Ἀχελῷος

English (LSJ)

poet. Ἀχελώϊος, ὁ,
A Achelous, name of several rivers, Il.21.194, 24.616, Hes. Th.340, Str.9.5.10, etc.
II in Poets, any stream: generally, water, S.Fr.5, E.Ba.625, Ar.Fr.351, Achae.9, Ephor.27.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
• Alolema(s): Ἀχελώϊος Il.21.194, Call.Cer.13; Ἀχελῶος Ptol.Geog.3.13.2, 6.15.2; fem. adj. Ἀχελῴα St.Byz.s.u. Ἀχελῷος
Aqueloo
I mit. divinidad fluvial del río Aqueloo II 1 hijo de Océano y Tetis, padre de las Sirenas y de varias ninfas, Hes.Th.340, S.Tr.9, 510, E.Ba.519, Acus.1, Pl.Phdr.230b, Call.Epigr.29, Ephor.20, Apollod.1.3.4, D.S.4.35, Str.10.2.19, St.Byz.
II geog. n. de varios ríos
1 el mayor de Grecia, actual Aqueloo, que desde el Pindo va a desembocar al mar Jónico (anteriormente llamado Θοάς Str.10.2.1, St.Byz.) Il.l.c., Hdt.2.10, Th.2.102, Call.l.c., Ephor.20, Str.1.3.18
•como tít. de una comedia de Demónico, Demonic.1.
2 de Lidia, nace en el monte Sípilo, actual Manisa Daǧi, y desemboca junto a Esmirna Il.24.616, Paus.8.38.10, v. tb. Ἀχελήσιος.
3 entre Acaya y Élide, desemboca a 17 kms. al suroeste de Patras, llamado tb. Πεῖρον Str.8.3.11, 10.2.1.
4 de Ftiótide, afluente del Esperqueo que pasa por Lamia, Str.9.5.10.
III meton. como n. genérico del río οἴνῳ γὰρ ἡμῖν Ἁ. ἆρα νᾷ S.Fr.5
•agua Ἀχελῷον φέρειν E.Ba.625, Ἀ. πολύς Achae.9.1, σὸν ἔργον, ὦχελῷε Ar.Lys.381, cf. Ephor.l.c., Macr.Sat.5.18.4.
IV adj. del Aqueloo St.Byz.

French (Bailly abrégé)

mieux que Ἀχελῶος;
ου (ὁ) :
Achéloos :
I. dieu fluvial;
II. n. de fleuves :
1 entre l'Étolie et l'Acarnanie;
2 en Phrygie.

Russian (Dvoretsky)

Ἀχελῷος: эп. Ἀχελώϊος (ᾰ) ὁ
1) Ахелой: 1.1) главная река Акарнании и Этолии, впадающая в Ионийское море Hom., Her., Thuc.; 1.2) река во Фригии Hom.; 1.3) речной бог Hes., Soph., Eur.;
2) река, речная вода (Ἀχελῷον φέρειν Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

Ἀχελῷος: ποιητ. Ἀχελώιος, ὁ, ὄνομα διαφόρων ποταμῶν, ὁ γνωστότατος δ’ ἐξ αὐτῶν εἶναι ὁ ῥέων διὰ τῆς Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας, ἤδη καλούμενος Ἀσπροπόταμον, Ἰλ. Φ. 194, Ἡσ. Θ. 340· ἕτερος ἐν Φρυγίᾳ, Ἰλ. Ω. 616· ἄλλος ἐν Θεσσαλίᾳ, Στράβων 434. ΙΙ. παρὰ μεταγ. ποιητ. ἐσήμαινε πάντα ποταμὸν (πρβλ. Ἄναυρος), ἢ ἐν γένει τὸ ὕδωρ, Εὐρ. Βάκχ. 625, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 130, Ἀχαιὸς παρ’ Ἀθην. 427C, Σχόλ. εἰς Αἰσχύλ. Πέρσ. 866· οὕτως Οὐεργίλ. Acheloïa pocula, πρβλ. Ἐφορ. 27 Λοβ. Ἀγλαόφαμ. 2. 833.

Greek Monolingual

ο (AM Ἀχελῷος και Ἀχελώιος)
ποταμός της Δυτικής Ελλάδας που πηγάζει από την οροσειρά της Πίνδου και χύνεται στο Ιόνιο πέλαγος, απέναντι από τις Εχινάδες νήσους
αρχ.
1. ονομασία διαφόρων ποταμών
2. ποτάμι ή ρέμα
3. νερό
4. ο σπουδαιότερος ποτάμιος θεός και θεός όλων των νερών που ρέουν, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος ή κατ' άλλους της Γης.

Greek Monotonic

Ἀχελῷος: ποιητ. Ἀχελώϊος, ὁ,
I. ο Αχελώος, όνομα διαφόρων ποταμών· ο γνωστότερος ρέει ανάμεσα στην Αιτωλία και την Ακαρνανία, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.
II. οποιοσδήποτε ποταμός ή γενικά το νερό, σε Ευρ.

Middle Liddell

I. Achelous, name of several rivers; the best known ran through Aetolia and Acarnania, Il., Hes.
II. any stream, or, generally, water, Eur.

Wikipedia EN

The Achelous (Greek: Αχελώος, Ancient Greek: Ἀχελῷος Akhelôios), also Acheloos, is a river in western Greece. It is 220 km (137 mi) long. It formed the boundary between Acarnania and Aetolia of antiquity. It empties into the Ionian Sea. In ancient times its spirit was venerated as the river god Achelous.

In ancient Greek religion and mythology, Achelous (also Acheloos or Acheloios) (/ˌækɪˈloʊ.əs/; Ancient Greek: Ἀχελώϊος, and later Ἀχελῷος, Akhelôios) was the god associated with the Achelous River, the largest river in Greece. According to Hesiod, he was the son of the Titans Oceanus and Tethys. He was also said to be the father of the Sirens, several nymphs, and other offspring.

Achelous was able to change his shape, and in the form of a bull, he wrestled Heracles for the right to marry Deianeira, but lost. He was also involved in the legend of the Argive hero Alcmaeon.