ὑπεροπτικός: Difference between revisions
(6_10) |
m (1 revision imported) |
||
| (15 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=yperoptikos | |Transliteration C=yperoptikos | ||
|Beta Code=u(peroptiko/s | |Beta Code=u(peroptiko/s | ||
|Definition= | |Definition=ὑπεροπτική, ὑπεροπτικόν,<br><span class="bld">A</span> [[contemptuous]], [[disdainful]], [[scornful]], [[arrogant]], [[haughty]], Isoc.1.30, 12.241, Luc.''Nigr.''1, etc.; ἠπείλησεν ὑπεροπτικά Id.''DDeor.''21.1; [[τὸ ὑπεροπτικώτατον]] = [[the most arrogant act]] D.17.26. Adv. [[ὑπεροπτικῶς]] = [[scornfully]], [[arrogantly]], [[haughtily]] X.''HG''7.1.18, Str.8.6.23: Comp. ὑπεροπτικώτερον Plb. 5.46.6: Sup. ὑπεροπτικώτατα D.C.49.7.<br><span class="bld">2</span> c. gen., [[ἀδικία]] [[ἕξις]] ὑπεροπτικὴ νόμων = [[injustice]]: the [[state]] of [[despise|despising]] the [[law]]s, Pl.''Def.''416a. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1199.png Seite 1199]] ή, όν, Andere zu verachten od. verächtlich zu behandeln gewohnt, dazu geneigt; Isocr. 1, 30; Plat. defin. 416; τοῦ πλείονος, Aristipp. bei D. L. 2, 72; – adv. ὑπεροπτικῶς, τινός, Xen. Hell. 7, 1, 18; ὑπεροπτικώτερον χρῆσθαι τοῖς φίλοις Pol. 5, 46, 6; Luc. Nigr. 1 D. D. 22 u. öfter. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1199.png Seite 1199]] ή, όν, Andere zu verachten od. verächtlich zu behandeln gewohnt, dazu geneigt; Isocr. 1, 30; Plat. defin. 416; τοῦ πλείονος, Aristipp. bei D. L. 2, 72; – adv. ὑπεροπτικῶς, τινός, Xen. Hell. 7, 1, 18; ὑπεροπτικώτερον χρῆσθαι τοῖς φίλοις Pol. 5, 46, 6; Luc. Nigr. 1 D. D. 22 u. öfter. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />[[méprisant]], [[dédaigneux]] de, <i>gén;<br />Sp.</i> ὑπεροπτικώτατος.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπερόψομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑπεροπτικός:''' [[исполненный презрения]], [[презрительный]] Isocr., Luc.: ὑ. τινος Plat. презирающий что-л. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑπεροπτικός''': -ή, -όν, [[καταφρονητικός]], [[περιφρονητικός]], [[ὑπερήφανος]], Ἰσοκρ. 8D, 283Β, Λουκ., κλπ.· τὸ ὑπεροπτικώτατον Δημ. 218 ἐν τέλει. - Ἐπίρρ. -κῶς, Ξενοφ. Ἑλλ. 7. 1, 18. - Συγκρ. -ώτερον Πολυβ. 5. 46, 6· ὑπερθ. -ώτατα Δίων Κ. 49. 7. 2) | |lstext='''ὑπεροπτικός''': -ή, -όν, [[καταφρονητικός]], [[περιφρονητικός]], [[ὑπερήφανος]], Ἰσοκρ. 8D, 283Β, Λουκ., κλπ.· τὸ ὑπεροπτικώτατον Δημ. 218 ἐν τέλει. - Ἐπίρρ. -κῶς, Ξενοφ. Ἑλλ. 7. 1, 18. - Συγκρ. -ώτερον Πολυβ. 5. 46, 6· ὑπερθ. -ώτατα Δίων Κ. 49. 7. 2) μετὰ γεν., [[ἀδικία]] [[ἕξις]] ὑπ. τῶν νόμων Πλάτ. Ὅροι 416Α. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό / [[ὑπεροπτικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[ὑπερόπτης]] / [[ὑπέροπτος]]<br />αυτός που έχει την [[τάση]] ή τη [[συνήθεια]] να περιφρονεί τους άλλους, [[υπερόπτης]], [[αλαζόνας]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει, αναφέρεται ή αρμόζει σε υπερόπτη, [[αλαζονικός]], [[υπερφίαλος]] («υπεροπτικό [[φέρσιμο]]»)<br /><b>2.</b> <b>ανατ.</b> αυτός που βρίσκεται [[πάνω]] από το οπτικό [[χίασμα]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[υπεροπτικώς]] / <i>ὑπεροπτικῶς</i> ΝΜΑ, και <i>υπεροπτικά</i> Ν<br />με υπεροπτικό, με περιφρονητικό τρόπο. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑπεροπτικός:''' -ή, -όν, προδιατεθειμένος να περιφρονεί τους άλλους, [[περιφρονητικός]], [[καταφρονητικός]], σε Ισοκρ., Δημ.· επίρρ. -[[κῶς]], σε Ξεν. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ὑπεροπτικός]], ή, όν [from [[ὑπερόπτης]]<br />disposed to [[despise]] others, [[contemptuous]], [[disdainful]], Isocr., Dem.:—adv. -κῶς, Xen. | |||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[contemptuous of]], [[disdainful of]], [[scornful of]] | |||
}} | |||
{{trml | |||
|trtx====[[conceited]]=== | |||
Arabic: مَغْرُور; Bengali: আত্মাভিমানী; Bulgarian: суетен, надут; Catalan: presumptuós; Chinese Mandarin: [[自大]], [[狂妄]], [[囂張]], [[嚣张]]; Danish: indbildsk; Dutch: [[verwaand]]; Esperanto: vanta; Finnish: turhamainen, itsekäs; French: [[vain]], [[vaniteux]], [[orgueilleux]], [[suffisant]], [[prétentieux]]; German: [[eingebildet]], [[prätentiös]], [[eitel]], [[selbsteingenommen]], [[blasiert]]; Greek: [[ματαιόδοξος]]; Ancient Greek: [[αὐτάγητος]], [[γαῦρος]], [[δυσαυχής]], [[ἔνδοξος]], [[κεναυχής]], [[κενεαυχής]], [[κενόδοξος]], [[ματαιόκομπος]], [[μεγαλόφρων]], [[οἰηματίας]], [[πέρπερος]], [[ὑπερήφανος]], [[ὑπεροπεύς]], [[ὑπερόπτης]], [[ὑπεροπτικός]], [[ὑπερόπτις]], [[χαῦνος]]; Hungarian: beképzelt, önhitt, öntelt, önelégült, elbizakodott; Irish: stráiciúil, leitheadach, postúil, mórchúiseach, mustrach, mórálach, anbharúlach, postúil; Latvian: iedomīgs, uzpūtīgs; Maori: whakapehapeha; Norman: ordgilleux; Norwegian Bokmål: innbilsk; Occitan: bufaire, espompit, morrelevat, vanitós, orgulhós; Portuguese: [[convencido]]; Romanian: înfumurat; Russian: [[самодовольный]], [[тщеславный]]; Scottish Gaelic: mòr às fhèin; Spanish: [[presuntuoso]]; Tagalog: alangas; Ukrainian: марнославний | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:01, 9 October 2024
English (LSJ)
ὑπεροπτική, ὑπεροπτικόν,
A contemptuous, disdainful, scornful, arrogant, haughty, Isoc.1.30, 12.241, Luc.Nigr.1, etc.; ἠπείλησεν ὑπεροπτικά Id.DDeor.21.1; τὸ ὑπεροπτικώτατον = the most arrogant act D.17.26. Adv. ὑπεροπτικῶς = scornfully, arrogantly, haughtily X.HG7.1.18, Str.8.6.23: Comp. ὑπεροπτικώτερον Plb. 5.46.6: Sup. ὑπεροπτικώτατα D.C.49.7.
2 c. gen., ἀδικία ἕξις ὑπεροπτικὴ νόμων = injustice: the state of despising the laws, Pl.Def.416a.
German (Pape)
[Seite 1199] ή, όν, Andere zu verachten od. verächtlich zu behandeln gewohnt, dazu geneigt; Isocr. 1, 30; Plat. defin. 416; τοῦ πλείονος, Aristipp. bei D. L. 2, 72; – adv. ὑπεροπτικῶς, τινός, Xen. Hell. 7, 1, 18; ὑπεροπτικώτερον χρῆσθαι τοῖς φίλοις Pol. 5, 46, 6; Luc. Nigr. 1 D. D. 22 u. öfter.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
méprisant, dédaigneux de, gén;
Sp. ὑπεροπτικώτατος.
Étymologie: ὑπερόψομαι.
Russian (Dvoretsky)
ὑπεροπτικός: исполненный презрения, презрительный Isocr., Luc.: ὑ. τινος Plat. презирающий что-л.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεροπτικός: -ή, -όν, καταφρονητικός, περιφρονητικός, ὑπερήφανος, Ἰσοκρ. 8D, 283Β, Λουκ., κλπ.· τὸ ὑπεροπτικώτατον Δημ. 218 ἐν τέλει. - Ἐπίρρ. -κῶς, Ξενοφ. Ἑλλ. 7. 1, 18. - Συγκρ. -ώτερον Πολυβ. 5. 46, 6· ὑπερθ. -ώτατα Δίων Κ. 49. 7. 2) μετὰ γεν., ἀδικία ἕξις ὑπ. τῶν νόμων Πλάτ. Ὅροι 416Α.
Greek Monolingual
-ή, -ό / ὑπεροπτικός, -ή, -όν, ΝΜΑ ὑπερόπτης / ὑπέροπτος
αυτός που έχει την τάση ή τη συνήθεια να περιφρονεί τους άλλους, υπερόπτης, αλαζόνας
νεοελλ.
1. αυτός που ανήκει, αναφέρεται ή αρμόζει σε υπερόπτη, αλαζονικός, υπερφίαλος («υπεροπτικό φέρσιμο»)
2. ανατ. αυτός που βρίσκεται πάνω από το οπτικό χίασμα.
επίρρ...
υπεροπτικώς / ὑπεροπτικῶς ΝΜΑ, και υπεροπτικά Ν
με υπεροπτικό, με περιφρονητικό τρόπο.
Greek Monotonic
ὑπεροπτικός: -ή, -όν, προδιατεθειμένος να περιφρονεί τους άλλους, περιφρονητικός, καταφρονητικός, σε Ισοκρ., Δημ.· επίρρ. -κῶς, σε Ξεν.
Middle Liddell
ὑπεροπτικός, ή, όν [from ὑπερόπτης
disposed to despise others, contemptuous, disdainful, Isocr., Dem.:—adv. -κῶς, Xen.
English (Woodhouse)
contemptuous of, disdainful of, scornful of
Translations
conceited
Arabic: مَغْرُور; Bengali: আত্মাভিমানী; Bulgarian: суетен, надут; Catalan: presumptuós; Chinese Mandarin: 自大, 狂妄, 囂張, 嚣张; Danish: indbildsk; Dutch: verwaand; Esperanto: vanta; Finnish: turhamainen, itsekäs; French: vain, vaniteux, orgueilleux, suffisant, prétentieux; German: eingebildet, prätentiös, eitel, selbsteingenommen, blasiert; Greek: ματαιόδοξος; Ancient Greek: αὐτάγητος, γαῦρος, δυσαυχής, ἔνδοξος, κεναυχής, κενεαυχής, κενόδοξος, ματαιόκομπος, μεγαλόφρων, οἰηματίας, πέρπερος, ὑπερήφανος, ὑπεροπεύς, ὑπερόπτης, ὑπεροπτικός, ὑπερόπτις, χαῦνος; Hungarian: beképzelt, önhitt, öntelt, önelégült, elbizakodott; Irish: stráiciúil, leitheadach, postúil, mórchúiseach, mustrach, mórálach, anbharúlach, postúil; Latvian: iedomīgs, uzpūtīgs; Maori: whakapehapeha; Norman: ordgilleux; Norwegian Bokmål: innbilsk; Occitan: bufaire, espompit, morrelevat, vanitós, orgulhós; Portuguese: convencido; Romanian: înfumurat; Russian: самодовольный, тщеславный; Scottish Gaelic: mòr às fhèin; Spanish: presuntuoso; Tagalog: alangas; Ukrainian: марнославний
