χῆρος: Difference between revisions
Γέλως ἄκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος → Grave est malum homini risus haud in tempus → Zur falschen Zeit gelacht, hat Tränen schon gebracht
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
mNo edit summary |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chiros | |Transliteration C=chiros | ||
|Beta Code=xh=ros | |Beta Code=xh=ros | ||
|Definition= | |Definition=[[widower]], [[bereaved]]; v. [[χήρα]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1354.png Seite 1354]] 3, auch 2 Endgn, beraubt, entblößt, entbehrend, τινός, στελεοῦ χῆρον [[φάρσος]] Phani. 4 (VI, 297); δρυμοὶ χῆροι Antiphan. 6 (IX, 84); bes. des Gatten od. der Gattinn beraubt, verwittwe't, Wittwer, Wittwe; Hom. nur im fem., s. oben [[χήρα]]; χῆρον [[λέχος]] Ap. Rh. 3, 662; auch der Eltern beraubt, verwais't, στυγναὶ ὄψεις χήρων μελάθρων Eur. Alc. 865. – Die Wurzel ist χα'Ω, verwandt mit [[χῆτος]] u. ä., lat. careo. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1354.png Seite 1354]] 3, auch 2 Endgn, beraubt, entblößt, entbehrend, τινός, στελεοῦ χῆρον [[φάρσος]] Phani. 4 (VI, 297); δρυμοὶ χῆροι Antiphan. 6 (IX, 84); bes. des Gatten od. der Gattinn beraubt, verwittwe't, Wittwer, Wittwe; Hom. nur im fem., s. oben [[χήρα]]; χῆρον [[λέχος]] Ap. Rh. 3, 662; auch der Eltern beraubt, verwais't, στυγναὶ ὄψεις χήρων μελάθρων Eur. Alc. 865. – Die Wurzel ist χα'Ω, verwandt mit [[χῆτος]] u. ä., lat. careo. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=χῆρος, χήρα, χῆρον :<br /><b>1</b> [[dépouillé]], [[vide]] ; avec un gén. : privé <i>ou</i> dépouillé de;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> privé d'un parent <i>seul. au fém. et ion.</i> [[χήρη]], <i>et spécial.</i> [[privée d'un mari]] : [[χήρη]] τινός IL privée d'un mari, [[veuve]] ; ἡ [[χήρα]], la veuve.<br />'''Étymologie:''' R. Χα, s'écarter ; cf. [[χωρίς]], [[χάζομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''χῆρος:'''<br /><b class="num">1</b> [[опустевший]], [[осиротевший]] (μέλαθρα Eur.; [[δόμος]] Anth.);<br /><b class="num">2</b> [[лишенный]] (τινος Anth.).<br /><b class="num">II</b> ὁ [[вдовец]] Arst. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''χῆρος''': -α, -ον, ἴδε ἐν λ. [[χήρα]] ΙΙ. ΙΙ. [[χῆρος]], ὁ, ἴδε ἐν λ. [[χήρα]] Ι. 3. | |lstext='''χῆρος''': -α, -ον, ἴδε ἐν λ. [[χήρα]] ΙΙ. ΙΙ. [[χῆρος]], ὁ, ἴδε ἐν λ. [[χήρα]] Ι. 3. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 23: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''χῆρος:''' -α, -ον,<br /><b class="num">I.</b> βλ. [[χήρα]] II· <b>II.[[χῆρος]]</b>, ὁ, βλ. [[χήρα]] I. | |lsmtext='''χῆρος:''' -α, -ον,<br /><b class="num">I.</b> βλ. [[χήρα]] II· <b>II. [[χῆρος]]</b>, ὁ, βλ. [[χήρα]] I. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mantoulidis | ||
| | |mantxt=Ἀπό τό οὐσ. [[χήρα]], ἀπό ρίζα χα-, ἴδια μέ τῶν λέξεων: [[χῆτος]] (=[[ἔλλειψη]]), [[χωρίς]], [[χατέω]] (=[[ἔχω]] [[ἀνάγκη]]). Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα: [[χηρεύω]] (=[[στεροῦμαι]]), [[χηρεία]], [[χήρευμα]], [[χήρευσις]], [[χήρειος]], [[χηρικός]], [[χηροσύνη]], [[χηρόω]] -ῶ (=[[ἐρημώνω]], [[στερῶ]]). | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:12, 21 May 2024
English (LSJ)
German (Pape)
[Seite 1354] 3, auch 2 Endgn, beraubt, entblößt, entbehrend, τινός, στελεοῦ χῆρον φάρσος Phani. 4 (VI, 297); δρυμοὶ χῆροι Antiphan. 6 (IX, 84); bes. des Gatten od. der Gattinn beraubt, verwittwe't, Wittwer, Wittwe; Hom. nur im fem., s. oben χήρα; χῆρον λέχος Ap. Rh. 3, 662; auch der Eltern beraubt, verwais't, στυγναὶ ὄψεις χήρων μελάθρων Eur. Alc. 865. – Die Wurzel ist χα'Ω, verwandt mit χῆτος u. ä., lat. careo.
French (Bailly abrégé)
χῆρος, χήρα, χῆρον :
1 dépouillé, vide ; avec un gén. : privé ou dépouillé de;
2 particul. privé d'un parent seul. au fém. et ion. χήρη, et spécial. privée d'un mari : χήρη τινός IL privée d'un mari, veuve ; ἡ χήρα, la veuve.
Étymologie: R. Χα, s'écarter ; cf. χωρίς, χάζομαι.
Russian (Dvoretsky)
χῆρος:
1 опустевший, осиротевший (μέλαθρα Eur.; δόμος Anth.);
2 лишенный (τινος Anth.).
II ὁ вдовец Arst.
Greek (Liddell-Scott)
χῆρος: -α, -ον, ἴδε ἐν λ. χήρα ΙΙ. ΙΙ. χῆρος, ὁ, ἴδε ἐν λ. χήρα Ι. 3.
Greek Monolingual
(I)
-ήρα, -ον, και ποιητ. τ. θηλ. χήρη, Α
μτφ. έρημος, στερημένος (α. «χῆρος βίος», Καλλ.
β. «χήρα εὐνή», Καλλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χήρα. Το επίθ. έλαβε μτφ. τη σημ. «στερημένος, έρημος»].
(II)
ο / χῆρος, ΝΜΑ
άνδρας που έχει χάσει την σύζυγό του και παραμένει άγαμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του επιθ. χῆρος.
Greek Monotonic
χῆρος: -α, -ον,
I. βλ. χήρα II· II. χῆρος, ὁ, βλ. χήρα I.
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό οὐσ. χήρα, ἀπό ρίζα χα-, ἴδια μέ τῶν λέξεων: χῆτος (=ἔλλειψη), χωρίς, χατέω (=ἔχω ἀνάγκη). Παράγωγα ἀπό ἴδια ρίζα: χηρεύω (=στεροῦμαι), χηρεία, χήρευμα, χήρευσις, χήρειος, χηρικός, χηροσύνη, χηρόω -ῶ (=ἐρημώνω, στερῶ).
