venenum

Latin > English (Lewis & Short)

vĕnēnum: i, n., orig., like φάρμακον>, any thing, esp. any liquid substance, that powerfully affects or changes the condition of the body,
I a potion, juice, drug (cf. virus).
I In gen.: qui venenum dicit, adicere debet, utrum malum an bonum; nam et medicamenta venena sunt: quia eo nomine omne continetur, quod adhibitum naturam ejus, cui adhibitum esset, mutat. Cum id quod nos venenum appellamus, Graeci φάρμακον> dicunt, apud illos quoque tam medicamenta, quam quae nocent hoc nomine continentur, etc., Dig. 50, 16, 236; cf. ib. 48, 8, 3.—Obsolete, however, in this general signif.: qui venenum malum fecit fecerit, an old legal formula in Cic. Clu. 54, 148: avaritia pecuniae studium habet: ea quasi venenis malis imbuta corpus animum que virilem effeminat, Sall. C. 11, 3.—
II In partic.
   A In a bad sense, like φάρμακον> (freq. and class.).
   1    A potion that destroys life, poison, venom (cf. toxicum).
   a Lit.: ipsius veneni quae ratio fingitur? ubi quaesitum est? quem ad modum paratum? cui, quo in loco traditum? Cic. Cael. 24, 58; 21, 51; id. Clu. 60, 165; 61, 169; id. Phil. 11, 6, 13; id. N. D. 3, 33, 81; id. Tusc. 1, 40, 96: nobis veratrum est acre venenum, Lucr. 4, 638; Verg. A. 4, 514; Hor. C. 1, 37, 28; id. Epod. 3, 5; 5, 22; id. S. 2, 3, 131: dare, Liv. 40, 24, 5.—
   b Trop., mischief, evil, destruction (rare, and not in Cic.): discordia ordinum est venenum urbis hujus, Liv. 3, 67, 6: regis Rupili pus atque venenum, i e. virulence, Hor. S. 1, 7, 1.—Of bad poems, Cat. 44, 12; 77, 5; cf.: humili veneno laedere aliquem, Stat. Th. 1, 171: venena linguarum, Treb. Poll. Trig. Tyr. 30: lingua est suffusa veneno, Ov. M. 2, 777.—
   2    Lit., a magical potion, charm: item ut Medea Peliam concoxit senem: Quem medicamento et suis venenis dicitur Fecisse rursus ex sene adulescentulum, Plaut. Ps. 3, 2, 81: dira Medeae, Hor. Epod. 5, 62: Colcha, id. C. 2, 13, 8: Colchica, id. Epod. 17, 35; Cic. Or. 37, 129; Hor. C. 1, 27, 22; id. Epod. 5, 22; 5, 87; id. S. 1, 8, 19; 2, 1, 48; Ov. M. 7, 209; 14, 55; 14, 403: qui quodam quasi veneno perficiat, ut veros heredes moveat, Cic. Off. 3, 19, 76: id quod amatorium appellatur, venenum est, Dig. 48, 8, 3.—
   b Trop., charm, seduction: aetas et corpus tenerum et morigeratio, Haec sunt venena formosarum mulierum, Afran. ap. Non. 2, 7: intactos isto satius tentare veneno (i. e. amore), Prop. 2, 12 (3, 3), 19: blandum, Sil. 7, 453; 11, 309: occultum inspires ignem fallasque veneno (i. e. amoris), Verg. A. 1, 688.—
   B In a good sense.
   1    A coloring material, a color, dye, paint (poet.): alba nec Assyrio fucatur lana veneno, Verg. G. 2, 465; Hor. Ep. 2, 1, 207; Ov. R. Am. 351.— *
   2    A drug used in embalming, Luc. 8, 691.