μαγεύω: Difference between revisions

From LSJ

οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians

Source
(Bailly1_3)
(strοng)
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>ao.</i> ἐμάγευσα, <i>pf. Pass.</i> μεμάγευμαι;<br /><b>I.</b> <i>intr.</i><br /><b>1</b> être magicien;<br /><b>2</b> user de moyens magiques, accomplir des opérations magiques;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> charmer par des sortilèges.<br />'''Étymologie:''' [[μάγος]].
|btext=<i>ao.</i> ἐμάγευσα, <i>pf. Pass.</i> μεμάγευμαι;<br /><b>I.</b> <i>intr.</i><br /><b>1</b> être magicien;<br /><b>2</b> user de moyens magiques, accomplir des opérations magiques;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> charmer par des sortilèges.<br />'''Étymologie:''' [[μάγος]].
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[μάγος]]; to [[practice]] [[magic]]: [[use]] [[sorcery]].
}}
}}

Revision as of 17:52, 25 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μᾰγεύω Medium diacritics: μαγεύω Low diacritics: μαγεύω Capitals: ΜΑΓΕΥΩ
Transliteration A: mageúō Transliteration B: mageuō Transliteration C: mageyo Beta Code: mageu/w

English (LSJ)

   A to be a Magus or skilled in Magian lore, Plu.Art.3,6, Philostr. VA1.2.    II use magic arts, E.IT1338; καταγαγεῖν τὸν Δία μαγεύσαντας Plu.Num.15.    III trans., bewitch, e.g. by philtres, Ach.Tat.5.22:—Pass., Clearch.25, Luc.Asin. 54; πέπλον μεμαγευμένον φαρμάκοις Apollod.1.9.28.    2 call forth by magic arts, ἔμψυχα AP12.57 (Mel.), cf. Luc.Asin.11.

Greek (Liddell-Scott)

μᾰγεύω: εἶμαι μάγος ἢ ἔμπειρος εἰς μαγικὴν σοφίαν, Πλουτ. Ἀρτοξ. 3 καὶ 6, Φιλόστρ. 4· μεταχειρίζομαι μαγικὰ τεχνάσματα, κατάγειν τὸν Δία μαγεύσαντας Πλουτ. Νουμ. 15· μετὰ συστοίχ. αἰτ., μέλη μ., ᾄδω μαγικὰς ἐπῳδάς, Εὐρ. Ι. Τ. 1338. ΙΙ. μεταβ., γοητεύω, ἔμψυχα μαγεύων Ἀνθ. Π. 12. 57, πρβλ. Λουκ. Ὄν. 11· - Παθητ., μαγεύομαι, μαγευόμεναι καὶ μαγεύουσαι Κλέαρχ. παρ’ Ἀθην. 256Ε, Λουκ. Ὄν. 54. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μαγεύειν· γοητεύειν. θεραπεύειν Θεούς».

French (Bailly abrégé)

ao. ἐμάγευσα, pf. Pass. μεμάγευμαι;
I. intr.
1 être magicien;
2 user de moyens magiques, accomplir des opérations magiques;
II. tr. charmer par des sortilèges.
Étymologie: μάγος.

English (Strong)

from μάγος; to practice magic: use sorcery.