μειδιάω: Difference between revisions

From LSJ

Γυνὴ γὰρ οὐδὲν οἶδε πλὴν ὃ βούλεται → Scit, quod cupiscit, femina, ulterius nihil → Denn eine Frau versteht nur, was sie will, sonst nichts

Menander, Monostichoi, 87
m (Text replacement - " ;" to ";")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(άω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ")
 
(14 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=meidiao
|Transliteration C=meidiao
|Beta Code=meidia/w
|Beta Code=meidia/w
|Definition=<span class="sense"><span class="bld">A</span> v. [[μειδάω]].</span>
|Definition=v. [[μειδάω]].
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> μειδιάσω, <i>ao.</i> ἐμειδίασα, <i>pf. inus.</i><br />rire doucement, sourire.<br />'''Étymologie:''' cf. [[μειδάω]].
|btext=[[μειδιῶ]] :<br /><i>f.</i> μειδιάσω, <i>ao.</i> ἐμειδίασα, <i>pf. inus.</i><br />[[rire doucement]], [[sourire]].<br />'''Étymologie:''' cf. [[μειδάω]].
}}
}}
{{lsm
{{lsm
Line 23: Line 23:
}}
}}
{{etym
{{etym
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[smile]], in Hom. only ptc. <b class="b3">-ιόων</b>, <b class="b3">-ιόωσα</b>, later also inf. <b class="b3">-ιᾶν</b> (Pl.) and indic. forms (e.g. <b class="b3">μειδιᾳ̃</b> Theoc.); aor. <b class="b3">μειδ-ιᾶσαι</b> (Sapph., Pl., Plb., Plu.), <b class="b3">-ῆσαι</b> (Il.),<br />Compounds: Also with prefix like <b class="b3">ἐπι-</b>, <b class="b3">ὑπο-</b>. Also <b class="b3">φιλο-(μ)μειδής</b> (from <b class="b3">-σμ-</b>; s. below) [[friendly smiling]], esp. of Aphrodite (Il.), as if from <b class="b3">μεῖδος γέλως</b> H., but perh. directly from the verb; s. below. On Hes. Th. 200 see Risch, Festgabe Howald, 1947, 76 and Strunk Glotta 38(1960) 70 but also Dornseiff, Ant. Class. 6(1937)247, and Heubeck, Beitr. Namenforschung 16(1965)204-6; s. DELG.<br />Derivatives: [[μείδημα]] n. [[smiling]] (Hes.), <b class="b3">-ίαμα</b> <b class="b2">id.</b> (Luc., Plu.), (<b class="b3">ἐπι-</b> )[[μειδίασις]] (Plu.), <b class="b3">-ίασμα</b> (H.), <b class="b3">-ιασμός</b> (Poll., Sch.), <b class="b3">τὸ μειδιαστικόν</b> [[cheerfulness]] (sch.); <b class="b3">μειδ-άμων</b> [[smiling]] (Hymn. Is.).<br />Origin: IE [Indo-European] [967] <b class="b2">*smei-</b> [[laught]], [[smile]]<br />Etymology: The relation between these forms is not clear. The present <b class="b3">μειδ-ιάω</b>, with the aor. [[μειδιᾶσαι]], is perh. an epic transformation, perh. starting from ptc. pres. (Schwyzer 727, Chantraine Gramm. hom. 1, 359); the aorist <b class="b3">μειδ-ῆσαι</b> may contain an <b class="b3">η-</b>enlargement. From a verb can also derive <b class="b3">φιλο-(μ)μειδής</b> (Schwyzer 513) with [[μεῖδος]] as basisc word concluded from it. But the reversed way is also possible: from [[μεῖδος]] partly <b class="b3">φιλο-(μ)μειδής</b>, partly as denominative [[μειδῆσαι]] and (transformed) <b class="b3">μειδ-ιάω</b>. -- In any case all forms have a <b class="b3">δ-</b>element, which is secondary as we see when we compare the forms of other languages: Skt. <b class="b2">smáyate</b>, <b class="b2">-ti</b> [[smile]], Toch. B [[smi-mane]], A <b class="b2">smi-māṃ</b> ptc. midd. [[smiling]], OCS <b class="b2">smějǫ sę</b>, <b class="b2">smijati sę</b> [[laugh]], Latv. [[smeju]], [[smiêt]] <b class="b2">laugh (at)</b> with the Balt. iterative [[smaidît]], with <b class="b2">smaĩda</b> [[laughing]] (so independent of <b class="b3">μειδ-</b>; but see DELG). Whether the Greek [[δ]] fist arose in a noun or in a verb, cannot be distinguished, as indicated above (cf. Schwyzer 508 f. and 702 f.). -- More forms, e.g. Lat.[[mīrus]], Engl. [[smile]], in WP. 2, 686f., Pok. 967, W.-Hofmann s. [[mīrus]], Vasmer s. <b class="b2">smejúsь</b>.
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[smile]], in Hom. only ptc. <b class="b3">-ιόων</b>, <b class="b3">-ιόωσα</b>, later also inf. <b class="b3">-ιᾶν</b> (Pl.) and indic. forms (e.g. <b class="b3">μειδιᾳ̃</b> Theoc.); aor. <b class="b3">μειδ-ιᾶσαι</b> (Sapph., Pl., Plb., Plu.), <b class="b3">-ῆσαι</b> (Il.),<br />Compounds: Also with prefix like <b class="b3">ἐπι-</b>, <b class="b3">ὑπο-</b>. Also <b class="b3">φιλο-(μ)μειδής</b> (from <b class="b3">-σμ-</b>; s. below) [[friendly smiling]], especially of Aphrodite (Il.), as if from <b class="b3">μεῖδος γέλως</b> H., but perhaps directly from the verb; s. below. On Hes. Th. 200 see Risch, Festgabe Howald, 1947, 76 and Strunk Glotta 38(1960) 70 but also Dornseiff, Ant. Class. 6(1937)247, and Heubeck, Beitr. Namenforschung 16(1965)204-6; s. DELG.<br />Derivatives: [[μείδημα]] n. [[smiling]] (Hes.), <b class="b3">-ίαμα</b> <b class="b2">id.</b> (Luc., Plu.), (<b class="b3">ἐπι-</b> )[[μειδίασις]] (Plu.), <b class="b3">-ίασμα</b> (H.), <b class="b3">-ιασμός</b> (Poll., Sch.), <b class="b3">τὸ μειδιαστικόν</b> [[cheerfulness]] (sch.); <b class="b3">μειδ-άμων</b> [[smiling]] (Hymn. Is.).<br />Origin: IE [Indo-European] [967] <b class="b2">*smei-</b> [[laught]], [[smile]]<br />Etymology: The relation between these forms is not clear. The present <b class="b3">μειδ-ιάω</b>, with the aor. [[μειδιᾶσαι]], is perhaps an epic transformation, perhaps starting from ptc. pres. (Schwyzer 727, Chantraine Gramm. hom. 1, 359); the aorist <b class="b3">μειδ-ῆσαι</b> may contain an <b class="b3">η-</b>enlargement. From a verb can also derive <b class="b3">φιλο-(μ)μειδής</b> (Schwyzer 513) with [[μεῖδος]] as basisc word concluded from it. But the reversed way is also possible: from [[μεῖδος]] partly <b class="b3">φιλο-(μ)μειδής</b>, partly as denominative [[μειδῆσαι]] and (transformed) <b class="b3">μειδ-ιάω</b>. -- In any case all forms have a <b class="b3">δ-</b>element, which is secondary as we see when we compare the forms of other languages: Skt. [[smáyate]], [[-ti]] [[smile]], Toch. B [[smi-mane]], A [[smi-māṃ]] ptc. midd. [[smiling]], OCS [[smějǫ sę]], [[smijati sę]] [[laugh]], Latv. [[smeju]], [[smiêt]] <b class="b2">laugh (at)</b> with the Balt. iterative [[smaidît]], with [[smaĩda]] [[laughing]] (so independent of <b class="b3">μειδ-</b>; but see DELG). Whether the Greek [[δ]] fist arose in a noun or in a verb, cannot be distinguished, as indicated above (cf. Schwyzer 508 f. and 702 f.). -- More forms, e.g. Lat. [[mīrus]], Engl. [[smile]], in WP. 2, 686f., Pok. 967, W.-Hofmann s. [[mīrus]], Vasmer s. [[smejúsь]].
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
Line 29: Line 29:
}}
}}
{{FriskDe
{{FriskDe
|ftr='''μειδιάω''': {meidiáō}<br />'''Forms''': bei Hom. nur Ptz. -ιόων, -ιόωσα, später auch Inf. -ιᾶν (Pl.) und indik. Formen (z.B. μειδιᾷ Theok.); Aor. μειδιᾶσαι (Sapph., Pl., Plb., Plu. u. a.), -ῆσαι (ep. seit Il.),<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[lächeln]].<br />'''Composita''' : auch mit Präfix wie ἐπι-, ὑπο-,<br />'''Derivative''': Davon [[μείδημα]] n. [[das Lächeln]] (Hes.), -ίαμα ib. (Luk., Plu.), (ἐπι- )[[μειδίασις]] (Plu. u. a.), -ίασμα (H.), -ιασμός (Poll., Sch.), τὸ μειδιαστικόν [[Fröhlichkeit]] (Sch.); [[μειδάμων]] [[lächelnd]] (''Hymn''. ''Is''.). — Außerdem [[φιλο-]](μ)μειδής (aus -σμ-; vgl. unten) [[mit einem holden Lächeln]], [[hold lächelnd]], bes. von Aphrodite (vorw. ep. seit Il.), wie von [[μεῖδος]]· [[γέλως]] H., aber vielleicht direkt vom Verb; s. unten.<br />'''Etymology''' : Das gegenseitige Verhältnis der obigen Formen ist nicht eindeutig. Das Präsens [[μειδιάω]], wozu der Aor. μειδιᾶσαι, ist wahrscheinlich eine epische Umbildung, vielleicht vom Ptz. Präs. aus (Schwyzer 727, Chantraine Gramm. hom. 1, 359); der Aorist μειδῆσαι kann eine η-Erweiterung enthalten. Aus einem Verb könnte auch [[φιλο-]](μ)μειδής hervorgegangen sein (Schwyzer 513) mit [[μεῖδος]] als daraus erschlossenem Grundwort. Auch der umgekehrte Weg ist indessen gangbar: von [[μεῖδος]] aus teils [[φιλο-]](μ)μειδής, teils als Denominativum μειδῆσαι und (umgebildet) [[μειδιάω]]. — Jedenfalls enthalten alle Formen ein δ-Element, das sich bei einem Vergleich mit andersprachlichen Formen als sekundär herausstellt: aind. ''smáyate'', -''ti'' [[lächeln]], toch. B ''smi''-''mane'', A ''smi''-''māṃ'' Ptz. Med. [[lächelnd]], aksl. ''smějǫ'' ''sę'', ''smijati'' ''sę'' [[lachen]], lett. ''smeju'', ''smiêt'' ‘(ver)lachen’ mit dem balt. Iterativum ''smaidît'', wozu ''smaĩda'' [[das Lächeln]] (von μειδ- also unabhängig). Ob griech. δ zuerst in einem Nomen oder in einem Verb Eingang fand, läßt sich, wie schon oben angedeutet, nicht entscheiden (vgl. Schwyzer 508 f. und 702 f.). — Weitere hierhergehörige Formen, z.B. lat.''mīrus'', engl. ''smile'', m. Lit. bei WP. 2, 686f., Pok. 967, W.-Hofmann s. ''mīrus'', Vasmer s. ''smejúsь''.<br />'''Page''' 2,193-194
|ftr='''μειδιάω''': {meidiáō}<br />'''Forms''': bei Hom. nur Ptz. -ιόων, -ιόωσα, später auch Inf. -ιᾶν (Pl.) und indik. Formen (z.B. μειδιᾷ Theok.); Aor. μειδιᾶσαι (Sapph., Pl., Plb., Plu. u. a.), -ῆσαι (ep. seit Il.),<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[lächeln]].<br />'''Composita''': auch mit Präfix wie ἐπι-, ὑπο-,<br />'''Derivative''': Davon [[μείδημα]] n. [[das Lächeln]] (Hes.), -ίαμα ib. (Luk., Plu.), (ἐπι- )[[μειδίασις]] (Plu. u. a.), -ίασμα (H.), -ιασμός (Poll., Sch.), τὸ μειδιαστικόν [[Fröhlichkeit]] (Sch.); [[μειδάμων]] [[lächelnd]] (''Hymn''. ''Is''.). — Außerdem [[φιλο-]](μ)μειδής (aus -σμ-; vgl. unten) [[mit einem holden Lächeln]], [[hold lächelnd]], bes. von Aphrodite (vorw. ep. seit Il.), wie von [[μεῖδος]]· [[γέλως]] H., aber vielleicht direkt vom Verb; s. unten.<br />'''Etymology''': Das gegenseitige Verhältnis der obigen Formen ist nicht eindeutig. Das Präsens [[μειδιάω]], wozu der Aor. μειδιᾶσαι, ist wahrscheinlich eine epische Umbildung, vielleicht vom Ptz. Präs. aus (Schwyzer 727, Chantraine Gramm. hom. 1, 359); der Aorist μειδῆσαι kann eine η-Erweiterung enthalten. Aus einem Verb könnte auch [[φιλο-]](μ)μειδής hervorgegangen sein (Schwyzer 513) mit [[μεῖδος]] als daraus erschlossenem Grundwort. Auch der umgekehrte Weg ist indessen gangbar: von [[μεῖδος]] aus teils [[φιλο-]](μ)μειδής, teils als Denominativum μειδῆσαι und (umgebildet) [[μειδιάω]]. — Jedenfalls enthalten alle Formen ein δ-Element, das sich bei einem Vergleich mit andersprachlichen Formen als sekundär herausstellt: aind. ''smáyate'', -''ti'' [[lächeln]], toch. B ''smi''-''mane'', A ''smi''-''māṃ'' Ptz. Med. [[lächelnd]], aksl. ''smějǫ'' ''sę'', ''smijati'' ''sę'' [[lachen]], lett. ''smeju'', ''smiêt'' ‘(ver)lachen’ mit dem balt. Iterativum ''smaidît'', wozu ''smaĩda'' [[das Lächeln]] (von μειδ- also unabhängig). Ob griech. δ zuerst in einem Nomen oder in einem Verb Eingang fand, läßt sich, wie schon oben angedeutet, nicht entscheiden (vgl. Schwyzer 508 f. und 702 f.). — Weitere hierhergehörige Formen, z.B. lat.''mīrus'', engl. ''smile'', m. Lit. bei WP. 2, 686f., Pok. 967, W.-Hofmann s. ''mīrus'', Vasmer s. ''smejúsь''.<br />'''Page''' 2,193-194
}}
{{grml
|mltxt=(ΑM [[μειδιῶ]], [[μειδιάω]])<br /><b>1.</b> [[γελώ]] μόνο με [[σύσπαση]] τών χειλιών μου [[χωρίς]] ήχο γέλιου, [[χαμογελώ]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> έχω ευχάριστη ή χαρούμενη όψη ή έχω [[διάθεση]] ευνοϊκή [[απέναντι]] σε κάποιον («η [[τύχη]] άρχισε να μού μειδιά»)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[χαμογελώ]] ειρωνικά («[[μόλις]] διάβασε το [[γράμμα]] μειδίασε»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το ρ. <i>μειδιῶ</i> ανάγεται σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>smei</i>- «[[χαμογελώ]]» [για το <i>s</i>- της ρίζας [[πρβλ]]. <i>φιλομ</i>(<i>μ</i>)<i>μειδής</i> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλοσμειδής</i>] και συνδέεται με: αρχ. ινδ. <i>smayate</i>, -<i>ti</i> «[[χαμογελώ]]», λεττον. <i>smeju</i> «[[χαμογελώ]]», αρχ. σλαβ. <i>sm</i><i>ě</i><i>jọse</i>, <i>smijatise</i> «[[γελώ]]», τοχαρ. Β' <i>smi</i>-<i>mare</i>, λατ. <i>m</i><i>ī</i><i>rus</i> «[[θαυμαστός]]» ([[πρβλ]]. αγγλ. <i>smile</i>). Ανερμήνευτη [[ωστόσο]] παραμένει η [[παρουσία]] οδοντικού συμφώνου <i>smeid</i>- στην Ελληνική, [[καθώς]] δεν εμφανίζεται σε [[καμιά]] [[άλλη]] ΙΕ [[γλώσσα]], [[εκτός]] ίσως από το λεττον. <i>smaida</i> «[[χαμογελώ]]». Το ρ. [[μειδιάω]], -<i>ιῶ</i> απαντά στον Όμηρο μόνο στη [[μετοχή]] <i>μειδ</i>-<i>ιόων</i>, -<i>ιόωσα</i>, [[μορφή]] προσαρμοσμένη μετρικά για τις ανάγκες του έπους.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[μειδίαμα]], [[μειδιαστικός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[μειδίασις]], [[μειδιασμός]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> (Β' συνθετικό) [[επιμειδιώ]], [[προσμειδιώ]], [[υπομειδιώ]]<br /><b>αρχ.</b><br /><i>διαμειδιώ</i>, [[εμμειδιώ]], [[καταμειδιώ]], [[συνεπιμειδιώ]]].
}}
{{mantoulidis
|mantxt=(=[[χαμογελῶ]]). Ἀβέβαιη ἡ [[ἐτυμολογία]] του.<br><b>Παράγωγα:</b> [[μειδίαμα]], [[μειδίασμα]], [[μειδίασις]], [[μειδιασμός]], [[μειδιαστικός]], [[μείδημα]], [[φιλομειδής]].
}}
{{trml
|trtx====[[smile]]===
Abkhaz: аҧышәырччара; Afrikaans: glimlag; Albanian: buzëqesh; Arabic: اِبْتَسَمَ‎; Armenian: ժպտալ; Asturian: sonrir, sorrir; Azerbaijani: gülümsəmək, təbəssüm etmək, qımışmaq; Bashkir: йылмайыу; Belarusian: усміхацца, усміхнуцца; Breton: mousc'hoarzhin; Bulgarian: усмихвам се, усмихна се; Burmese: ပြုံး; Catalan: somriure; Chepang: ङीःसा; Chinese Cantonese: 笑, 微笑; Mandarin: 微笑, 笑; Min Nan: 麻微笑; Crimean Tatar: külümsemek; Czech: usmívat se, usmát se; Danish: smile; Drung: etsheu; Dutch: [[glimlachen]], [[smuilen]]; Eastern Cham: ꨯꨆꨵꨱ; Esperanto: rideti; Estonian: naeratama; Faroese: smíla, brosa; Finnish: hymyillä; French: [[sourire]]; Galician: sorrir; Georgian: გაღიმება; German: [[lächeln]]; Greek: [[χαμογελώ]], [[χαμογελάω]]; Ancient Greek: [[γελάω]], [[διαμειδιάω]], [[διαμειδιῶ]], [[ἐμμειδιάω]], [[ἐμμειδιῶ]], [[μειδάω]], [[μειδιάω]], [[μειδιῶ]], [[μειδῶ]], [[ὑπογελάω]]; Guaraní: pukavy; Gujarati: મલકવું; Hawaiian: minoʻaka; Hebrew: חייך \ חִיֵּךְ‎; Hindi: मुस्काना, मुस्कुराना; Hungarian: mosolyog; Hunsrik: lechle; Icelandic: brosa; Ido: ridetar; Indonesian: tersenyum; Ingrian: myhhiä; Interlingua: surrider; Irish: déan miongháire; Italian: [[sorridere]]; Iu Mien: njeic; Japanese: 微笑む, 笑う; Kazakh: езу тарту, жылмың кағу; Khmer: ញញឹម; Korean: 미소를 짓다, 미소짓다, 웃다, 미소하다; Kurdish Central Kurdish: زەردەخەنە کردن‎; Northern Kurdish: bişirîn, girrnijîn, bişkurrîn, bêdeng kenîn; Kyrgyz: жагуу, жылмаюу, күлүмсүрөө; Lao: ຍິ້ມ; Latin: [[subrideo]], [[surrideo]]; Latvian: smaidīt; Lithuanian: šypsotis; Lun Bawang: merimud; Luxembourgish: lächelen, schmunzen, schmunzelen, schmonzen; Macedonian: се насмевнува, се насмевне; Malayalam: ചിരിക്കുക, പുഞ്ചിരിക്കുക, മന്ദഹസിക്കുക, മന്ദസ്മിതം തൂകുക; Maltese: tbissem; Marathi: हास्य; Mirandese: sunrir; Mongolian Cyrillic: инээмсэглэх; Nahuatl: paqui; Navajo: chʼídinidlóóh; Nepali: मुस्कुराउनु, मुस्काउनु; Occitan: sorire; Old English: smearcian; Oromo: seequu; Pacoh: cacháng; Pashto: تبسم کول‎, مسکا کول‎; Persian: لبخند زدن‎, تبسم کردن‎; Pipil: paki, paqui; Polish: uśmiechać się, uśmiechnąć się; Portuguese: [[sorrir]]; Quechua: asiy; Rajasthani: मुळकणौ; Romanian: zâmbi, surâde; Romansch: surrir; Russian: [[улыбаться]], [[улыбнуться]], [[усмехаться]], [[усмехнуться]]; Rwanda-Sanskrit: स्मयते; Scottish Gaelic: dèan gàire, dèan snodha-gàire, dèan fàite-gàire; Serbo-Croatian Cyrillic: насмешити се, насмијешити се, осмјехнути се; Roman: nasmešiti se, nasmiješiti se, osmjéhnuti se; S'gaw Karen: နံၤကမှံ; Shan: ယုမ်ႉ, ယုမ်ႉၶူဝ်; Sinhalese: හිනා වෙනවා; Slovak: usmievať sa, usmiať sa; Slovene: nasmihati se, nasmehniti se; Spanish: [[sonreír]]; Swahili: tabasamu; Swedish: le; Tagalog: ngumiti; Tajik: лабханд задан, табассум кардан; Tatar: елмаерга; Tboli: gemé; Thai: ยิ้ม; Tocharian B: smi-; Turkish: gülümsemek, tebessüm etmek; Turkmen: ýyrşarmak; Tuvan: хүлүмзүрүүр; Ukrainian: посміхатися, посміхнутися; Urdu: مسکانا‎, مسکرانا‎; Uyghur: كۈلۈمسىرىمەك‎, كۈلمەك‎, خۇش خۇيلۇق‎, تەبەسسۇم قىلماق‎; Uzbek: iljaymoq, jilmaymoq, tabassum qilmoq; Vietnamese: cười, cười mỉm; Volapük: smililön, smilülön; Welsh: gwenu; White Hmong: luag; Yiddish: שמייכלען‎, צעשמייכלען‎; ǃXóõ: ǁqʻàẽ
}}
}}

Latest revision as of 07:35, 29 May 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μειδιάω Medium diacritics: μειδιάω Low diacritics: μειδιάω Capitals: ΜΕΙΔΙΑΩ
Transliteration A: meidiáō Transliteration B: meidiaō Transliteration C: meidiao Beta Code: meidia/w

English (LSJ)

v. μειδάω.

German (Pape)

[Seite 115] att. = μειδάω, w. m. vgl., wie Lob. Phryn. 82; μειδιόων, Il. 7, 212; μειδιῶσα, Ar. Thesm. 513; μειδιάσας, Plat. Phaed. 86 d; πάνυ μειδιάσας τῷ προσώπῳ – ἔφη Euthyd. 275 e; μειδιᾶν, Parm. 130 a; Folgde; übertr., μειδιᾷ πόντος Satyr. 6 (V, 6), u. a. sp. D., μειδιάᾳ ἄρουρα Qu. Sm. 9, 476. Es ist im Attischen allein, statt μειδάω, gebräuchlich, vgl. Lob. Phryn. p. 82.

French (Bailly abrégé)

μειδιῶ :
f. μειδιάσω, ao. ἐμειδίασα, pf. inus.
rire doucement, sourire.
Étymologie: cf. μειδάω.

Greek Monotonic

μειδιάω: = μειδάω, μόνο στην Επικ. μτχ. μειδιόων, σε Όμηρ.

Russian (Dvoretsky)

μειδιάω: (ᾰ) (fut. μειδιάσω с ᾱ, aor. ἐμειδίασα, part. μειδιάων и μειδιόων) улыбаться Hom., Plat., Arph. etc.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: smile, in Hom. only ptc. -ιόων, -ιόωσα, later also inf. -ιᾶν (Pl.) and indic. forms (e.g. μειδιᾳ̃ Theoc.); aor. μειδ-ιᾶσαι (Sapph., Pl., Plb., Plu.), -ῆσαι (Il.),
Compounds: Also with prefix like ἐπι-, ὑπο-. Also φιλο-(μ)μειδής (from -σμ-; s. below) friendly smiling, especially of Aphrodite (Il.), as if from μεῖδος γέλως H., but perhaps directly from the verb; s. below. On Hes. Th. 200 see Risch, Festgabe Howald, 1947, 76 and Strunk Glotta 38(1960) 70 but also Dornseiff, Ant. Class. 6(1937)247, and Heubeck, Beitr. Namenforschung 16(1965)204-6; s. DELG.
Derivatives: μείδημα n. smiling (Hes.), -ίαμα id. (Luc., Plu.), (ἐπι- )μειδίασις (Plu.), -ίασμα (H.), -ιασμός (Poll., Sch.), τὸ μειδιαστικόν cheerfulness (sch.); μειδ-άμων smiling (Hymn. Is.).
Origin: IE [Indo-European] [967] *smei- laught, smile
Etymology: The relation between these forms is not clear. The present μειδ-ιάω, with the aor. μειδιᾶσαι, is perhaps an epic transformation, perhaps starting from ptc. pres. (Schwyzer 727, Chantraine Gramm. hom. 1, 359); the aorist μειδ-ῆσαι may contain an η-enlargement. From a verb can also derive φιλο-(μ)μειδής (Schwyzer 513) with μεῖδος as basisc word concluded from it. But the reversed way is also possible: from μεῖδος partly φιλο-(μ)μειδής, partly as denominative μειδῆσαι and (transformed) μειδ-ιάω. -- In any case all forms have a δ-element, which is secondary as we see when we compare the forms of other languages: Skt. smáyate, -ti smile, Toch. B smi-mane, A smi-māṃ ptc. midd. smiling, OCS smějǫ sę, smijati sę laugh, Latv. smeju, smiêt laugh (at) with the Balt. iterative smaidît, with smaĩda laughing (so independent of μειδ-; but see DELG). Whether the Greek δ fist arose in a noun or in a verb, cannot be distinguished, as indicated above (cf. Schwyzer 508 f. and 702 f.). -- More forms, e.g. Lat. mīrus, Engl. smile, in WP. 2, 686f., Pok. 967, W.-Hofmann s. mīrus, Vasmer s. smejúsь.

Middle Liddell

μειδιάω, = μειδάω, Hom.] only in epic part. μειδιόων

Frisk Etymology German

μειδιάω: {meidiáō}
Forms: bei Hom. nur Ptz. -ιόων, -ιόωσα, später auch Inf. -ιᾶν (Pl.) und indik. Formen (z.B. μειδιᾷ Theok.); Aor. μειδιᾶσαι (Sapph., Pl., Plb., Plu. u. a.), -ῆσαι (ep. seit Il.),
Grammar: v.
Meaning: lächeln.
Composita: auch mit Präfix wie ἐπι-, ὑπο-,
Derivative: Davon μείδημα n. das Lächeln (Hes.), -ίαμα ib. (Luk., Plu.), (ἐπι- )μειδίασις (Plu. u. a.), -ίασμα (H.), -ιασμός (Poll., Sch.), τὸ μειδιαστικόν Fröhlichkeit (Sch.); μειδάμων lächelnd (Hymn. Is.). — Außerdem φιλο-(μ)μειδής (aus -σμ-; vgl. unten) mit einem holden Lächeln, hold lächelnd, bes. von Aphrodite (vorw. ep. seit Il.), wie von μεῖδος· γέλως H., aber vielleicht direkt vom Verb; s. unten.
Etymology: Das gegenseitige Verhältnis der obigen Formen ist nicht eindeutig. Das Präsens μειδιάω, wozu der Aor. μειδιᾶσαι, ist wahrscheinlich eine epische Umbildung, vielleicht vom Ptz. Präs. aus (Schwyzer 727, Chantraine Gramm. hom. 1, 359); der Aorist μειδῆσαι kann eine η-Erweiterung enthalten. Aus einem Verb könnte auch φιλο-(μ)μειδής hervorgegangen sein (Schwyzer 513) mit μεῖδος als daraus erschlossenem Grundwort. Auch der umgekehrte Weg ist indessen gangbar: von μεῖδος aus teils φιλο-(μ)μειδής, teils als Denominativum μειδῆσαι und (umgebildet) μειδιάω. — Jedenfalls enthalten alle Formen ein δ-Element, das sich bei einem Vergleich mit andersprachlichen Formen als sekundär herausstellt: aind. smáyate, -ti lächeln, toch. B smi-mane, A smi-māṃ Ptz. Med. lächelnd, aksl. smějǫ , smijati lachen, lett. smeju, smiêt ‘(ver)lachen’ mit dem balt. Iterativum smaidît, wozu smaĩda das Lächeln (von μειδ- also unabhängig). Ob griech. δ zuerst in einem Nomen oder in einem Verb Eingang fand, läßt sich, wie schon oben angedeutet, nicht entscheiden (vgl. Schwyzer 508 f. und 702 f.). — Weitere hierhergehörige Formen, z.B. lat.mīrus, engl. smile, m. Lit. bei WP. 2, 686f., Pok. 967, W.-Hofmann s. mīrus, Vasmer s. smejúsь.
Page 2,193-194

Greek Monolingual

(ΑM μειδιῶ, μειδιάω)
1. γελώ μόνο με σύσπαση τών χειλιών μου χωρίς ήχο γέλιου, χαμογελώ
2. μτφ. έχω ευχάριστη ή χαρούμενη όψη ή έχω διάθεση ευνοϊκή απέναντι σε κάποιον («η τύχη άρχισε να μού μειδιά»)
νεοελλ.
χαμογελώ ειρωνικά («μόλις διάβασε το γράμμα μειδίασε»).
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. μειδιῶ ανάγεται σε ΙΕ ρίζα smei- «χαμογελώ» [για το s- της ρίζας πρβλ. φιλομ(μ)μειδής < φιλοσμειδής] και συνδέεται με: αρχ. ινδ. smayate, -ti «χαμογελώ», λεττον. smeju «χαμογελώ», αρχ. σλαβ. smějọse, smijatise «γελώ», τοχαρ. Β' smi-mare, λατ. mīrus «θαυμαστός» (πρβλ. αγγλ. smile). Ανερμήνευτη ωστόσο παραμένει η παρουσία οδοντικού συμφώνου smeid- στην Ελληνική, καθώς δεν εμφανίζεται σε καμιά άλλη ΙΕ γλώσσα, εκτός ίσως από το λεττον. smaida «χαμογελώ». Το ρ. μειδιάω, -ιῶ απαντά στον Όμηρο μόνο στη μετοχή μειδ-ιόων, -ιόωσα, μορφή προσαρμοσμένη μετρικά για τις ανάγκες του έπους.
ΠΑΡ. μειδίαμα, μειδιαστικός
αρχ.
μειδίασις, μειδιασμός.
ΣΥΝΘ. (Β' συνθετικό) επιμειδιώ, προσμειδιώ, υπομειδιώ
αρχ.
διαμειδιώ, εμμειδιώ, καταμειδιώ, συνεπιμειδιώ].

Mantoulidis Etymological

(=χαμογελῶ). Ἀβέβαιη ἡ ἐτυμολογία του.
Παράγωγα: μειδίαμα, μειδίασμα, μειδίασις, μειδιασμός, μειδιαστικός, μείδημα, φιλομειδής.

Translations

smile

Abkhaz: аҧышәырччара; Afrikaans: glimlag; Albanian: buzëqesh; Arabic: اِبْتَسَمَ‎; Armenian: ժպտալ; Asturian: sonrir, sorrir; Azerbaijani: gülümsəmək, təbəssüm etmək, qımışmaq; Bashkir: йылмайыу; Belarusian: усміхацца, усміхнуцца; Breton: mousc'hoarzhin; Bulgarian: усмихвам се, усмихна се; Burmese: ပြုံး; Catalan: somriure; Chepang: ङीःसा; Chinese Cantonese: 笑, 微笑; Mandarin: 微笑, 笑; Min Nan: 麻微笑; Crimean Tatar: külümsemek; Czech: usmívat se, usmát se; Danish: smile; Drung: etsheu; Dutch: glimlachen, smuilen; Eastern Cham: ꨯꨆꨵꨱ; Esperanto: rideti; Estonian: naeratama; Faroese: smíla, brosa; Finnish: hymyillä; French: sourire; Galician: sorrir; Georgian: გაღიმება; German: lächeln; Greek: χαμογελώ, χαμογελάω; Ancient Greek: γελάω, διαμειδιάω, διαμειδιῶ, ἐμμειδιάω, ἐμμειδιῶ, μειδάω, μειδιάω, μειδιῶ, μειδῶ, ὑπογελάω; Guaraní: pukavy; Gujarati: મલકવું; Hawaiian: minoʻaka; Hebrew: חייך \ חִיֵּךְ‎; Hindi: मुस्काना, मुस्कुराना; Hungarian: mosolyog; Hunsrik: lechle; Icelandic: brosa; Ido: ridetar; Indonesian: tersenyum; Ingrian: myhhiä; Interlingua: surrider; Irish: déan miongháire; Italian: sorridere; Iu Mien: njeic; Japanese: 微笑む, 笑う; Kazakh: езу тарту, жылмың кағу; Khmer: ញញឹម; Korean: 미소를 짓다, 미소짓다, 웃다, 미소하다; Kurdish Central Kurdish: زەردەخەنە کردن‎; Northern Kurdish: bişirîn, girrnijîn, bişkurrîn, bêdeng kenîn; Kyrgyz: жагуу, жылмаюу, күлүмсүрөө; Lao: ຍິ້ມ; Latin: subrideo, surrideo; Latvian: smaidīt; Lithuanian: šypsotis; Lun Bawang: merimud; Luxembourgish: lächelen, schmunzen, schmunzelen, schmonzen; Macedonian: се насмевнува, се насмевне; Malayalam: ചിരിക്കുക, പുഞ്ചിരിക്കുക, മന്ദഹസിക്കുക, മന്ദസ്മിതം തൂകുക; Maltese: tbissem; Marathi: हास्य; Mirandese: sunrir; Mongolian Cyrillic: инээмсэглэх; Nahuatl: paqui; Navajo: chʼídinidlóóh; Nepali: मुस्कुराउनु, मुस्काउनु; Occitan: sorire; Old English: smearcian; Oromo: seequu; Pacoh: cacháng; Pashto: تبسم کول‎, مسکا کول‎; Persian: لبخند زدن‎, تبسم کردن‎; Pipil: paki, paqui; Polish: uśmiechać się, uśmiechnąć się; Portuguese: sorrir; Quechua: asiy; Rajasthani: मुळकणौ; Romanian: zâmbi, surâde; Romansch: surrir; Russian: улыбаться, улыбнуться, усмехаться, усмехнуться; Rwanda-Sanskrit: स्मयते; Scottish Gaelic: dèan gàire, dèan snodha-gàire, dèan fàite-gàire; Serbo-Croatian Cyrillic: насмешити се, насмијешити се, осмјехнути се; Roman: nasmešiti se, nasmiješiti se, osmjéhnuti se; S'gaw Karen: နံၤကမှံ; Shan: ယုမ်ႉ, ယုမ်ႉၶူဝ်; Sinhalese: හිනා වෙනවා; Slovak: usmievať sa, usmiať sa; Slovene: nasmihati se, nasmehniti se; Spanish: sonreír; Swahili: tabasamu; Swedish: le; Tagalog: ngumiti; Tajik: лабханд задан, табассум кардан; Tatar: елмаерга; Tboli: gemé; Thai: ยิ้ม; Tocharian B: smi-; Turkish: gülümsemek, tebessüm etmek; Turkmen: ýyrşarmak; Tuvan: хүлүмзүрүүр; Ukrainian: посміхатися, посміхнутися; Urdu: مسکانا‎, مسکرانا‎; Uyghur: كۈلۈمسىرىمەك‎, كۈلمەك‎, خۇش خۇيلۇق‎, تەبەسسۇم قىلماق‎; Uzbek: iljaymoq, jilmaymoq, tabassum qilmoq; Vietnamese: cười, cười mỉm; Volapük: smililön, smilülön; Welsh: gwenu; White Hmong: luag; Yiddish: שמייכלען‎, צעשמייכלען‎; ǃXóõ: ǁqʻàẽ