ἐξίπταμαι: Difference between revisions
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐξίπτᾰμαι:''' (3 л. sing. aor. 1 ἐξέπτατο, aor. 2 [[ἐξέπτη]]) вылетать, улетать Hes., Eur., Arst., Plut. | |elrutext='''ἐξίπτᾰμαι:''' (3 л. sing. aor. 1 ἐξέπτατο, aor. 2 [[ἐξέπτη]]) [[вылетать]], [[улетать]] Hes., Eur., Arst., Plut. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 07:18, 11 September 2024
English (LSJ)
later form of ἐκπέτομαι, Arist.Fr.346, LXX Pr.7.10, Plu.2.90c, Jul.Or.2.101a.
German (Pape)
[Seite 882] (s. ἵπταμαι), ausfliegen, ἐξίπτανται οἱ νεοσσοί Schol. Ar. Av. 769; Ath. IX, 389 b; – aor. ἐξέπτατ' οἴκων Eur. El. 944; s. übrigens ἐκπέταμαι.
French (Bailly abrégé)
3ᵉ sg. ao.2 ἐξέπτατο;
s'envoler.
Étymologie: ἐξ, ἵπταμαι.
Russian (Dvoretsky)
ἐξίπτᾰμαι: (3 л. sing. aor. 1 ἐξέπτατο, aor. 2 ἐξέπτη) вылетать, улетать Hes., Eur., Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξίπταμαι: μεταγεν. τύπος τοῦ ἐκπέτομαι, Ἀριστ. Ἀποσπ. 270, κτλ.
Greek Monolingual
ἐξίπταμαι (AM)
πετώ μακριά ή πετώ προς τα έξω («ἤ ποιεῖ νέων ἐξίπτασθαι καρδίας», ΠΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εξ + ίπταμαι «πετώ»].
