παιφάσσω: Difference between revisions
Τὸ γὰρ θανεῖν οὐκ αἰσχρόν, ἀλλ' αἰσχρῶς θανεῖν → Mors ipsa non est foeda, sed foede mori → Das Sterben bringt nicht Schmach, doch sterben in der Schmach
(6_21) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''παιφάσσω''': τινάσσομαι, ὁρμητικῶς φέρομαι, ἐφορμῶ ἀγρίως τῄδε κακεῖσε, παιφάσσουσα [[διέσσυτο]] λαὸν Ἀχαιῶν Ἰλ. Β. 450· [[τρέμω]], Λατ. palpitare, Ὀππ. Κ. 2. 250, Ἀλ. 2. 288. 2) μεταβ. κινῶ, [[σείω]] βιαίως, λαμπάδα Ἰω. Γαζ. Ἔκφρ. 525. (Προδήλως [[τύπος]] μετ’ ἀναδιπλ. ὡς τὸ [[δαιδάλλω]]· ἡ √ΦΑΣ, πιθανῶς σχετιζομένη πρὸς τὸ Σανσκρ. bhäs (lucere), φαίνεται ὅτι [[εἶναι]] δευτερεύων [[τύπος]] τῆς ῥίζης ΦΑ, ἴδε ἐν λ. [[φαίνω]]· [[ὥστε]] ἡ πρώτη αὐτῆς [[σημασία]] θὰ [[εἶναι]] ἡ τῆς ταχείας κινήσεως οἵα ἡ τοῦ φωτός, ὡς ἐν τοῖς [[αἰόλος]], [[ἀργός]].) | |lstext='''παιφάσσω''': τινάσσομαι, ὁρμητικῶς φέρομαι, ἐφορμῶ ἀγρίως τῄδε κακεῖσε, παιφάσσουσα [[διέσσυτο]] λαὸν Ἀχαιῶν Ἰλ. Β. 450· [[τρέμω]], Λατ. palpitare, Ὀππ. Κ. 2. 250, Ἀλ. 2. 288. 2) μεταβ. κινῶ, [[σείω]] βιαίως, λαμπάδα Ἰω. Γαζ. Ἔκφρ. 525. (Προδήλως [[τύπος]] μετ’ ἀναδιπλ. ὡς τὸ [[δαιδάλλω]]· ἡ √ΦΑΣ, πιθανῶς σχετιζομένη πρὸς τὸ Σανσκρ. bhäs (lucere), φαίνεται ὅτι [[εἶναι]] δευτερεύων [[τύπος]] τῆς ῥίζης ΦΑ, ἴδε ἐν λ. [[φαίνω]]· [[ὥστε]] ἡ πρώτη αὐτῆς [[σημασία]] θὰ [[εἶναι]] ἡ τῆς ταχείας κινήσεως οἵα ἡ τοῦ φωτός, ὡς ἐν τοῖς [[αἰόλος]], [[ἀργός]].) | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. prés. et impf.</i><br />se montrer tout à coup, apparaître soudainement.<br />'''Étymologie:''' R. Φα, briller, avec redoubl. épq. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:05, 9 August 2017
English (LSJ)
A dart, rush about, παιφάσσουσα διέσσυτο λαὸν Ἀχαιῶν Il.2.450, cf. A.R.4.1440; περί τινα Procl.in Alc.p.136C.; quiver, Opp.C.2.250, H.2.288. 2 trans., wave violently, λαμπάδα Jo.Gaz. Ecphr.2.167. (Redupl. form; cf. δια-φάσσειν, Lat. fax.)
German (Pape)
[Seite 444] reduplleirte Form von φαω, schnell, wild umherblicken, παιφάσσουσα διέσσυτο λαὸν Ἀχαιῶν Il. 2, 450, u. sp. D., wie Ap. Rh. 4, 1442 παίφασσε δὲ τόνδ' ἀνὰ χῶρον ὕδωρ ἐξερέων; bei Hippocr. = wahnsinnig blicken, wahnsinnig sein; Sp. sich schnell, ungestüm bewegen, zucken, zappeln, καὶ ἀσπαίρω, Opp. Cyn. 2, 250, vgl. Hal. 2, 288, von einem gefangenen Fische.
Greek (Liddell-Scott)
παιφάσσω: τινάσσομαι, ὁρμητικῶς φέρομαι, ἐφορμῶ ἀγρίως τῄδε κακεῖσε, παιφάσσουσα διέσσυτο λαὸν Ἀχαιῶν Ἰλ. Β. 450· τρέμω, Λατ. palpitare, Ὀππ. Κ. 2. 250, Ἀλ. 2. 288. 2) μεταβ. κινῶ, σείω βιαίως, λαμπάδα Ἰω. Γαζ. Ἔκφρ. 525. (Προδήλως τύπος μετ’ ἀναδιπλ. ὡς τὸ δαιδάλλω· ἡ √ΦΑΣ, πιθανῶς σχετιζομένη πρὸς τὸ Σανσκρ. bhäs (lucere), φαίνεται ὅτι εἶναι δευτερεύων τύπος τῆς ῥίζης ΦΑ, ἴδε ἐν λ. φαίνω· ὥστε ἡ πρώτη αὐτῆς σημασία θὰ εἶναι ἡ τῆς ταχείας κινήσεως οἵα ἡ τοῦ φωτός, ὡς ἐν τοῖς αἰόλος, ἀργός.)
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et impf.
se montrer tout à coup, apparaître soudainement.
Étymologie: R. Φα, briller, avec redoubl. épq.
