ἐθήμων: Difference between revisions
From LSJ
(b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ethimon | |Transliteration C=ethimon | ||
|Beta Code=e)qh/mwn | |Beta Code=e)qh/mwn | ||
|Definition= | |Definition=ἐθήμον, gen. ονος,<br><span class="bld">A</span> [[accustomed]], c. dat., ἐλπίδι Musae.312: c. gen., κυδοιμοῦ [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 36.464.<br><span class="bld">2</span> [[customary]], ib.1.433, al. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> c. gen. o dat. [[acostumbrado a]], [[habituado a]] κυδοιμοῦ εἰναλίου Nonn.<i>D</i>.36.464, πόνοις βριαροῖσιν Nonn.<i>D</i>.37.134.<br /><b class="num">2</b> [[habitual]], [[acostumbrado]] ἠχώ Nonn.<i>D</i>.1.433, νύμφη Musae.312, Ἄρης <i>GDRK</i> 34.8. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0720.png Seite 720]] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0720.png Seite 720]] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />[[accoutumé]].<br />'''Étymologie:''' [[ἔθος]]. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐθήμων''': -ον, γεν. ονος· «[[ἔμπειρος]], [[συνήθης]]» Ἡσύχ., συνειθισμένος, ἐθήμονος ἐλπίδι νύμφης Μουσαῖος 312. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐθήμων]], -ον (Α) [[έθος]]<br /><b>1.</b> ο [[συνηθισμένος]] σε [[κάτι]]<br /><b>2.</b> [[συνήθης]]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 10:51, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐθήμον, gen. ονος,
A accustomed, c. dat., ἐλπίδι Musae.312: c. gen., κυδοιμοῦ Nonn. D. 36.464.
2 customary, ib.1.433, al.
Spanish (DGE)
-ον
1 c. gen. o dat. acostumbrado a, habituado a κυδοιμοῦ εἰναλίου Nonn.D.36.464, πόνοις βριαροῖσιν Nonn.D.37.134.
2 habitual, acostumbrado ἠχώ Nonn.D.1.433, νύμφη Musae.312, Ἄρης GDRK 34.8.
German (Pape)
[Seite 720] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
accoutumé.
Étymologie: ἔθος.
Greek (Liddell-Scott)
ἐθήμων: -ον, γεν. ονος· «ἔμπειρος, συνήθης» Ἡσύχ., συνειθισμένος, ἐθήμονος ἐλπίδι νύμφης Μουσαῖος 312.
Greek Monolingual
ἐθήμων, -ον (Α) έθος
1. ο συνηθισμένος σε κάτι
2. συνήθης.