γελαστής: Difference between revisions

From LSJ

δυσφορέω περὶ τὰς ἀναστάσιας → feel ill on getting up

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4")
m (Text replacement - "S.''OT''" to "S.''OT''")
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=gelastis
|Transliteration C=gelastis
|Beta Code=gelasth/s
|Beta Code=gelasth/s
|Definition=οῦ, ὁ, [[laugher]], [[sneerer]], <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1422</span>:—fem. γελάστρια, Sch.<span class="bibl">Ar.<span class="title">Th.</span>1068</span>.
|Definition=γελαστοῦ, ὁ, [[laugher]], [[sneerer]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1422:—fem. γελάστρια, Sch.Ar.''Th.''1068.
}}
}}
{{DGE
{{DGE
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />rieur.<br />'''Étymologie:''' [[γελάω]].
|btext=οῦ (ὁ) :<br />[[rieur]].<br />'''Étymologie:''' [[γελάω]].
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=[[γελαστής]] -οῦ, ὁ [[γελάω]] bespotter.
|elnltext=[[γελαστής]] -οῦ, ὁ [[γελάω]] [[bespotter]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 11:05, 18 September 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γελᾰστής Medium diacritics: γελαστής Low diacritics: γελαστής Capitals: ΓΕΛΑΣΤΗΣ
Transliteration A: gelastḗs Transliteration B: gelastēs Transliteration C: gelastis Beta Code: gelasth/s

English (LSJ)

γελαστοῦ, ὁ, laugher, sneerer, S.OT1422:—fem. γελάστρια, Sch.Ar.Th.1068.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
burlón, el que se mofa οὔθ' ὡς γ. ... ἐλήλυθα S.OT 1422.

German (Pape)

[Seite 479] ὁ, Lachet, Verlacher, Soph. O. R. 1422; Ath. VI, 246 c.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
rieur.
Étymologie: γελάω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γελαστής -οῦ, ὁ γελάω bespotter.

Russian (Dvoretsky)

γελαστής: οῦ ὁ насмешник: οὐχ ὡς γ. ἐλήλυθα Soph. я пришел не за тем, чтобы глумиться.

Greek (Liddell-Scott)

γελαστής: -οῦ, ὁ, ὁ γελῶν, ἐμπαίκτης, Σοφ. Ο. Τ. 1422· θηλ. γελάστρια, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Θεσμ. 1059.

Greek Monolingual

ο (θηλ. γελάστρα, η) (AM γελαστής, ο, γελάστρια, η) γελώ
αυτός που περιγελάει, που σαρκάζει κάποιον
μσν.- νεοελλ.
εκείνος που χαριεντίζεται, που αστειεύεται
νεοελλ.
αυτός που ξεγελάει κάποιον, ο απατεώνας.

Greek Monotonic

γελᾰστής: -οῦ, ὁ, αυτός που περιγελά, εμπαίζει, ειρωνεύεται, σε Σοφ.

Middle Liddell

[from γελάω
a laugher, sneerer, Soph.