εὔμυκος: Difference between revisions

From LSJ

ἔτλην δ' οἷ' οὔ πώ τις ἐπιχθόνιος βροτὸς ἄλλος → I have endured as much as no other mortal

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
mNo edit summary
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=eymykos
|Transliteration C=eymykos
|Beta Code=eu)/mukos
|Beta Code=eu)/mukos
|Definition=ον, [[loud-bellowing]], AP6.255 (Eryc., dub. l.); [[βουκόλια]] ib.<span class="bibl">9.104</span> (Alph.).
|Definition=εὔμυκον, [[loud-bellowing]], AP6.255 (Eryc., dub. l.); [[βουκόλια]] ib.9.104 (Alph.).
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1081.png Seite 1081]] laut brüllend, βουκόλια Alph. 9 (IX, 104); κλισίη, Eryci. 3 (VI, 255); ἠϊόνες probl. arithm. 15 (XIV, 121).
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1081.png Seite 1081]] [[laut brüllend]], βουκόλια Alph. 9 (IX, 104); κλισίη, Eryci. 3 (VI, 255); ἠϊόνες probl. arithm. 15 (XIV, 121).
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui mugit fortement.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[μυκάομαι]].
|btext=ος, ον :<br />[[qui mugit fortement]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[μυκάομαι]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 11:36, 23 November 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὔμῡκος Medium diacritics: εὔμυκος Low diacritics: εύμυκος Capitals: ΕΥΜΥΚΟΣ
Transliteration A: eúmykos Transliteration B: eumykos Transliteration C: eymykos Beta Code: eu)/mukos

English (LSJ)

εὔμυκον, loud-bellowing, AP6.255 (Eryc., dub. l.); βουκόλια ib.9.104 (Alph.).

German (Pape)

[Seite 1081] laut brüllend, βουκόλια Alph. 9 (IX, 104); κλισίη, Eryci. 3 (VI, 255); ἠϊόνες probl. arithm. 15 (XIV, 121).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui mugit fortement.
Étymologie: εὖ, μυκάομαι.

Russian (Dvoretsky)

εὔμῡκος: громко ревущий (βουκόλια Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

εὔμῡκος: -ον, ἠχηρῶς μυκώμενος, Ἀνθ. Π. 6. 255., 9. 104.

Greek Monolingual

εὔμυκος, -ον (Α)
αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει δυνατά («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -μυκος (< μυκώμαι «μουγκρίζω»), πρβλ. ερίμυχος, μεγάμυκος].

Greek Monotonic

εὔμῡκος: -ον (μυκάομαι), αυτός που βρυχάται, μουγκρίζει, μουγκανίζει δυνατά, σε Ανθ.

Middle Liddell

εὔ-μῡκος, ον μυκάομαι
loud-bellowing, Anth.