τερατώδης: Difference between revisions
κοινὸν τύχη, γνώμη δὲ τῶν κεκτημένων → good luck is anyone's, judgment belongs only to those who possess it
(6_7) |
(Bailly1_5) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τερᾰτώδης''': -ες, [[ὅμοιος]] πρὸς [[τέρας]], προμηνύων τι, [[θαυμάσιος]], [[μέγας]], ὦ γῆ, τοῦ φθέγματος, ὡς ἱερὸν καὶ σεμνὸν καὶ τερατῶδες Ἀριστοφ. Νεφέλ. 364· [[σοφία]] τ. Ξεν. Ἐπιστ. 1. 8· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἀνθρώπων, [[οὕτως]] εἰς σοφίαν τερατώδεσιν ἀνθρώποις Πλάτ. Εὐθύδ. 296Ε· τὸ τερατῶδες Ἀριστ. Ποιητ. 14. 4. ΙΙ. ὁ ἔχων μορφὴν ἢ [[σχῆμα]] παρὰ φύσιν, [[ἔκτρωμα]], ([[τέρας]] ΙΙ. 2), ὁ αὐτ. π. Ζ. Γεν. 4. 4, 5, κ. ἀλλ. ― Ἐπίρρ. -δῶς, ἀντίθετον τῷ κατὰ φύσιν, [[αὐτόθι]] 1. 17. 9. | |lstext='''τερᾰτώδης''': -ες, [[ὅμοιος]] πρὸς [[τέρας]], προμηνύων τι, [[θαυμάσιος]], [[μέγας]], ὦ γῆ, τοῦ φθέγματος, ὡς ἱερὸν καὶ σεμνὸν καὶ τερατῶδες Ἀριστοφ. Νεφέλ. 364· [[σοφία]] τ. Ξεν. Ἐπιστ. 1. 8· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἀνθρώπων, [[οὕτως]] εἰς σοφίαν τερατώδεσιν ἀνθρώποις Πλάτ. Εὐθύδ. 296Ε· τὸ τερατῶδες Ἀριστ. Ποιητ. 14. 4. ΙΙ. ὁ ἔχων μορφὴν ἢ [[σχῆμα]] παρὰ φύσιν, [[ἔκτρωμα]], ([[τέρας]] ΙΙ. 2), ὁ αὐτ. π. Ζ. Γεν. 4. 4, 5, κ. ἀλλ. ― Ἐπίρρ. -δῶς, ἀντίθετον τῷ κατὰ φύσιν, [[αὐτόθι]] 1. 17. 9. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ης, ες :<br />extraordinaire, prodigieux.<br />'''Étymologie:''' [[τέρας]], -ωδης. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:37, 9 August 2017
English (LSJ)
ες,
A portentous, prodigious, Ar.Nu.364; σοφία τ. X. Ep.1; also of men, τ. εἰς σοφίαν Pl.Euthd.296e; τὸ τερατῶδες Arist. Po.1453b9; τ. ἀναπλασμοί Metrod.Herc.831.5, cf. Jul.Or.7.206c. II monstrous, of strange births (τέρας 11.2), Arist.GA772a36, al., Sor. 2.55; τὰ τ. Phld.Sign.7; τ. ζῴδια, viz. Pisces, Cancer, Scorpio, Capricorn, Cat.Cod.Astr.1.166: Sup., -ωδεστάτη ὄψις Ph.2.99, cf. Phld. Mort.38. Adv. -δῶς, opp. κατὰ φύσιν, Arist.HA496b18, cf. D.S.1.26.
German (Pape)
[Seite 1093] ες, einem Wunder od. einem Vorzeichen ähnlich, wunderbar od. bedeutungsvoll; Ar. Nubb. 363; ἄνθρωποι εἰς σοφίαν τερατώδεις, Plat. Euthyd. 296 e; τὸ τερ., Arist. poet. 14; τὰ τερατώδη καὶ τραγικά, Plut. Thes. 1.
Greek (Liddell-Scott)
τερᾰτώδης: -ες, ὅμοιος πρὸς τέρας, προμηνύων τι, θαυμάσιος, μέγας, ὦ γῆ, τοῦ φθέγματος, ὡς ἱερὸν καὶ σεμνὸν καὶ τερατῶδες Ἀριστοφ. Νεφέλ. 364· σοφία τ. Ξεν. Ἐπιστ. 1. 8· ὡσαύτως ἐπὶ ἀνθρώπων, οὕτως εἰς σοφίαν τερατώδεσιν ἀνθρώποις Πλάτ. Εὐθύδ. 296Ε· τὸ τερατῶδες Ἀριστ. Ποιητ. 14. 4. ΙΙ. ὁ ἔχων μορφὴν ἢ σχῆμα παρὰ φύσιν, ἔκτρωμα, (τέρας ΙΙ. 2), ὁ αὐτ. π. Ζ. Γεν. 4. 4, 5, κ. ἀλλ. ― Ἐπίρρ. -δῶς, ἀντίθετον τῷ κατὰ φύσιν, αὐτόθι 1. 17. 9.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
extraordinaire, prodigieux.
Étymologie: τέρας, -ωδης.