ἐχέκολλος: Difference between revisions

From LSJ

οὐ γὰρ εἰς περιουσίαν ἐπράττετ' αὐτοῖς τὰ τῆς πόλεως → for selfish greed had no place in their statesmanship

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=echekollos
|Transliteration C=echekollos
|Beta Code=e)xe/kollos
|Beta Code=e)xe/kollos
|Definition=ον, [[glutinous]], [[sticky]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Art.</span>33</span> (Comp.); πηλός Plu.2.966d; <b class="b3">τὸ ἐχέκολλον</b> ib.735f; <b class="b3">ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη</b> [[takes glue]] best, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>5.6.2</span>. Adv. -λως Dsc.5.153.
|Definition=ἐχέκολλον, [[glutinous]], [[sticky]], Hp.''Art.''33 (Comp.); πηλός Plu.2.966d; <b class="b3">τὸ ἐχέκολλον</b> ib.735f; <b class="b3">ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη</b> [[takes glue]] best, [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 5.6.2. Adv. [[ἐχεκόλλως]] Dsc.5.153.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 10:44, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐχέκολλος Medium diacritics: ἐχέκολλος Low diacritics: εχέκολλος Capitals: ΕΧΕΚΟΛΛΟΣ
Transliteration A: echékollos Transliteration B: echekollos Transliteration C: echekollos Beta Code: e)xe/kollos

English (LSJ)

ἐχέκολλον, glutinous, sticky, Hp.Art.33 (Comp.); πηλός Plu.2.966d; τὸ ἐχέκολλον ib.735f; ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη takes glue best, Thphr. HP 5.6.2. Adv. ἐχεκόλλως Dsc.5.153.

German (Pape)

[Seite 1124] Leim haltend, zusammenleimend; πηλός Plut. sol. an. 10; a. Sp.; τὸ ἐχέκολλον, der Leim, Plut. frat. amor. 7. – Adv., Diosc.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui colle, gluant ; τὸ ἐχέκολλον glu.
Étymologie: ἔχω, κόλλα.

Russian (Dvoretsky)

ἐχέκολλος: клейкий, липкий (πηλός Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐχέκολλος: -ον, πλήρης κόλλης, ῥητινώδης, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· ἐλάτη Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5.6, 2· πηλοῦ ἐχεκόλλου Πλούτ. 2. 966D· τὸ ἐχέκολλον, ἡ κόλλα, αὐτόθι 735Ε. -Ἐπιρρ. -λως, Διοσκ. 5. 172.

Greek Monolingual

ἐχέκολλος, -ον (Α)
1. γεμάτος κόλλα, κολλώδης, ρητινώδης («ἐχέκολλον μάλισταπεύκη», Θεόφρ.)
2. το ουδ. ως ουσ. τo ἐχέκολλον
η κόλλα.
επίρρ...
ἐχεκόλλως (Α)
κολλητά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εχε- (< έχω I) + κόλλα.