στάδιος: Difference between revisions
Ἰσχυρότερον δέ γ' οὐδέν ἐστι τοῦ λόγου → Oratione nulla vis superior → Nichts ist gewiss gewaltiger als die Vernunft | Nichts ist gewiss gewalt'ger als der Rede Kraft
(13_6b) |
(6_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0927.png Seite 927]] ὁ, s. [[στάδιον]]. 1) stehend; [[σταδίη]] [[ὑσμίνη]], die stehende, offene Feldschlacht, ein geordnetes Gefecht, in welchem die Kämpfenden handgemein werden, im Ggstz zu den Streifereien od. Scharmützeln, Il. 13, 314. 713; auch ἐν σταδίῃ, ohne ὑσμίνῃ, 7, 241. 13, 514. 15, 283; u. so auch in Prosa, ἡ [[μάχη]] οὐ [[σταδία]] ἦν, Thuc. 4, 38; – unbeweglich, [[πῖδαξ]] [[σταδίη]] μένει, Opp. Cyn. 4, 326. – 2) grade, aufrecht stehend, steif, was sich nicht zusammenlegen od.- falten läßt; [[χιτών]], = [[ὀρθοσταδίας]], ein langes, grade herabgehendes, ungegürtetes Gewand, s. Lob. Phryn. 238; [[θώραξ]], ein steifer Panzer ohne Gelenke, Ggstz ἀλυσιδωτός, vgl. Schol. Ap. Rh. 3, 1225. – 3) zugewogen, Nic. Al. 402. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0927.png Seite 927]] ὁ, s. [[στάδιον]]. 1) stehend; [[σταδίη]] [[ὑσμίνη]], die stehende, offene Feldschlacht, ein geordnetes Gefecht, in welchem die Kämpfenden handgemein werden, im Ggstz zu den Streifereien od. Scharmützeln, Il. 13, 314. 713; auch ἐν σταδίῃ, ohne ὑσμίνῃ, 7, 241. 13, 514. 15, 283; u. so auch in Prosa, ἡ [[μάχη]] οὐ [[σταδία]] ἦν, Thuc. 4, 38; – unbeweglich, [[πῖδαξ]] [[σταδίη]] μένει, Opp. Cyn. 4, 326. – 2) grade, aufrecht stehend, steif, was sich nicht zusammenlegen od.- falten läßt; [[χιτών]], = [[ὀρθοσταδίας]], ein langes, grade herabgehendes, ungegürtetes Gewand, s. Lob. Phryn. 238; [[θώραξ]], ein steifer Panzer ohne Gelenke, Ggstz ἀλυσιδωτός, vgl. Schol. Ap. Rh. 3, 1225. – 3) zugewogen, Nic. Al. 402. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''στάδιος''': [ᾰ], -α, -ον, (√ΣΤΑ, [[ἵστημι]]) ὁ ἱστάμενος, [[σταθερός]], [[εὐσταθής]], [[σταδίη]] [[ὑσμίνη]], [[μάχη]] ἐκ τοῦ [[συστάδην]], Λατιν. Pugna sataria, Ἰλ. Ν. 314, 713, πρβλ. Θουκ. 4. 38· ἐν σταδίῃ (ἐξυπακ. ὑσμίνῃ) Ἰλ. Η. 241, Ν. 514· ἡ στ. [[μάχη]] Ἀθήν. 273Ε· πρβλ. [[σταδαῖος]]· πῖδαξ [[σταδίη]] μένει, ἐπὶ πηγῆς ἐξ ἧς δὲν ῥέει [[ὕδωρ]], Ὀππ. Κ. 4. 326. 2) [[σταθερός]], [[συμπαγής]], [[ἰσχυρός]], θάλαμοι Πινδ. Ο. 5. 29· τὸ [[στάδιον]], τὸ ἀκίνητον, Δίων Κ. 39. 43. 3) ὁ ἱστάμενος [[ὄρθιος]] ἢ [[εὐθύς]], στ. χιτὼν = ὀρθοσταδίας, χιτὼν [[ἄζωστος]], κρεμάμενος κατ’ εὐθείας πτυχάς, Καλλ. Ἀποσπ. 59, ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύν. 238· θώραξ στ .. [[ἄκαμπτος]] θώραξ, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ στρεπτὸς ἢ [[ἁλυσιδωτός]], Müller Archäol. d. Kunst. § 337. 3., 342. 4. II. ([[ἵστημι]] Α. IV) «ζυγισμένος», Νικ. Ἀλεξιφ. 402. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:20, 5 August 2017
English (LSJ)
[ᾰ], α, ον, (ἵστημι)
A standing fast and firm, σ. ὑσμίνη close fight, fought hand to hand, Il.13.314,713, cf. Th.4.38; ἐνὶ σταδίῃ (sc. ὑσμίνῃ) Il.7.241, cf. 13.514; ἡ σ. μάχη Ath.6.273f, cf. σταδαῖος; [πῖδαξ] σταδίη μένει, of a spring from which no water flows, Opp.C.4.326. 2 firm, fixed, θάλαμοι Pi.O.5.13: τὸ σ. immobility, D.C.39.43. 3 standing upright or straight, σ. χιτών,= ὀρθοστάδιον, an ungirt tunic hanging in straight plaits, Call.Fr.59, cf. στατός; θώραξ σ. a stiff breastplate, plate-armour, opp. στρεπτός or ἁλυσιδωτός, A.R.3.1226 (v. Sch.). II (ἵστημι A.IV) weighed, Nic.Al.402 (στήδην cj. Bentley).
German (Pape)
[Seite 927] ὁ, s. στάδιον. 1) stehend; σταδίη ὑσμίνη, die stehende, offene Feldschlacht, ein geordnetes Gefecht, in welchem die Kämpfenden handgemein werden, im Ggstz zu den Streifereien od. Scharmützeln, Il. 13, 314. 713; auch ἐν σταδίῃ, ohne ὑσμίνῃ, 7, 241. 13, 514. 15, 283; u. so auch in Prosa, ἡ μάχη οὐ σταδία ἦν, Thuc. 4, 38; – unbeweglich, πῖδαξ σταδίη μένει, Opp. Cyn. 4, 326. – 2) grade, aufrecht stehend, steif, was sich nicht zusammenlegen od.- falten läßt; χιτών, = ὀρθοσταδίας, ein langes, grade herabgehendes, ungegürtetes Gewand, s. Lob. Phryn. 238; θώραξ, ein steifer Panzer ohne Gelenke, Ggstz ἀλυσιδωτός, vgl. Schol. Ap. Rh. 3, 1225. – 3) zugewogen, Nic. Al. 402.
Greek (Liddell-Scott)
στάδιος: [ᾰ], -α, -ον, (√ΣΤΑ, ἵστημι) ὁ ἱστάμενος, σταθερός, εὐσταθής, σταδίη ὑσμίνη, μάχη ἐκ τοῦ συστάδην, Λατιν. Pugna sataria, Ἰλ. Ν. 314, 713, πρβλ. Θουκ. 4. 38· ἐν σταδίῃ (ἐξυπακ. ὑσμίνῃ) Ἰλ. Η. 241, Ν. 514· ἡ στ. μάχη Ἀθήν. 273Ε· πρβλ. σταδαῖος· πῖδαξ σταδίη μένει, ἐπὶ πηγῆς ἐξ ἧς δὲν ῥέει ὕδωρ, Ὀππ. Κ. 4. 326. 2) σταθερός, συμπαγής, ἰσχυρός, θάλαμοι Πινδ. Ο. 5. 29· τὸ στάδιον, τὸ ἀκίνητον, Δίων Κ. 39. 43. 3) ὁ ἱστάμενος ὄρθιος ἢ εὐθύς, στ. χιτὼν = ὀρθοσταδίας, χιτὼν ἄζωστος, κρεμάμενος κατ’ εὐθείας πτυχάς, Καλλ. Ἀποσπ. 59, ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύν. 238· θώραξ στ .. ἄκαμπτος θώραξ, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ στρεπτὸς ἢ ἁλυσιδωτός, Müller Archäol. d. Kunst. § 337. 3., 342. 4. II. (ἵστημι Α. IV) «ζυγισμένος», Νικ. Ἀλεξιφ. 402.
