κοράλλιον: Difference between revisions
μὴ κακὸν εὖ ἔρξῃς· σπείρειν ἴσον ἔστ' ἐνὶ πόντῳ → do no good to a bad man; it is like sowing in the sea
(6_21) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=korallion | |Transliteration C=korallion | ||
|Beta Code=kora/llion | |Beta Code=kora/llion | ||
|Definition=τό, < | |Definition=τό,<br><span class="bld">A</span> Peripl. M.Rubr.28, al., Dsc.5.121, Alciphr.1.39, dub. sens. in Alex. Trall. 1.15; κοράλιον S.E.P.1.119; κουράλιον Thphr.Lap.38, D.P.1103, Luc.Apol.1 ([[si vera lectio|s.v.l.]]); [[κωράλλιον]] or [[κοράλιον]], Att. acc to Hdn.Gr.2.537:—[[coral]], esp. [[red]] [[coral]], Il. cc.: sometimes interpr. as ''Dim. of'' [[κόρη]] in Luc. and Alciphr.; cf. [[κωράλιον]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κοράλλιον -ου, τό, ook κουράλλιον [κόρη] [[koraal]], [[voorwerp van koraal]]. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κοράλλιον]], τὸ (ΑM)<br /><b>βλ.</b> [[κοράλλι]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κοράλλιον''': τό, Διοσκ. 5. 139· Ἰων. [[κουράλιον]] Διον. Π. 1103, ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] ἐν Θεοφρ. π. Λίθ. 38, Λουκ. Μισθ. Συνόντ. 1· ― τὸ [[κοράλλιον]] ἰδίως τὸ ἐρυθρόν, ΙΙ. παρὰ τῷ Λουκιανῷ τινὲς ἐκλαμβάνουσιν αὐτὸ ὡς ὑποκορ. τοῦ [[κόρη]], [[κούρη]], πρβλ. Ἀλκίφρ. 1. 39 ( | |lstext='''κοράλλιον''': τό, Διοσκ. 5. 139· Ἰων. [[κουράλιον]] Διον. Π. 1103, ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] ἐν Θεοφρ. π. Λίθ. 38, Λουκ. Μισθ. Συνόντ. 1· ― τὸ [[κοράλλιον]] ἰδίως τὸ ἐρυθρόν, ΙΙ. παρὰ τῷ Λουκιανῷ τινὲς ἐκλαμβάνουσιν αὐτὸ ὡς ὑποκορ. τοῦ [[κόρη]], [[κούρη]], πρβλ. Ἀλκίφρ. 1. 39 (μετὰ διαφόρου γραφ. κοράλιον)· Ἡσύχ., «[[κωράλιον]] (δι’ ἑνὸς λ)· [[παιδάριον]], [[κόριον]]». | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: [[coral]] (Peripl. M. Rubr., Dsc.), [[κοράλιον]] (S. E.), [[κουράλιον]] (Thphr.), <b class="b3">κωράλ(λ)ιον</b> (Att. acc. to Hdn. Gr. 2, 537)<br />Derivatives: [[κοραλλικός]] [[coral-like]] (Ps.-Democr.), <b class="b3">-ίζω</b> <b class="b2">be like a c.</b> (Dsc.).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably], LW [loanword] SemX<br />Etymology: Origin unknown, prob. a Mediterranean word. Schrader-Nehring Reallex. 1, 628r considers Univerbation fom [[κόρη]] ([[κούρη]]) [[ἁλός]] "daughter of the sea" as loan-translation of a similar Indian expression. The varying notations <b class="b3">κορ-</b>, <b class="b3">κουρ-</b>, <b class="b3">κωρ-</b> are acribed to association with [[κόρη]] etc. Semitic etymology in Lewy Fremdw. 18f. (Hebr. [[gōrāl]] [[small stone]]); criticised by E. Masson, Emprunts sémit. 110. S. Reinach, Amalthée 1, 100-135, L. Robert, Noms indigènes 277-283. The Semitic form seems convincing. - From there as LW [loanword] Lat. corallium, cūralium, cf. W.-Hofmann s. v. | |||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''κοράλλιον''': (''Peripl''. ''M''. ''Rubr''., Dsk. u. a.),<br />{korállion}<br />'''Forms''': κοράλιον (S. E.), [[κουράλιον]] (Thphr. u. a.), κωράλ(λ)ιον (att. nach Hdn. Gr. 2, 537)<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': [[Koralle]]<br />'''Derivative''': mit [[κοραλλικός]] [[korallenähnlich]] (Ps.-Demokr.), -ίζω ‘einer K. ähnlich sein’ (Dsk.).<br />'''Etymology''': Herkunft unbekannt, wahrscheinlich Mittelmeerwort. Schrader-Nehring Reallex. 1, 628<sup>r</sup> erwägt Univerbierung aus [[κόρη]] ([[κούρη]]) [[ἁλός]] "Tochter des Meeres" als Lehnübersetzung eines ähnlichen indischen Ausdrucks. Die wechselnden Schreibungen κορ-, κουρ-, κωρ- beruhen jedenfalls auf Assoziation mit [[κόρη]] usw. Semitische Etymologie bei Lewy Fremdw. 18f. (hebr. ''gōrāl'' [[Steinchen]]). — Davon als LW lat. ''corallium'', ''cūralium'', vgl. W.-Hofmann s. v.<br />'''Page''' 1,916-917 | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=τό, oder [[κοράλιον]], S.Emp. <i>pyrrh</i>. 1.119, ion. [[κουράλιον]], Dion.Per. 1103 und a. D., so auch Luc. <i>pro merc.cond</i>. 1 (v.l. κουράλλιον) sizil. [[κωράλιον]]; – <i>die [[Koralle]]</i>, bes. <i>die rote [[Koralle]]</i>, Theophr., Diosc. und andere Spätere Bei Alciphr. 1.39 scheint es = <i>[[Püppchen]]</i> zu sein (dim. von [[κόρη]]). Vgl. auch Luc. a.a.O. und Hesych. [[δαγύς]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:10, 25 August 2023
English (LSJ)
τό,
A Peripl. M.Rubr.28, al., Dsc.5.121, Alciphr.1.39, dub. sens. in Alex. Trall. 1.15; κοράλιον S.E.P.1.119; κουράλιον Thphr.Lap.38, D.P.1103, Luc.Apol.1 (s.v.l.); κωράλλιον or κοράλιον, Att. acc to Hdn.Gr.2.537:—coral, esp. red coral, Il. cc.: sometimes interpr. as Dim. of κόρη in Luc. and Alciphr.; cf. κωράλιον.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κοράλλιον -ου, τό, ook κουράλλιον [κόρη] koraal, voorwerp van koraal.
Greek Monolingual
κοράλλιον, τὸ (ΑM)
βλ. κοράλλι.
Greek (Liddell-Scott)
κοράλλιον: τό, Διοσκ. 5. 139· Ἰων. κουράλιον Διον. Π. 1103, ἀλλ’ ὡσαύτως ἐν Θεοφρ. π. Λίθ. 38, Λουκ. Μισθ. Συνόντ. 1· ― τὸ κοράλλιον ἰδίως τὸ ἐρυθρόν, ΙΙ. παρὰ τῷ Λουκιανῷ τινὲς ἐκλαμβάνουσιν αὐτὸ ὡς ὑποκορ. τοῦ κόρη, κούρη, πρβλ. Ἀλκίφρ. 1. 39 (μετὰ διαφόρου γραφ. κοράλιον)· Ἡσύχ., «κωράλιον (δι’ ἑνὸς λ)· παιδάριον, κόριον».
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: coral (Peripl. M. Rubr., Dsc.), κοράλιον (S. E.), κουράλιον (Thphr.), κωράλ(λ)ιον (Att. acc. to Hdn. Gr. 2, 537)
Derivatives: κοραλλικός coral-like (Ps.-Democr.), -ίζω be like a c. (Dsc.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably], LW [loanword] SemX
Etymology: Origin unknown, prob. a Mediterranean word. Schrader-Nehring Reallex. 1, 628r considers Univerbation fom κόρη (κούρη) ἁλός "daughter of the sea" as loan-translation of a similar Indian expression. The varying notations κορ-, κουρ-, κωρ- are acribed to association with κόρη etc. Semitic etymology in Lewy Fremdw. 18f. (Hebr. gōrāl small stone); criticised by E. Masson, Emprunts sémit. 110. S. Reinach, Amalthée 1, 100-135, L. Robert, Noms indigènes 277-283. The Semitic form seems convincing. - From there as LW [loanword] Lat. corallium, cūralium, cf. W.-Hofmann s. v.
Frisk Etymology German
κοράλλιον: (Peripl. M. Rubr., Dsk. u. a.),
{korállion}
Forms: κοράλιον (S. E.), κουράλιον (Thphr. u. a.), κωράλ(λ)ιον (att. nach Hdn. Gr. 2, 537)
Grammar: n.
Meaning: Koralle
Derivative: mit κοραλλικός korallenähnlich (Ps.-Demokr.), -ίζω ‘einer K. ähnlich sein’ (Dsk.).
Etymology: Herkunft unbekannt, wahrscheinlich Mittelmeerwort. Schrader-Nehring Reallex. 1, 628r erwägt Univerbierung aus κόρη (κούρη) ἁλός "Tochter des Meeres" als Lehnübersetzung eines ähnlichen indischen Ausdrucks. Die wechselnden Schreibungen κορ-, κουρ-, κωρ- beruhen jedenfalls auf Assoziation mit κόρη usw. Semitische Etymologie bei Lewy Fremdw. 18f. (hebr. gōrāl Steinchen). — Davon als LW lat. corallium, cūralium, vgl. W.-Hofmann s. v.
Page 1,916-917
German (Pape)
τό, oder κοράλιον, S.Emp. pyrrh. 1.119, ion. κουράλιον, Dion.Per. 1103 und a. D., so auch Luc. pro merc.cond. 1 (v.l. κουράλλιον) sizil. κωράλιον; – die Koralle, bes. die rote Koralle, Theophr., Diosc. und andere Spätere Bei Alciphr. 1.39 scheint es = Püppchen zu sein (dim. von κόρη). Vgl. auch Luc. a.a.O. und Hesych. δαγύς.
