πρωτέκδικος

Greek (Liddell-Scott)

πρωτέκδῐκος: ὁ, ὁ πρῶτος δικαστής· πρωτεκδικέω, ἐνεργῶ ὡς πρ. - πρωτεκδικικός, ή, όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς πρωτέκδικον. -πρωτεκδικεῖον, τό, τὸ δικαστήριον τοῦ πρ.· - λέξεις τῶν Βυζαντ.