ἀβακής

English (LSJ)

ἀβακές, (βάζω) speechless: hence, calm, gentle, ἀβάκην (Aeol. acc.) τὰν φρέν' ἔχω Sapph.72. Adv. ἀβακέως, εὕδοντι Poet. ap. EM2.57:—also ἀβακήμων Hsch., ἄβαξ Lex.Rhet.ap.Eust.1494.64.

Spanish (DGE)

(ἀβᾰκής) -ές
• Prosodia: [ᾰβ-]
I 1calmo, sosegado φρήν Sapph.120.
2 quizá disminuido en sus facultades mentales y comunicativas ἀβάκην· ἀφελῆ, ἀσύνευτον ... ἄπειρον, ἀδύνατον, ἄκακον Hsch., ἀ.· ἄφωνος, σιωπηρός Hsch.
II adv. -έως sosegada, tranquilamente εὕδειν Poet. en Et.Sym.α 7.
• Etimología: Etim. insegura, prob. deriv. de βάζω (q.u.) c. ἀ- privativa. Según eso, significaría en principio ‘silencioso’, ‘no hablador’ de donde pasaría a ‘tranquilo’.

German (Pape)

[Seite 2] ές (βάζω), sprachlos, wie ein junges Kind, das noch uicht sprechen kann, kindlid, φρήν Sapph. frg. 23. – Adv. ἀβακέως, wird BA. 323 ἀσυνέτως erklärt.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
muet ou qui ne parle pas ; simple, naïf, innocent.
Étymologie: ἀ, βάζω.

Russian (Dvoretsky)

ἀβᾰκής: бессловесный, т. е. простоватый, наивный (φρήν Sappho).

Greek (Liddell-Scott)

ἀβᾰκής: -ές, (βάζω) ἄφωνος, Λατ. infans: ὅθεν παιδαριώδης, ἢ παιδικός, ἀθῷος· φρὴν Σαπφ. 77 (ὅπου τὸ Μ. Ἐτυμ. ἔχει αἰτιατ. ἀβάκην)· ἐπίρρ. -κέως. Ἐτυμ. Μ. ― Ὁ Ἡσύχ. ἔχει καὶ ἀβακήμων· καὶ ἄβαξ δὲ μνημονεύεται παρ’ Εὐσταθίῳ 1494. 64.

Greek Monotonic

ἀβᾰκής: -ές (βάζω), άφωνος, παιδαριώδης, αθώος, σε Σαπφώ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: only acc. sg. (Aeol.)
Meaning: ἀβάκην φρένα (Sapph.) ἡσύχιον καὶ πρᾳ̃ον (EM).
Derivatives: ἀβάκησαν δ 249 ἡσύχασαν (?) and ἀβακιζόμενος be quiet. Further ἀβακήμων ἄλαλος, ἀσύνετος H., and ἀβάκητος: ἀνεπίφθονος Η. Cf. Schwyzer 522: 2, Chantr. Form. 173.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: To βάζω (βέβακται, βάξις) to speak?

Middle Liddell

βάζω
speechless, infantine, Sapph..

Frisk Etymology German

ἀβακής: {abakḗs}
Forms: nur Akk. sg. (äol.) ἀβάκην φρένα (Sapph.)
Meaning: ἡσύχιον καὶ πρᾷον (EM).
Derivative: Davon ἀβάκησαν δ 249 ἡσύχασαν (?) und ἀβακιζόμενος Anakr. Vom Nomen oder vom Verbum geht aus ἀβακήμων· ἄλαλος, ἀσύνετος H., vgl. Schwyzer 522: 2, Chantraine Formation 173.
Etymology: Wegen der nicht genau festzustellenden Bedeutung bleibt die Etymologie unsicher. Falls eigentlich = ἄλαλος, stumm empfiehlt sich die alte Herleitung aus βάζω (βέβακται, βάξις). Die Anknüpfung an βάκτρον, βέβηκα, βάκται· ἰσχυροί H. (Walker Cl. Rev. 5, 448, Bechtel Lex. 3f. mit weiterer Lit.) wird von WP. 2, 104f. mit Recht in Zweifel gezogen.
Page 1,3