θεμιτός: Difference between revisions
Γήρως δὲ φαύλου τίς γένοιτ' ἂν ἐκτροπή; → Senectutis non habetur effugium malae → Wie könnte man dem schlimmen Alter wohl entflieh'n?
(13_6b) |
(6_10) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1194.png Seite 1194]] = [[θεμιστός]], gew. mit der Negation, οὐ θεμιτόν, Pind. P. 9, 43; ἀλλ' οὐ θεμιτὸν γὰρ [[κεῖσε]] [[μολεῖν]] Soph. O. C. 1755; ἦ ῥητόν; ἢ οὐ θεμιτὸν ἄλλον [[εἰδέναι]]; O. R. 993, wo des Verses wegen θεμιστόν geändert wird; σοὶ δ' οὐχὶ θεμιτὸν πρὸς φίλον στείχειν τάφον Eur. Or. 97; Phoen. 615; οὗ δῆτ' ἀνδράσιν οὐ θεμιτὸν εἰσορᾶν [[ὄργια]] σεμνὰ θεαῖν Ar. Th. 1150; auch in Prosa, gew. mit der Negation, Plat. Phaedr. 256 d Gorg. 497 c Phaed. 61 c, u. einzeln bei Sp., οὐ θεμιτὸν εἶναι χωλὸν [[γενέσθαι]] [[βασιλέα]] Plut. Agesil. 3; [[οὔτε]] ὅσιον [[οὔτε]] θεμιτόν D. Hal. 9, 13; εἰ θεμιτὸν εἰπεῖν S. Emp. adv. gramm. 81. – Adv., VLL. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1194.png Seite 1194]] = [[θεμιστός]], gew. mit der Negation, οὐ θεμιτόν, Pind. P. 9, 43; ἀλλ' οὐ θεμιτὸν γὰρ [[κεῖσε]] [[μολεῖν]] Soph. O. C. 1755; ἦ ῥητόν; ἢ οὐ θεμιτὸν ἄλλον [[εἰδέναι]]; O. R. 993, wo des Verses wegen θεμιστόν geändert wird; σοὶ δ' οὐχὶ θεμιτὸν πρὸς φίλον στείχειν τάφον Eur. Or. 97; Phoen. 615; οὗ δῆτ' ἀνδράσιν οὐ θεμιτὸν εἰσορᾶν [[ὄργια]] σεμνὰ θεαῖν Ar. Th. 1150; auch in Prosa, gew. mit der Negation, Plat. Phaedr. 256 d Gorg. 497 c Phaed. 61 c, u. einzeln bei Sp., οὐ θεμιτὸν εἶναι χωλὸν [[γενέσθαι]] [[βασιλέα]] Plut. Agesil. 3; [[οὔτε]] ὅσιον [[οὔτε]] θεμιτόν D. Hal. 9, 13; εἰ θεμιτὸν εἰπεῖν S. Emp. adv. gramm. 81. – Adv., VLL. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''θεμῐτός''': -ή, -όν, ([[θέμις]]) ὡς τὸ [[θεμιστός]], [[σύμφωνος]] πρὸς τοὺς θείους καὶ ἀνθρωπίνους νόμους, [[ὅσιος]], [[δίκαιος]], Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 207˙ οὐ θεμιτόν ἐστι, ὡς τὸ οὐ [[θέμις]], μετ’ ἀπαρ., Πίνδ. Π. 9. 75, Σοφ. Ο. Τ. 993, Ο. Κ. 1758, Εὐρ., κτλ.˙ οὕτω παρὰ πεζοῖς, Ἡρόδ. 3. 37., 5. 72, Πλάτ. Ἀπολ. 30D, Συλλ. Ἐπιγρ. 26, 103. 16, κτλ.˙ [[μηδὲ]] θεμιτὸν... [[μηδὲ]] ὅσιον Δημ. 562. 20˙ [[ὡσαύτως]] κατὰ πληθ., τὰ μὴ θεμίτ’ ἧς [[ἰδεῖν]] Καλλ. ἐν Λουτρ. Παλλάδ. 78. - Ἐπίρρ. -τῶς, Φώτ., Σουΐδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:30, 5 August 2017
English (LSJ)
ή, όν, (θέμις)
A allowed by the laws of God and men, righteous, οὐ θεμιτόν [ἐστι],= οὐ θέμις, c. inf., οὐ θ. οἱ ἔφασκε πίνειν οἶνον h.Cer.207, cf. Pi.P.9.42, S.OT993, OC1758 (anap.), E.Or.97, Theoc.5.136, etc.: in Prose, Hdt.3.37,5.72, Pl.Ap.30d, IG 2.1059.16, 14.1390; μηδὲ θεμιτὸν . . μηδ' ὅσιον D.21.148: in pl., τὰ μὴ θεμίτ' ἦν [ἰδεῖν] dub. l. in Call.Lav.Pall.78. Adv. -τῶς Phot., Suid.
German (Pape)
[Seite 1194] = θεμιστός, gew. mit der Negation, οὐ θεμιτόν, Pind. P. 9, 43; ἀλλ' οὐ θεμιτὸν γὰρ κεῖσε μολεῖν Soph. O. C. 1755; ἦ ῥητόν; ἢ οὐ θεμιτὸν ἄλλον εἰδέναι; O. R. 993, wo des Verses wegen θεμιστόν geändert wird; σοὶ δ' οὐχὶ θεμιτὸν πρὸς φίλον στείχειν τάφον Eur. Or. 97; Phoen. 615; οὗ δῆτ' ἀνδράσιν οὐ θεμιτὸν εἰσορᾶν ὄργια σεμνὰ θεαῖν Ar. Th. 1150; auch in Prosa, gew. mit der Negation, Plat. Phaedr. 256 d Gorg. 497 c Phaed. 61 c, u. einzeln bei Sp., οὐ θεμιτὸν εἶναι χωλὸν γενέσθαι βασιλέα Plut. Agesil. 3; οὔτε ὅσιον οὔτε θεμιτόν D. Hal. 9, 13; εἰ θεμιτὸν εἰπεῖν S. Emp. adv. gramm. 81. – Adv., VLL.
Greek (Liddell-Scott)
θεμῐτός: -ή, -όν, (θέμις) ὡς τὸ θεμιστός, σύμφωνος πρὸς τοὺς θείους καὶ ἀνθρωπίνους νόμους, ὅσιος, δίκαιος, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 207˙ οὐ θεμιτόν ἐστι, ὡς τὸ οὐ θέμις, μετ’ ἀπαρ., Πίνδ. Π. 9. 75, Σοφ. Ο. Τ. 993, Ο. Κ. 1758, Εὐρ., κτλ.˙ οὕτω παρὰ πεζοῖς, Ἡρόδ. 3. 37., 5. 72, Πλάτ. Ἀπολ. 30D, Συλλ. Ἐπιγρ. 26, 103. 16, κτλ.˙ μηδὲ θεμιτὸν... μηδὲ ὅσιον Δημ. 562. 20˙ ὡσαύτως κατὰ πληθ., τὰ μὴ θεμίτ’ ἧς ἰδεῖν Καλλ. ἐν Λουτρ. Παλλάδ. 78. - Ἐπίρρ. -τῶς, Φώτ., Σουΐδ.
