ὑπόκωφος: Difference between revisions
Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ypokofos | |Transliteration C=ypokofos | ||
|Beta Code=u(po/kwfos | |Beta Code=u(po/kwfos | ||
|Definition= | |Definition=ὑπόκωφον,<br><span class="bld">A</span> [[somewhat deaf]], [[rather deaf]], Hp.''Coac.''172, [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]'' 43, [[Plato|Pl.]]''[[Protagoras|Prt.]]'' 334d, ''R.''488b.<br><span class="bld">II</span> [[absurd]], [[foolish]], <b class="b3">σφόδρα ὑπόκωφον προσπίπτειν ἔοικε</b> (''[[sc.]]'' the reading [[συναγείρεται]] in Il.15.680) Philem. Lex. ap. Porph. [[ad Il]].p.287 S., cf. Phld.''Rh.''1.330 S. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />un peu sourd.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[κωφός]]. | |btext=ος, ον :<br />[[un peu sourd]].<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[κωφός]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 10:31, 25 August 2023
English (LSJ)
ὑπόκωφον,
A somewhat deaf, rather deaf, Hp.Coac.172, Ar.Eq. 43, Pl.Prt. 334d, R.488b.
II absurd, foolish, σφόδρα ὑπόκωφον προσπίπτειν ἔοικε (sc. the reading συναγείρεται in Il.15.680) Philem. Lex. ap. Porph. ad Il.p.287 S., cf. Phld.Rh.1.330 S.
German (Pape)
[Seite 1222] etwas stumpf, bes. taub; Ar. Equ. 43; Plat. Prot. 334 d; Arist. rhet. 3, 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
un peu sourd.
Étymologie: ὑπό, κωφός.
Russian (Dvoretsky)
ὑπόκωφος: глуховатый, тугоухий Arph., Plat., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπόκωφος: -ον, ὀλίγον τι κωφός, ἐπιεικῶς κωφός, Ἀριστοφ. Ἱππ. 43, Πλάτ. Πρωτ. 334D, Πολ. 488Β. ΙΙ. ἡμίφωνος, Πορφυρ. Ὁμ. Ἐρωτ. 8.
Greek Monolingual
-η, -ο / ὑπόκωφος, -ον, ΝΜΑ κωφός
(για ήχο) αυτός που ακούγεται σαν να προέρχεται από βάθος, βαθύς
μσν.-αρχ.
ο αμβλύς στην ακοή ή, γενικότερα, στις αισθήσεις («δύσκολον γερόντιον ὑπόκωφον», Αριστοφ.)
αρχ.
παράλογος, ασυνάρτητος.
επίρρ...
ὑπόκωφα Ν
(για ήχο) κατά τρόπο υπόκωφο.
Greek Monotonic
ὑπόκωφος: -ον, κάπως κουφός, σε Αριστοφ., Πλάτ.
Middle Liddell
ὑπό-κωφος, ον,
somewhat deaf, Ar., Plat.
