ναέτης: Difference between revisions
Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος → Felix amicus nullus infelicibus → für die im Unglück ist kein Glücklicher ein Freund
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=naetis | |Transliteration C=naetis | ||
|Beta Code=nae/ths | |Beta Code=nae/ths | ||
|Definition= | |Definition=ναέτου, Dor. νᾰέτας, α, ὁ, [[inhabitant]], Simon.57, Ephipp.5.1 (anap.), ''AP''9.535, Limen.41, ''IG''5(2).474 (Megalopolis): asfem., ''AP'' 6.207.10 (Arch.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 11:05, 25 August 2023
English (LSJ)
ναέτου, Dor. νᾰέτας, α, ὁ, inhabitant, Simon.57, Ephipp.5.1 (anap.), AP9.535, Limen.41, IG5(2).474 (Megalopolis): asfem., AP 6.207.10 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 227] ὁ, Bewohner, Einwohner, wie ναιέτης, Archi. 5 (XI, 207), Ep. ad. 427 (IX, 535) u. öfter in der Anth.; χώρας, Ephipp. com. bei Ath. VIII, 348 e.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ, ἡ)
habitant, habitante.
Étymologie: ναίω.
Russian (Dvoretsky)
ναέτης: ου ὁ и ἡ житель(ница), обитатель(ница) Diog. L., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ναέτης: -ου, ὁ, ἔνοικος, κάτοικος, οἰκήτωρ, Σιμων. 6, Ἔφιππ. ἐν «Γηρυόνῃ» 1, Ἀνθ. Π. 9. 535· ὡσαύτως ὡς θηλυκ., Ἀνθ. Π. 6. 207. 10.
Greek Monolingual
ναέτης, δωρ. τ. ναέτας, ὁ, ἡ (Α) ναίω
(ως αρσ. και ως θηλ.) κάτοικος.
Greek Monotonic
ναέτης: -ου, ὁ, κάτοικος, σε Σιμων.· ως θηλ., σε Ανθ.
Middle Liddell
ναέτης, ου, ὁ,
an inhabitant, Simon.; as fem., Anth.
