ἀηδής: Difference between revisions
τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.
(Bailly1_1) |
(big3_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />désagréable, odieux.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἡδύς]]. | |btext=ής, ές :<br />désagréable, odieux.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἡδύς]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ές<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. [[ἀαδές]] Hsch., contr. [[ἀδής]] Thgn.296, Hsch.<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [sg. ac. αὐάδην Sapph.22.5; plu. nom. αὐάδεες <i>Inc.Lesb</i>.34.11]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[desagradable]], [[molesto]]<br /><b class="num">a)</b> de pers., frec. c. part. concert. φθεγγόμενος δ' [[ἀδής]] cuando habla es molesto</i> Thgn.296, cf. Pl.<i>Phd</i>.91b, <i>Smp</i>.176c, <i>Tht</i>.195b, Alex.280, D.47.28, Arist.<i>EN</i> 1108<sup>a</sup>30, <i>IG</i> 12(9).292 (Eretria III a.C.), Phld.<i>Ir</i>.24.1, de Polifemo ὡς μὴ βορὸς μηδὲ ἀ. φαίνοιτο para que no pareciera tragón y desagradable</i> Philostr.<i>Im</i>.2.18.2, c. inf. οὐκ ἀ. ... εἴμ' ἰδεῖν Men.<i>Pc</i>.302, οὐδὲ γὰρ σφόδρ' εἶ ἄκρως ἀ. ὥστε γ' [[εἰπεῖν]] pues no eres tan consumadamente desagradable como para decirlo</i> Men.<i>Mis</i>.A91;<br /><b class="num">b)</b> de abstr., gener. neutr. φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι diciendo que nada le sería más desagradable</i> Hdt.7.101, cf. Pl.<i>Ap</i>.33c, <i>Lg</i>.893a, D.19.225, Isoc.5.37, <i>SB</i> 7518.8 (IV/V d.C.), [[εἰπεῖν]] D.48.8, παθεῖν D.24.31, cf. Iambl.<i>Protr</i>.21, ἀκοῦσαι Isoc.12.156, cf. Is.3.11;<br /><b class="num">c)</b> de cosas, esp. de alimentos o medicamentos σῖτος Hp.<i>VM</i> 10, cf. <i>Acut</i>.23, Pl.<i>Lg</i>.660a, [[ἀναθυμίασις]] <i>Gp</i>.2.27.2, ἀπό τινος ἀσθενείας ... τὰ εὐτρεπισθέντα ἀηδῆ φανῆναι Pall.<i>V.Chrys</i>.12.20.<br /><b class="num">2</b> ret. y gram. [[desagradable]], [[inadecuado]], [[improcedente]] (de la λέξις εἰρομένη op. a la λέξις κατεστραμμένη) ἔστι ... ἀηδὴς διὰ τὸ ἄπειρον Arist.<i>Rh</i>.1409<sup>a</sup>31, cf. Phryn.331.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς<br /><b class="num">1</b> [[desagradablemente]] ζῆν op. ἡδέως Pl.<i>Prt</i>.351c.<br /><b class="num">2</b> [[sin gracia]] περιδέραια ... γυναιξὶν οὐκ ἀηδῶς προσανθοῦσι los collares a las mujeres les sientan agraciadamente</i> Philostr.<i>Im</i>.2.8.5.<br /><b class="num">3</b> en constr. pers. c. ἔχω [[estar disgustado, enfadado]] τισίν, οἷς ἀ. ἔχει D.20.142, cf. <i>BGU</i> 665.3.10 (I d.C.), tb. c. otros verb. ἀ. ἢ κακῶς διακείμενος Lys.16.2, ἀ. τινας τῶν παρόντων διατεθῆναι πρὸς ἡμᾶς Isoc.12.19<br /><b class="num">•</b>[[estar disgustado, apenado]] por la muerte de alguien <i>PRoss.Georg</i>.3.2.2 (III d.C.), cf. 2<i>Ep.Clem</i>.19.2.<br /><b class="num">4</b> [[de mala gana]], [[mal de su grado]] ταῦτ' ἄν ... οὐκ ἀ. σου ἤκουον no te habría escuchado eso de mala gana</i> Pl.<i>Prt</i>.335c, cf. Isoc.12.62, Plb.18.7.5, πίνειν X.<i>Cyr</i>.1.2.11, ἀ. τρεφόμενος παρὰ τούτων <i>PLond</i>.1708.93 (VI d.C.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:47, 21 August 2017
English (LSJ)
ές, (ἦδος)
A distasteful, nauseous, of food, drugs, etc., Hp.VM10 (Comp.), Acut.23,Pl.Lg.660a, etc. 2 generally, unpleasant, οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι Hdt.7.101, cf. Pl.Lg.893a, al.: freq.in Pl.of narration, ἀηδές or οὐκ ἀηδές ἐστι, Ap.33c, 41b, Phd.84d: Comp., Hdt. l.c.: Sup. -έστατος Pl.Lg.663c, Phdr.240b. II of persons, disagreeable, odious, ἀπογηράσκων ἀ. γίγνεται Alex.278, cf. D.47.28, Arist. EN1108a30, Thphr.Char.20.1; τινί to one, Pl.Phd.91b, Phld.Ir. p.51 W. III Adv.-δῶς unpleasantly, ζῆν Pl.Prt.351b; ἀ. ἔχειν τινί to be on bad terms with one, D.20.142, cf. 37.11; ἀ. διακεῖσθαι, διατεθῆναι, πρός τινα, Lys.16.2, Isoc.12.19. 2 without pleasure to oneself, unwillingly, πίνειν, ἀκούειν, X.Cyr.1.2.11, Isoc.12.62; οὐκ ἀ. Pl Prt.335c.
Greek (Liddell-Scott)
ἀηδής: -ές, (ἦδος) δυσάρεστος εἰς τὴν γεῦσιν, ἄνοστος, ναυτιώδης, ἐπὶ τροφῆς, φαρμάκων, κτλ. Ἱππ. Ἀφ. 1246, Πλάτ. Νόμ. 660Α. 2) καθόλου: περὶ παντὸς δυσαρέστου πράγματος, ὡς, οὐδὲν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι, Ἡρόδ. 7. 101, Πλάτ. Νόμ. 893Α, καὶ ἀλλ. ― Παρὰ Πλάτωνι συχνάκις ἐπὶ διηγήσεως, ἀηδές, ἢ οὐκ ἀηδές ἐστι, Ἀπολ. 33C. 41Β. Φαίδων 84D: ― συγκρ. ἀηδέστερος, Ἡρόδ. ἔνθ’ ἀνωτέρω: ― ὑπερθετ. ἀηδέστατος, Πλάτ. Νόμ. 663C. Φαῖδρ. 40Β. ΙΙ. ἐπὶ ἀνθρώπων, δυσάρεστος, ἐπαχθής, οὐκ ἀνεκτός· ἀπογηράσκων ἀ. γίγνεται, Ἄλεξ. Ἄδηλ. 15· πρβλ. Δημ. 1147. 12. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 2. 7. 13, καὶ ἀλλ. τινί, εἴς τινα, διά τινα, Πλάτ. Φαίδων 91Β. ΙΙΙ. ἐπίρρ. -δῶς, δυσαρέστως· ζῆν, ὁ αὐτ. Πρωτ. 351Β· πρβλ. Φαίδωνα 88C. καὶ ἀλλ. ἀηδῶς ἔχειν τινί, διατελῶ ἐν δυσαρέστῳ σχέσει πρός τινα, Δημ. 500. 15· οὕτως: ἀηδῶς διακεῖσθαι, ἀηδῶς διατεθῆναι, πρός τινα, Λυσ. 145, 36. Ἰσοκρ. 237Α. 2) δυσαρέστως, ἀκουσίως, οὐκ ἀ., Πλάτ. Πρωτ. 335C, καὶ ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
désagréable, odieux.
Étymologie: ἀ, ἡδύς.
Spanish (DGE)
-ές
• Alolema(s): dór. ἀαδές Hsch., contr. ἀδής Thgn.296, Hsch.
• Morfología: [sg. ac. αὐάδην Sapph.22.5; plu. nom. αὐάδεες Inc.Lesb.34.11]
I 1desagradable, molesto
a) de pers., frec. c. part. concert. φθεγγόμενος δ' ἀδής cuando habla es molesto Thgn.296, cf. Pl.Phd.91b, Smp.176c, Tht.195b, Alex.280, D.47.28, Arist.EN 1108a30, IG 12(9).292 (Eretria III a.C.), Phld.Ir.24.1, de Polifemo ὡς μὴ βορὸς μηδὲ ἀ. φαίνοιτο para que no pareciera tragón y desagradable Philostr.Im.2.18.2, c. inf. οὐκ ἀ. ... εἴμ' ἰδεῖν Men.Pc.302, οὐδὲ γὰρ σφόδρ' εἶ ἄκρως ἀ. ὥστε γ' εἰπεῖν pues no eres tan consumadamente desagradable como para decirlo Men.Mis.A91;
b) de abstr., gener. neutr. φὰς οὐδέν οἱ ἀηδέστερον ἔσεσθαι diciendo que nada le sería más desagradable Hdt.7.101, cf. Pl.Ap.33c, Lg.893a, D.19.225, Isoc.5.37, SB 7518.8 (IV/V d.C.), εἰπεῖν D.48.8, παθεῖν D.24.31, cf. Iambl.Protr.21, ἀκοῦσαι Isoc.12.156, cf. Is.3.11;
c) de cosas, esp. de alimentos o medicamentos σῖτος Hp.VM 10, cf. Acut.23, Pl.Lg.660a, ἀναθυμίασις Gp.2.27.2, ἀπό τινος ἀσθενείας ... τὰ εὐτρεπισθέντα ἀηδῆ φανῆναι Pall.V.Chrys.12.20.
2 ret. y gram. desagradable, inadecuado, improcedente (de la λέξις εἰρομένη op. a la λέξις κατεστραμμένη) ἔστι ... ἀηδὴς διὰ τὸ ἄπειρον Arist.Rh.1409a31, cf. Phryn.331.
II adv. -ῶς
1 desagradablemente ζῆν op. ἡδέως Pl.Prt.351c.
2 sin gracia περιδέραια ... γυναιξὶν οὐκ ἀηδῶς προσανθοῦσι los collares a las mujeres les sientan agraciadamente Philostr.Im.2.8.5.
3 en constr. pers. c. ἔχω estar disgustado, enfadado τισίν, οἷς ἀ. ἔχει D.20.142, cf. BGU 665.3.10 (I d.C.), tb. c. otros verb. ἀ. ἢ κακῶς διακείμενος Lys.16.2, ἀ. τινας τῶν παρόντων διατεθῆναι πρὸς ἡμᾶς Isoc.12.19
•estar disgustado, apenado por la muerte de alguien PRoss.Georg.3.2.2 (III d.C.), cf. 2Ep.Clem.19.2.
4 de mala gana, mal de su grado ταῦτ' ἄν ... οὐκ ἀ. σου ἤκουον no te habría escuchado eso de mala gana Pl.Prt.335c, cf. Isoc.12.62, Plb.18.7.5, πίνειν X.Cyr.1.2.11, ἀ. τρεφόμενος παρὰ τούτων PLond.1708.93 (VI d.C.).
