ἐπιτίτθιος: Difference between revisions
κῆπος κεκλεισμένος, ἀδελφή μου νύμφη, κῆπος κεκλεισμένος, πηγὴ ἐσφραγισμένη (Song of Solomon 4:12) → A garden locked is my sister bride, a garden locked, a fountain sealed (LXX) | A garden enclosed is my sister, my spouse; a spring shut up, a fountain sealed (KJV)
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epititthios | |Transliteration C=epititthios | ||
|Beta Code=e)piti/tqios | |Beta Code=e)piti/tqios | ||
|Definition= | |Definition=ἐπιτίτθιον, [[at the breast]], παῖς ''AP''11.243 (Nicarch.): Subst., ὁ, a [[suckling]], Theoc.24.54. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui est encore à la mamelle.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[τίτθη]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui est encore à la mamelle]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[τίτθη]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐπιτίτθιος:''' <b class="num">II</b> ὁ грудной младенец Theocr.<br />питающийся материнским молоком, грудной ([[παῖς]] Anth.). | |elrutext='''ἐπιτίτθιος:''' <b class="num">II</b> ὁ [[грудной младенец]] Theocr.<br />питающийся материнским молоком, грудной ([[παῖς]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 11:26, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐπιτίτθιον, at the breast, παῖς AP11.243 (Nicarch.): Subst., ὁ, a suckling, Theoc.24.54.
German (Pape)
[Seite 994] an der Mutterbrust liegend, noch saugend, παῖς, Nicarch. 15 (XI, 243); Theocr. 24, 54.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est encore à la mamelle.
Étymologie: ἐπί, τίτθη.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιτίτθιος: II ὁ грудной младенец Theocr.
питающийся материнским молоком, грудной (παῖς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτίτθιος: -ον, ἐπιμάζιος, ἐπιμαστίδιος, «’ς τὸ βυζί», Λατ. subrumus, παῖδα λιπὼν οἴκοις ἐπιτίτθιον Ἀνθ. Π. 11. 243· ἀπολ., γαλαθηνός, Θεόκρ. 24. 53.
Greek Monolingual
ἐπιτίτθιος, -ον (Α)
1. (για βρέφη) αυτό που βρίσκεται πάνω στο στήθος, που θηλάζει, το βυζανιάρικο
2. (το αρσ. και ως ουσ.) ὁ ἐπιτίτθιος
βρέφος που ακόμη θηλάζει, βυζανιάρικο, βυζασταρούδι («ὡς εἴδοντ’ ἐπιτίτθιον Ήρακλῆα», Θεόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τιτθός «γυναικείος μαστός»].
Greek Monotonic
ἐπιτίτθιος: -ον, αυτός που βρίσκεται στον μαστό, πάνω στο στήθος, βυζανιάρικο, μικρό που θηλάζει, σε Θεόκρ.
