ἀνομολογούμενος: Difference between revisions
τὸ πεπρωμένον φυγεῖν ἀδύνατον → you can't escape your destiny | there is no escaping from destiny | it's impossible to escape from what is destined | it is impossible to escape from what is destined | what is fated is impossible to escape | if you're born to be hanged, then you'll never be drowned | he that is born to be hanged shall never be drowned | if you are born to be hanged then you'll never be drowned | if you're born to be hanged then you'll never be drowned| you can't outrun your fate | you cannot outrun your fate | you can't stop fate | that's the way the cookie crumbles
(big3_4) |
m (Text replacement - "mdlsjtxt=<br />" to "mdlsjtxt=") |
||
| (26 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anomologoymenos | |Transliteration C=anomologoymenos | ||
|Beta Code=a)nomologou/menos | |Beta Code=a)nomologou/menos | ||
|Definition=η, ον, <span class=" | |Definition=η, ον,<br><span class="bld">A</span> [[not agreeing]], [[inconsistent]], ἵνα μὴ ἀ. ἦ ὁ [[λόγος]] [[Plato|Pl.]]''[[Gorgias|Grg.]]'' 495a; ἀ. τοῖς προειρημένοις Arist.''APr.''48a21, cf. Chrysipp.Stoic.3.125.<br><span class="bld">2</span> [[not admitted]], [[not granted]], τὰ ἀνομολογούμενα συνάγειν Arist.''Rh.''1396b28, cf. 1400a15:—Adj., compd. of [[ἀ-]] priv. and [[ὁμολογούμενος]]; for a Verb [[ἀνομολογέομαι]], [[disagree with]], does not occur. Adv. [[ἀνομολογουμένως]] Gal.5.470. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-η, -ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[inconsistente]] λόγος Pl.<i>Grg</i>.495a<br /><b class="num">•</b>c. dat. ἀ. τοῖς προειρημένοις [[incongruente]] con lo dicho antes</i> Arist.<i>APr</i>.48<sup>a</sup>21.<br /><b class="num">2</b> [[que no es admitido]] subst. τὰ ἀ. [[συνάγειν]] Arist.<i>Rh</i>.1396<sup>b</sup>28, τὰ ἀ. [[σκοπεῖν]] Arist.<i>Rh</i>.1400<sup>a</sup>15.<br /><b class="num">II</b> adv. [[ἀνομολογουμένως]] = [[en forma incongruente]] τὸ τῇ φύσει ζῇν Gal.5.470. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=η, ον :<br /><b>1</b> non d'accord, contradictoire avec, τινι;<br /><b>2</b> [[non convenu]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ὁμολογέω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>nicht [[übereinstimmend]], [[abweichend]]</i>, Plat. <i>Gorg</i>. 495a, Schol. [[ἀσύμφωνος]]; <i>[[worüber]] man verschiedener [[Meinung]] ist</i>, Arist. <i>rhet</i>. 2.22. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνομολογούμενος:'''<br /><b class="num">1</b> (внутренне), [[противоречивый]] ([[λόγος]] Plat.);<br /><b class="num">2</b> [[противоречащий]], [[несогласный]] (τοῖς προειρημένοις Arst.);<br /><b class="num">3</b> [[не общепринятый]] Arst. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνομολογούμενος''': -η, -ον, ὁ μὴ συμφωνῶν, [[ἀσύμφωνος]], ἀπᾴδων [[πρός]] τι, ἵνα ... μὴ [[ἀνομολογούμενος]] ᾖ ὁ [[λόγος]] Πλάτ. Γοργ. 495Α˙ τοῦτο δὲ ἀνομολογούμενον τοῖς προειρημένοις Ἀριστ. Ἀναλυτ. Πρ. 1. 34, 4. 2) ὁ μὴ ὁμολογηθείς, ὁ μὴ γενόμενος [[παραδεκτός]], ἐξ ἀνομολογουμένων συνάγειν ὁ αὐτ. Ρητορ. 2. 22, 15, πρβλ. 2. 23, 23. - Ἐπίθ. σύνθετον ἐκ τοῦ ἀρνητ. ἀν- καὶ ὁμολογούμενοςϏ - [[ἐπειδὴ]] [[εἶναι]] [[ἐναντίον]] τῆς ἀναλογίας νὰ ὑποθέσωμεν [[ῥῆμα]] [[ἀνομολογέομαι]] | |lstext='''ἀνομολογούμενος''': -η, -ον, ὁ μὴ συμφωνῶν, [[ἀσύμφωνος]], ἀπᾴδων [[πρός]] τι, ἵνα ... μὴ [[ἀνομολογούμενος]] ᾖ ὁ [[λόγος]] Πλάτ. Γοργ. 495Α˙ τοῦτο δὲ ἀνομολογούμενον τοῖς προειρημένοις Ἀριστ. Ἀναλυτ. Πρ. 1. 34, 4. 2) ὁ μὴ ὁμολογηθείς, ὁ μὴ γενόμενος [[παραδεκτός]], ἐξ ἀνομολογουμένων συνάγειν ὁ αὐτ. Ρητορ. 2. 22, 15, πρβλ. 2. 23, 23. - Ἐπίθ. σύνθετον ἐκ τοῦ ἀρνητ. ἀν- καὶ ὁμολογούμενοςϏ - [[ἐπειδὴ]] [[εἶναι]] [[ἐναντίον]] τῆς ἀναλογίας νὰ ὑποθέσωμεν [[ῥῆμα]] [[ἀνομολογέομαι]] μετὰ τῆς σημασίας διαφωνῶ [[πρός]] τινα. - Ἐπίρρ. -νως Γαλην. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''ἀνομολογούμενος:''' -η, -ον, αυτός που δε βρίσκεται σε [[συμφωνία]], [[ασύμφωνος]], σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=not agreeing, [[inconsistent]], Plat. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:46, 3 March 2024
English (LSJ)
η, ον,
A not agreeing, inconsistent, ἵνα μὴ ἀ. ἦ ὁ λόγος Pl.Grg. 495a; ἀ. τοῖς προειρημένοις Arist.APr.48a21, cf. Chrysipp.Stoic.3.125.
2 not admitted, not granted, τὰ ἀνομολογούμενα συνάγειν Arist.Rh.1396b28, cf. 1400a15:—Adj., compd. of ἀ- priv. and ὁμολογούμενος; for a Verb ἀνομολογέομαι, disagree with, does not occur. Adv. ἀνομολογουμένως Gal.5.470.
Spanish (DGE)
-η, -ον
I 1inconsistente λόγος Pl.Grg.495a
•c. dat. ἀ. τοῖς προειρημένοις incongruente con lo dicho antes Arist.APr.48a21.
2 que no es admitido subst. τὰ ἀ. συνάγειν Arist.Rh.1396b28, τὰ ἀ. σκοπεῖν Arist.Rh.1400a15.
II adv. ἀνομολογουμένως = en forma incongruente τὸ τῇ φύσει ζῇν Gal.5.470.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
1 non d'accord, contradictoire avec, τινι;
2 non convenu.
Étymologie: ἀ, ὁμολογέω.
German (Pape)
nicht übereinstimmend, abweichend, Plat. Gorg. 495a, Schol. ἀσύμφωνος; worüber man verschiedener Meinung ist, Arist. rhet. 2.22.
Russian (Dvoretsky)
ἀνομολογούμενος:
1 (внутренне), противоречивый (λόγος Plat.);
2 противоречащий, несогласный (τοῖς προειρημένοις Arst.);
3 не общепринятый Arst.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνομολογούμενος: -η, -ον, ὁ μὴ συμφωνῶν, ἀσύμφωνος, ἀπᾴδων πρός τι, ἵνα ... μὴ ἀνομολογούμενος ᾖ ὁ λόγος Πλάτ. Γοργ. 495Α˙ τοῦτο δὲ ἀνομολογούμενον τοῖς προειρημένοις Ἀριστ. Ἀναλυτ. Πρ. 1. 34, 4. 2) ὁ μὴ ὁμολογηθείς, ὁ μὴ γενόμενος παραδεκτός, ἐξ ἀνομολογουμένων συνάγειν ὁ αὐτ. Ρητορ. 2. 22, 15, πρβλ. 2. 23, 23. - Ἐπίθ. σύνθετον ἐκ τοῦ ἀρνητ. ἀν- καὶ ὁμολογούμενοςϏ - ἐπειδὴ εἶναι ἐναντίον τῆς ἀναλογίας νὰ ὑποθέσωμεν ῥῆμα ἀνομολογέομαι μετὰ τῆς σημασίας διαφωνῶ πρός τινα. - Ἐπίρρ. -νως Γαλην.
Greek Monotonic
ἀνομολογούμενος: -η, -ον, αυτός που δε βρίσκεται σε συμφωνία, ασύμφωνος, σε Πλάτ.
Middle Liddell
not agreeing, inconsistent, Plat.
