ἔμφρουρος

English (LSJ)

ἔμφρουρον,
A on guard at a post, X.HG1.6.13.
2 liable to military duly (cf. φρουρά), opp. ἄφρουρος, Id.Lac.5.7.
II Pass., held by garrisons, πόλεις ἐμφρούρους ποιεῖ Decr. ap. D.18.182, cf. Plb.2.41.10, etc.
III shut up in, τῷ ταύρῳ Phalar.Ep.147.3; οἷον ἔμφρουρος = kept as it were in prison, Longin.44.4, cf. Jul.ad Ath.272d.

Spanish (DGE)

-ον
I 1encerrado, aprisionado ἐπυρώθησαν ὑφ' ἡμῶν ἔμφρουροι τῷ ταύρῳ Phalar.Ep.147, Μακάριον ... ἔμφρουρον ἀφῆκαν ἐν Τύρῳ Ath.Al.Apol.Sec.13.3, fig. ἀναζεῖ τὸ ἀπαρρησίαστον καὶ οἷον ἔμφρουρον del esclavo, Longin.44.4
•custodiado de Dánae en el gineceo, E.Fr.1132.23.
2 de ciudades y sus habitantes puesto bajo guarnición, guarnicionado en uso pred. (πόλεις) ἐμφρούρους ποιεῖ Decr. en D.18.182, συνέπεσε τὰς μὲν ἔμφρουρους αὐτῶν γενέσθαι occurrió que algunas de ellas fueron puestas bajo guarnición Plb.2.41.10, cf. Plu.Flam.10, τὸ Μαγνήτων ἔθνος Plu.Pel.31.2, cf. Polyaen.2.9, App.Ill.7, I.BI 2.654, D.S.15.23, de regiones ἔμφρουρον ποιῆσαι τὴν Ἀκαρνανίαν guarnicionar Acarnania, e.e. poner guarniciones en sus ciudades Plb.28.5.1, de un enemigo interior ὁ μὲν οὖν δῆμος ὑπὸ τοῖς στασιασταῖς ἔ. ἦν I.BI 2.529.
II 1que está de guarnición ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων X.HG 1.6.13.
2 que está en servicio de armas οὐδὲ γὰρ ὑπὸ φανοῦ τὸν ἔτι ἔμφρουρον ἔξεστι πορεύεσθαι X.Lac.5.7.
3 acompañado de una guarnición νῦν ἔ. ἥκει Basil.Ep.149.

German (Pape)

[Seite 820] 1) auf der Wache, zur Besatzung gehörig, οἱ ἔμφρουροι, die Besatzung, Xen. Hell. 1, 6, 13; noch zum Kriegsdienste verpflichtet, Gegensatz ἄφρουρος, Lac. 5, 7. – 2) bewacht, mit Besatzung versehen; τὰς πόλεις ἐμφρούρους ἐποίει Dem. 18, 180, im Psephisma; Pol. 2, 41, 10, öfter, wie Folgde; – eingesperrt, ταύρῳ Phal. ep. 13.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
I. 1 qui tient garnison : οἱ ἔμφρουροι XÉN garnison;
2 propre au service de garde;
II. muni d'une garnison.
Étymologie: ἐν, φρουρά.

Russian (Dvoretsky)

ἔμφρουρος:
1 несущий военную охрану, стоящий гарнизоном (ἐμφρουροι ὄντες Ἀθηναῖοι Xen.);
2 снабженный гарнизоном, занятый войсками (πόλεις Dem., Polyb., Plut.);
3 военнообязанный Xen.

Greek (Liddell-Scott)

ἔμφρουρος: -ον, ὁ φρουρῶν ἐν τόπῳ τινί· οἱ ἔμφρουροι, ἡ φρουρά, Ξεν. Ἑλλην. 1. 6, 13: ὑποχρεωμένος εἰς χρέη φρουρᾶς, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἄφρουρος, Schneid. Ξεν. Λακ. 5. 7. ΙΙ. παθ., ὁ ὑπὸ φρουράν, πόλεις ἐμφρούρους ποιεῖ Δημ. 289. 10, Πολύβ. 2. 41, 10, κτλ. ΙΙΙ. ἐγκεκλειμένος ἔν τινι, ἔμφρουροι τῷ ταύρῳ Φαλάριδος Ἐπιστ. 13, σ. 78, 58 Lenn.· οἷον ἔμφ., ὑπὸ τήρησιν, ὡς ἐν φυλακῇ, Λογγῖν. 44. 4.

Greek Monolingual

ἔμφρουρος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει ή τοποθετεί φρουρά για τη δική του προστασία («ἅτ' ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων», Ξεν.)
2. αυτός που εκτελεί υπηρεσία φρουρού
3. αυτός που φρουρείται, φρουρούμενος, επιτηρούμενος
4. φυλακισμένος, σε περιορισμό.

Greek Monotonic

ἔμφρουρος: -ον (ἐν),·
I. αυτός που φρουρεί ένα μέρος· οἱ ἔμφρουροι, φρουρά, φύλακες, σε Ξεν.
II. Παθ., ο φρουρούμενος, σε Δημ.

Middle Liddell

ἔμ-φρουρος, ον adj [ἐν]
I. on guard in a place; οἱ ἔμφρουροι the garrison, Xen.
II. pass. garrisoned, Dem.