ποιναῖος: Difference between revisions
From LSJ
κακῆς ἀπ' ἀρχῆς γίγνεται [[τέλος]] κακόν → from a bad [[beginning]] comes a bad end (Euripides' Aeolus fr. 32)
(c2) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poinaios | |Transliteration C=poinaios | ||
|Beta Code=poinai=os | |Beta Code=poinai=os | ||
|Definition=α, ον, (ποινή) | |Definition=α, ον, ([[ποινή]]) [[punishing]], [[avenging]], [[ἆορ]] Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς ''AP''5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.''Mag.''3.16. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0651.png Seite 651]] strafend, rächend; Sp., wie [[σελίς]] Paul. Sil. 24 (V, 254), [[βέλος]] Aristaen. 1, 10. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0651.png Seite 651]] strafend, rächend; Sp., wie [[σελίς]] Paul. Sil. 24 (V, 254), [[βέλος]] Aristaen. 1, 10. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br />[[qui punit]], [[vengeur]].<br />'''Étymologie:''' [[ποινή]]. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ποιναῖος''': -α, -ον, (ποινὴ) [[τιμωρός]], [[τιμωρητικός]], θεοὺς ἱκέτευε… μὴ [[ταῦτα]] χαράξαι ὅρκια ποιναίης [[νῶτον]] [[ὑπὲρ]] σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 [[μηδὲ]] Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον [[βέλος]] ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-αία, -ον, ΜΑ [[ποινή]]<br />αυτός που τιμωρεί ή εκδικείται, ο [[εκδικητικός]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ποιναῖος:''' -α, -ον ([[ποινή]]), [[τιμωρητικός]], [[εκδικητικός]], σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ποιναῖος]], η, ον [[ποινή]]<br />punishing, [[avenging]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:58, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον, (ποινή) punishing, avenging, ἆορ Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς AP5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.Mag.3.16.
German (Pape)
[Seite 651] strafend, rächend; Sp., wie σελίς Paul. Sil. 24 (V, 254), βέλος Aristaen. 1, 10.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.
Greek (Liddell-Scott)
ποιναῖος: -α, -ον, (ποινὴ) τιμωρός, τιμωρητικός, θεοὺς ἱκέτευε… μὴ ταῦτα χαράξαι ὅρκια ποιναίης νῶτον ὑπὲρ σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 μηδὲ Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον βέλος ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.
Greek Monolingual
-αία, -ον, ΜΑ ποινή
αυτός που τιμωρεί ή εκδικείται, ο εκδικητικός.
Greek Monotonic
ποιναῖος: -α, -ον (ποινή), τιμωρητικός, εκδικητικός, σε Ανθ.
