ἀνεπίδικος: Difference between revisions

From LSJ

κρεῖττον εἶναι φιλοσόφως ἀποθανεῖν ἢ ἀφιλοσόφως ζῆν → that it is better to die in manner befitting a philosopher than to live unphilosophically

Source
(6_17)
(Bailly1_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀνεπίδῐκος''': -ον, ὁ [[ἄνευ]] ἀμφισβητήσεως ([[κληρονομία]]), ἡ [[ἄνευ]] ἐπιδικασίας, ἀνεπιδίκα ἔχειν τὰ πατρῷα Ἰσαῖ. 44. 1· παραλαμβάνειν ἀνεπ. τὴν ἀγχιστείαν ὁ αὐτ. 72. 36· ἀνεπίδικον μὴ ἐξεῖναι ἔχειν [[μήτε]] κλῆρον [[μήτε]] ἐπίκληρον Δημ. 1135. 27· πρβλ. [[Πολυδ]]. Γ΄, 33.
|lstext='''ἀνεπίδῐκος''': -ον, ὁ [[ἄνευ]] ἀμφισβητήσεως ([[κληρονομία]]), ἡ [[ἄνευ]] ἐπιδικασίας, ἀνεπιδίκα ἔχειν τὰ πατρῷα Ἰσαῖ. 44. 1· παραλαμβάνειν ἀνεπ. τὴν ἀγχιστείαν ὁ αὐτ. 72. 36· ἀνεπίδικον μὴ ἐξεῖναι ἔχειν [[μήτε]] κλῆρον [[μήτε]] ἐπίκληρον Δημ. 1135. 27· πρβλ. [[Πολυδ]]. Γ΄, 33.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui n’est pas <i>ou</i> ne peut pas être contesté ; ἡ [[ἀνεπίδικος]] héritière unique (dont les droits ne peuvent être contestés).<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἐπίδικος]].
}}
}}

Revision as of 19:42, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνεπίδῐκος Medium diacritics: ἀνεπίδικος Low diacritics: ανεπίδικος Capitals: ΑΝΕΠΙΔΙΚΟΣ
Transliteration A: anepídikos Transliteration B: anepidikos Transliteration C: anepidikos Beta Code: a)nepi/dikos

English (LSJ)

ον,

   A without the process of ἐπιδικασία, by which claims to inheritance or guardianship were enforced, ἀ. ἔχειν τά πατρῷα Is.3.59; παραλαμβάνειν ἀ. τὴν ἀγχιστείαν Id.8.34 (cj.); ἀ. ἔχειν κλῆρον D.46.22, cf. Poll.3.33.

German (Pape)

[Seite 224] nicht streitig, unbestritten, bes. von Erbschaften, τὰ πατρῷα ἀνεπίδικα ἔχειν Is. 3, 59; κλῆρος 6, 4; ἡ ἀνεπίδικος, eine hinterlassene Tochter, über deren Vermögen zwischen Verwandten nicht gerichtlich entschieden ist (vgl. ἐπίκληρος), Dem. 46, 22.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεπίδῐκος: -ον, ὁ ἄνευ ἀμφισβητήσεως (κληρονομία), ἡ ἄνευ ἐπιδικασίας, ἀνεπιδίκα ἔχειν τὰ πατρῷα Ἰσαῖ. 44. 1· παραλαμβάνειν ἀνεπ. τὴν ἀγχιστείαν ὁ αὐτ. 72. 36· ἀνεπίδικον μὴ ἐξεῖναι ἔχειν μήτε κλῆρον μήτε ἐπίκληρον Δημ. 1135. 27· πρβλ. Πολυδ. Γ΄, 33.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui n’est pas ou ne peut pas être contesté ; ἡ ἀνεπίδικος héritière unique (dont les droits ne peuvent être contestés).
Étymologie: ἀ, ἐπίδικος.