φρικτός: Difference between revisions
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
(45) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=friktos | |Transliteration C=friktos | ||
|Beta Code=frikto/s | |Beta Code=frikto/s | ||
|Definition= | |Definition=φρικτή, φρικτόν, ([[φρίσσω]]) (misspelt<br><span class="bld">A</span> φικτρός ''PMag.Osl.''1.261), to [[be shuddered at]], [[awful]], θεῆς ἴδες ἱερὰ φρικτῆς Call.''Aet.''3.1.6, cf. Orph.''H.'' 14.6, Plu.''Cic.''49, ''APl.''4.110 (Philostr.), ''AP''9.524.22, Zos.Alch.p.117 B., ''PMasp.''97 ii 51 (vi A. D.); ([[θεοί]]) prob. in Phld.''D.''1.17: Comp. φρικτότερος Plu.''Num.''10: Sup. -ότατος Ath.10.440e. Adv. [[φρικτῶς]] [[LXX]] ''Wi.''6.5.<br><span class="bld">II</span> [[bristling with spears]], ἀνδρῶν ὄχλος Ezek.''Exag.''197. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1306.png Seite 1306]] adj. verb. von [[φρίσσω]], schauderhaft, schrecklich; φρικτὸν [[σέλας]] ἱεὶς γλήναις Archi. 12 (XV, 51); [[τάφος]] Philp. 83 (VII, 405). Auch Bac. chus heißt so in einem Hymn. (IX, 524). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1306.png Seite 1306]] adj. verb. von [[φρίσσω]], schauderhaft, schrecklich; φρικτὸν [[σέλας]] ἱεὶς γλήναις Archi. 12 (XV, 51); [[τάφος]] Philp. 83 (VII, 405). Auch Bac. chus heißt so in einem Hymn. (IX, 524). | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qui fait frissonner, effrayant, terrible;<br /><i>Cp.</i> φρικτότερος.<br />'''Étymologie:''' [[φρίσσω]]. | |btext=ή, όν :<br />qui fait frissonner, effrayant, terrible;<br /><i>Cp.</i> φρικτότερος.<br />'''Étymologie:''' [[φρίσσω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φρικτός:''' [adj. verb. к [[φρίσσω]] Plut., Anth. = [[φρικώδης]]. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''φρικτός''': -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ [[φρίσσω]], ὁ προξενῶν φρίκην, [[φρικώδης]], [[φοβερός]], Ὀρφ. Ὕμν. 13. 6, Πλουτ. Κικ. 49, καὶ συχν. ἐν τῇ Ἀνθολογίᾳ συγκρ. -ότερος, Πλουτ. Νουμ. 10· ὑπερθετ. -ότατος, Ἀθήν. 440Ε. ― Ἐπίρρ. τῶς, Ἑβδ. (Σοφ. Σολ. Ϛ΄, 5). | |||
}} | }} | ||
{{eles | {{eles | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό / [[φρικτός]], -ή, -όν, ΝΜΑ, και [[φριχτός]] Ν [[φρίσσω]]<br /><b>1.</b> αυτός που προκαλεί [[φρίκη]], [[φρικαλέος]], [[φρικιαστικός]]<br /><b>2.</b> [[ειδεχθής]], [[απαίσιος]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που προκαλεί [[έκπληξη]], [[κατάπληξη]] («ἀκατάληπτον ὑπάρχει, Δέσποινα, τὸ πεπραγμένον ἐπὶ σοὶ φρικτὸν [[μυστήριον]]», Μηναί.). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[φρικτώς]] / <i>φρικτῶς</i>, ΝΜΑ, και [[φρικτά]] και [[φριχτά]] Ν<br />[[κατά]] τρόπο φρικτό<br /><b>μσν.</b><br />[[κατά]] τρόπο καταπληκτικό («καὶ ῥήγνυται φρικτῶς ναοῦ σου τὸ [[καταπέτασμα]]», Μηναί.). | |mltxt=-ή, -ό / [[φρικτός]], -ή, -όν, ΝΜΑ, και [[φριχτός]] Ν [[φρίσσω]]<br /><b>1.</b> αυτός που προκαλεί [[φρίκη]], [[φρικαλέος]], [[φρικιαστικός]]<br /><b>2.</b> [[ειδεχθής]], [[απαίσιος]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που προκαλεί [[έκπληξη]], [[κατάπληξη]] («ἀκατάληπτον ὑπάρχει, Δέσποινα, τὸ πεπραγμένον ἐπὶ σοὶ φρικτὸν [[μυστήριον]]», Μηναί.). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[φρικτώς]] / <i>φρικτῶς</i>, ΝΜΑ, και [[φρικτά]] και [[φριχτά]] Ν<br />[[κατά]] τρόπο φρικτό<br /><b>μσν.</b><br />[[κατά]] τρόπο καταπληκτικό («καὶ ῥήγνυται φρικτῶς ναοῦ σου τὸ [[καταπέτασμα]]», Μηναί.). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''φρικτός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ. του [[φρίσσω]], αυτός που προξενεί [[φρίκη]], [[φρικτός]], σε Πλούτ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[φρικτός]], ή, όν verb. adj. of [[φρίσσω]]<br />to be shuddered at, [[horrible]], Plut. | |||
}} | |||
{{elmes | |||
|esmgtx=-όν [[terrible]], [[aterrador]] de seres superiores: Tifón σὲ τὸν φοβερὸν καὶ τρομερὸν καὶ φρικτὸν ἐόντα <b class="b3">a ti, que eres temible, estremecedor y aterrador</b> P IV 266 Iao Ἰάω, ὁ μέγας αἰωνόβιος, φ. μὲν ἱδεῖν, φρικτὸς δὲ ἀκροᾶσθαι <b class="b3">Iao, el grande inmortal, terrible de ver y terrible de escuchar</b> P V 176 un demon ὅτι ἐπιτάσσει σοι ὁ μέγας καὶ ... φ. καὶ ἰσχυρός ... τοῦ μεγάλου θεοῦ δαίμων <b class="b3">porque te lo ordena el grande, terrible y poderoso demon del gran dios</b> P XII 171 bacantes δράκοντες ἱεροί, μαινάδες, φρικταὶ κόραι, μόλετ' εἰς ἐπαοιδὰς τὰς ἐμὰς θυμουμένας <b class="b3">serpientes sagradas, ménades, terribles doncellas, venid a mis airados cánticos</b> SM 42 5 de un nombre ὀνόματι ἁγίῳ ἀναγραμματιζομένῳ, φοβερῷ καὶ φρικτῷ <b class="b3">con un nombre sagrado y escrito en forma anagramática, temible y aterrador</b> P XIII 502 ἀκρουροβόρε νυκτιδρόμε, ὁρκίζω σε κατὰ τῶν φρικτῶν σου ὀνομάτων <b class="b3">tú que te muerdes la cola, que corres por la noche, a ti te conjuro por tus nombres terroríficos</b> SM 49 49 P V 80 P XXXVI 259 | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:23, 25 August 2023
English (LSJ)
φρικτή, φρικτόν, (φρίσσω) (misspelt
A φικτρός PMag.Osl.1.261), to be shuddered at, awful, θεῆς ἴδες ἱερὰ φρικτῆς Call.Aet.3.1.6, cf. Orph.H. 14.6, Plu.Cic.49, APl.4.110 (Philostr.), AP9.524.22, Zos.Alch.p.117 B., PMasp.97 ii 51 (vi A. D.); (θεοί) prob. in Phld.D.1.17: Comp. φρικτότερος Plu.Num.10: Sup. -ότατος Ath.10.440e. Adv. φρικτῶς LXX Wi.6.5.
II bristling with spears, ἀνδρῶν ὄχλος Ezek.Exag.197.
German (Pape)
[Seite 1306] adj. verb. von φρίσσω, schauderhaft, schrecklich; φρικτὸν σέλας ἱεὶς γλήναις Archi. 12 (XV, 51); τάφος Philp. 83 (VII, 405). Auch Bac. chus heißt so in einem Hymn. (IX, 524).
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui fait frissonner, effrayant, terrible;
Cp. φρικτότερος.
Étymologie: φρίσσω.
Russian (Dvoretsky)
φρικτός: [adj. verb. к φρίσσω Plut., Anth. = φρικώδης.
Greek (Liddell-Scott)
φρικτός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ φρίσσω, ὁ προξενῶν φρίκην, φρικώδης, φοβερός, Ὀρφ. Ὕμν. 13. 6, Πλουτ. Κικ. 49, καὶ συχν. ἐν τῇ Ἀνθολογίᾳ συγκρ. -ότερος, Πλουτ. Νουμ. 10· ὑπερθετ. -ότατος, Ἀθήν. 440Ε. ― Ἐπίρρ. τῶς, Ἑβδ. (Σοφ. Σολ. Ϛ΄, 5).
Spanish
Greek Monolingual
-ή, -ό / φρικτός, -ή, -όν, ΝΜΑ, και φριχτός Ν φρίσσω
1. αυτός που προκαλεί φρίκη, φρικαλέος, φρικιαστικός
2. ειδεχθής, απαίσιος
μσν.
αυτός που προκαλεί έκπληξη, κατάπληξη («ἀκατάληπτον ὑπάρχει, Δέσποινα, τὸ πεπραγμένον ἐπὶ σοὶ φρικτὸν μυστήριον», Μηναί.).
επίρρ...
φρικτώς / φρικτῶς, ΝΜΑ, και φρικτά και φριχτά Ν
κατά τρόπο φρικτό
μσν.
κατά τρόπο καταπληκτικό («καὶ ῥήγνυται φρικτῶς ναοῦ σου τὸ καταπέτασμα», Μηναί.).
Greek Monotonic
φρικτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του φρίσσω, αυτός που προξενεί φρίκη, φρικτός, σε Πλούτ.
Middle Liddell
φρικτός, ή, όν verb. adj. of φρίσσω
to be shuddered at, horrible, Plut.
Léxico de magia
-όν terrible, aterrador de seres superiores: Tifón σὲ τὸν φοβερὸν καὶ τρομερὸν καὶ φρικτὸν ἐόντα a ti, que eres temible, estremecedor y aterrador P IV 266 Iao Ἰάω, ὁ μέγας αἰωνόβιος, φ. μὲν ἱδεῖν, φρικτὸς δὲ ἀκροᾶσθαι Iao, el grande inmortal, terrible de ver y terrible de escuchar P V 176 un demon ὅτι ἐπιτάσσει σοι ὁ μέγας καὶ ... φ. καὶ ἰσχυρός ... τοῦ μεγάλου θεοῦ δαίμων porque te lo ordena el grande, terrible y poderoso demon del gran dios P XII 171 bacantes δράκοντες ἱεροί, μαινάδες, φρικταὶ κόραι, μόλετ' εἰς ἐπαοιδὰς τὰς ἐμὰς θυμουμένας serpientes sagradas, ménades, terribles doncellas, venid a mis airados cánticos SM 42 5 de un nombre ὀνόματι ἁγίῳ ἀναγραμματιζομένῳ, φοβερῷ καὶ φρικτῷ con un nombre sagrado y escrito en forma anagramática, temible y aterrador P XIII 502 ἀκρουροβόρε νυκτιδρόμε, ὁρκίζω σε κατὰ τῶν φρικτῶν σου ὀνομάτων tú que te muerdes la cola, que corres por la noche, a ti te conjuro por tus nombres terroríficos SM 49 49 P V 80 P XXXVI 259
