πλεονέκτης: Difference between revisions

|Definition=πλεονέκτου, ὁ,<br><span class="bld">A</span> = ὁ [[πλέον]] [[ἔχων]], one who [[has]] or [[claim]]s more than his [[due]], [[greedy]], [[grasping]], Th.1.40, etc.: as adjective [[λόγος]] πλεονέκτης = a [[greedy]], [[arrogant]] [[speech]], [[Herodotus|Hdt.]]7.158: Sup. πλεονεκτίστατος X.Mem.1.2.12.<br><span class="bld">2</span> [[ἐν παντὶ πλεονέκτην τῶν πολεμίων]] = making [[gain]] from their [[loss]]es, Id.Cyr.1.6.27.<br><span class="bld">3</span> metaph. in Math., of τὸ [[ὑπερτελής|ὑπερτελές]], Iamb.in Nic.p.32 P.

{{bailly

|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui cherche à avoir plus que les autres <i>ou</i> plus qu'il ne doit :<br /><b>1</b> [[cupide]], [[ambitieux]] ; arrogant;<br /><b>2</b> qui profite de ses avantages sur, <i>gén.</i><br /><i>Sp.</i> [[πλεονεκτίστατος]];<br />[[NT]]: exploiteur, accapareur.<br />'''Étymologie:''' [[πλεονεκτέω]].

|elnltext=πλεονέκτης -ου [πλεονεκτέω] superl. πλεονεκτίστατος voordeel behalend:; ἐν παντὶ πλεονέκτην τῶν πολεμίων in alles de vijanden te slim af Xen. Cyr. 1.6.27; subst. uitbuiter. NT. zelfzuchtig:; λόγον ἔχοντες πλεονέκτην met een zelfzuchtige redevoering Hdt. 7.158.1; hebzuchtig:. Κριτίας... ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ πάντων πλεονεκτίστατος... ἐγένετο Critias heeft zich tijdens de oligarchie tot de hebzuchtigste van allemaal ontwikkeld Xen. Mem. 1.2.12.

{{elru

|elrutext='''πλεονέκτης:'''<br /><b class="num">1</b> [[самонадеянный]], [[высокомерный]], [[наглый]] ([[λόγος]] Her.);<br /><b class="num">2</b> [[корыстолюбивый]], [[жадный]], [[хищнический]] ([[βίαιος]] καὶ π. Thuc.; οἱ πλεονέκται τῶν ἄλλων ἀφαιρούμενοι χρήματα Xen.);<br /><b class="num">3</b> [[получающий преимущество]], [[имеющий перевес]]: ἐν παντὶ π. τῶν πολεμίων Xen. имеющий во всех отношениях превосходство над врагами.

|mltxt=ο, ΝΜΑ, και πλεονέχτης, θηλ. πλεονέχτρα Ν, θηλ. πλεονέκτις, ΜΑ<br />αυτός που επιδιώκει να έχει περισσότερα από όσα [[κάποιος]] [[άλλος]] ή οι άλλοι γενικώς και [[συνήθως]] να αποκτήσει [[κάτι]] που δεν το δικαιούται («πᾶς [[πόρνος]] ἤ [[ἀκάθαρτος]] ἤ [[πλεονέκτης]]... οὐκ ἔχει κληρονομίαν», ΚΔ)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[εκείνος]] που ξεπερνά κάποιον σε [[ευστροφία]] ή [[πονηρία]] («... καὶ ἐπίβουλον [[εἶναι]] καὶ κρυψίνουν... καὶ ἐν παντὶ πλεονέκτην τῶν πολεμίων», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μαθημ.</b> [[υπερτελής]] [[αριθμός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πλέον]], ουδ. του [[πλείων]] / [[πλέων]] <span style="color: red;">+</span> -<i>έκτης</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔχω</i>), [[πρβλ]]. [[ευέκτης]], [[καχέκτης]]].

|lsmtext='''πλεονέκτης:''' -ου, ὁ, = ὁ [[πλέον]] ἔχων·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που έχει ή απαιτεί περισσότερα από όσα δικαιούται, ο [[άπληστος]], [[υπερόπτης]], [[αλαζόνας]], σε Θουκ. κ.λπ.· ως επίθ., [[λόγος]] [[πλεονέκτης]], σε Ηρόδ.· υπερθ. [[πλεονεκτίστατος]], σε Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> [[πλεονέκτης]] τῶν πολεμίων, αυτός που κερδίζει από τις αποτυχίες τους, στον ίδ.

{{ls

|lstext='''πλεονέκτης''': -ου, ὁ, = ὁ πλέον ἔχων, ὁ ἔχων ἢ ἀπαιτῶν [[πλείω]] τῶν ὅσα δικαιοῦται, [[ἄπληστος]], ἅρπαξ, ἀλαζών, Θουκ. 1. 40, κτλ.· ― ὡς ἐπίθ., [[λόγος]] πλ., [[λόγος]] [[ἄπληστος]], [[ἀλαζονικός]], Ἡρόδ. 7. 158· ὑπερθ. πλεονεκτίστατος, διάφ. γραφ. ἀντὶ [[κλεπτίστατος]], Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 11. 2) ἐν παντὶ πλεονέκτην τῶν πολεμίων, κερδαίνοντα ἐκ τῶν σφαλμάτων ἢ ἀποτυχιῶν τῶν ἐχθρῶν, ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. Παιδ. 1. 6, 27. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 178.