θνησιμαῖος: Difference between revisions
From LSJ
ὁ γοῦν Ἀνάγυρός μοι κεκινῆσθαι δοκεῖ → did somebody fart, seems to me the Anagyros has been stirred up, I knew someone was raising a stink, the fat is in the fire
(13_1) |
m (Text replacement - " LXX " to " LXX ") |
||
(6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thnisimaios | |Transliteration C=thnisimaios | ||
|Beta Code=qnhsimai=os | |Beta Code=qnhsimai=os | ||
|Definition=α, ον, neut. as | |Definition=α, ον, neut. as [[substantive]] [[θνησιμαῖον]], τό, = [[θνησείδιον]] ([[carcass]] of an [[animal]]), [[LXX]] 3Ki. 13.25, al. ; τῶν θ. οὐχ ἅψεσθε ''ib.'' Le. 11.8, cf. Hierocl. ''in CA'' 26 p. 480M. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1212.png Seite 1212]] Gestorbene betreffend, bes. von verrecktem Vieh; Sp.; Schol. Ar. Av. 537 erkl. κενέβρεια, τὰ θνησιμαῖα. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1212.png Seite 1212]] Gestorbene betreffend, bes. von verrecktem Vieh; Sp.; Schol. Ar. Av. 537 erkl. κενέβρεια, τὰ θνησιμαῖα. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο (ΑΜ θνησιμαῖος, -αία, -ον)<br />[[νεκρός]], [[ψόφιος]] («θνησιμαία κρέατα» — κρέατα από ζώα που έχουν ψοφήσει)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[ετοιμοθάνατος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θνήσιμος]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>αίος</i> ([[πρβλ]]. [[αυλαίος]], [[θαλαμαίος]])]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 15:35, 20 June 2022
English (LSJ)
α, ον, neut. as substantive θνησιμαῖον, τό, = θνησείδιον (carcass of an animal), LXX 3Ki. 13.25, al. ; τῶν θ. οὐχ ἅψεσθε ib. Le. 11.8, cf. Hierocl. in CA 26 p. 480M.
German (Pape)
[Seite 1212] Gestorbene betreffend, bes. von verrecktem Vieh; Sp.; Schol. Ar. Av. 537 erkl. κενέβρεια, τὰ θνησιμαῖα.
Greek Monolingual
-α, -ο (ΑΜ θνησιμαῖος, -αία, -ον)
νεκρός, ψόφιος («θνησιμαία κρέατα» — κρέατα από ζώα που έχουν ψοφήσει)
νεοελλ.
ετοιμοθάνατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσιμος + επίθημα -αίος (πρβλ. αυλαίος, θαλαμαίος)].