιον ... ἕλοιεν Il.15.70, cf. Hes.Op.630
•c. conj. o adv. temp. εἰς ὅτε κέν μιν μοῖρ' ... καθέλῃσι Od.2.99, εἰς πότε λήξει; ¿hasta cuándo durará? S.Ai.1184, εἰς ὁπότε Aeschin.3.99, εἰς τότε Pl.Lg.830b, D.14.24, c. rel. ἐς οὗ Hdt.1.67, 4.12.
2 indic. duración esp. en el tiempo futuro para, por, a lo largo de, durante ἤν περ γὰρ κεῖταί γε τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν ni aunque durante un año completo permaneciera, Il.19.32, cf. Hes.Th.740, 795, νοῦσον τελέσει μέγαν εἰς ἐνιαυτόν Hes.Th.799, φύλασσε δ' ὅ γ' εἰς ἐνιαυτόν y vigilaba durante un año, Od.4.526, εἰς ἐνιαυτὸν λατρεύει Sol.1.47, ἐς τὸ ὕστερον en el futuro Th.2.20, ὅπως μὴ ἡ εἰς τὸν ἐνιαυτὸν κειμένη δαπάνη εἰς τὸν μῆνα δαπανᾶται X.Oec.7.36, cf. IG 2².847.12 (III a.C.), χοίνικα κριθῶν εἰς τέσσαρας ἡμέρας διεμέτρει Posidon.253.158, μισθοδοτεῖν τοὺς Μακεδόνας εἰς ἓξ μῆνας D.S.19.15, en rel. al ciclo vital (μένει) εἰς γενεὰν καὶ γενεάν LXX Ps.32.11
•ref. un tiempo indef. κλαίοις ἂν ... οὐ μάλ' ἐς μακράν vas a llorar sin que tarde mucho A.Supp.925, esp. c. χρόνον: ἐς τὸν πολὺν χρόνον A.A.621, εἰς τὸ πᾶν χρόνου para siempre A.Eu.670, ἀλγεῖν ἐς τοσόνδε τοῦ χρόνου S.El.961, εἰς βραχὺν χρόνον durante corto tiempo E.HF 957 (cód.)
•frec. sobreentendido ἐς (τὸ) ὕστερον en lo sucesivo, más tarde, después, Od.12.126, Hes.Op.351, ὄλβος {δ'} οὐκ ἐς μακρὸν ἀνδρῶν ἔρχεται Pi.P.3.105 εἰς τὸ λοιπόν para el futuro A.Eu.708, Th.3.44, εἰς τὸ διηνεκές Ep.Hebr.7.3, μένουσα εἰς ζωὴν αἰώνιον Eu.Io.6.27
•c. adv. determinado o no por el art. ἐς τὸ πᾶν αἰεί para siempre A.Ch.684, κτῆμά τε ἐς αἰεί ... ξυγκεῖται Th.1.22, cf. E.Or.830, ἔς περ ὀπίσσω en el futuro, Od.20.199, ἐς αὖθις para después Th.4.63, εἰς αὐτίκα μάλ' inmediatamente Ar.Pax 367, ἔς τε τὸ μέλλον καλὸν προγνόντες ἔς τε τὸ αὐτίκα μὴ αἰσχρόν atendiendo al bien futuro y al decoro presente Th.2.64, ἐς ἔπειτα ἔμελλε πράξειν Th.1.130, μὴ μεριμνήσει εἰς τὴν αὔριον no os preocupéis del mañana, Eu.Matt.6.34.
C referencial o de cualidad
1 en lo referente a, por, en cuanto a, de acuerdo con θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν se parecía por su rostro a las diosas, Il.3.158, cf. Hes.Op.62, γνώμη ... ἐς τὴν γέφυραν el plan acerca del puente Hdt.4.98, τοιόνδε πρῆγμα τόδε γενέσθαι ἐς τὴν ἐπιστράτευσιν tal fué este hecho en lo tocante a la expedición Hdt.3.4, οἵη τίς ἐστὶ ἐς γραφήν ἑκάστη y cuál es cada una (de ellas) con relación a su figura Hdt.4.36, τὰ ἐς ἀρετὴν ἠναντιώμεθα τοῖς πολλοῖς en lo referente a la virtud somos opuestos a la mayoría Th.2.40, εἰς ... χρήματα ... ταῦτα ζημιούσθω Pl.Lg.774b, cf. D.22.55, εὐτυχεῖν ἐς τέκνα E.Or.542, cf. Pl.Ap.35b, (ταῦροι) εἰς κέρας θυμούμενοι E.Ba.743, εἰς γράμματα en lo que se refiere a las letras Pl.Lg.809e, αὐτὸν τοῖς Πελοποννησίοις ἐς τὴν ἑαυτοῦ ... φιλίαν ὡς μάλιστα διαβάλλειν Th.8.88, τὸν χρησμὸν ἔφασαν εἰς ... τὸ παρὸν λέγειν dijeron que el oráculo se refería a la situación presente D.S.11.50
•εἰς δέ y en cuanto a en correl. c. περὶ μέν y gen. indic. la continuación del tema siguiente περὶ μὲν ... εἰς δὲ τὸ ἦθος Arist.Rh.1418^b24, entendiéndose casi como causal οὐτ' ... εἰς φιλίαν αὐτοὺς ἐμέμφετο X.An.2.6.30, ἐρωτῶ [σ] ε εἴς ... τὴν τῶν θεῶν εὐσέβειαν PGiss.66.9 (II d.C.), εἰς διαταγὰς ἀγγέλων según los mandatos de los ángeles, Act.Ap.7.53, ὅτι εἰς κυνοκέφαλον αὐτοῦ ἔσκωψεν que se burlaba de él como si fuera un mono, Vit.Aesop.G 30
•esp. εἰς ὄνομα a nombre σύμβολα ποιῆσαι ... εἰς τὸ Κλεομάχου ὄνομα PHib.74.3 (III a.C.), δόντων ἡμῶν [σοι ἔν] τευξιν εἰς τὸ τοῦ βασιλέως ὄνομα Wilcken Chr.337.2 (III a.C.), ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήμψεται quien al profeta reciba en cuanto a su nombre de profeta recibirá recompensa de profeta, Eu.Matt.10.41, cf. 12.41, Eu.Luc.11.32, simpl. ἀναγράφουσι τὸν κλῆρον εἰς τὸν Πέτρωνα registran el lote de tierra a nombre de Petrón, PTeb.30.19 (II a.C.), ἀποχὰς δισσὰς εἴς με γεγραμμένας PGraux 30.7.28 (II d.C.)
•en fórmulas de juramento (ὀμνῦναι) εἰς Ἱεροσόλυμα (alternando c. ἐν y dat.) jurar por Jerusalén, Eu.Matt.5.35
•c. adj. calificativo πρῶτος εἰς εὐψυχίαν el primero en cuanto al valor A.Pers.326, ἑωυτῷ ἐπιτηδεότατοι ἐς πίστιν los que para él eran más dignos de confianza Hdt.3.70, λαμπροί ... ἐς γένος ilustres por el linaje E.El.37, οὐκ ἐστ' ἀκριβὲς οὐδὲν εἰς εὐανδρίαν E.El.367, πόλεως εὐδοκιμοτάτης εἰς σοφίαν Pl.Ap.29d
•adnom. relativo a, propio de, por, de ἡ ἐς γῆν καὶ θάλασσαν ἀρχή el imperio por tierra y mar Th.8.46, τὸ ... εἰς ἐμ' οὐ κακῶς ἔχει E.IT 691, χωρὶς τοῦ εἰς αὐτὴν οἴκου excepto la casa que le es propia, excepto su casa, UPZ 180a.2.2 (II a.C.), cf. D.S.13.101, τὰ εἰς Χριστὸν παθήματα 1Ep.Petr.1.11, τὰ ἐς τὸν Τυανέα Ἀπολλώνιον los (escritos) referentes a Apolonio de Tiana Philostr.VA tít.
•adv. ἐς τὰ πάνθ' ὁμῶς βίαιος A.Pr.736, ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον teniendo una enfermedad gravísima en los ojos Hdt.7.229, εἰς ὑπερβολήν excesivamente E.Hipp.939, Isoc.9.23, D.Ep.3.6, Aeschin.1.180, 2Ep.Cor.4.17, εἰς εὐτέλειαν χηνὶ σύ γε γεγραμμένῳ (parecerse) a una oca pintarrajeada por poco precio Ar.Au.805, λειμῶνες θαλέθουσιν ... εἰς ἅλις Theoc.25.17, ἐλύπησαν ... ἐς πλέον Paus.7.9.3.
2 indic. grado, paso o cambio cualitativo a, hasta, en a veces sin trad.:
a) indic. grado o medida ἀμφοτέρων ἐς κόρον ἠλάσατε Tyrt.7.10, cf. Epiph.Const.Haer.64.72.7, καθελόντες αὐτὴν (sc. τὴν πόλιν) ἐς ἔδαφος Th.3.68, πίνειν εἰς μέθην Pl.Lg.775b, ποταμοῦ ὑπονενοστηκότος ἀνδρὶ ὡς ἐς μέσον μηρόν el río al bajar (llegaba) como a medio muslo de un hombre Hdt.1.191
•c. adj. numerales o de cantidad, funcionando como suj. o compl. dir. ἐς δὲ ἄνδρας διακοσίους καὶ εἴκοσι μάλιστα ἐνέμειναν Th.3.20, διέφθειραν ... τῶν Θηβαίων ... ἐς εἴκοσι μάλιστα ἱππέας Th.7.30, cf. 1.74, 7.32, εἰς ἑκατὸν τίκτουσι ᾠά ponen hasta cien huevos Arist.HA 558^a14, cf. Aen.Tact.40.6, ἱματισμὸν ζητῆσαι εἰς δύο τάλαντα buscar un vestido de hasta dos talentos Thphr.Char.23.8, ἱππέας ... πεσεῖν ἐς τετρακοσίους Arr.An.5.15.2, οὐκέτ' ἐμπολῶμεν οὐδ' εἰς ἥμισυ no llega lo que vendemos ni a la mitad Ar.Th.452, esp. εἰς ὅσον: οὐκ ἔστιν ἡμῖν ταμιεύεσθαι ἐς ὅσον βουλόμεθα ἀρχεῖν Th.6.18, cf. S.Ph.1403, E.El.71, Pl.R.501c, D.23.70, c. adv. num. ἐς τρὶς ὀνομάσαι «Σόλων» pronunció hasta tres veces «Solón» Hdt.1.86, cf. E.Hipp.46;
b) cambio cualitativo en, hasta αὐτὸν ἐς φαρμακὸν ἐκποιήσασθαι Hippon.27, μορφὴν ... μετέβαλον εἰς ἀνδρὸς φύσιν E.Ba.54, καταξαίνειν τὸν ἄνδρα ... εἰς φοινικίδα sacudir al hombre hasta ponerlo rojo Ar.Ach.320, ἐκτρέφειν τὸ σπέρμα εἰς καρπόν X.Oec.17.10, ὁ δὲ (μεταβάλλει), ἡ ὕλη· εἰς ὃ δέ, τὸ εἶδος lo que cambia es la materia, a qué (cambia) es la forma Arist.Metaph.1070^a2, εἰς ἄνδρα γενειῶν echar barba hasta hacerse un hombre Theoc.14.28, στρέφειν αὐτὰ (ὕδατα) εἰς αἷμα Apoc.11.6, τὴν πήραν εἰς καθέδραν ποιησαμένη haciendo de la alforja asiento Hld.6.14.1, ἔσται εἰς ἔθνη LXX Ge.17.16, ἐγενήθη δέ μοι εἰς γυναῖκα se hizo mi mujer LXX Ge.20.12, ἐγένετο εἰς δένδρον Eu.Luc.13.19, ἵνα μὴ εἰς ψωμίν γένηται PFay.119.34 (II d.C.)
•dep. de adj. (πτωχή) μέχρι καὶ εἰς σταγόνα de una fuente AP 9.258 (Antiphan.).
3 c. numerales, indicando el núm. de elementos de los rangos de una formación, en cont. mil. en, por, de a o sin trad. εἴ περ ... ἐς δεκάδας διακοσμεθεῖμεν Il.2.126, ἐς τριακάδας δέκα ναῶν A.Pers.339, εἰς τέσσαρας en (fila de) cuatro X.Cyr.2.3.21.
4 c. sent. distrib. por προσάγει σκῆπτρον Βενιαμιν εἰς φυλάς manda acercarse a la tribu de Benjamín por tribus LXX 1Re.10.21, προσάγουσιν τὴν φυλὴν Ματταρι εἰς ἄνδρας LXX ib., cf. 2Re.18.2.
• Etimología: De *ενς, formada sobre ἐν (cf. lat. in, etc.), como ἐξ sobre ἐκ.

German (Pape)

[Seite 736] und ἐς, letzteres ion., dor. u. altattisch, z. B. bei Thuc. vorherrschend; bei den Dichtern vermischt gebraucht; in den Tragg. u. Com. herrscht εἰς; in gewissen Vrbdgn, wie ἐς κόρακας, ἐς μακαρίαν, kommt εἰς nie vor; im Xen. schwankt die Lesart oft, vgl. Krüger zu An. 5, 3, 1; altdorisch u. böotisch ἐν, Greg. Cor. 355; auch ἴς in böotischen Inschriften; die alte Grundform ἐνς erwähnt Eust. Il. p. 722, 60 als argivisch u. kretisch, vgl. Koen zu Greg. C. a. a. O. – Präposition mit dem acc. Die allg. Bedeutung ist die Bewegungnach Etwas hinein. – 1) am häufigsten von Ländern bei den Verbis, die eine Bewegung ausdrücken, von Hom. an überall. Nach griechischer Weise steht oft der Name der Einwohner für das Land, εἰς τοὺς Καρδούχους ἐμβάλλειν Xen. An. 3, 6, 16; ἄγειν εἰς τοὺς βαρβάρους 1, 3, 5, wo Krüger zu vgl.; εἰς Πέρσας πορεύεσθαι Cyr. 8, 5, 20; πέμπειν εἰς τοὺς Βοιωτούς Thuc. 5, 32. – Damit ist zu vgl. die bei den Rednern häufige Vrbdg ἰόντες εἰς ὑμᾶς, Antipho 5, 80; Lycurg. 11; γραφεὶς τὸν ἀγῶνα τοῦτον εἰς ὑμᾶς εἰσῆλθον Dem. 18, 103; vgl. 28, 17; εἰς τὸν δῆμον παρελθεῖν Thuc. 5, 45; εἴ τις εἰσίοι γραφὴν εἰς δικαστήριον Aesch. 3, 191; überall an die Volks- oder Richterversammlung als den Ort zu denken, in den man eintritt. So auch εἰς θεὸν ἐλθεῖν, zum Orakel, Pind. Ol. 7, 31; vgl. εἰς ἀνθρώπους ἐξιέναι Xen. Mem. 1, 1, 4; ἀφικόμην ἐχθροὺς εἰς ἄνδρας Eur. Phoen. 361; κατέφυγον εἰς αὐτούς Thuc. 4, 113. – Bei einzelnen Personen setzen εἰς von Hom. an nur Dichter; σπεύδομαι εἰς Ἀχιλῆα Il. 15, 402; εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγον 23, 36; ἐλθὼν ἐς δέσποιναν Od. 14, 127; wo immer auch noch an den Ort, das Zelt od. Haus gedacht werden kann, vgl. Spitzner exc. zu Il. XXXV, εἰς Ἐπιμηθέα πέμπε Hes. O. 84; ἐς βασιλέα Thuc. 1, 137, wie Ael. V. H. 2, 1, steht einzeln; vgl. Ath. VIII, 337 c. – In den häufigen Vrbdgn εἰς Ἀΐδαο u. Ἅιδου fehlt οἶκον oder ein ähnliches Substantivum; ἷξεν εἰς Πριάμοιο Il. 24, 160; τά γ' ἐς Ἀλκινόοιο φέρον Od. 8, 418; ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῦ, in das Haus eines begüterten Mannes, Il. 24, 482; ἐς πατρὸς ἀπονέεσθαι Od. 2, 195. So heißt εἰς διδασκάλων πέμπειν, ἐς διδασκάλου φοιτᾶν in die Schule schicken, gehen, Plat. Prot. 325 d Lach. 201 a; ἐς Αγαθῶνος Conv. 174 a; so auch φέρων ἐς σεωυτοῦ, in dein Haus, Her. 1, 108. 9, 108; vgl. 1, 119; ἐπειδὰν εἰσέλθω οἴκαδε ἐς ἐμαυτοῦ Plat. Hipp. mai. 304 d, wie οἴκαδε εἰς ἑαυτῶν Ar. Lys. 1070; auch bei Tempeln heißt es εἰς Ἀθηναίης, in den Tempel der Athene, Il. 6, 379; εἰς Αμφιάρεω ἀνέθηκε Her. 1, 192; ἐς Γαιαόχου Xen. Hell. 6, 5, 30; Ar. Plut. 411; Hom. sagt sogar ἂψ δ' εἰς Αἰγύπτοιο – στῆσα νέας, Od. 4, 581, in des Aegyptus Strom. Oft wird es wie bei uns übertr., ἐς νόσον, εἰς ὕπνον πεσεῖν, εἰς κακόν, Aesch. Prom. 471 Soph. Phil. 815 Ant. 240; εἰς θυμὸν βαλεῖν, O. R. 975; über die Vrbdgn ἐς χεῖρας, λόγους ἐλθεῖν τινι s. die Substantiva. Man vgl. damit ἐς ἀκοὰν ἐμὰν λόγους ξένους μολεῖσθαι Aesch. Prom. 692; ἐς ὄψιν μολεῖν Pers. 179; Ch. 213; umschreibende Vrbdgn, ἑς ὀργὰς ἐλθεῖν τινι, Plat. Rep. IX, 572 a, ἐς διαφοράν, Phaedr. 232 d, εἰς φιλίαν, Lys. 214 d, wie schon Aesch. Prom. 191 εἰς ἀρθμὸν καὶ φιλότητα; εἰς ὕποπτά τινι Eur. El. 347. Zu bemerken auch ἐς τοσήνδ' ὕβριν ἥκειν Soph. O. C. 1033, ἐς τόδε τόλμης ἔβη O. R. 125, wie ἐς τοσοῦτον ἐλπίδων 771; oft in Prosa, bes. bei den Rednern; ἐς τοσοῦτο ἐγένετο, so weit kam es, Her. 8, 107; ἐς τόδ' ἦλθον Soph. O. C. 548; ἐς πᾶν ἔργον χωρεῖν, Alles wagen, El. 605; – εἰς πρόσθεν, vorwärts, Eur. Hec. 960; εἰς τὸ πρόσθεν Plat. Soph. 258 c. – 2) Bei mehreren Verbis, die eine Ruhe ausdrücken, steht εἰς brachylogisch, so daß man das Verbum der Bewegung hinzudenken muß; ἐφάνη λῖς εἰς ὁδόν, er kam auf den Weg u. zeigte sich da, Il. 15, 276; so oft παρεῖναι, z. B. εἰς Σάρδεις Xen. An. 1, 2, 2, nach Sardes hingekommen sein; ὃς ἂν μὴ παρῇ εἰς ἐξέτασιν 7, 1, 11; ἐς ταὐτό Cyr. 7, 3, 41; ἐς τὸ στράτευμα Thuc. 6, 62; ἐπιδημεῖν εἰς τὴν πόλιν Aesch. 2, 154 hat Bekk. nach 1. msc. in ἐν τῇ πόλει geändert; κατασκηνοῦν εἰς κώμας, sich einquartieren u. lagern, Xen. An. 2, 2, 16; Hell. 4, 2, 23; κατέστη εἰς τὴν βα σίλειαν, er trat ein in die Herrschaft, An. 1, 1, 3; καθίστατο εἰς τὴν μάχην 1, 8, 6; ἀποστὰς εἰς Μυσούς, ἐς χωρίον, fiel ab zu den M., 1, 6, 7. 2, 5, 7; εἰς Ἰθώμην Thuc. 1, 101; στῆναι εἰς μέτωπον, sich hingestellt haben auf, Xen. Cyr. 2, 4, 2; στὰς εἰς ταύτην τὴν ἀρχήν Her. 3, 80; ἐς μέσον Xen. Cvr. 4, 1, 1; συλλέγεσθαι εἰς τόπον Hell. 2, 1, 6. Auch bei substant., ὁ ἀπόστολος ἐς τὴν Μίλητον ἦν Her. 1, 21; ἦν ξύνοδος εἰς Δῆλον Thuc. 3, 104. Eine ähnliche Ellipse findet Statt bei ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας, s. unter ἁλίσκομαι, Dio Cass. 35, 17; λιπὼν πατρίδα εἰς Θήβας Hes. Sc. 12; ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν ἐς χωρίον ὀχυρόν, ἐς τὰ ἄκρα, Xen. An. 1, 2, 24; Her. 6, 100. 8, 50; in παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα, Xen. An. 1, 5, 13, fehlt ἰέναι, wie bei uns: zu den Waffen rufen; ähnlich βούλομαι ἐς τὸ βαλανεῖον, ich will in das Bad, Ar. Ran. 1305; ἀξιοῦμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν Charit. 8, 7. Aehnl. εἰς ἀνάγκην κείμεθα, wir sind in die Nothwendigkeit versetzt. Eur. I. T. 620; Agath. 51 (IX, 677) κεῖται εἰς ὀλίγην κόνιν. Man vgl. noch καθεζόμενος εἰς τὸ μέσον Xen. Cyr. 7, 4, 4, εἰς ἱερόν Dem. 21, 227, ἵζειν εἰς θᾶκον Soph. Ant. 986, εἰς θρόνους καθιζάνω Aesch. Eum. 29. Bei späten Schriftstellern geht es geradezu in die Bedeutung von ἐν über; Long. 3, 10; οἰκοῦντι εἰς τὰ Ὕπατα Luc. asin. 1; εἰς Ἐκβάτανα ἀπέθανε Ael. V. H. 7, 8; εἰς τὸ πρυτανεῖον ἐσιτεῖτο Heliod. 1, 10; Gramm. citiren mit ζήτει εἰς τὸ δεῖνα, z. B. ζήτει εἰς τὰ ἐπάνω, d. h. »siehe oben«, also = ζήτει ἐν τοῖς ἐπάνω. – 3) Nicht das Eindringen in einen Ort, sondern nur die Richtung wohin bezeichnet es bei Xen. An. 4, 7, 2 ἀφίκοντο εἰς χωρίον, wo sie nicht hineinkommen, wie εἰς τὸν οὐρανὸν ἥλλοντο Cyr. 1, 4, 11; τὸ εἰς Παλλήνην τεῖχος, dahin gelegen, Thuc. 1, 56; vgl. 5, 82 u. Her. 2, 169; wohin man auch ὁδὸς ἐς λαύρην Od. 22, 128 u. ἡ εἰς Βοιωτοὺς ὁδός Xen. An. 5, 3, 6 rechnen kann. Dah. steht es oft bei den Verbis des Sehens, εἰς ὦπα ἰδέσθαι, Hom., wie εἰς ὀφθαλμούς, Il. 24, 104, womit εἰς ὦπα ἔοικεν zu vgl.; ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον, Od. 10, 37; βλέπειν εἰς τὰ νῦν πεπραγμένα Aesch. Pers. 787; vgl. Suppl. 97; εἰς σέ Soph. El. 942; εἰς οὐρανόν Xen. Cyr. 6, 4, 9; ἀποσκοπεῖν εἴς τι, Soph. O. C. 1197; λεύσσειν εἴς τινα, O. R. 1254. – So auch bei den Verbis sagen, zeigen, wo wir vor, unter, in Gegenwart übersetzen, vgl. ἐς φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι, die ins Oeffentliche ausgesprochnen, offen angegebenen Gründe, Thuc. 1, 23, mit ἀποδῦναι ἐς τὸ φανερόν, vor Aller Augen, 1, 6; ἐς ὑμᾶς ἐρῶ μῦθον Aesch. Pers. 157; ἐς πάντας αὕδα, κηρύσσειν, Soph. O. R. 93 El. 596; λέγειν εἰς φῶς Phil. 577; εἰς μέσον δεῖξαι Αχαιοῖς 605; ἐς τὸ φῶς φανεῖ O. R. 1229; εἰς ὀφθαλμούς Ant. 307; περί τινος ἐς ὑμᾶς εἰπεῖν, Her. 8, 26; ἐς βελτίστους μνησθῆναι Thuc. 8, 47; ἐς τὸν δῆμον εἰπεῖν 5, 45; Dem. 24, 47; στρατιὰν ἐπαγγέλλειν ἐς τοὺς συμμάχους, unter den Bundesgenossen ausschreiben, Thuc. 7, 17; ἐς τὸ βουλευτήριον ἀναῤῥηθῆναι Aesch. 3, 45; εἰπεῖν εἰς τὴν στρατιάν Xen. An. 5, 6, 37; εἰς τοὺς συμμάχους Cyr. 8, 4, 11; παρέχειν ἑαυτὸν σοφιστήν und ἐλλόγιμος γέγονε εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, Plat. Gorg. 526 b Prot. 312 a; καλὸν σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσθαι Thuc. 7, 56; ἔργα ἀποφήνασθαι εἰς πάντας ἀνθρώπους Plat. Menex. 239 a. So auch εἰς τοὺς ἄλλους διαβεβλῆσθαι, bei den Anderen verleumdet worden sein, Plat. Rep. VII, 539 b; ἐπαχθῆ εἶναι εἰς τοὺς πολλούς, der Menge lästig sein, Thuc. 6, 54; φιλοδοξεῖν Pol. 1, 16, 10; vgl. Xen. Hell. 3, 5, 2; οὐκ ἄγνωστον εἰς ἀνθρώπους Arr. An. 1, 12, 8. – Auch bei substant., wie αἰδώς τίς σ' ἐς Μυκηναίους ἔχει Eur. Or. 21. – 4) Nachhomerisch ist die feindliche Bdtg gegen, εἰς τὴν Ἀττικὴν στρατεύειν Thuc. 3, 1. 5, 23; ἴεντο εἰς τοὺς ἀνθρώπους, stürzten auf die Feinde los, Xen. An. 4, 2, 7, vgl. 3, 2, 16; εἰς πολεμίους θεῖν Cyr. 3, 2, 9. Dah. ὀνειδίζειν εἴς τινα, Soph. O. C. 758, vgl. Phil. 518; μηδ' εἰς Ἑλένην κότον ἐκτρέψῃς Aesch. Ag. 1443, wie μηνίειν, ὀργὴν ἔχειν εἴς τινα, Soph. O. C. 969 Phil. 1293; ὀργῇ χαλεπῇ χρῆσθαι ἔς τινα, Thuc. 1, 130, vgl. 3, 85; so ἁμαρτάνειν, Aesch. Prom. 947; Soph. O. C. 972; ἡ ἔχθρα εἰς τοὺς Αργείους Thuc. 2, 68; τὸ ἔργον εἰς ἅπαντας ἦν Aesch. Spt. 1041; οἱ εἰς Μυτιλήνην πολέμιοι Xen. Hell. 1, 7, 29; οἱ στρατηγοὶ οἱ εἰς Σικελίαν Andoc. 1, 11. Auch in gutem Sinne gegen, εὐσεβεῖν εἴς τινα, Soph. Ant. 727; δίκαιος εἴς τινα, Trach. 410; ἐσθλὸς εἰς ὑμᾶς γεγώς El. 24; τοιοίδε εἰς ἡμᾶς εἰσι Thuc. 1, 38; 1, 68 ἀπιστότεροι εἰς τοὺς ἄλλους. Auch bei substant., φιλία εἰς ἀμφοτέρους Thuc. 2, 9; ἡ εἰς ὑμᾶς εὔνοια Andoc. 1, 141. – 5) Bei der Zeit ist εἰς Gränzbestimmung und bedeutet – a) bis; Hom. εἰς ήῶ, ἐς ἠέλιον καταδύντα, Od. 11, 375 Il. 1, 601; Xen. An. 1, 7, 1 u. sonst; εἰς τόδε, bis auf diese Zeit, Her. 7, 123; Thuc. 1, 69; εἰς ἐμέ, bis zu meiner Zeit, Her. 1, 92; Paus. oft; εἰς τόδ' ἡμέρας Soph. O. C. 1140; Aesch. Spt. 21; ἐς τί; wie lange? Il. 5, 465, wie εἰς πότε Soph. Ai. 1164; ἐς τότε Plat. Legg. VIII, 845 c; Hom. ἐς τῆμος Od. 7, 318, εἰς ὅτε 2, 99, bis zur Zeit, wann; ἐς οὗ, bis daß, Her. 1, 67. 3, 31. Vgl. εἰσόκε, ἔςτε. Oft entspricht es einem vorangehenden ἐκ, wie schon Hom. ἐκ νεότητος εἰς γῆρας Il. 14, 86; οἱ ἐκ παιδὸς εἰς γῆρας σώφρονες Aesch. 1, 180; εἰς ἔτος ἐξ ἔτεος, wie unser Jahr aus, Jahr ein, Theocr. 18, 15, wobei man an örtliche Vrbdgn wie ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, ἐς σφυρὸν ἐκ πτέρνης, Il. 22, 397. 23, 190, oder ἐς μυχὸν ἐξ οὐδοῦ Od. 7, 87, ἐκ τῶν ποδῶν ἐς κεφαλήν Ar. Plut. 650 denken muß. – b) die ganze, dazwischenliegende Zeit; εἰς ἐνιαυτόν, ein Jahr lang, auf ein Jahr, Od. 4, 595 Hes. Th. 740, eigtl. bis ein Jahr vollendet ist; so auch die Folgdn; εἰς ὥρας Od. 9, 133. – c) den Zeitpunkt selbst; ἐς θέρος, ἐς ὀπώρην ἐλεύσεσθαι, Od. 14, 384, auf den Sommer; οὔτε ἐς τὸ παρέον οὔτε ἐς χρόνον μεταμελήσει, weder für jetzt, noch dereinst, Her. 7, 29; ἐς νύκτα ἐτελεύτα, zur Nacht, Thuc. 1, 51; ὀλίγοι ἐς τὴν ἑσπέραν σίτου ἐγεύσαντο Xen. An. 3, 1, 3; vgl. Ar. Eccl. 1092; ἐς τρίτην ἡμέραν παρεῖναι Xen. Cyr. 3, 1, 42; οὐκ εἰς μακράν, d. i. bald, 5, 4, 21; ἐς τὴν ὑστεραίαν προῆγε Pol. 5, 13, 8; ἐς ὕστερον Od. 12, 126; Her. 5, 74; ἐς αὔριον Od. 7, 317; ἡ εἰς αὔριον ἡμέρα, der morgende Tag, Soph. O. C. 573. Vgl. εἰσαεί, εἰσαυτίκα, εἰσαῦθις, εἰς ἔτι u. ä. – 6) Bei der Zahl drückt es ebenfalls die Gränze aus, bis an, höchstens, u. allgemein, gegen, an, εἰς τριακάδας δέκα νεῶν Aesch. Pers. 331; bes. mit dem Artikel, σχεδὸν εἰς τοὺς ἑκατόν Xen. An. 4, 8, 15; Cyr. 6, 2, 7 u. sonst überall; vgl. ἐς δίσκουρα λέλειπτο, auf Diskusweite, Il. 23, 523; ἐς δραχμὴν ἑκάστῳ διέδωκε, zum Belauf einer Drachme, Thuc. 8, 29; τριήρεις τοῖς τυράννοις ἐς πλῆθος ἐγένοντο, in Menge, 1, 14; ἐς τρίς Xen. An. 6, 2, 16 Cyr. 7, 1, 4, bis auf dreimal. – Distributiv steht es bes. bei Angabe der Stellung der Soldaten; εἰς δύο, je zwei Mann neben einander, Xen. An. 2, 4, 26 Hell. 5, 1, 22; εἰς ὀκτώ, je acht Mann hinter einander, An. 7, 1, 23 Hell. 3, 2, 16. – 7) An βλέπειν εἴς τι reiht sich die Zweckbedeutung: zu, für, ἐς πό λεμον θωρήσσεσθαι Il. 8, 376; vgl. ἐσταλμένος εἰς π. Xen. An. 3, 2, 7; ἵππους εἰς ἱππέας κατασκευάζειν 6, 1, 14; ἔῤῥωντο εἰς πόλεμον Thuc. 2, 8; ἡ ἐς πόλεμον παρασκευή 1, 25; – εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν, zum Guten reden, um Gutes zu bewirken, Hom. Iliad. 9, 102, vgl. 23, 305; πείσεται εἰς ἀγαθόν, zu seinem Besten, 11, 789; ἐς φόβον 15, 310; ἐς πλόον Pind. P. 1, 34; εἰς κέρδος τι δρᾶν, Soph. Phil. 111, wie εἰς χάριν πράττειν, zu Gefallen, O. R. 1353, εἰς τί, wozu? Trach. 412, vgl. Theocr. 27, 54; εἰς κατασκοπὴν πέμψον Phil. 45; εἰς ἔλεγχον ἐξιών 98; εἰς μάχην ὁρμᾶν Aesch. Pers. 386, wie εἰς τὸ διώκειν Xen. An. 1, 8, 25; λακτίσας Δίκας βωμὸν εἰς ἀφάνειαν Aeschyl. Ag. 374; oft Eur.; εἰς ὑποδήματα δέδοται Her. 2, 98; εἰς ἱμάτιον Ar. Plut. 984; ἔδωκε χρήματα εἰς τὴν στρατιάν Xen. An. 1, 1, 27; δαπανᾶν εἴς τι, 1, 3, 3; εἰς Διονύσια χορηγήσας Is. 5, 36; εἰς τὸν πόλεμον εἰσφορὰς εἰσφέρειν 45; εἰς πόλεμον ἀποθνήσκουσι μαχόμενοι 46; – anders ist δανείζειν εἴς τι, Dem. 27, 28; συμβάλλειν συμβόλαια εἰς τὰ ἀνδράποδα 27; εἰς πίστιν δέδωκα, auf Credit, 32, 16; sonst ἐπί τινι; – θήραν ἐποιοῦντο εἰς τὴν ἑορτήν Xen. An. 5, 3, 10; ἐς χλαῖναν πόκον δωρεῖσθαι, zum Kleide, Theocr. 5, 98; εἰς τὰ κρέα μόσχον ἔλαβες Ath. XIV, 644 e; ἐς γράμματα, um zu lernen, Plat. Legg. VII, 809 e. – Bei adject.; ἐπιτήδειος ἔς τι, geeignet zu Etwas, Her. 1, 115; σύμφορος ἔς τι, 8, 60; εὐπρεπής, 2, 116; βέλτιον εἰς δικαστήριον Plat. Theaet. 178 e; καλὸν εἰς τὴν στρατιάν Xen. Cyr. 3, 3, 6; χρήσιμος n. ä., s. die einzelnen Wörter; εἰς τὸ πρᾶγμά ἐστι ist zweckdienlich, Dem. 36, 54. – Auch ἐξάγει τὸ στράτευμα, εἰς τὸ μὴ φοβεῖσθαι, damit nicht, Xen. An. 7, 8, 20, vgl. Mem. 3, 6, 2. – Adverbialisch werden Vrbdgn wie ἐς καλὸν εἶπας Soph. Phil. 78; ἐς τάχος παίει Ar. Ach. 656, wo der schol. ἐς τάχος, εἰς κάλλος γράφειν anführt. – Bei Sp., wie Hel., führt es das Prädicat ein, τὸ προστυχὸν εἰς ὅπλον ἁρπάζεσθαι, τὴν πήραν εἰς καθέδραν ποιεῖσθαι, als Waffe, zum Sitz; womit man Vrbdgn wie εἰς ἄνδρας ἐκ μειρακίων τελευτῶσι Plat. Teaet. 173 b, εἰς ἄνδρα γενειῶν Theocr. 13, 28 vergleiche. – 8) Aehnlich ist die Bdtgin Ansehung, in Rücksicht auf entstanden; die nähere Bestimmung bei Adjectivis einführend, πρῶτος εἰς εὐψυχίαν Aesch. Pers. 318, vgl. Plat. Charmid. 158 a; ἐς τὸ πᾶν, oft bei Tragg. u. sonst, in jeder Beziehung; z. B. ἐτητύμως Aesch. Ag. 668, βίαιος Prom. 738; σῶμα οὐ σπουδαῖον ἐς ὄψιν Soph. O. C. 583; Ai. 863; ἐς τί; sc. δυστυχὴς ἦσθα, worin? O. C. 528; ἐς τὰ ἄλλα, z. B. μέγας, Thuc. 1, 1; ἄτολμος εἰς τὴν μάχην 4, 55; ἀνυπέρβλητος εἰς πονηρίαν Antiphan. Ath. III, 108 f; πόλις μεγίστη καὶ εὐδοκιμωτάτη εἰς σοφίαν καὶ ἰσχύν Plat. Apol. 29 d; τοιοῦτος εἰς φρόνησιν Conv. 219 d; ἀγαθὸς εἰς πόλεμον Xen. An. 1, 9, 14; Cyr. 3, 3, 6; εἰς χρήματα ἀναιδής Dem. 22, 75; vgl. Xen. Cyr. 8, 8, 6; – τὸ μὲν γὰρ εἰς ἔμ' οὐ κακῶς ἔχει Eur. I. T. 691, was mich anbetrifft, ich befinde mich nicht schlecht; vgl. εἰς τὸν ἑαυτῶν βίον ἀσφαλῶς ἔχειν Dem. 10, 45; – bei Verbis; τό γ' εἰς ἑαυτὸν πᾶν ἐλευθεροῖ στόμα Soph. O. R. 706; εἰς ὅσον ἐγὼ σθένω, wie weit, Phil. 1389; εἰς πλεῖστον πενθεῖν O. C. 743; ἐς τὰ μάλιστα, häufig; ἐς δαιμόνιον τέρας ἀμφιγνοῶ Ant. 372; εἰς δικαιοσύνην ἐπιδείκνυσθαι Xen. An. 1, 9, 16; εἰς χρήματα δίκην λαμβάνειν u. εἰς τὰ σώματα τιμωρίας ποιεῖσθαι, an Geld u. am Leben strafen, Dem. 22, 55; vgl. Plat. Legg. IX, 865 c VI, 774 b. Bes. bei anklagen, loben, tadeln u. ä.; ἐς φιλίαν μέμφεσθαι Xen. An. 2, 6, 30; εἰς τὰ πολεμικὰ καταφρονεῖσθαι Hell. 7, 4, 30; διαβάλλειν εἴς τι Thuc. 8, 88; σκώπτειν εἰς τὰ ῥάκια, εἰς μαλακίαν, Ar. Pax 740 Dem. 18, 245; εἴς τε μαλακίαν καὶ εἰς τὴν ἀβουλίαν ἀπελύσαντο, sie rechtfertigten sich gegen den Vorwurf der Weichlichkeit, Thuc. 5, 75; ἐνεκάλουν εἰς τὴν ἐπιτροπήν, über die Vormundschaft, Dem. 38, 3; so Folgde, wie ὀνειδίζειν τινὶ ἐς ἀσέλγειαν Pol. 5, 11, 2; κατά τινος εἰπεῖν εἰς ἀχαριστίαν 17, 6, 7; σκώπτειν εἴς τινα Plut. Symp. 2, 9; ἐκωμῳδοῦντο εἰς βλασφήμους Harpocr. p. 9. Auch πρῆγμα γενόμενον εἴς τινα, ein Vorfall, der sich mit Einem zugetragen, Her. 1, 114. – Absolut, εἰς δὲ τὴν τοῦ καρποῦ κομιδήν, was das anbetrifft, Xen. Cyr. 5, 4, 25; ἐς τὰ ἄλλα, in anderer Hinsicht, Thuc. 1, 1. – Auch bei Substantivis; δέος εἰς Συρακοσίους Thuc. 6, 85; τιμὴ εἰς γῆρας Plat. Legg. IX, 879 c; δόξα εἰς ἀνδρειότητα Xen. An. 6, 3, 14; ὁ εἰς ταῦτα ἔλεος Dem. 25, 84; ἀγὼν εἰς τὸν Δία = Ὀλύμπια, Thom. Mag. vit. Pind.; ἡ ἐς γῆν καὶ θάλατταν ἀρχή Thuc. 8, 46. – Oft wird diese Vrbdg eine bloße Umschreibung; τὰ εἰς τὴν τέχνην Plat. Rep. IV, 421 d; οἱ λόγοι οἱ εἰς τὰ δικαστήρια Euthyd. 304 d. – Man merke noch εἰς τὸν ἀριθμὸν ἐφάνη τρισχίλια, für die Zählung oder nach der Zählung, Her. 7, 97; vgl. Thuc. 2, 7 εἰς τὸν πάντα ἀριθμόν u. εἰς λόγον, in Rücksicht auf, – 9) Hieraus entwickelt sich die Bdtg gemäß, nach; Aesch. Ag. 68 ist εἰς το πεπρωμένον τελεῖται das Vollenden nach dem Schicksal, rin Aufgehen in das Beschlossene; εἰς νόμον ἑαυτῷ ταξάμενος Plat. Legg. V, 733 d; ἐς δύναμιν, nach Kräften, Rep. IX, 590 d; Xen. An. 2, 3, 23 u. oft; ἐς τὸ δυνατόν Cyr. 2, 1, 22, soweit es möglich ist; λέγειν εἰς ὑπερβολὴν δυνατοῦ Aesch. 1, 180; ἐς ἀργύριον λογισθέν, auf Geld berechnet, 6, 1, 33; εἰς τὸν αὐτὸν λόγον Plat. Rep. I, 353 d; εἰς ἓν μέλος, nach einer Weise, Theocr. 18, 7; oft bei Lucian., ἐς τὸν πωλικόν, εἰς ὄρνιθος τρόπον, Zeux. 4 Halc. 1. Manche Wendungen der Art werden rein adverbial gebraucht, wie ἐς το ἀκριβὲς εἰπεῖν, genau, Thuc. 6, 82; ἐς ἀκρίβειαν Plat. Legg. VII, 809 e; ἐς δέον u. εἰς τὸ δέον, Soph. Ant. 386 Her. 2, 173; ἐς καλόν (Suid. εὐκαίρως), Xen. An. 4, 7, 3; Plat. Conv. 174 e u. sonst; ἐς κάλλος ζῆν Xen. Cyr. 8, 1, 33; ἐς καλόν Plat. Theag. 122 a; εἰς ἀφθονίαν παρέχειν, = ἀφθόνως, Xen. An. 7, 1, 33.

French (Bailly abrégé)

ion., dor. et anc. att. ἐς;
adv. et prép.
dedans, dans avec idée de mouvement;
A. Adv. seul. en poésie dedans, dans : ἐς δ’ ἄγε IL et il l'attirait à l'intérieur ; ἐς δ’ ἦλθον OD alors (les prétendants) entrèrent, litt. vinrent dedans ; ἐς δ' ἤϊεν OD puis lui-même alla dedans, càd rentra dans (la grande salle) ; ἐς δ' ἐρέτας ἀγείρομεν IL et rassemblons dedans une troupe de rameurs ; τῷ δ' εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην IL les deux héros ensemble (Diomède et Nestor) montèrent sur le char de Diomède à l'intérieur;
B. Prép. avec l'acc.;
I. dans;
1 avec les verbes de mouvement et un acc. de lieu : νῆα ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δίαν IL tirons un navire et poussons-le sur la mer divine ; εἶμι γὰρ ἐς Σπάρτην OD car je vais à Sparte ; Βοιωτοὶ νῦν ἀπειλοῦσιν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν XÉN maintenant les Béotiens menacent de se jeter sur l'Attique ; ἀφίκετο ὁ Κῦρος εἰς Μήδους XÉN Cyrus arriva chez les Mèdes ; ἐς τὸν δῆμον παρελθεῖν THC s'avancer au milieu du peuple ; εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγον IL (les Grecs) menaient (Ajax) auprès du divin Agamemnon ; ἐς Μενέλαον ἐλθεῖν OD aller auprès de Ménélas. -- L'acc. dépendant de εἰς, lorsqu'il signifie « maison, demeure, habitation » et qu'il est suivi d'un n. de pers. au gén. est d'ord. s.e. : ἷξεν ἐς Πριάμοιο (s.e. οἶκον) IL il vint dans la demeure de Priam ; ἐς πατρὸς ἀπονέεσθαι OD revenir dans la maison de son père ; φέρων δὲ ἐς σεωυτοῦ ἀπόκτεινον HDT emporte(-le) chez toi et tue(-le) ; ἠγάγετο ἐς ἑωυτοῦ HDT il emmena chez lui ; εἰς ἡμετέρου OD chez mon père (= εἰς ἐμοῦ πατρὸς οἶκον) ; εἰς Ἀθηναίης (s.e. ἱερόν) IL dans le sanctuaire d'Athènè;
2 avec les verbes ou les substantifs qui impliquent une idée de mouvement ou de direction, p. ex. avec les verbes signifiant « voir, regarder, appeler », etc. : εἰς ὦπα ἰδέσθαι IL regarder en face ; εἰς ὦπα ἔοικεν IL (à le voir) en face, il ressemble à ; παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα XÉN appeler aux armes;
3 avec les verbes de repos qui impliquent l'idée d'un mouvement accompli ou à accomplir : ἐς θρόνους ἔζοντο OD ils s'assirent sur des trônes ; στὰς ἐς μέσον XÉN s'étant placé debout au milieu (de ses soldats) ; ἐφάνη λῖς εἰς ὁδόν IL un lion parut sur la route ; παρῆσαν εἰς Σάρδεις XÉN ils se trouvaient à Sardes (où ils venaient d'arriver) ; κατασκηνοῦν εἰς κώμας XÉN se disperser dans les villages pour camper sous la tente;
4 sans verbe ni subst. impliquant l'idée de mouvement ou de direction, εἰς marquant à lui seul cette idée : λέγειν εἰς τὸ μέσον τῶν ταξιάρχων XÉN venir se placer au milieu des taxiarques et dire ; ἐς τὸν δῆμον λέγειν THC venir dire devant le peuple;
5 postér. sans idée apparente de mouvement et c. syn. de ἐν : οἰκεῖν εἰς τὰ Ὕπατα LUC habiter à Hypates ; εἰς Ἐκβάτανα ἀπέθανε ÉL il mourut à Ecbatane;
II. jusqu'à (avec simple idée de direction sans signifier « entrer dans » :
1 avec idée de lieu εἰς τὸν οὐρανὸν ἥλλοντο XÉN (les animaux) bondissaient jusqu'au ciel ; ἐκ κεφαλῆς ἐς πόδας ἄκρους IL de la tête à la pointe des pieds ; ou simpl. ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς IL, ἐκ τῶν ποδῶν ἐς κεφαλήν AR de la tête aux pieds, des pieds à la tête ; -- avec l'idée de temps : ἐς ἠῶ OD jusqu'à l'aurore ; ἐς ἠέλιον καταδύντα OD jusqu'après le coucher du soleil ; ἐς ἐμέ HDT jusqu'à mon temps, litt. jusqu'à moi ; ἐκ νεότητος ἐς γῆρας IL de la jeunesse à la vieillesse ; avec un adv. εἰς πότε ; SOPH jusques à quand ? εἰς ὅτε OD, ἐς οὗ HDT jusqu à ce que, jusqu'au moment où;
2 avec idée de temps en parvenant à, au moment de : ἐς ἠέλιον καταδύντα OD avec le coucher du soleil ; ἐς ὕστερον OD le lendemain ; ἐς αὔριον IL m. sign. ; ἐς ὀψέ THC sur le tard ; ἐς τέλος HDT à la fin ; καιρόν HDT au moment opportun;
3 avec un n. de nombre jusqu'à, aux environs de, vers : ἐς τριακάδα δέκα ναῶν ESCHL 300 vaisseaux environ ; ναῦς ἐς τὰς τριακοσίας, διακοσίας, etc. 200, 300 vaisseaux environ ; τοξότας καὶ σφενδονήτας εἰς τετρακοσίους XÉN environ 400 archers et frondeurs ; particul. en un sens distributif : ἐς δεκάδας διακοσμεῖσθαι IL être disposé par groupes de dix ; εἰς δύο XÉN deux par deux ; εἰς ὀκτώ XÉN jusqu'à huit, càd sur huit rangs de profondeur ; ἐς δραχμὴν ἑκάστῳ διέδωκε THC il distribua à chaque homme une drachme;
III. avec idée de direction ou de destination : vers, càd :
1 avec un n. de lieu εἰς οὐρανὸν ἰδεῖν IL regarder vers le ciel ; ἡ εἰς Βοιωτοὺς ὁδός XÉN la route qui mène en Béotie ; τὸ εἰς Παλλήνην τεῖχος THC le mur qui regarde Pallène;
2 avec un n. de pers. envers, à l'adresse de : λέγειν εἴς τινα XÉN parler à qqn ; δίκαιος εἴς τινα SOPH juste envers qqn ; τούτοις δ' ἐς ἀμφοτέρους φιλία ἦν THC ceux-ci avaient des relations d'amitié à la fois avec les deux partis ; en mauv. part ἁμαρτάνειν εἴς τινα ESCHL pécher envers qqn ; ὀργῇ χαλεπῇ χρῆσθαι ἔς τινα THC se montrer avec qqn d'une humeur intraitable ; αἰτία ἔς τινα THC accusation contre qqn ; ἔχθρα ἔς τινα HDT haine contre qqn;
3 avec idée de temps : en vue de : εἰς ἐνιαυτόν IL pour une année;
4 avec idée d'une occupation ou d'une destination quelconque : ἐς πόλεμον θωρήσσεσθαι IL revêtir sa cuirasse pour la bataille ; ἴμεν ἐς θήρην OD partir pour la chasse ; ἐς φόβον IL pour effrayer ; ἡ εἰς ἑορτὰς ἐσθής XÉN les vêtements pour les jours de fête ; ἀγαθὸς εἰς πόλεμον XÉN propre à la guerre ; ἐπιτήδειος ou εὐπρεπὴς ἔς τι HDT propre à qch;
5 pour marquer une idée de relation : à l'endroit de, en ce qui regarde, en ce qui concerne, quant à : αἰτία ἐπιφερομένη ἐς μαλακίαν THC accusation de lâcheté portée contre qqn ; ἡ ἐς γῆν καὶ θάλατταν ἀρχή THC la domination sur terre et sur mer litt. en ce qui regarde la terre, etc. ; δέος ἐς Συρακοσίους THC la crainte à l'égard des Syracusains ; τό γ' εἰς ἑαυτόν SOPH ce qui regarde chacun en propre : τὸ εἰς ἐμέ EUR ce qui me concerne ; -- de même, dans un grand nombre de locut. : εἰς ὅσον ἐγὼ σθένω SOPH pour autant que j'ai de force, selon mes forces ; ἐς τὰ ἄλλα THC pour le reste, quant au reste ; ἐς τὰ πάντα ESCHL en tout, absolument;
6 en relation ou d'accord avec, conformément à ; par suite de, selon : εἰς δύναμιν XÉN, ἐς τὸ δυνατόν XÉN selon le possible ; εἰς καλόν = καλῶς SOPH bien, noblement (litt. selon ce qui est beau) ; ἐς κοινόν = κοινῶς ESCHL en commun ; ἐς τὸ ακριβές THC exactement;
Remarque : εἰς est qqf construit après son rég. : δώματ' εἰς αἰγιόχοιο IL dans le palais du dieu qui porte l'égide ; μάχην ἐς IL au combat.
Étymologie: pour *ἐνς, d'où les formes parallèles εἰς ou ἐς appropriée à l'idée de «mouvement » et ἐν appropriée à l'idée de « repos ».

Russian (Dvoretsky)

εἰς: ион., дор. и староатт. ἐς praep. cum acc.
1 (направление в пространстве), в, на, до, к (ἐρύσαι νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἐμβαλεῖν τι εἴς τι Soph.): ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν Xen. вторгнуться в Аттику; πέμπειν εἴς τινα Hes., Thuc., Xen.; послать к кому-л.; εἰς ἐλάτην ἀναβῆναι Hom. взобраться на сосну; εἰς τὸ πεδίον καταβῆναι Xen. спуститься на равнину; ἐς πατρὸς (sc. οἶκον) ἀπονέεσθαι Hom. возвращаться в отчий дом; εἰς Ἀθηναίης (sc. ἱερόν) Hom. в храм Афины; ἐς τὸν δῆμον λέγειν Thuc. говорить (обращаясь) к народу; γράμματα ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας Xen. письмо было перехвачено и доставлено в Афины; εἰς (τὸ) πρόσθεν Soph., Plat., Arst.; вперед; εἰς τὸν οὐρανὸν ἅλλεσθαι Xen. прыгать до неба; παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα Xen. призывать к оружию; εἰς (τὸ) ὀρθόν Arst. в прямом направлении, прямо; συνελθεῖν εἰς ἕν Arst. свестись к одному, слиться воедино; τῆς γεφύρης τὸ ἐς τὴν Σκυθικὴν ἔχον Her. обращенная к Скифии часть моста; ἡ εἰς Βοιωτοὺς ὁδός Xen. дорога в Беотию;
2 (редко - местонахождение, преимущ. в результате глаголов движения) в, на: φανήμεναι εἰς ὁδόν Hom. показаться на дороге; παρεῖναι εἰς τὸν ἀριθμόν Xen. присутствовать на перекличке; μετὰ τούτους ὁρᾶται χερσόνησος καὶ λιμὴν εἰς αὐτήν Diod. за этими (песчаными холмами) виден полуостров и в нем залив;
3 (направление во времени) (вплоть) до: ἐς ἠῶ Hom. до зари; εἰς ἕω Arst. до (следующего) утра; ἐς ἠέλιον καταδύντα Hom. до захода солнца (ср. 4); ἐς ἐμέ Her. до моего времени; εἰς τότε Plat. до тех пор, пока; εἰς ὅτε Hom. и ἐς οὗ Her. до тех пор как, пока не; εἰς ἄνδρας Plat. до возмужалости; εἰς πότε; Soph. доколе?, до каких пор?; ἡ εἰς τὸν ἐνιαυτὸν δαπάνη Xen. годичный запас (ср. 4); εἰς ἀεί Thuc. навсегда, на вечные времена;
4 (момент или положение во времени) во время, в течение: ἐς ἠέλιον καταδύντα Hom. с заходом солнца (ср. 3); εἰς τὸ ἐνιαυτόν Arst. в течение года (ср. 3); ἐς ὀψέ Thuc. в поздний час; ἐς τέλος Her. наконец, в конце концов; ἐς καιρόν Her. во-время, кстати;
5 (предел) до: εἰς ἔτη ἑκατὸν ζῆν Arst. жить до (т. е. не свыше) ста лет;
6 (приблизительность) около: ἐς τριακάδας δέκα ναῶν Aesch. до трехсот кораблей;
7 (разделительность) по, на: ἐς δεκάδας διακοσμεῖσθαι Hom. разделиться на десятки; ἐς δραχμήν ἑκάστῳ Thuc. по драхме каждому; οἱ ὁπλῖται εἰς ὀκτὼ ἐγένοντο Xen. гоплиты выстроились по восьми в ряд;
8 (близкая связь или сходство): ἀργύριον ἢ ὅσα εἰς ἀργύριον Arst. деньги или то, что их заменяет;
9 (образ или качество) по, в отношении: εὐδόκιμος εἰς σοφίαν καὶ ἰσχύν Plat. славящийся мудростью и могуществом; εἰς τρόπον τινά Luc. каким-л. способом; ἐς τὸ ἀκριβές Thuc. и εἰς ἀκρίβειαν Plat., Arst.; точно, тщательно;
10 (мера или степень) по, насколько, сообразно: εἰς δύναμιν и εἰς τὸ δυνατόν Xen., Arst.; по возможности, насколько возможно; εἰς ὅσον ἐγὼ σθένω Soph. насколько я в силах; ἐς τὰ μάλιστα Her. в высшей степени;
11 (враждебность) против: εἴςτινα ἰέναι Xen. устремиться на кого-л.; στρατεύειν εἰς Ἀττικήν Thuc. воевать против Аттики;
12 (действие или чувство) к, по отношению к: φιλία ἔς τινα Thuc. дружба к кому-л.; δίκαιος εἴς τινα Soph. справедливый к кому-л.; δέος ἔς τινα Thuc. страх перед кем-л.; τό γ᾽ εἰς ἑαυτόν Soph. что касается его лично; ἡ εἴς τι ἀρχή Thuc. власть над чем-л., αἰτία ἐς μαλακίαν Thuc. обвинение в трусости; ἐπαινεῖσθαι εἰς δικαιοσύνην Arst. быть хвалимым за справедливость; σκωπτειν εἴς τι Arph. смеяться над чем-л.;
13 (цель или намерение) для, из, из-за: εἰς κέρδος δρᾶν τι Soph. делать что-л. из-за выгоды; ἐς φόβον τινός Hom. на страх кому-л.; τὰ εἰς τροφὴν ὕδατα Arst. вода для приготовления пищи; ἡ εἰς ἑορτὰς ἐσθής Xen. праздничная одежда; ἀδικεῖν εἰς ὕβριν Arst. совершать преступления из озорства; εἰς τί; Soph. для чего?, к чему?

Greek Monolingual

(I)
και εισέ και σε και σ(') προ φωνήεντος ή τών πλαγίων πτώσεων του άρθρου (AM εἰς και ἐς)
πρόθ. που δηλώνει: 1. μέσα («..χύνονται στη θάλασσα», «οἵ τ' εἰς ἅλαδε προρρέουσιν»)
2. κίνηση προς, σε τόπο («πήγες εις το Μεσολόγγι», «εἰσέβαλε... ἐς Μίλητον»)
3. διεύθυνση («τον οδηγούσαν στον Αγαμέμνονα», «εἰς Ἀγαμέμνονα δῑον ἄγον», «ήρθα σε σάς», «εἰς ὑμᾱς εἰσῆλθον»)
4. στάση σε τόπο μετά από κίνηση («εκάθισε εις τον θρόνον», «ἐς θρόνους ἕζοντο»)
5. τερματισμό μιας καταστάσεως και είσοδο σε άλλη («έπεσε σε βαθύ ύπνο», «ὡς ἄν εἰς ὕπνον πέσῃ»)
6. στάση σε τόπο («μένει στο εξωτερικό», «εἰς Ἐκβάτανα ἀποθανεῖν)
7. τοπική έκταση («εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου»)
8. ενώπιον («ενεφανίσθη εις το δικαστήριον», «εἰπέ τε ἐς πάντας τάδε»)
9. τοπικό όριο
έως, μέχρι («ἐκ πάτου ἐς σκοπιήν»)
10. με αριθμητικό δηλώνει διανομή ή διαίρεση («ἐσχίσθη εἰς δύο», «προσάγει σκῆπτρον Βενιαμὶν εἰς φυλάς»)
11. αξία («δύο στο χιλιάρικο», «ἔλαβε εἰς τὰ δύο λεπτά θερμία»)
12. αναφορά, σχέση με κάτι ή ως προς κάτι «άτυχος στον γάμο», «μακάριος πέφυκ' ἀνὴρ πλὴν ἐς θυγατέρας», «λέγω ἐς ἑαυτόν»)
13. εχθρική ή φιλική σχέση («άδικος σε μένα», «τὸν ἐξαμαρτόντ' ἐς θεούς», «φιλία ἐς ἀμφοτέρους»)
14. διάκριση ως προς κάτι («πρώτος στ' άρματα», «πρῶτος ἐς εὐψυχίαν»)
15. τρόπο («θα πληρώσεις εις χρήμα, εις είδος», «εἰς μὲν οὖν χρήματα ὁ μὴ θέλων γαμεῖν ταῦτα ζημιούσθω»)
16. μεταβολή από μια κατάσταση σε άλλη («μεταμορφώθηκε σε διάβολο», «εις άγγελον φωτός μετασχηματίζεται», «ἤν μέντοι ἐκτρέφειν ἐᾷς τὴν γῆν διὰ τέλους τὸ σπέρμα εἰς καρπόν»)
17. με το ειμί, γίγνομαι κ.λπ. για σχηματισμό κατηγορουμένου
(«προάγεται εις στρατηγόν», «προχειρίζεται εἰς ἐπίσκοπον», «καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν)
18. σκοπό («προσάγω εις απόδειξιν...», «εις επίρρωσιν τούτων», «εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν»)
19. (με τα επίθετα ικανός, επιτήδειος, ευπρεπής κ.λπ.) σε κάτι («ικανός στα αγωνίσματα», «ανθεκτικός στη θερμότητα», «ἐς τοῦτο ἐπιτηδεώτατος»)
20. σε ποιόν δίδεται ή χορηγείται κάτι («ἐλεημοσύνας ποιήσω εἰς τὸ ἔθνος μου»)
21. όρκους ή ευχές («εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ»)
μσν.- νεοελλ.
1. εναντίον («επετέθη στους εχθρούς», «μόνοι κατετολμήσατε ἐλθεῖν εἰς μυριάδας»)
2. διάρκεια («πάγεις εις την κόλασιν εις όσα και αν ζήσεις», «νὰ ζῇ εἰς χρόνους ἀμετρήτους», «εἰς ἔτη πολλά»)
3. αιτία («εις του κυρού την απονιά πολλά παραπονάται»)
4. κατάσταση («βρίσκεται σε μεγάλη κρίση»
«εἶσαι εἰς τοῦ ὅρκου τὴν στοργήν»)
5. αντικατάσταση («άλλαξα τις δραχμές σε λίρες»)
6. μέσο, όργανο («παρηγοράτ' η Αρετή εις τα τση μίλει η Νένα»)
7. χώρος στον οποίο εκτείνεται κυριαρχία ή υπεροχή («να εξουσιάζει σε γη και ουρανό»)
μσν.
1. ποιητικό αίτιο («τὸ ἔπαθα εἰς ἐσᾱς»)
2. συμφωνία, σύμφωνα με («θέλει γίνειν ἡ ἀγάπη εἰς τὴν ὄρεξίν σου)
3. προσθήκη (μαζί με το «επάνω»)
αρχ.
1. χρονικό σημείο ή περίοδος κατά την οποία συμβαίνει κάτι («εἰς μὲν τὴν ὑστεραίαν οὐχ ἧκεν)
2. χρονικό όριο («εἰς ἠέλιον καταδύντα» — ώς το ηλιοβασίλεμα)
3. μέτρο ή όριο χωρίς αναφορά σε τόπο ή χρόνο
έως, μέχρι («ἐς δραχμὴν Ἀττικήν ἑκάστῳ... διέδωκε» — ανά μία δραχμή)
5. (ως επίρρ.) φρ.
α) «ἐς τὸ πᾶν» — πάντως
β) «ἐς κοινόν» — κοινώς
γ) «ἐς τάχος» — ταχέως
δ) «εἰς τὸ πρᾶγμα εἰμί» — συντελώ σε μια υπόθεση
ε) «ἐς αὐτίκα μάλα» — αμέσως
στ) «εἰς ὅτε» — μέχρις ότου
ζ) «εἰς ὁπότε» — μέχρι ποιό χρόνο ακριβώς
η) «εἰς τί» — πότε
θ) «ἐς ὅ» — μέχρις ότου
ι) «ἐς οὗ» — μέχρις ότου
ια) «ἐς τόδε» — ώς τώρα
ιβ) «ἐς τὰ μάλιστα» — στον μέγιστο βαθμό
ιγ) «ἐς πλῆθος» — πολλοί
ιδ) «εἰς ἅλις» — αρκετά.
[ΕΤΥΜΟΛ. Τα εις (< ενς) προ φωνήεντος και ες (< ενς) προ συμφώνου είναι νεώτεροι σχηματισμοί της Ελληνικής, εν αντιθέσει προς τα εν και (επικ.) ενι που είναι αρχικοί τύποι (< IEen). Και οι δυο τ. εις και ες απαντούν στον Όμηρο και στους Ίωνες και τραγικούς ποιητές, το ες στις ιωνικές επιγραφές, στον Ηρόδοτο και στον Θουκυδίδη, ενώ το εις στις αττικές επιγραφές από τον 4ο αι. Ο αρχικός τ. ενς μαρτυρείται στο Άργος και στην Κρήτη. Ενώ το εν συνάπτεται τόσο με δοτική τοπική όσο και με αιτιατική, το εις συντάσσεται αποκλειστικά με αιτιατική και από την Κοινή βαθμιαία αντικαθιστά στη χρήση το εν. Στην Κοινή Νέα Ελληνική έχει υποχωρήσει και υποκατασταθεί από το σε. Στη σύνθεση ως α' συνθετικό είναι λιγότερο εύχρηστο από το εν στην Αρχαία, αλλ' εν τούτοις απαντά σε αρκετά μεγάλο αριθμό συνθέτων
πρβλ. εισάγω, εισακούω, εισβάλλω, εισδύω κ.ά.
αρχ.
εισαγγέλλω, εισαείρομαι, εισαίρω, εισακοντίζω, εισαλείφω, εισαναγκάζω, είσειμι, εισελαύνω κ.ά.].
(II)
εἷς, μία, ἕv (AM)
ένας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ένας].

Greek (Liddell-Scott)

εἰς: ἢ ἐς, ΠΡΟΘΕΣΙΣ ΜΟΝΟΝ ΜΕΤ’ ΑΙΤΙΑΤ. Παρ’ ὅλην τὴν ἀνακολουθίαν τῶν χειρογρ. εἶναι εὔδηλον ὅτι οἱ Ἴωνες καὶ οἱ Δωριεῖς συγγραφεῖς (καὶ ὁ Θουκυδίδης ἐκ τῶν Ἀττικῶν) ἀείποτε προτιμῶσι τὸν τύπον ἐς ἐκτὸς μόνον ὅτι οἱ ποιηταὶ μεταχειρίζονται τὸν τύπον εἰς πρὸ φωνηέντων, ὁπόταν τὸ μέτρον ἀπαιτῇ μακρὰν συλλαβήν. Οἱ δὲ Τραγ. καὶ Κωμ. ποιηταὶ φαίνεται ὅτι ἔχουσι ὡς κανόνα νὰ μεταχειρίζωνται πρὸ μὲν συμφώνων τὸν τύπον ἐς πρὸ δὲ φωνηέντων τὸν εἰς, ἀλλ’ οἱ Τραγ. δέχονται καὶ τὸν τύπον ἐς πρὸ φωνήεντος ὁσάκις ἂν τὸ μέτρον ἀπαιτῇ βραχείαν συλλαβήν, ἐνῷ οἱ Κωμικοὶ οὐδέποτε ἐχρῶντο τῇ ἐλευθερίᾳ ταύτῃ ἐκτὸς ὅτε ἐμιμοῦντο τραγικὸν ὕφος· ὅρα Πόρσωνος Προλεγόμενα εἰς Εὐριπ. Ἑκάβην σ. Ιiii· Παρὰ τοῖς Ἀττ. πεζογράφοις (ἐξαιρέσει τοῦ Θουκυδ.) ἐπικρατεῖ ὁ τύπος εἰς πρὸ συμφώνων τε καὶ φωνηέντων. Ἀλλ’ ἐν ταῖς φράσεσιν ἐς κόρακας (ὅθεν τὸ ῥῆμα σκορακίζω), ἐς μακαρίαν, διέμεινεν ὁ βραχὺς τύπος. Πρβλ. Γραμμ. ἐν τοῖς Ὀξ. Ἀνεκδ. 1. 172. Ἑλλάδ. ἐν Φωτ. Βιβλ. 533. 20. (Οἱ Αἰολεῖς εἶχον τὴν πρόθεσιν ἐν, ὡς οἱ Λατῖνοι τὸ in, ἐπὶ στάσεώς τε καὶ ἐπὶ κινήσεως (ἀντὶ τῆς εἰς), ἴδε Πινδ. Ο. 7. 9, 10 (11) 90, ΙΙ. 2. 21, Ν. 7. 46, Ἐπιγρ. Βοιωτ. ἐν τῇ Συλλογ. Ἐπιγρ. 1569c, 1571, κ. ἀλλ., ἴδε Ahrens π. Αἰολ. Διαλ. σ. 213· οὕτω καὶ παρὰ Δωριεῦσιν, Ahrens Δωρ. Διαλ. σ. 359. Ὁ ἀρχικὸς τύπος πιθανῶς ἦτο ἔνς, Λατ. in, (διῃρέθησαν δὲ βραδύτερον αἱ δύο ἔννοιαι εἰς ἐς (εἰς) καὶ ἐν), πρβλ. ἐσμί, εἰμί, τιθέντι, τιθεῖσι, κτλ.) Ριζικὴ σημασία, ἐντὸς εἰς, καὶ χαλαρώτερον εἰς, πρός: Ι. ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ· αὕτη εἶναι ἡ παλαιοτάτη καὶ συνηθεστάτη χρῆσις, εἰς ἅλα, εἰς πόντον, εἰς θάλασσαν, μέσα, ἐντός εἰς, ἢ ἁπλῶς εἰς τὴν θάλασσαν, Ὁμ.· ὡσαύτως εἰς ἅλαδε Ὀδ. Κ. 351· πολλάκις ἐπὶ χωρῶν, εἰς Εὔβοιαν Ὀδ. Γ. 174· ἐς Αἴγυπτον, ἐς Σάρδεις, ἐς Πέρσας, κτλ., Ἡρόδ. κτλ.· εἰς ἅρματα βαίνειν, ἀναβαίνειν, εἰσέρχεσθαι..., Ἰλ. Θ. 115. εἰς ἐλάτην ἀναβῆναι Ξ. 287· κυρίως ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν ἐκ, ἐντεῦθεν δὲ φράσεις οἷαι αἱ ἐξῆς: ἐκ νεότητος ἐς γῆρας Ξ. 86· ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, ἐς σφυρὸν ἐκ πτέρνης, ἀπὸ κεφαλῆς μέχρι ποδῶν, ἀπὸ πτέρνης μέχρι σφυροῦ, Χ. 397, Ψ. 169· ἐκ πάτου εἰς σκοπιὴν Υ. 137· ἐς μυχὸν ἐξ οὐδοῦ Ὀδ. Π. 87· εἰς ἔτος ἐξ ἔτεος, ἀπὸ ἔτους εἰς ἔτος, Θεόκρ. 18. 45: ― ἀκολούθως μετὰ πάντων τῶν ῥημάτων τῶν δηλούντων κίνησην εἰς τόπον ἢ διεύθυνσιν, ὡς τὰ ὁράσεως σημαντικά, ἰδεῖν εἰς οὐρανὸν Ἰλ. Γ. 364· εἰς ὦπα ἰδέσθαι, βλέπω εἰς τὸ πρόσωπον, Ι. 373, κτλ.· εἰς ὦπα ἔοικεν, ὁμοιάζει εἰς τὸ πρόσωπον, ἔνθα δύναται νὰ ὑπονοηθῇ τὸ ἰδόντι, Γ. 158, κτλ.· εἰς ὀφθαλμοὺς ἐλθεῖν τινι, ἐλθεῖν πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν τινος, Ω. 204· ἐς ὄψιν ἀπικέσθαι τινὸς Ἡρόδ. Ι. 136· καλέσαι τινὰ ἐς ὄψιν ὁ αὐτ. 5. 106, κτλ.· ἐς ταὐτὸν ἥκειν, ἔρχεσθαι εἰς τὸ αὐτὸ σημεῖον, συμφωνεῖν, Εὐρ. Ἱππ. 273: ― σπανιώτερον κατόπιν οὐσιαστικοῦ, ὁδὸς ἐς λαύρην Ὀδ. Χ. 128· τὸ ἐς Παλλήνην τεῖχος, τὸ ἀπέναντι τῆς Παλλήνης, Θουκ. 1. 56. β) παρ’ Ἐπ. καὶ Ἴωσιν, ὡσαύτως μετ’ αἰτ. προσ. ὅπου οἱ Ἀττ. ἔχουσιν ὡς, πρός, παρά, Ἰλ. Η. 312., Ο. 402, Ὀδ. Ξ. 127, Ἡρόδ. 4. 147· ἴδε Spitzn. Excurs XXXV καὶ Ἰλ.· ἀλλὰ μετὰ πλ. ὀνομάτων καὶ οἱ Ἀττ. μεταχειρίζονται τὴν εἰς. 2) μετὰ ῥημάτων σημαινόντων στάσιν ἐν τόπῳ, ὅταν ὑπονοῆται προηγηθεῖσα κίνησις εἰς ἢ πρὸς τὸν τόπον ἐκεῖνον, ὡς εἰς μέγαρον κατέθηκε, ἐκόμισεν εἰς τὸ μέγαρον καὶ κατέθηκεν ἐν αὐτῷ, Ὀδ. Υ. 96. ἐς θρόνους ἔζοντο, ὡδήγησαν ἑαυτοὺς εἰς τοὺς θρόνους καὶ τοὺς ἐκάθισαν ἐπ’ αὐτῶν, Δ. 51, πρβλ. Α. 130· ἐφάνη λὶς... εἰς ὁδὸν Ἰλ. Ο. 275: οὕτω καὶ παρ’ Ἀττ. καὶ ἐν πεζολογικαῖς φράσεσιν, εἶναι ἢ γίγνεσθαι ἐς τόπον Ἡρόδ. Ι. 21., 5. 38· παραγίγνεσθαι ἢ παραεῖναι ἐς τόπον ὁ αὐτ. 1. 185., 6. 1· ἐς δόμους μένειν Σοφ. Αἴ. 80· κατακλείειν ἐς τὴν νῆσον Θουκ. 1. 109, πρβλ. Ἡρόδ. 3. 13· ἀποβαίνειν ἢ ἀπόβασιν ποιεῖσθαι ἐς..., Θουκ., κλ.: ἴδε τὰ ῥήματα ἵστημι, καθίστημι, ἵζω, καθίζω, κρύπτω, κτλ.: ― Παρὰ μεταγεν. συγγραφ. ἡ εἰς πρόθεσις κατήντησε νὰ λαμβάνῃ ὅλως διόλου τὴν θέσιν τῆς ἐν· οἰκεῖν εἰς τὰ Ὕπατα Λουκ. Ὄνος 1· εἰς Ἐκβάτανα ἀποθανεῖν Αἰλ. Π. Ἱστ. 7. 8· τεχνεῖται εἰς τὸ μέταλλον ἐργαζόμενοι Ἐπιγρ. Ἐλατείας Diocletiani edict de pretiis C, 38 (BCH. 9, 1885) εἰς ἔργον καθαρὸν 44. - Περὶ δὲ τῆς ἐναντίας χρήσεως τῆς ἐν μετὰ ῥημάτων κινήσεως, ἴδε ἐν Ι. 8. 3) μετὰ ῥημάτων λεκτικῶν ἡ εἰς ἀναφέρεται εἰς τὰ πρόσωπα πρὸς τὰ ὁποῖα ἢ ἐνώπιον τῶν ὁποίων ὁμιλεῖ τις· οἷον, εἰπεῖν, αὐδᾶν, λέγειν, λόγους ποιεῖσθαι ἐς τὸ πλῆθος, κτλ., οὔτε ἠνέσχετο σιγῶν εἰπέ τε ἐς πάντας τάδε, ἐνώπιον πάντων, Ἡρόδ. 8. 26, Σοφ. Ο. Τ. 93, Θουκ., κλ.· λέγειν εἰς τὸ μέσον τῶν ταξιάρχων Ξεν. Κύρ. 3. 3, 7· αἱ ἐς τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι Θουκ. 1. 23· οὕτω μετ’ ἄλλων ῥημάτων, εἰς τοὺς Ἕλληνας αὑτὸν σοφιστὴν παρέχων Πλάτ. Πρωτ. 312Α, πρβλ. Θουκ. 7. 56· ἐπαχθῆ εἶναι ἐς τοὺς πολλοὺς ὁ αὐτ. 6. 54· διαβεβλῆσθαι εἴς τινα Πλατ. Πολ. 539C. 4) ἐλλειπτικαὶ χρήσεις τῆς εἰς: α) κατόπιν ῥημάτων μὴ δηλούντων κίνησιν εἰς τόπον, τὴν πόλιν ἐξέλιπον εἰς χωρίον ὀχυρόν, κατέλιπον τὴν πόλιν καὶ κατέφυγον εἰς τόπον ὀχυρόν, Ξεν. Ἀν. 1. 2, 24· γράμματα... ἑάλω εἰς Ἀθήνας, ἐπιστολαὶ ἑάλωσαν καὶ ἐπέμφθησαν εἰς Ἀθήνας, ὁ αὐτὸς Ἑλλ. 1. 1, 23· πρβλ. Εὐρ. Ἡρακλ. 59, Πλάτ. Φαίδωνα 116Α. β) μετοχαὶ δηλοῦσαι κίνησιν καὶ συντασσόμεναι μετὰ τῆς προθέσ. εἰς, συχνάκις παραλείπονται, οἷον, τοῖς στρατηγοῖς τοῖς εἰς Σικελίαν (ἐνν. ἀποδειχθεῖσιν) Ἀνδοκ. 2. 30, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 1. 7, 29. γ) μετὰ γεν. ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κυρίων ὀνομάτων, ὡς εἰς Ἀΐδαο, Ἀττ. εἰς Ἅιδου δρόμους, Ἰλ. Φ. 48· ἐς Ἀθηναίης ἱερὸν, εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἀθηνᾶς, Ἰλ. Ζ. 379· ἐς Πριάμοιο οἶκον Ω. 160, πρβλ. 309· εἰς Αἰγύπτοιο ῥόον Ὀδ. Δ. 581· οὕτω παρ’ Ἀττ., εἰς Ἀσκληπιοῦ, εἰς Ἀπόλλωνος, ἐς Δήμητρος, ἐς Διονύσου, ὡς ἐν τῇ Λατ. ad Apollinis, ad Castoris, ad Opis, Ἀριστοφ. Πλ. 411, κλ.· - ὡσαύτως μετὰ προσηγορ., ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῦ (ἐνν. οἶκον) Ἰλ. Ω. 482· ἐς πατρὸς Ὀδ. Β. 195· εἰς φιλοσόφου, εἰς διδασκάλων φοιτᾶν, Ἀττ.· ἐς ἐμαυτοῦ, σεαυτοῦ, ἑαυτοῦ (ἐνν. οἰκίαν) Ἡρόδ. 1. 108., 9. 108, καὶ Ἀττ.· παρ’ Ὁμήρ. ἐς ἡμέτερον Ὀδ. Β. 55, κτλ. ΙΙ. ΕΠΙ ΧΡΟΝΟΥ, 1) πρὸς δήλωσιν σημείου τινὸς χρονικοῦ, ἕως, μέχρι, ἐς ἠῶ (παρ’ Ἀττ. εἰς τὴν ἕω) Ὀδ. Λ. 375· ἐς ἠέλιον καταδύντα, μέχρι τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου, Ι. 161 (ἀλλ’ ὡσαύτως, περὶ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου, Γ. 138)· ἐς γῆρας Ἰλ. Ξ. 86· ἐς ἐμέ, μέχρι τῆς τῶν ἡμερῶν μου, Ἡρόδ. 1. 92: - οὕτω μετ’ ἐπίρρ., εἰς ὅτε κέν μιν Μοῖρ’ ὀλοή καθέλῃσι τανηλεγέος θανάτοιο (πρβλ. ἔς τε) Ὀδ. Β. 99· οὕτως, εἰς πότε; ἕως πότε; Σοφ. Αἴ. 1185 (πρβλ. εἰσόκε)· εἰς ὁπότε Αἰσχίν. 67. 40· ἐς τί; ὡς τό, εἰς πότε; Ἰλ. Ε. 465· ἐς ὅ, ἕως οὗ, Ἡρόδ. 1. 93, κτλ.· οὕτως, ἐς οὗ 1, 67., 3. 31, κτλ.· ἐς τόδε 7. 29, κτλ. 2) πρὸς καθορισμὸν χρονικῆς περιόδου, εἰς ἐνιαυτόν, ἐπὶ ἓν ἔτος, Ἰλ. Τ. 32, Ὀδ. Δ. 495· ἐντὸς τοῦ ἔτους, ἐντὸς ἑνὸς ἔτους, τρὶς γὰρ τίκτει μῆλα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν Δ. 86· ὡσαύτως, εἰς ὥρας Ι. 135, ἢ ἐς θέρος ἢ ἐς ὀπώρην, ἢ κατὰ τὸ θέρος ἢ κατὰ τὸ μετόπωρον, Ξ. 384· ἡ εἰς ἐνιαυτὸν δαπάνη εἰς τὸν μῆνα δαπανᾶται, τὰ δι’ ὁλόκληρον ἔτος ἔξοδα δαπανῶνται ἐντὸς μηνός, Ξεν. Οἰκ. 7. 36· εἰς ἑσπέραν ἥκειν, πρὸς ἑσπέραν, Ἀριστοφ. Πλ. 998· εἰς τρίτην ἡμέραν ἢ εἰς τρίτην ἁπλῶς, κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν, ἢ ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν, Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 268Β, Ξεν. Κύρ. 5. 3. 27· ἥκειν εἰς τήν ὑστεραίαν ὁ αὐτ. Ἀν. 2. 3, 25· ἐς τέλος, ἐπὶ τέλους, Ἡρόδ. 3. 40· ἐς καιρόν, ἐγκαίρως, εἰς κατάλληλον καιρόν, ὁ αὐτ. 4. 139· οὐκ ἐς ἀναβολάς, ἄνευ ἀναβολῆς, ὁ αὐτ. 8. 21, Εὐρ., κλ.: ἐς τόδε, «κατ’ αὐτὴν τὴν ὥραν» (Σχόλ.), Ὀδ. ΙΙ. 317· ἐς ὕστερον ἢ εἰς τὸ ὕστερον Μ. 126, Θουκ. 2. 20· - οὕτω μετ’ ἐπιρρ., ἐς αὔριον Ἰλ. Θ. 538, Πλάτ. Νόμ. 858Β· ἔς περ ὀπίσω Ὀδ. Υ. 199· ἐς αὖθις ἢ ἐσαῦθις Θουκ. 4. 63· ἐς αὐτίκα Ἀριστοφ. Εἰρ. 367· εἰς ἔπειτα Σοφ. Αἴ. 35, Θουκ.· ἐς ὀψὲ ὁ αὐτ. 8. 23· εἰς ἅπαξ, ἴδε εἰσάπαξ· εἰς ἔτι, εἰσέτι, εἰς ὅτε, ἴδε εἰσότε, κτλ. ΙΙΙ. πρὸς δήλωσιν ΜΕΤΡΟΥ ἢ ΟΡΙΟΥ καθόλου, χωρὶς ἀναφορᾶς τινος εἰς χρόνον, ἀτὰρ τὰ πρῶτα καὶ ἐς δίσκουρα λέλειπτο, «καίτοι πρότερον δίσκου βολῆς διάστημα ἀπολελειμμένος» (Σχόλ.), Ἰλ. Ψ. 523· ἐς δραχμὴν Ἀττικὴν ἑκάστῳ, κτλ., Θουκ. 8. 29· οὕτως, ἐς τὰ μάλιστα, εἰς μέγιστον βαθμόν, Ἡρόδ. 1. 20, κτλ.· ἐς τοσοῦτο ἀφικέσθαι, ἥκειν, κτλ., Θουκ., κλ.· ἐς ὃ ἐμέμνηντο, ὅσον ἐδύνατο νὰ ἐνθυμηθῶσιν, ὁ αὐτὸς 5. 66· ἐς τὸ ἔσχατον Ἡρόδ. 7. 229. κτλ. 2) οὕτω συχνάκις μετ’ ἀριθμητ., ἐς τριακάδας δέκα ναῶν Αἰσχύλ. Πέρσ. 339· ναῦς ἐς τὰς τετρακοσίας, διακοσίας, μέχρι τοῦ ἀριθμοῦ τῶν 400, κτλ., Θουκ. 1. 74. 100, κτλ.· ἐπὶ στρατιωτικῆς τάξεως, εἰς ἕνα, εἰς δύο, εἰς τέσσαρας, εἰς δύο ἄγειν τὸν λόχον... εἰς τέτταρας ἄγειν τὸν λόχον, εἰς δύο κατὰ βάθος, εἰς τέσσαρας κατὰ βάθος, Ξεν. Κύρ. 2. 3. 21, κτλ.· οὕτω μετ’ ἐπιρρ., ἐς τρίς, ἢ ἐστρίς, τρίς, τρεῖς φοράς, Πινδ. Ο. 2. 124 Ἡρόδ. 1. 86· - ἀκολούθως, ἐπὶ στρογγύλων ἀριθμῶν, περίπου, Blomf. ἐν Αἰσχύλ. Πέρσ. 345, Ξεν. Ἀν. 1. 1, 10. IV. πρὸς δήλωσιν ΣΧΕΣΕΩΣ ἢ ΑΝΑΦΟΡΑΣ πρός τινα, ἁμαρτάνειν ἢ ἐξαμαρτάνειν εἴς τινα Αἰσχύλ. Πρ. 945, κτλ.· ἁμάρτημα εἴς τινα, αἰτία εἴς τινα Ἰσοκρ. 178D, Θουκ. 1. 66· ὄνειδος ὀνειδίζειν ἔς τινα Σοφ. φ. 522· ἔχθρα, φιλία ἔς τινα Ἡρόδ. 6. 65, Θουκ. 2. 9· λέγειν, γνώμην ἀποδεικνύναι ἐς..., Ἡρόδ. 1. 86., 4. 98. 2) κατά τι, ὡς πρός τι, διά τι, πρῶτος εἰς εὐψυχίαν Αἰσχύλ. Πέρσ. 326· σκώπτειν εἰς τά ῥάκια Ἀριστοφ. Εἰρ. 740, πρβλ. Ἱππ. 90· διαβάλλειν τινὰ εἴς τι Θουκ. 8. 88· αἰτία ἐπιφερομένη ἐς μαλακίαν ὁ αὐτ. 5. 75· μέμφεσθαι εἰς φιλίαν Ξεν. Ἀν. 2. 6, 30. πρβλ. Ἑλλ. 7. 4, 30· - συχνάκις ἐν χρήσει ἀκριβῶς ὡς τὸ Λατ. quod attinet ad.., εὐτυχεῖν ἐς τέκνα Εὐρ. Ὀρ. 542, πρβλ. Πλάτ. Ἀπολλ. 29D, 35Α, κτλ.· ἐς τὰ ἄλλα Θουκ. 1. 1· εἰς ἅπαντα Σοφ. Τρ. 489· ἐς τὰ πάνθ’ Αἰσχύλ. Πρ. 736· εἰς μὲν ταῦτα Πλάτ. Λύσ. 210Α· τό γ’ εἰς ἑαυτόν, τὸ εἰς ἐμὲ Σοφ. Ο. Τ. 706, Εὐρ. Ι. Τ. 691: - ὡσαύτως, ἐς ὀλίγους τὰς ἀρχὰς ποιεῖν Θουκ. 8. 53· ἐς πλέονας οἰκεῖν ὁ αὐτ. 2. 37· - ἐντεῦθεν αἱ φράσεις, τελεῖν ἐς Ἕλληνας, Βοιωτούς, ἄνδρας, κτλ., ἴδε τελέω. 3) ἐπὶ τρόπου, εἰς τὸν αὐτὸν λόγον Πλάτ. Πολ. 353D· εἰς χρώματα ζημιοῦσθαι ὁ αὐτ. Νόμ. 774Β, πρβλ. Δημ. 610. 7· εἰς ἓν μέλος Θεόκρ. 18. 7· - συχνάκις περιφραστικῶς ἀντὶ ἐπιρρ., ἐς κοινὸν = κοινῶς, Αἰσχύλ. Πρ. 844, Εὐμ. 408· ἐς τὸ πᾶν = πάντως, ὁ αὐτ. Ἀγ. 682· εἰς τάχος = ταχέως, Ἀριστοφ. Ἀχ. 686· εἰς εὐτέλειαν = εὐτελῶς, ὁ αὐτ. Ὄρν. 805· ἐς τἀρχαῖον ὁ αὐτ. Νεφ. 593· εἰς καλὸν Σοφ. Ἠλ. 403, Πλάτ. Φαίδων 76Α. V. ἐπὶ ΤΕΛΟΥΣ, ἔρχεσθαι, ἀποσκήπτειν, τελευτᾶν ἐς..., ἀπολήγειν εἰς..., Ἡρόδ. 1. 120., 3. 125, κτλ.· τί φειδόμεσθα τῶν λίθων μή οὐ καταξαίνειν τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐς φοινικίδα; πρὸς τί λυπούμεθα τούς λίθους καὶ δὲν κάμνομεν τὸ σῶμα τοῦ ἀνδρὸς τούτου ἐρυθρὸν ὡς φοινικοῦν ἱμάτιον; Ἀριστοφ. Ἀχ. 320· εἰς ἄνδρα τελευτᾶν, γενειᾶν Πλάτ. Θεαίτ. 173Β, Θεόκρ. 14. 28, ἐντεῦθεν παρὰ μεταγεν. ἄγειν εἰς γυναῖκα, λαμβάνειν ὡς σύζυγον, κτλ. 2) χάριν σκοποῦ τινος, εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν, «ἀγαθὴν εἰσενέγκασθαι γνώμην» (Σχόλ.), Ἰλ. Ι. 102· πείσεται εἰς ἀγαθόν περ, «ὑπακούσεταί σοι πρός γε χρηστόν τι καὶ λυσιτελές» (Θ. Γαζῆς), Λ. 789· εἰς ἀγαθὰ μυθεῖσθαι Ψ. 305· ἐς πόλεμον θωρήξομαι Θ. 376, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 29, κτλ.· ἐς φόβον, πρὸς φόβον, ὅπως προξενήσῃ τις φόβον, Ἰλ. Ο. 310· ἐς ὑποδήματα, ἐς ζώνην δεδόσθαι Ἡρόδ. 2. 98· κόσμος ὁ εἰς ἑορτὰς Ξεν. Οἰκ. 9. 6· ἐπιτήδειος, εὐπρεπής, σύμφορος ἔς τι Ἡρόδ. 1. 115., 2. 116., 8. 60· εἰς κάλλος ζῆν, ζῆν πρὸς ἐπίδειξιν, Ξεν. Κύρ. 8. 1. 33, πρβλ. Ἀγησ. 9, 1. Β. ΘΕΣΙΣ. Ἡ πρόθεσις εἰς ἐνίοτε χωρίζεται ἀπὸ τῆς αἰτιατικῆς αὐτῆς δι’ ἄλλων λέξεων, εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην Ἰλ. Θ. 115· τὸ περιεργότατον παράδειγμα εἶναι τὸ ἐν τοῖς Σόλωνος Ἀποσπ. 18· σπανίως δὲ (μόνον παρὰ ποιηταῖς) τίθεται μετὰ τὴν ἐξ αὐτῆς ἐξαρτωμένην πτῶσιν, Ἕκτορα δ’ ὀτρύνῃσι μάχην ἐς Φοῖβος Ἀπόλλων Ἰλ. Ο. 59, Ὀδ. Γ. 137., Ο. 541, Σοφ. Ο. Κ. 127 (Λυρ.)· - προηγουμένου ἐπιρρ., αὔριον ἔς· τῆμος δὲ... (κοινῶς· αὔριον, ἐς τῆμος δὲ...) Ὀδ. Η. 318.

English (Autenrieth)

(εἰς before a consonant only in εἰσβαίνω): into.—I. adv. (the socalled ‘tmesis’), ἐς δ' ἦλθον, ἐς δ ἐρέτᾶς ἀγείρομεν, Il. 1.142; an acc. in the same clause may specify the relation of the adv., thus preparing the way for a true prepositional use, τὼ δ' εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα (acc. of end of motion) βήτην, Θ 11, Od. 2.152. —II. prep. w. acc., into, to, for; ἐς ἀλλήλους δὲ ἴδοντο, ‘towards’ each other, into each other's faces, Il. 24.484; of purpose, εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν, ‘for’ a good end, Il. 9.102; εἰς ἄτην, ‘to’ my ruin, Od. 12.372; of time, εἰς ἐνιαυτόν, i. e. up to the end of a year, Od. 4.595; so εἰς ὅ κε, until; distributively, αἰεὶ εἰς ὥρᾶς, ‘season after season’ (cf. in dies), Od. 9.135. Apparently w. gen., by an ellipsis, εἰς Ἀιδᾶο (sc. δόμον), ἐς Πριάμοιο, and by analogy, εἰς Αἰγύπτοιο (sc. ὕδωρ), εἰς ἡμετέρου, Od. 2.55, etc.

English (Slater)

εἰς v. ἐς.

English (Abbott-Smith)

εἰς, prep. c. acc.,
expressing entrance, direction, limit, into, unto, to, upon, towards, for, among (Lat. in, c. acc.).
I.Of place.
1.After verbs of motion;
(a)of entrance into: Mt 8:23, 9:7, Mk 1:45, Lk 2:15, 8:31, al.;
(b)of approach, to or towards: Mk 11:1, Lk 6:8, 19:28, Jo 11:31, 21:6, al.;
(c)before pl. and collective nouns, among: Mk 4:7, 8:19, 20, Lk 11:49, Jo 21:23, al.;
(d)Of a limit reached, unto, on, upon: Mt 8:18, 21:1, Mk 11:1, 13:16, Lk 14:10, Jo 6:3, 11:32, al.; c. acc. pers. (as in Ep. and Ion.), Ac 23:15, Ro 5:12, 16:19, II Co 10:14;
(e)elliptical: ἐπιστολαὶ εἰς Δαμασκόν, Ac 9:2; ἡ διακονία μου ἡ εἰς Ἱ., Ro 15:31; metaph., of entrance into a certain state or condition, or of approach or direction towards some end (Thayer, B, i, 1; ii, 1), εἰς τ. ὄνομα, M, Pr., 200.
2.Of direction;
(a)after verbs of seeing: Mt 6:26, Mk 6:41, Lk 9:16, 62, Jo 13:22, al.; metaph., of the mind, He 11:26, 12:2, al.;
(b)after verbs of speaking: Mt 13:10, 14:9, I Th 2:9, al.
3.After verbs of rest;
(a)in "pregnant" construction, implying previous motion (cl.; v. WM, 516; Bl., §39, 3; M, Pr., 234f.): Mt 2:23, 4:13, II Th 2:4, II Ti 1:11, He 11:9, al.;
(b)by an assimilation general in late Gk (v. Bl., M, Pr., ll. c.) = ἐν: Lk 1:44, 4:23, Ac 20:16, 21:17, Jo 1:18 (but v. Westc, in l.), al.
II.Of time, for, unto;
1.accentuating the duration expressed by the acc.: εἰς τ. αἰῶνα, Mt 21:19; εἰς γενεὰς καὶ γ., Lk 1:50; εἰς τ. διηνεκές, He 7:3, al.
2.Of a point or limit of time, unto, up to, until: Mt 6:34, Ac 4:3, 25:21, Phl 1:10, 2:16, I Th 4:15, II Ti 1:12; of entrance into a future period, σεις τὸ μέλλον (v.s. μέλλω), next (year), Lk 13:9 (but c. ICC, in l.); εἰς τ. μεταξὺ σάββατον, on the next Sabbath, Ac 13:42; εἰς τὸ πάλιν (v.s. πάλιν, II Co 13:2.
III.Of result, after verbs of changing, joining, dividing, etc.: στρέφειν εἰς, Re 11:6; μετας-, Ac 2:20, Ja 4:9; μεταλλάσσειν, Ro 1:26; σχίζειν εἰς δύο, Mt 27:51, al.; predicatively with εἴναι, Ac 8:23.
IV.Of relation, to, towards, for, in regard to (so in cl., but more freq. in late Gk., εἰς encroaching on the simple dat., which ithas wholly displaced in MGr.; Jannaris, Gr., §1541; Robertson, Gr., 594; Deiss., BS, 117f.): Lk 7:30, Ro 4:20, 15:2, 26, I Co 16:1, Eph 3:16, al.; ἀγάπη εἰς, Ro 5:8, al.; χρηστός, Eph 4:32; φρονεῖν εἰς, Ro 12:16; θαρρεῖν, II Co 10:1.
V.Of the end or object: εὔθετος εἰς, Lk 14:34; σόφος, Ro 16:19; ἰσχύειν, Mt 5:13; εἰς τοῦτο, Mk 1:38, al.; ἀφορίζειν εἰς, Ro 1:1; indicating purpose, εἰς φόβον, Ro 8:15; εἰς ἔνδειξιν, Ro 3:25; εἰς τό, c. inf. (= ἵνα or ὥστε; Bl., §71, 5; M, Pr., 218ff.): Mt 20:19, Ro 1:11, I Co 9:18, al.
VI.Adverbial phrases: εἰς τέλος, εἰς τὸ πάλιν, etc (v.s. τέλος, πάλιν, etc.).

English (Strong)

a primary preposition; to or into (indicating the point reached or entered), of place, time, or (figuratively) purpose (result, etc.); also in adverbial phrases: (abundant-)ly, against, among, as, at, (back-)ward, before, by, concerning, + continual, + far more exceeding, for (intent, purpose), fore, + forth, in (among, at, unto, -so much that, -to), to the intent that, + of one mind, + never, of, (up-)on, + perish, + set at one again, (so) that, therefore(-unto), throughout, til, to (be, the end, -ward), (here-)until(-to), …ward, (where-)fore, with. Often used in composition with the same general import, but only with verbs (etc.) expressing motion (literally or figuratively).

Greek Monotonic

εἰς: ή ἐς, πρόθ. μόνο με αιτ., Ριζική σημασία, μέσα σε, και μετά προς·
I. λέγεται για τόπο,
1. η συνηθέστερη χρήση, εἰς ἅλα, μέσα ή στη θάλασσα, σε Όμηρ. κ.λπ.· κυρίως αντίθ. προς το ἐκ, ἐκ σφυρὸν ἐκ πτέρνης, από το κεφάλι στα πόδια, σε Ομήρ. Ιλ.· εἰς ἔτος ἐξ ἔτεος, από χρονιά σε χρονιά, σε Θεόκρ.· έπειτα, με τα ρήμ. ψυχικού πάθους ή κατεύθυνσης, ἰδεῖν εἰς οὐρανόν, σε Ομήρ. Ιλ.· εἰς ὦπα ἰδέσθαι, κοιτώ στο πρόσωπο, στο ίδ.· σε Όμηρ. και Ηρόδ. επίσης με αιτ. προσ., εκεί όπου οι Αττ. χρησιμ. ὡς, πρός, παρά.
2. με ρήμ. που δηλώνουν στάση σε τόπο, όταν εννοείται κίνηση που έχει προηγηθεί σε ή προς, ἐς μέγαρον κατέθηκε, δηλ. το έφερε μέσα στο σπίτι και το τοποθέτησε εκεί, σε Ομήρ. Οδ.· παρεῖναι ἐς τόπον, πηγαίνω σε έναν τόπο και παραμένω εκεί, σε Ηρόδ.
3. με ρήμ. λεκτικά, λόγους ποιεῖσθαι εἰς τὸ πλῆθος, έρχομαι μπροστά στο πλήθος και εκφωνώ λόγο, στο ίδ. κ.λπ.
4. ελλειπτ. χρήση, εἰς Ἀΐδαο, Αττ. εἰς Ἅιδου (δόμους), ἐς Ἀθηναίης (ἱερόν), στο ναό της Αθηνάς κ.λπ.· όπως στα Λατ. ad apollinis, ad Castoris(ενν. aedem)· ομοίως και με τα προσηγορικά, ἀνδρὸς ἐς ἀφνείου, στου πλούσιου άνδρα, σε Ομήρ. Ιλ.
II. λέγεται για χρόνο,
1. για να δηλώσει συγκεκριμένο σημείο ή όριο χρόνου, έως, μέχρι, ἐς ἠῶ (Αττ. εἰς τὴν ἕω), σε Ομήρ. Οδ.· ἐς ἠέλιον καταδύντα, μέχρι τη δύση του ήλιου, στο ίδ.· ἐς ἐμέ, μέχρι τις ημέρες μου, σε Ηρόδ.· ομοίως με επιρρ., εἰς ὅτε (πρβλ. ἔςτε), μέχρι τη στιγμή που..., σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως και, εἰς πότε; έως πότε; σε Σοφ.· ἐς ὅ, μέχρι αυτού του σημείου, σε Ηρόδ.
2. για να οριοθετήσει μία χρονική περίοδο, εἰς ἐνιαυτόν, για τη διάρκεια ενός χρόνου, δηλ. για έναν ολόκληρο χρόνο, σε Όμηρ.· ἐς θέρος ἢ ἐς ὀπώρην, για το καλοκαίρι, σε Ομήρ. Οδ.· εἰς ἑσπέραν ἥκειν, ἔρχομαι προς το βραδάκι, σε Αριστοφ.· εἰς τρίτην ἡμέραν ή εἰς τρίτην μόνο του, κατά την τρίτη μέρα, σε τρεις μέρες, σε Πλάτ.· ἐς τέλος, επιτέλους, σε Ηρόδ.· οὐκ ἐς ἀναβολάς, χωρίς αναβολή, στον ίδ.· ομοίως με επιρρ., ἐςαὔριον, σε Ομήρ. Ιλ.· ἐς αὖθις ή ἐσαῦθις, σε Θουκ.· εἰς ἔπειτα, σε Σοφ. κ.λπ.· πρβλ. εἰσάπαξ, εἰσότε.
III. για να δηλώσει μέτρο ή όριο,
1. ἐς δίσκουρα λέλειπτο, έμεινε τόσο πίσω όσο η ρίψη ενός δίσκου, σε Ομήρ. Ιλ.· ἐς δράχμην διέδωκε, πληρώθηκαν όσο αξίζει μια δραχμή, σε Θουκ.
2. με αριθμητικά, ναῦς ἐς τὰς τετρακοσίους, μέχρι του αριθμού των τετρακοσίων, στον ίδ.· εἰςἕνα, εἰς δύο, ένα μέχρι δύο, μέχρι κ.λπ., σε Ξεν.
IV.για να δηλωθεί συσχέτιση ή συγγένεια,
1. προς ή απέναντι σε κάποιον, ἁμαρτάνειν εἴςτινα, σε Αισχύλ.· ἔχθρα ἔς τινα, σε Ηρόδ.
2. όσον αφορά, όπως το Λατ. quod attinet ad, εὐτυχεῖν ἐς τέκνα, σε Ευρ.· ἐς τὰ ἄλλα, σε Θουκ.· τό γ' εἰς ἑαυτόν, τὸ εἰς ἐμέ, σε Σοφ., Ευρ.
3. περιφραστικά αντί επιρρ., ἐς κοινόν = κοινῶς, σε Αισχύλ.· ἐς τὸ πᾶν = πάντως, στον ίδ.· εἰς τάχος = ταχέως, σε Αριστοφ.
V. για να δηλώσει περάτωση, ἔρχεσθαι, τελευτᾶν ἐς..., τερματίζει, τελειώνει, καταλήγει σε..., σε Ηρόδ. κ.λπ.· καταξαίνειν ἐς φοινικίδα, κόβω, σκίζω σε κόκκινα κουρέλια, σε Αριστοφ.· επίσης λέγεται για σκοπό, εἰςἀγαθόν, για καλό, για καλό του, σε Ομήρ. Ιλ.· εἰς κάλλος ζῆν, ζω για επίδειξη, σε Ξεν.

Frisk Etymological English

Grammatical information: prep., adv.
Meaning: towards (ep. Il., Ion., Att., Lesb.),
Other forms: ep. Ion. also ἐς, < ἐνς (Cret., Arg.; details in Schwyzer-Debrunner 455f.);
Origin: IE [Indo-European] [311] *h₁en in
Etymology: beside ἐν as ἐξ beside ἐκ and perhaps formed after this opposite (Lit. in Schwyzer-Debrunner l. c.). - From there εἴσ-ω, ἔσ-ω adv. towards, in (Il.) with added -ω (cf. ἄνω s. ἀνά) and analogical retention of -σ- (sezt Lasso de la Vega, Emerita 22, 93; Schwyzer 550 n. 7).

Middle Liddell

Perseus. into, to c. acc.
PREP. WITH ACC. ONLY. Radical sense, into, and then to:
I. OF PLACE, the commonest usage, εἰς ἅλα into or to the sea, Hom., etc.:—properly opposed to ἐκ, ἐς σφυρὸν ἐκ πτέρνης from head to foot, Il.; εἰς ἔτος ἐξ ἔτεος from year to year, Theocr.:—then, with all Verbs implying motion or direction, ἰδεῖν εἰς οὐρανόν Il.; εἰς ὦπα ἰδέσθαι to look in the face, Il.:—in Hom. and Hdt. also c. acc. pers., where the attic use ὡς, πρός, παρά.
2. with Verbs which express rest in a place, when a previous motion into or to it is implied, ἐς μέγαρον κατέθηκε, i. e. he brought it into the house, and put it there, Od.; παρεῖναι ἐς τόπον to go to a place and be there, Hdt.
3. with Verbs of saying or speaking, λόγους ποιεῖσθαι εἰς τὸ πλῆθος to come before the people and speak, Hdt., etc.
4. elliptical usage εἰς Ἀΐδαο, attic εἰς Ἅιδου [δόμους], ἐς Ἀθηναίης ἱερόν to the temple of Athena, etc.; as in Lat. ad Apollinis, ad Castoris (sc. aedem); so with appellatives, ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῦ to a rich man's, Il.
II. OF TIME,
1. to denote a certain point or limit of time, to, up to, until, ἐς ἠῶ (attic εἰς τὴν ἕὠ Od.; ἐς ἠέλιον καταδύντα till sun-set, Od.; ἐς ἐμέ up to my time, Hdt.:—so with Advs., εἰς ὅτε (cf. ἔς τἐ against the time when, Od.; so, εἰς πότε; until when? how long? Soph.; ἐς ὃ until, Hdt.
2. to determine a period, εἰς ἐνιαυτόν for a year, i. e. a whole year, Hom.; ἐς θέρος ἢ ἐς ὀπώρην for the summer, Od.; εἰς ἑσπέραν ἥκειν to come at even, Ar.; εἰς τρίτην ἡμέραν or εἰς τρίτην alone, on the third day, in three days, Plat.; ἐς τέλος at last, Hdt.; οὐκ ἐς ἀναβολάς with no delay, Hdt.;—so with Advs., ἐς αὔριον Il.; ἐς αὖθις or ἐσαῦθις Thuc.; εἰς ἔπειτα Soph., etc.; cf. εἰσάπαξ, εἰσότε.
III. to express MEASURE OR LIMIT, ἐς δίσκουρα λέλειπτε was left behind as far as a quoit's throw, Il.; ἐς δραχμὴν διέδωκε paid them as much as a drachma, Thuc.
2. with Numerals, ναῦς ἐς τὰς τετρακοσίους to the number of 400, Thuc.; εἰς ἕνα, εἰς δύο, one, two deep, etc., Xen.
IV. to express RELATION, to or towards, ἁμαρτάνειν εἴς τινα Aesch.; ἔχθρα ἔς τινα Hdt.
2. in regard to, like Lat. quod attinet ad, εὐτυχεῖν ἐς τέκνα Eur.; ἐς τὰ ἄλλα Thuc.; τό γ' εἰς ἑαυτόν, τὸ εἰς ἐμέ Soph., Eur.
3. periphrasis for Advs., ἐς κοινόν = κοινῶς, Aesch.; ἐς τὸ πᾶν = πάντως, Aesch.; εἰς τάχος = ταχέως, Ar.
V. of an END, ἔρχεσθαι, τελευτᾶν ἐς…, to end in…, Hdt., etc.; καταξαίνειν ἐς φοινικίδα to cut into red rags, Ar.:—also, of a Purpose, εἰς ἀγαθόν for good, for his good, Il.; εἰς κάλλος ζῆν to live for show, Xen.

Frisk Etymology German

εἰς: (ep. ion., att., lesb.),
{eis}
Forms: ep. ion. auch ἐς, aus ἐνς (kret., arg.; Einzelheiten bei Schwyzer-Debrunner 455f. m. Lit.);
Etymology: neben ἐν wie ἐξ neben ἐκ und vielleicht nach diesem Oppositum gebildet (Lit. bei Schwyzer-Debrunner a. a. O.). — Davon εἴσω, ἔσω Adv. hinein (seit Il.) mit Hinzufügung von -ω (vgl. ἄνω s. ἀνά) und analogischer Erhaltung des -σ- (zuletzt Lasso de la Vega Emerita 22, 93; ältere Lit. bei Schwyzer 550 A. 7).
Page 1,471

Chinese

原文音譯：e„j 誒士
詞類次數：介詞（ἔννυχος））
原文字根：進入 相當於： （לְ‎）
字義溯源：到*，進入，向著，進到，相向，在裏，在上，因，為，去，往，作，使，為，要，叫，向，受，過，到，赴，出，行，歸，待，得，給，進；指明到達或進去的地方。這介詞的應用極廣，有原文專家（Moulton）介紹這介詞用法的五方面：
1）照著動詞的運作：進入，進到。如：進城去（ 太26:18），進入會堂（ 徒17:10）
2）表示分布：落‘在’好土‘裏’（ 可4:8）
3）表示目的地或時間性：就愛他們‘到’底（ 約13:1）
4）表示代替，所屬：為；如：因為他們以他‘為’先知（ 太21:46）
5）表示因由：因，因著，因為。如：他們‘因’約拿所傳的悔改了（ 太12:41）。同源字（略）
出現次數：總共（1762）；太（219）；可（165）；路（230）；約（187）；徒（300）；羅（118）；林前（39）；林後（78）；加（29）；弗（38）；腓（23）；西（19）；帖前（26）；帖後（13）；提前（19）；提後（18）；多（2）；門（2）；來（74）；雅（15）；彼前（41）；彼後（11）；約壹（8）；約貳（3）；約叄（1）；猶（6）；啓（78）
譯字彙編：
1） 到（264）數量太多，不能盡錄；
2） 入（124）數量太多，不能盡錄；
3） 在⋯裏（109）數量太多，不能盡錄；
4） 去（94） 太14:23； 太20:17； 太20:18； 太20:19； 太21:2； 太25:1； 太27:31； 可1:45； 可5:21； 可6:31； 可6:32； 可7:24； 可7:30； 可10:32； 可10:33； 可13:16； 可16:15； 路2:45； 路5:4； 路7:11； 路8:22； 路8:39； 路9:12； 路9:28； 路10:30； 路14:28； 路18:14； 路18:31； 路19:28； 路22:65； 路24:20； 路24:33； 約2:12； 約2:13； 約4:43； 約4:54； 約5:1； 約6:21； 約11:55； 約12:13； 約18:1； 約18:28； 徒1:12； 徒3:1； 徒8:5； 徒8:25； 徒9:6； 徒9:30； 徒10:5； 徒10:8； 徒10:32； 徒11:13； 徒13:4； 徒14:25； 徒14:26； 徒15:2； 徒15:22； 徒15:39； 徒16:8； 徒16:16； 徒18:18； 徒18:22； 徒18:27； 徒19:22； 徒20:3； 徒21:4； 徒21:6； 徒21:12； 徒21:15； 徒22:24； 徒23:10； 徒23:32； 徒25:1； 徒25:6； 徒25:9； 徒27:1； 羅10:6； 羅10:7； 羅13:14； 羅15:24； 林前8:10； 林前16:3； 林後1:16； 林後1:16； 加1:17； 加1:17； 加1:18； 加2:1； 來6:6； 雅1:19； 雅1:19； 雅1:19； 啓17:17； 啓20:8；
5） 為（84） 太6:34； 太14:31； 太19:5； 太21:46； 太27:51； 可1:38； 可10:7； 可14:8； 可15:34； 可15:38； 路7:30； 路9:13； 路13:19； 約12:7； 約16:20； 約18:37； 約18:37； 徒2:20； 徒4:11； 徒7:5； 徒7:21； 徒9:21； 徒13:47； 徒13:47； 徒24:17； 徒26:7； 徒26:16； 羅1:26； 羅4:3； 羅4:5； 羅4:9； 羅4:22； 羅9:8； 羅11:9； 羅11:9； 羅11:9； 羅11:9； 羅14:1； 羅14:9； 羅15:16； 羅15:31； 羅16:6； 林前6:16； 林前10:31； 林前14:22； 林前16:1； 林後2:9； 林後9:10； 林後13:10； 加2:8； 加2:8； 加3:6； 加4:24； 加6:8； 加6:8； 弗5:31； 腓1:16； 西1:29； 西3:15； 帖前2:16； 帖前3:3； 帖前3:5； 帖後2:14； 提前2:7； 提前4:10； 提前6:12； 提後1:11； 提後2:20； 來2:17； 來6:10； 來6:16； 來9:9； 來9:28； 來11:8； 來12:2； 雅2:23； 彼前1:4； 彼前2:7； 彼前2:8； 彼前2:21； 彼前4:6； 啓8:11； 啓11:6； 啓16:19；
6） 在（63） 太4:13； 太10:27； 可1:28； 可3:3； 可13:3； 可14:9； 可14:60； 路4:23； 路4:35； 路4:44； 路6:8； 路8:34； 路13:9； 路16:8； 約20:7； 約20:19； 約20:26； 約21:6； 徒2:5； 徒2:27； 徒2:31； 徒2:39； 徒7:12； 徒8:23； 徒8:40； 徒9:21； 徒9:28； 徒13:42； 徒14:25； 徒18:22； 徒19:4； 徒19:22； 徒20:14； 徒21:3； 徒21:13； 徒22:7； 徒23:11； 徒23:11； 徒25:4； 徒25:15； 徒26:14； 徒27:41； 羅8:15； 林前10:11； 林後8:24； 加6:4； 加6:4； 弗6:18； 腓2:16； 腓4:15； 帖前4:10； 帖前4:17； 來1:14； 來7:14； 來10:1； 來11:9； 彼前4:4； 啓6:15； 啓14:19； 啓16:1； 啓16:2； 啓16:14； 啓16:16；
7） 往（57） 太2:13； 太2:14； 太2:20； 太28:7； 太28:10； 太28:16； 可6:36； 可8:13； 可16:7； 可16:12； 路1:39； 路4:26； 路9:56； 路10:1； 路15:13； 路17:11； 路19:12； 路22:39； 路24:13； 約1:43； 約4:3； 約6:17； 約6:24； 約7:35； 約8:1； 約9:11； 約11:7； 約11:31； 約11:54； 約18:6； 約20:3； 徒1:11； 徒1:25； 徒7:3； 徒7:34； 徒9:30； 徒11:6； 徒11:25； 徒12:17； 徒13:51； 徒14:20； 徒16:7； 徒16:10； 徒17:10； 徒20:1； 徒20:22； 徒21:2； 徒22:5； 徒26:12； 羅15:25； 羅15:28； 林後1:23； 林後2:13； 提前1:3； 提後4:10； 來11:8； 雅4:13；
8） 從（48） 太2:12； 太18:6； 可9:42； 約1:12； 約2:11； 約2:23； 約3:16； 約3:18； 約3:18； 約3:36； 約6:29； 約6:35； 約6:40； 約7:31； 約7:38； 約7:39； 約7:48； 約9:35； 約9:36； 約10:42； 約11:25； 約11:26； 約11:45； 約11:48； 約12:11； 約12:36； 約12:37； 約12:42； 約12:44； 約12:44； 約12:44； 約12:46； 約14:1； 約14:1； 約14:12； 約16:9； 約17:20； 徒10:43； 徒19:4； 徒20:21； 徒26:18； 羅6:16； 弗1:12； 腓1:29； 彼前1:21； 約壹5:10； 約壹5:10； 約壹5:13；
9） 為著（44） 太3:11； 太26:28； 可1:4； 路3:3； 路5:17； 約1:7； 約9:39； 徒13:2； 徒14:26； 徒25:21； 羅1:1； 羅7:10； 羅13:4； 羅15:4； 羅15:26； 林前2:7； 林前11:17； 林前11:17； 林前11:22； 林後2:12； 林後2:16； 林後2:16； 林後13:10； 弗3:2； 弗4:12； 弗4:12； 弗4:30； 弗6:22； 腓1:12； 腓1:25； 腓2:22； 西1:16； 西4:8； 提前1:12； 提前4:3； 提前6:19； 提後2:21； 多3:14； 來9:14； 來11:11； 來12:7； 來13:21； 彼前2:9； 彼前2:14；
10） 直到（44） 太6:13； 太21:19； 可3:29； 可11:14； 路1:33； 路1:50； 路1:55； 路24:47； 約4:14； 約8:51； 羅1:25； 羅11:36； 羅16:27； 林後11:31； 加1:5； 加3:24； 弗3:21； 腓1:10； 提前1:17； 提後1:12； 提後4:18； 來5:6； 來6:20； 來7:17； 來7:21； 來7:24； 來7:25； 來7:28； 來13:21； 彼前4:11； 彼前5:11； 約貳1:2； 猶1:6； 猶1:21； 猶1:25； 啓1:6； 啓1:18； 啓5:13； 啓7:12； 啓11:15； 啓14:11； 啓19:3； 啓20:10； 啓22:5；
11） 進入（37） 太8:31； 太12:20； 太20:1； 可9:43； 可14:54； 路16:16； 路18:35； 約5:24； 約5:29； 約5:29； 約16:13； 徒11:18； 羅1:26； 羅2:4； 羅5:2； 羅5:18； 羅5:21； 羅8:21； 林後3:18； 加4:6； 弗3:19； 腓1:19； 西1:11； 西1:12； 帖後2:13； 帖後3:5； 帖後3:5； 提後3:15； 提後4:18； 來2:10； 來9:24； 彼前1:3； 彼前2:2； 彼前3:20； 彼前5:10； 約壹3:14； 啓2:22；
12） 了（32） 太4:24； 太9:26； 太9:28； 太9:31； 太14:32； 太17:1； 太17:25； 太21:42； 太26:41； 可3:13； 可4:22； 可6:53； 可7:24； 可9:28； 可11:11； 可12:10； 可14:16； 路8:22； 路8:26； 路9:52； 路10:38； 路15:18； 路15:21； 路20:17； 路22:10； 約6:3； 約6:17； 約6:24； 約21:3； 徒6:11； 徒21:17； 林前15:45；
13） 在⋯上（29） 太26:2； 太26:67； 可6:8； 可8:23； 可11:8； 可11:8； 路10:11； 路11:7； 路14:8； 路14:10； 路15:22； 約8:6； 約8:8； 徒25:8； 徒25:8； 徒27:17； 徒27:26； 羅11:24； 羅16:19； 林後2:9； 林後8:4； 弗4:13； 西3:10； 提後4:11； 啓2:22； 啓6:13； 啓8:5； 啓8:7； 啓13:13；
14） 向（28） 路9:51； 路9:53； 路9:62； 路13:22； 約15:21； 約20:14； 徒1:10； 徒1:11； 徒2:22； 徒7:39； 徒9:1； 徒12:10； 徒21:3； 徒26:18； 徒27:6； 徒27:40； 林前14:9； 林後2:8； 林後8:24； 林後10:1； 林後11:3； 林後13:4； 帖前5:18； 提前1:6； 約叄1:5； 啓10:5； 啓17:8； 啓17:11；
15） 上（26） 太6:26； 太8:23； 太9:1； 太14:22； 太15:29； 太15:39； 太16:21； 可4:1； 可5:18； 可6:45； 可6:46； 可8:10； 路2:41； 路6:12； 路8:23； 路8:37； 約6:21； 約6:22； 約7:3； 徒1:11； 徒16:24； 徒20:38； 徒21:6； 徒25:20； 徒27:6； 羅10:18；
16） 作（24） 太8:4； 太10:18； 太24:14； 可1:44； 可6:11； 路2:34； 路5:14； 徒13:22； 徒15:38； 林後6:18； 林後6:18； 林後10:13； 林後10:15； 林後11:13； 林後11:14； 提後2:21； 來1:5； 來1:5； 來4:16； 來8:10； 來8:10； 雅4:9； 彼前2:5； 猶1:4；
17） 對（22） 可13:9； 約13:22； 徒25:8； 徒26:6； 徒28:6； 羅4:20； 羅13:4； 羅16:26； 林後2:4； 林後8:22； 林後8:23； 林後9:1； 林後9:13； 林後9:13； 林後9:13； 林後13:3； 弗1:19； 西2:5； 帖前3:12； 帖前3:12； 來12:3； 彼後3:9；
18） 到⋯裏（21） 太13:2； 太15:17； 太21:23； 太22:5； 可5:38； 可7:19； 路7:10； 路10:34； 路11:24； 路14:21； 路15:5； 路15:15； 路22:54； 路22:66； 約7:14； 約8:2； 徒5:21； 徒8:38； 徒10:22； 西1:13； 約貳1:10；
19） 使（19） 徒7:19； 徒26:24； 羅4:11； 羅5:18； 羅5:18； 羅6:12； 羅7:4； 羅8:29； 羅15:13； 羅15:16； 弗1:18； 腓1:10； 腓2:16； 帖前3:13； 帖後2:10； 來10:39； 來12:10； 雅1:18； 彼前3:7；
20） 給（18） 太10:17； 可13:9； 路7:1； 路21:12； 約8:26； 徒14:23； 帖前2:9； 帖前4:8； 提前6:17； 來2:3； 彼前1:25； 啓1:11； 啓1:11； 啓1:11； 啓1:11； 啓1:11； 啓1:11； 啓1:11；
21） 著（17） 太14:19； 太27:30； 可6:41； 可7:34； 路9:16； 徒3:4； 徒6:15； 徒7:55； 徒13:9； 徒27:2； 羅9:17； 羅9:31； 羅13:6； 林後1:10； 林後3:7； 彼前1:7； 彼前4:7；
22） 進（16） 太8:33； 太10:5； 太19:24； 太20:4； 太20:7； 太26:18； 太27:27； 太28:11； 可14:13； 路9:62； 約4:8； 徒14:14； 徒19:29； 徒21:37； 徒22:10； 帖前2:12；
23） 到⋯去（16） 太4:12； 太8:18； 太10:23； 太14:13； 太14:22； 太14:35； 太15:21； 可1:12； 路4:9； 路8:29； 路16:27； 路21:24； 徒11:10； 徒23:20； 徒26:17； 啓12:14；
24） 往⋯去（14） 太2:8； 太26:30； 太26:32； 可8:27； 可14:26； 可14:28； 路1:26； 路9:10； 徒14:6； 徒21:38； 提後4:10； 提後4:10； 提後4:12； 啓5:6；
25） 要（13） 可14:55； 徒7:26； 徒19:27； 羅3:25； 羅11:11； 羅12:10； 羅15:8； 林前16:15； 腓1:23； 帖前3:2； 帖前3:10； 帖前5:9； 彼前4:9；
26） 於（13） 路24:5； 約5:24； 徒5:36； 徒13:34； 徒19:27； 羅6:17； 羅8:18； 羅16:19； 林後4:11； 加5:10； 腓1:5； 啓21:24； 啓21:26；
27） 叫（12） 路2:34； 徒2:38； 羅1:20； 羅4:11； 羅12:2； 林前10:6； 林後1:4； 帖前4:9； 帖後1:5； 帖後2:11； 帖後3:9； 雅3:3；
28） 到了（12） 太26:71； 太28:16； 可11:1； 可14:68； 路2:4； 約10:40； 約11:54； 約19:13； 約19:17； 徒21:1； 徒28:14； 帖前2:16；
29） 在⋯中（11） 路2:28； 路7:50； 路8:48； 路9:44； 羅1:28； 羅9:5； 羅11:32； 提前6:9； 來7:3； 啓8:8； 啓14:19；
30） 來（10） 太8:34； 太9:13； 太25:6； 太25:21； 太25:23； 可2:17； 路5:32； 徒4:30； 徒16:9； 弗1:8；
31） 歸入（10） 太28:19； 徒19:5； 羅6:3； 羅6:3； 羅6:4； 林前10:2； 林前12:13； 林後1:21； 加3:27； 彼前1:2；
32） 因（9） 太10:41； 太12:41； 路11:32； 林後1:11； 林後8:6； 帖後1:11； 帖後2:2； 來7:25； 約壹3:8；
33） 得（9） 太18:21； 路17:4； 徒13:48； 羅8:28； 羅9:23； 林前9:18； 弗1:5； 提前1:16； 彼前1:10；
34） 裏（8） 太3:12； 太8:14； 可3:27； 可6:8； 路14:1； 徒3:2； 徒5:21； 徒21:8；
35） 過（8） 約3:13； 約4:45； 約7:8； 約7:8； 約7:10； 約11:56； 約12:12； 約13:29；
36） 往⋯裏（7） 太14:15； 太25:46； 可11:2； 路19:30； 約4:28； 約9:7； 約20:11；
37） 為要（7） 帖前3:5； 帖後2:14； 來3:5； 來9:26； 來10:24； 彼後2:4； 彼後3:9；
38） 向著（7） 約17:1； 林前15:10； 林後9:8； 林後11:6； 弗1:15； 西1:4； 門1:5；
39） 在⋯裏的（7） 可4:7； 可4:8； 可4:18； 可13:16； 路8:34； 路12:5； 徒24:24；
40） 到⋯上（7） 太22:10； 路1:79； 路14:23； 路21:21； 徒5:15； 徒8:26； 彼前3:22；
41） 歸於（7） 羅4:16； 羅6:16； 羅6:16； 羅11:36； 羅16:5； 林前8:6； 加3:17；
42） 得著（6） 羅1:16； 羅10:1； 羅10:4； 弗1:6； 弗1:12； 弗1:14；
43） 以致（6） 羅6:22； 羅7:5； 林後4:4； 林後7:10； 弗4:16； 彼前1:22；
44） 到⋯那裏（6） 可5:19； 路11:49； 林後9:5； 林後10:14； 西1:6； 帖前1:5；
45） 成為（6） 路21:13； 約17:23； 羅8:7； 弗2:21； 弗2:22； 弗5:2；
46） 到⋯中（6） 太9:23； 路8:51； 路21:21； 徒16:15； 徒16:34； 徒18:7；
47） 入⋯裏（6） 太7:19； 太12:29； 太18:8； 太18:9； 太27:6； 可12:43；
48） 進了（6） 太2:11； 太4:5； 太27:53； 可1:39； 徒9:8； 徒21:29；
49） 赴（6） 太22:4； 太22:9； 太25:10； 路14:8； 啓19:9； 啓19:17；
50） 就（5） 太5:1； 徒28:15； 林前8:13； 林後10:15； 來10:12；
51） （到）（5） 約8:35； 約13:8； 約14:16； 徒14:21； 林前8:12；
52） 的（5） 太14:34； 可3:29； 路12:10； 弗3:16； 西3:9；
53） 到⋯裏去（4） 太8:12； 太12:44； 路16:4； 路16:9；
54） 是為著（4） 林後10:8； 林後10:8； 西4:11； 來8:3；
55） 受（4） 約4:38； 帖前5:9； 提前5:24； 彼前1:11；
56） 出（4） 林後8:2； 林後9:8； 啓9:7； 啓9:9；
57） 行（4） 太10:10； 可10:17； 羅1:24； 林後9:11；
58） 在⋯身上（4） 太26:10； 可1:10； 加4:11； 彼後1:17；
59） 回（4） 可8:3； 可8:26； 路5:24； 約8:1；
60） 達（4） 可1:21； 徒27:3； 徒27:12； 徒28:12；
61） 用（4） 太26:8； 可14:4； 羅15:18； 彼前4:10；
62） 作為（4） 太26:13； 太27:7； 路9:5； 提後2:20；
63） 去了（3） 太9:7； 路1:56； 徒10:16；
64） 上了（3） 太4:8； 可6:51； 可9:2；
65） 在⋯面前（3） 路12:21； 徒22:30； 彼前3:21；
66） 為的（3） 路22:19； 林前11:24； 林前11:25；
67） 而（3） 羅1:5； 羅5:16； 羅5:16；
68） 間（3） 羅1:27； 羅14:19； 帖後1:3；
69） 得以（3） 羅1:11； 羅10:10； 提後2:25；
70） 指著（3） 太5:35； 徒2:25； 弗5:32；
71） 有（3） 羅2:26； 腓2:16； 腓2:16；
72） 以至（3） 羅6:19； 羅6:19； 林後7:3；
73） 達到（3） 羅10:18； 西2:2； 西2:2；
74） 進⋯去（3） 太20:2； 徒14:20； 徒27:39；
75） （在）（3） 太22:16； 可12:14； 路14:31；
76） 被（3） 路8:17； 林前11:34； 啓13:10；
77） 成（3） 太13:30； 羅9:21； 弗2:15；
78） 以（3） 林前4:3； 腓3:11； 來10:14；
79） 入⋯中（3） 可10:15； 約3:4； 雅5:4；
80） 作成（2） 徒11:29； 羅9:21；
81） 乃為（2） 來9:28； 啓22:2；
82） 屬於（2） 徒19:3； 徒19:3；
83） 蒙（2） 徒10:4； 西1:10；
84） 供應（2） 林後8:14； 林後8:14；
85） 為了（2） 林前5:5； 來11:7；
86） 得到（2） 羅15:2； 來11:26；
87） 臨到（2） 羅5:15； 林後1:5；
88） 引進（2） 羅3:7； 羅7:10；
89） 以致於（2） 羅1:17； 林後7:9；
90） 那裏去（2） 加2:9； 加2:9；
91） 就是（2） 林前8:12； 來6:8；
92） 入⋯裏面（2） 可5:12； 可5:13；
93） 從了（2） 約4:39； 加2:16；
94） 收（2） 太9:38； 路10:2；
95） 近（2） 太21:1； 路24:28；
96） 分給（2） 可8:19； 約6:9；
97） 去罷（2） 太9:6； 可2:11；
98） 在⋯間（2） 徒4:17； 羅12:16；
99） 裏去（2） 路18:10； 路22:10；
100） 來到（2） 太8:28； 徒16:12；
101） （到的）（2） 可6:56； 可6:56；
102） 相（2） 約7:5； 帖前4:17；
103） 見（2） 路11:4； 彼前1:8；
104） 藉（2） 徒7:53； 林後10:16；
105） 到⋯來（2） 提前6:7； 約壹4:9；
106） 因著（2） 太10:41； 林後5:5；
107） 在⋯中間（2） 約21:23； 林後8:6；
108） 歸（2） 約11:52； 約壹5:8；
109） 致（2） 路13:11； 啓13:3；
110） 順從（1） 彼前4:2；
111） 說（1） 啓13:6；
112） 歸入⋯上（1） 腓4:17；
113） 歸⋯給（1） 腓2:11；
114） 要去（1） 啓13:10；
115） 垂聽（1） 彼前3:12；
116） 要受（1） 猶1:4；
117） 以備（1） 彼後2:12；
118） 在於（1） 彼前1:21；
119） 進去（1） 來9:7；
120） 作成了（1） 來9:15；
121） 在⋯之間（1） 彼前4:8；
122） 和對（1） 門1:6；
123） 隨從（1） 提後2:26；
124） 當（1） 帖後2:6；
125） 就在⋯上（1） 彼後1:8；
126） 由（1） 來11:3；
127） 一直到（1） 來13:8；
128） 也（1） 彼前1:12；
129） 賴（1） 彼前3:5；
130） 是為（1） 彼前3:9；
131） 要得著（1） 彼前1:5；
132） 可得著（1） 彼前1:4；
133） 變作（1） 雅4:9；
134） 對著（1） 雅5:3；
135） 到⋯去麼（1） 雅2:6；
136） 往⋯那裏去（1） 徒22:21；
137） 在⋯中的（1） 路10:36；
138） 行⋯時（1） 路9:3；
139） 在⋯手中（1） 路8:43；
140） 穿在⋯上（1） 路15:22；
141） 放在⋯裏（1） 路16:22；
142） 在⋯上面（1） 太27:30；
143） 在⋯裏頭（1） 約4:14；
144） 入⋯內（1） 可4:37；
145） 對待（1） 帖前5:15；
146） 上⋯去（1） 路2:22；
147） 往⋯去了（1） 可11:11；
148） 投到⋯裏（1） 路8:33；
149） 到⋯裏面的（1） 可7:15；
150） 去⋯裏（1） 可5:14；
151） （在）。..（中）（1） 可5:34；
152） 到⋯去了（1） 約6:15；
153） 就⋯從（1） 約8:30；
154） 升⋯去了（1） 路2:15；
155） 到⋯那裏去（1） 太15:24；
156） 到⋯這裏（1） 徒23:15；
157） 要在⋯中（1） 羅16:26；
158） 投在⋯裏（1） 太8:32；
159） 得以⋯到（1） 林後10:16；
160） 到⋯中間（1） 徒19:30；
161） 往⋯那裏（1） 徒18:6；
162） 歸⋯去（1） 約16:32；
163） 要進入⋯中（1） 太25:46；
164） 進入⋯裏（1） 太25:41；
165） 向⋯去（1） 徒13:46；
166） 進入⋯中（1） 徒17:20；
167） 在⋯那裏（1） 太21:1；
168） 使⋯歸於（1） 腓1:11；
169） 待（1） 羅10:12；
170） 以得（1） 路24:47；
171） 去赴（1） 約2:2；
172） 仰（1） 約19:37；
173） 顯為（1） 徒2:20；
174） 下（1） 路22:33；
175） 之間（1） 路22:17；
176） 可作（1） 路12:19；
177） 經（1） 路18:5；
178） 望（1） 路18:13；
179） （著）（1） 徒3:4；
180） 都（1） 徒8:20；
181） 當向（1） 徒20:21；
182） 中間（1） 徒20:29；
183） 加於（1） 徒23:30；
184） 便在（1） 徒20:15；
185） 就往（1） 徒19:21；
186） 發（1） 徒9:2；
187） 入過（1） 徒11:8；
188） 及（1） 徒17:21；
189） 干犯（1） 路12:10；
190） 就到（1） 路10:10；
191） 治（1） 太20:18；
192） 來赴（1） 太22:3；
193） 買了（1） 太27:10；
194） 且（1） 太17:27；
195） 因為（1） 太10:42；
196） 便往（1） 太2:22；
197） 在那裏（1） 太2:23；
198） 那就（1） 太5:13；
199） 進到（1） 太28:1；
200） 投入（1） 可5:13；
201） 改為（1） 路3:5；
202） 要改為（1） 路3:5；
203） 看著（1） 路6:20；
204） 是（1） 路2:32；
205） 以為（1） 可14:9；
206） 到的（1） 可6:56；
207） 分（1） 可8:20；
208） 入了（1） 可11:11；
209） 定為（1） 徒25:16；
210） 加給（1） 羅3:22；
211） 照（1） 弗1:10；
212） 直等到（1） 弗1:14；
213） 歸為（1） 弗2:16；
214） 連於（1） 弗4:15；
215） 歸給（1） 弗1:5；
216） 當作（1） 加5:13；
217） 能（1） 林後11:10；
218） 把（1） 林後12:6；
219） 去從（1） 加1:6；
220） 從事（1） 弗4:19；
221） 要以（1） 弗4:32；
222） 就變為（1） 西2:22；
223） 要叫（1） 帖前2:12；
224） 相對（1） 帖前3:12；
225） 要為（1） 西1:25；
226） 與（1） 西1:20；
227） 是指著（1） 弗5:32；
228） 要得（1） 腓3:14；
229） 供給（1） 腓4:16；
230） 前來（1） 林後10:5；
231） 傾向（1） 林後7:15；
232） 可以（1） 羅10:10；
233） 靠（1） 羅10:14；
234） 合乎（1） 羅12:3；
235） 遭（1） 羅9:22；
236） 都被（1） 羅5:18；
237） 指出（1） 羅3:26；
238） 於是（1） 羅4:18；
239） 就向（1） 羅5:8；
240） 彰顯（1） 羅15:7；
241） 分享（1） 林前1:9；
242） 要被（1） 林前15:54；
243） 歸到（1） 林後4:15；
244） 可（1） 林後6:1；
245） 成了（1） 林前15:45；
246） 打（1） 林前14:8；
247） 一個（1） 林前6:5；
248） 是得（1） 林前6:18；
249） 的時候（1） 林前11:33；
250） 相待（1） 帖前5:15

English (Woodhouse)

about, against, at, into, for the purpose of, hive a capacity for, incline towards, look closely at, of disposition, to the number of, with numbers