φιλοπαίγμων: Difference between revisions

From LSJ

γυνὴ γὰρ οὐδὲν οἶδε πλὴν ὃ βούλεται → women know nothing except from what they want

Source
(13_3)
(6_15)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1283.png Seite 1283]] ονος, wie [[φιλοπαίσμων]], Spiel, Scherz liebend; [[ὀρχηθμός]] Od. 23, 134; Hes. frg. 13, 3; Ar. Ran. 333; [[Διόνυσος]] Anacr. 40, 2; oft in der Anth.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1283.png Seite 1283]] ονος, wie [[φιλοπαίσμων]], Spiel, Scherz liebend; [[ὀρχηθμός]] Od. 23, 134; Hes. frg. 13, 3; Ar. Ran. 333; [[Διόνυσος]] Anacr. 40, 2; oft in der Anth.
}}
{{ls
|lstext='''φῐλοπαίγμων''': -ον, ([[παίζω]]) ὁ ἀγαπῶν νὰ παίζῃ, «παιγνιδιάρης», «παιγνιδιάρικος», αὐτὰρ [[θεῖος]] ἀοιδὸς… ἡμῖν ἡγείσθω φιλοπαίγμονος ὀρχηθμοῖο Ὀδ. Ψ. 134· ὀρχηστῆρες Ἡσ. Ἀποσπ. 13. 3, πρβλ. Ἀριστοφ. Βατρ. 333· ἐπὶ τοῦ λέοντος, πρὸς τὰ σύντροφα καὶ συνήθη [[σφόδρα]] φ. Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 44, 2. ― Ὁ Ἀττικώτερος [[τύπος]] [[φιλοπαίσμων]] (ἀλλὰ [[μετὰ]] διαφόρου γραφῆς -παίγμων) ἀπαντᾷ ἐν Πλάτ. Πολ. 452Ε, Κρατ. 406C· πρβλ. Λοβεκ. Φρύνιχ. 241. ― Ἐπίρρ. -[[μόνως]], [[Πολυδ]]. Εϳ, 161. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 155.
}}
}}

Revision as of 10:53, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φῐλοπαίγμων Medium diacritics: φιλοπαίγμων Low diacritics: φιλοπαίγμων Capitals: ΦΙΛΟΠΑΙΓΜΩΝ
Transliteration A: philopaígmōn Transliteration B: philopaigmōn Transliteration C: filopaigmon Beta Code: filopai/gmwn

English (LSJ)

ον, gen. ονος, (παίζω)

   A fond of play, sportive, ὀρχηθμός Od.23.134; ὀρχηστῆρες Hes.Fr.198, cf. Ar.Ra.333 (lyr.), Them.Or.24.301c, Lib.Decl.30.68: of the lion, πρὸς τὰ σύντροφα καὶ συνήθη σφόδρα φ. Arist.HA629b11: epith. of Pan, BCH50.240 (Thasos, iii/ii B. C.). The more Att. form φιλοπαίσμων occurs in Pl.R.452e, Cra.406c; cf. Poll.5.161. Adv. -μόνως ibid.

German (Pape)

[Seite 1283] ονος, wie φιλοπαίσμων, Spiel, Scherz liebend; ὀρχηθμός Od. 23, 134; Hes. frg. 13, 3; Ar. Ran. 333; Διόνυσος Anacr. 40, 2; oft in der Anth.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλοπαίγμων: -ον, (παίζω) ὁ ἀγαπῶν νὰ παίζῃ, «παιγνιδιάρης», «παιγνιδιάρικος», αὐτὰρ θεῖος ἀοιδὸς… ἡμῖν ἡγείσθω φιλοπαίγμονος ὀρχηθμοῖο Ὀδ. Ψ. 134· ὀρχηστῆρες Ἡσ. Ἀποσπ. 13. 3, πρβλ. Ἀριστοφ. Βατρ. 333· ἐπὶ τοῦ λέοντος, πρὸς τὰ σύντροφα καὶ συνήθη σφόδρα φ. Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 44, 2. ― Ὁ Ἀττικώτερος τύπος φιλοπαίσμων (ἀλλὰ μετὰ διαφόρου γραφῆς -παίγμων) ἀπαντᾷ ἐν Πλάτ. Πολ. 452Ε, Κρατ. 406C· πρβλ. Λοβεκ. Φρύνιχ. 241. ― Ἐπίρρ. -μόνως, Πολυδ. Εϳ, 161. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 155.