τριβή

English (LSJ)

ἡ,

   A rubbing:—mostly metaph.:    I rubbing down, wearing away, wasting, τριβᾷ βίου A.Ag.465 (lyr.); κτεάνων τριβάς Id.Ch.943 (lyr., sed leg. τριβᾶς); wear and tear of fixtures in a house, BGU1116.26 (i B. C.).    II practice, opp. theory, Hp. Praec.1, X.An.5.6.15; study, τ. καὶ ἱστορία τῶν πόλεως πραγμάτων Metrod.Fr.27, cf. Phld.Rh.1.121 S., Po.5.20, al.; also, mere practice, routine, opp. true art, οὐκ ἔστι τέχνη, ἀλλ' ἄτεχνος τ. Pl.Phdr. 260e; τριβῇ καὶ ἐμπειρίᾳ, opp. τέχνῃ, ib.270b, cf. Grg.463b, Gal.6.143; τριβῇ ζητεῖν, opp. μεθόδῳ, Arist. SE184b2; τριβὴν ἔχειν τινός Damox. 1.10, D.S.16.15; τ. ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἔχειν Plb.1.32.1; ἀρετὴν ἔχειν ἐν χρήσει καὶ τριβῇ Plu.Phil.13; διὰ τῆς ἐν τοῖς ἔργοις σπουδαιοτέρας τριβῆς καὶ συγγυμνασίας Sor.1.3.    III that about which one is busied, the object of care, anxiety, or love, Ορέστην, τὴν ἐμῆς ψυχῆς τριβήν A.Ch.749.    2 occupation, μειράκιον . . οὐκέτι ἔπεμπες ἐπὶ τὰ διδασκαλεῖα καὶ τὰς προσηκούσας τοῖς νεανίαις τριβάς POxy.471.115 (ii A. D.).    IV of Time, spending, οὐ μακροῦ χρόνου τ. S.Ant. 1078, cf. Fr.664; συνουσίᾳ καὶ χρόνου τριβῇ Pl.R.493b; ἀξίαν τριβὴν ἔχει 'tis time well spent, A.Pr.639; [βίος] οὐκ ἄχαρις ές τὴν τριβήν a pleasant enough life in the spending, Ar.Av.156.    2 delay, ἐς τριβὰς ἐλᾷ seeks delays, S.OT1160; πορίζεις τριβάς Ar.Ach.385 (lyr.); and with the Verb omitted, μὴ τριβὰς ἔτι no more delays, S.Ant.577; τριβῆς ἕνεκα καὶ ἀνοκωχῆς Th.8.87; μετὰ τ. πάσης Pl. Ep.344b; ὁ πόλεμος τριβὴν λαμβάνει Plb.1.20.9.

Greek (Liddell-Scott)

τρῐβή: ἡ, (τρίβω) τὸ τρίβειν· - ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μεταφορ., 1) τὸ τρίβειν, κατατρίβειν, φθείρειν, φθορά, καταστροφή, τριβᾷ βίου Αἰσχύλ. Ἀγ. 465· κτεάνων τριβαὶ ὁ αὐτ. ἐν Χο. 943. ΙΙ. «τριβή», ἄσκησις ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν θεωρίαν, Ἱππ. 25, 43, Ξεν. Ἀν. 5. 6, 15 ὡσαύτως ἁπλῆ ἄσκησις ἢ ἐνέργεια, μηχανικὴ καὶ συνήθης ἐνέργεια ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν ἀληθινὴν τέχνην, οὐκ ἔστη τέχνη, ἀλλ’ ἄτεχνος τριβὴ Πλάτ. Φαῖδρ. 260Ε· τριβῇ καὶ ἐμπειρίᾳ, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ τέχνῃ, αὐτόθι 270Β, πρβλ. Γοργ. 463Β· τριβῇ ζητεῖν, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ μεθόδῳ, Ἀριστ. π. Σοφιστ. Ἐλέγχ. 33, 18· τριβὴν ἔχειν τινὸς Δαμόξενος ἐν «Συντρόφοις» 1. 10, Διόδ. 16. 15· ἔν τινι Πολύβ. 1. 32, 1· ἀρετὴν ἔχειν ἐν τριβῇ Πλουτ. Φιλοπ. 13. ΙΙΙ. τὸ περὶ οὗ τις φροντίζει, τὸ περὶ οὗ ἀσχολεῖται καὶ ἀνησυχεῖ, τὸ ἀντικείμενον φροντίδος, μερίμνης, ἀγάπης, ὡς τὸ Λατ. cura, Ὀρέστην, τῆς ἐμῆς ψυχῆς τριβὴν Αἰσχύλ. Χο. 749. IV. ἐπὶ χρόνου, δαπάνη, διατριβὴ χρόνου, οὐ μακροῦ χρόνου τρ. Σοφ. Ἀντ. 1078, πρβλ. Ἀποσπ. 586· ξυνουσίᾳ καὶ χρόνου τριβῇ Πλάτ. Πολ. 493Β· ἀξίαν τριβὴν ἔχει, ὁ χρόνος καλῶς ἐδαπανήθη, Αἰσχύλ. Πρ. 639· βίος οὐκ ἄχαρις ἐς τὴν τριβήν, ὃν διέρχεταί τις εὐχαρίστως, Ἀριστοφ. Ὄρν. 156. 2) διατριβή, βραδύτης, ἀναβολή, ἐς τιβὰς ἐλᾶν, ζητεῖν ἀναβολάς, Σοφ. Ο. Τ. 1160· τριβὰς πορίζειν Ἀριστοφ. Ἀχ. 385· καὶ παραλειπομένου τοῦ ῥήματος (πρβλ. πρόφασις Ι. 2. ζ), μὴ τριβὰς ἔτι, μὴ ἀναβολὰς πλέον, Σοφ. Ἀντ. 577· τριβῆς ἕνεκα καὶ ἀνακωχῆς Θουκ. 8. 87· μετὰ τρ. πάσης Ἐπιστ. Πλάτ. 344Β· τριβὴν λαμβάνει ὁ πόλεμος Πολύβ. 1. 20, 9, πρβλ. διατριβή.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
1 action d’user, de consumer, d’épuiser;
2 pratique consommée, longue expérience;
3 action de traîner en longueur, retard, délai, lenteur : μὴ τριβὰς ἔτι SOPH plus de retard, ne tardez plus ; particul. action ou manière d’occuper le temps, passe-temps;
4 occupation, objet de soins ou de sollicitude.
Étymologie: τρίβω.