ὑπέροπτος: Difference between revisions
παραγραμμίζω τὰ τῶν θεῶν ὀνόματα → miswrite the gods' names
(13) |
m (Text replacement - "müthig" to "mütig") |
||
| (23 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=yperoptos | |Transliteration C=yperoptos | ||
|Beta Code=u(pe/roptos | |Beta Code=u(pe/roptos | ||
|Definition=(A), ον, < | |Definition=(A), ον,<br><span class="bld">A</span> [[disdainful]], ὀφρύς ''AP''12.186 (Strat.); gloss on [[ὑπέροφρυς]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]: neuter plural as adverb, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''883 (lyr.). Regul. Adv. [[ὑπερόπτως]] Poll.9.147.<br><span class="bld">II</span> [[great]], [[excessive]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]], cf. Phot., Suid.<br /><br />(B), ον, ([[ὀπτάὠ]], [[over-heated]], Gal.19.426. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1199.png Seite 1199]] übersehen, verachtet, Sp.; – akt., übersehend, vernachlässigend, dah. hochmütig, Soph. εἰ δέ τις ὑπέροπτα χερσὶν ἢ λόγῳ πορεύεται, O. R. 833. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[méprisant]], [[fier]], [[dédaigneux]].<br />'''Étymologie:''' [[ὑπερόψομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπέροπτος:''' [[презрительный]], [[надменный]] ([[ὀφρύς]] Anth.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὑπέροπτος''': -ον, ([[ὑπερόψομαι]]) ὁ ὑπεροφθείς, περιφρονηθείς, καταφρονηθείς, τοῦτο ἔπρεπε νὰ σημαίνῃ, ἀλλ’ ὁ Ἡσύχ. ἑρμηνεύει: «ὑπέροπτον· μέγα καὶ [[ὑπὲρ]] τὸ [[μέτρον]], καὶ τὰ ὅμοια», [[ἴσως]] [[γραπτέον]]: ὑπέροπλον. ΙΙ. [[ὑπεροπτικός]], [[καταφρονητικός]], ὀφρὺς Ἀνθ. Π. 12. 186· οὐδ. πληθ. ὡς ἐπίρρ., Σοφ. Ο. Τ. 883. - Ἐπίρρ. -τως, Πολυδ. Θ΄, 147. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=<b>(I)</b><br />-ον, Α<br /><b>1.</b> αυτός που περιφρονήθηκε<br /><b>2.</b> αυτός που περιφρονεί τους άλλους, [[υπεροπτικός]]<br /><b>3.</b> (το ουδ. εν. και πληθ. ως επίρρ.) <i>ὑπέροπτον</i> και <i>ὑπέροπτα</i><br />με υπεροπτικό τρόπο<br /><b>4.</b> (<b>το ουδ. ως επίρρ.</b>) <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «ὑπέροπτον<br />μέγα καὶ [[ὑπὲρ]] τὸ [[μέτρον]], καὶ τὰ ὅμοια». <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ὑπερόπτως</i> Α<br />με υπεροπτικό τρόπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπερ</i>- <span style="color: red;">+</span> <i>ὁπτός</i> (Ι) «[[ορατός]]»].<br /><b>(II)</b><br />-ον, Α<br />αυτός που ψήθηκε περισσότερο από το κανονικό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπερ</i>- <span style="color: red;">+</span> <i>ὁπτός</i> (ΙΙ) «[[ψητός]]»]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑπέροπτος:''' -ον ([[ὑπερόψομαι]]), [[υπεροπτικός]], [[καταφρονητικός]], σε Ανθ.· ουδ. πληθ. ως επίρρ., σε Σοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ὑπέροπτος]], ον, [[ὑπερόψομαι]]<br />[[disdainful]], Anth.; neut. pl. as adv., Soph. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 05:40, 14 November 2023
English (LSJ)
(A), ον,
A disdainful, ὀφρύς AP12.186 (Strat.); gloss on ὑπέροφρυς, Hsch.: neuter plural as adverb, S.OT883 (lyr.). Regul. Adv. ὑπερόπτως Poll.9.147.
II great, excessive, Hsch., cf. Phot., Suid.
(B), ον, (ὀπτάὠ, over-heated, Gal.19.426.
German (Pape)
[Seite 1199] übersehen, verachtet, Sp.; – akt., übersehend, vernachlässigend, dah. hochmütig, Soph. εἰ δέ τις ὑπέροπτα χερσὶν ἢ λόγῳ πορεύεται, O. R. 833.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
méprisant, fier, dédaigneux.
Étymologie: ὑπερόψομαι.
Russian (Dvoretsky)
ὑπέροπτος: презрительный, надменный (ὀφρύς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑπέροπτος: -ον, (ὑπερόψομαι) ὁ ὑπεροφθείς, περιφρονηθείς, καταφρονηθείς, τοῦτο ἔπρεπε νὰ σημαίνῃ, ἀλλ’ ὁ Ἡσύχ. ἑρμηνεύει: «ὑπέροπτον· μέγα καὶ ὑπὲρ τὸ μέτρον, καὶ τὰ ὅμοια», ἴσως γραπτέον: ὑπέροπλον. ΙΙ. ὑπεροπτικός, καταφρονητικός, ὀφρὺς Ἀνθ. Π. 12. 186· οὐδ. πληθ. ὡς ἐπίρρ., Σοφ. Ο. Τ. 883. - Ἐπίρρ. -τως, Πολυδ. Θ΄, 147.
Greek Monolingual
(I)
-ον, Α
1. αυτός που περιφρονήθηκε
2. αυτός που περιφρονεί τους άλλους, υπεροπτικός
3. (το ουδ. εν. και πληθ. ως επίρρ.) ὑπέροπτον και ὑπέροπτα
με υπεροπτικό τρόπο
4. (το ουδ. ως επίρρ.) (κατά τον Ησύχ.) «ὑπέροπτον
μέγα καὶ ὑπὲρ τὸ μέτρον, καὶ τὰ ὅμοια».
επίρρ...
ὑπερόπτως Α
με υπεροπτικό τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + ὁπτός (Ι) «ορατός»].
(II)
-ον, Α
αυτός που ψήθηκε περισσότερο από το κανονικό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + ὁπτός (ΙΙ) «ψητός»].
Greek Monotonic
ὑπέροπτος: -ον (ὑπερόψομαι), υπεροπτικός, καταφρονητικός, σε Ανθ.· ουδ. πληθ. ως επίρρ., σε Σοφ.
Middle Liddell
ὑπέροπτος, ον, ὑπερόψομαι
disdainful, Anth.; neut. pl. as adv., Soph.
