θοινατήρ: Difference between revisions

From LSJ

Ὡς πάντα τιμῆς ἐστι πλὴν τρόπου κακοῦ → Ut cuncta nunc sunt cara, nisi mores mali → Charakterlosigkeit allein bleibt ohne Ehr

Menander, Monostichoi, 559
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (Text replacement - "A.''Ag.''" to "A.''Ag.''")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=thoinatir
|Transliteration C=thoinatir
|Beta Code=qoinath/r
|Beta Code=qoinath/r
|Definition=ῆρος, ὁ, [[one who gives a feast]], <b class="b3">χαλεπὸς θ</b>. [[lord]] of a horrid [[feast]], <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span> 1502</span> (anap.).
|Definition=θοινατῆρος, ὁ, [[one who gives a feast]], <b class="b3">χαλεπὸς θ.</b> [[lord]] of a horrid [[feast]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]'' 1502 (anap.).
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ῆρος (ὁ) :<br />qui donne un festin.<br />'''Étymologie:''' [[θοίνη]].
|btext=ῆρος (ὁ) :<br />[[qui donne un festin]].<br />'''Étymologie:''' [[θοίνη]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 21:44, 29 October 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θοινᾱτήρ Medium diacritics: θοινατήρ Low diacritics: θοινατήρ Capitals: ΘΟΙΝΑΤΗΡ
Transliteration A: thoinatḗr Transliteration B: thoinatēr Transliteration C: thoinatir Beta Code: qoinath/r

English (LSJ)

θοινατῆρος, ὁ, one who gives a feast, χαλεπὸς θ. lord of a horrid feast, A.Ag. 1502 (anap.).

German (Pape)

[Seite 1213] ῆρος, ὁ, der einen Schmaus giebt, Gastgeber, Aesch. Ag. 1483.

French (Bailly abrégé)

ῆρος (ὁ) :
qui donne un festin.
Étymologie: θοίνη.

Russian (Dvoretsky)

θοινᾱτήρ: ῆρος ὁ устроитель пира: χαλεπὸς θ. Aesch. жестокий хозяин (т. е. Атрей, хитростью заставивший брата своего Тиеста отведать мяса собственных сыновей).

Greek (Liddell-Scott)

θοινᾱτήρ: ῆρος, ὁ, ὁ παρέχων συμπόσιον, χαλεπὸς Θ., κύριος φοβεροῦ συμποσίου, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1502.

Greek Monolingual

θοινατήρ, -ῆρος, ὁ (Α) θοινώ
αυτός που παρέχει συμπόσιο («χαλεπὸς θοινατήρ» — κύριος φοβερού συμποσίου, Αισχύλ.).

Greek Monotonic

θοινᾱτήρ: -ῆρος, ὁ (θοινάω), ο άρχοντας του συμποσίου, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

θοινᾱτήρ, ῆρος, θοινάω
lord of the feast, Aesch.