ἀναγρύζω: Difference between revisions
From LSJ
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
(6_7) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀναγρύζω''': ἐπιτεταμ. ἀντὶ τοῦ [[γρύζω]], [[τονθορύζω]], [[γογγύζω]], ἢν ἀναγρύξῃ Ἀριστοφ. Νεφ. 945· μετ’ ἀρνήσ. οὐδ’ ἀναγρύζειν, οὐδὲ γρῦ λέγειν, Ξεν. Οἰκ. 2. 11. | |lstext='''ἀναγρύζω''': ἐπιτεταμ. ἀντὶ τοῦ [[γρύζω]], [[τονθορύζω]], [[γογγύζω]], ἢν ἀναγρύξῃ Ἀριστοφ. Νεφ. 945· μετ’ ἀρνήσ. οὐδ’ ἀναγρύζειν, οὐδὲ γρῦ λέγειν, Ξεν. Οἰκ. 2. 11. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=pousser un grognement ; οὐδ’ [[ἀν]]. ne pas souffler mot (<i>litt.</i> ne pas même murmurer).<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[γρύζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:41, 9 August 2017
English (LSJ)
strengthd. for γρύζω,
A to mutter, grunt, ἢν ἀναγρύζῃ Ar. Nu.945: c. neg., σὲ δὲ χρὴ σιγᾶν μηδ' ἀ. Crates Com.1 D., cf. X.Oec. 2.11.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναγρύζω: ἐπιτεταμ. ἀντὶ τοῦ γρύζω, τονθορύζω, γογγύζω, ἢν ἀναγρύξῃ Ἀριστοφ. Νεφ. 945· μετ’ ἀρνήσ. οὐδ’ ἀναγρύζειν, οὐδὲ γρῦ λέγειν, Ξεν. Οἰκ. 2. 11.
French (Bailly abrégé)
pousser un grognement ; οὐδ’ ἀν. ne pas souffler mot (litt. ne pas même murmurer).
Étymologie: ἀνά, γρύζω.
