διακούω: Difference between revisions
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
(6_23) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''διᾰκούω''': μέλλ. -ακούσομαι· (ἴδε [[ἀκούω]])· - [[ἀκούω]] ἐντελῶς, [[ἀκούω]] [[μέχρι]] τέλους, τι Ξεν. Οἰκ. 11, 1, κτλ.· - [[ἀκούω]] ἢ [[μανθάνω]] παρ’ ἄλλου, τι τινος Πλάτ. Πολιτ. 264Β· [[παρά]] τινος Θεόπομπ. Ἱστ. 277· δ. τὰ δόξαντα τοῖς ἄρχουσιν Ἀριστ. Πολ. 2. 11, 6· - [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] γεν. πράγματος, δ. τῶν λόγων Πλάτ. Παρμ. 126C· [[περί]] τινος Πολύβ. 3. 15, 4· - ἀλλὰ [[μετὰ]] γεν. προσώπου, εἶμαι ἀκροατὴς ἢ [[μαθητής]] τινος, Πλούτ. Κικ. 4, πρβλ. Ἐπ. Πλάτ. 338D. | |lstext='''διᾰκούω''': μέλλ. -ακούσομαι· (ἴδε [[ἀκούω]])· - [[ἀκούω]] ἐντελῶς, [[ἀκούω]] [[μέχρι]] τέλους, τι Ξεν. Οἰκ. 11, 1, κτλ.· - [[ἀκούω]] ἢ [[μανθάνω]] παρ’ ἄλλου, τι τινος Πλάτ. Πολιτ. 264Β· [[παρά]] τινος Θεόπομπ. Ἱστ. 277· δ. τὰ δόξαντα τοῖς ἄρχουσιν Ἀριστ. Πολ. 2. 11, 6· - [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] γεν. πράγματος, δ. τῶν λόγων Πλάτ. Παρμ. 126C· [[περί]] τινος Πολύβ. 3. 15, 4· - ἀλλὰ [[μετὰ]] γεν. προσώπου, εἶμαι ἀκροατὴς ἢ [[μαθητής]] τινος, Πλούτ. Κικ. 4, πρβλ. Ἐπ. Πλάτ. 338D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> διακούσομαι, <i>etc.</i><br /><b>I.</b> écouter jusqu’au bout;<br /><b>II.</b> écouter <i>ou</i> apprendre par l’entremise d’un autre :<br /><b>1</b> apprendre qch de la bouche de qqn;<br /><b>2</b> suivre les leçons de, être disciple de, gén..<br />'''Étymologie:''' [[διά]], [[ἀκούω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:51, 9 August 2017
English (LSJ)
fut.
A -ακούσομαι Act.Ap.23.35:—hear out or to the end, τι X.Oec.11.1; πάντα Men.Epit.471: abs., of a court, try out a case, OGI335.71 (Pergam.); hear or learn from another, τινὸς ἄττα Pl.Ep. 338d; παρά τινος Theopomp.Hist.244; δ. τά δόξαντα τοῖς ἄρχουσιν Arist.Pol.1273a10: c. gen. rei, [λόγων] Pl.Prm.126c; τῶν λεγομένων Plb.6.58.8; περί τινος Id.3.15.4: c. gen. pers., of parties to a dispute, SIG599.20 (Priene), 685.29 (Crete), PGrenf.1.11i8(ii B.C.), Act.Ap.l.c., etc.; δ. μου πρὸς αὐτούς BGU168.28 (ii A.D.), cf.PLond. 3.924.16 (ii A.D.); also, to be a hearer or disciple of, Phld.Rh.1.96S., Plu.Cic.4; τὰ γεωμετρικά τινος D.L.8.86: abs., Phld.Herc.862.3.
German (Pape)
[Seite 583] (s. ἀκούω), durch, d. i. zu Ende anhören, τελέως τινός, Xen. Oec. 11, 1; ταῦτα πάντα, Hier. 7, 11; τινός, Plat. Polit 264 b; τῶν λόγων, Parmen. 126 c; τὸν λόγον, Rep. I, 336 b; παρά τινος. Theop. Ath. XIII, 595 a; bes. = als Schüler zuhören τινός, Plut. Cic. 4; τὰ γεωμετρικὰ τοῦ Ἀρχύτα, D. L. 8, 86; auch μαγικῶν λόγων, Plut. Them. 29; vgl. ἀκούω; – περί τινος, worüber, Pol. 3, 15. 4.
Greek (Liddell-Scott)
διᾰκούω: μέλλ. -ακούσομαι· (ἴδε ἀκούω)· - ἀκούω ἐντελῶς, ἀκούω μέχρι τέλους, τι Ξεν. Οἰκ. 11, 1, κτλ.· - ἀκούω ἢ μανθάνω παρ’ ἄλλου, τι τινος Πλάτ. Πολιτ. 264Β· παρά τινος Θεόπομπ. Ἱστ. 277· δ. τὰ δόξαντα τοῖς ἄρχουσιν Ἀριστ. Πολ. 2. 11, 6· - ὡσαύτως μετὰ γεν. πράγματος, δ. τῶν λόγων Πλάτ. Παρμ. 126C· περί τινος Πολύβ. 3. 15, 4· - ἀλλὰ μετὰ γεν. προσώπου, εἶμαι ἀκροατὴς ἢ μαθητής τινος, Πλούτ. Κικ. 4, πρβλ. Ἐπ. Πλάτ. 338D.
French (Bailly abrégé)
f. διακούσομαι, etc.
I. écouter jusqu’au bout;
II. écouter ou apprendre par l’entremise d’un autre :
1 apprendre qch de la bouche de qqn;
2 suivre les leçons de, être disciple de, gén..
Étymologie: διά, ἀκούω.
