εὔμυκος: Difference between revisions
From LSJ
Ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά → Inepta mens hominibus impertit mala → Die Torheit gibt den Menschen Unglück zum Geschenk
(15) |
(4) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὔμυκος]], -ον (Α)<br />αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει [[δυνατά]] («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>μυκος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μυκώμαι]] «[[μουγκρίζω]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ερί</i>-<i>μυχος</i>, <i>μεγά</i>-<i>μυκος</i>]. | |mltxt=[[εὔμυκος]], -ον (Α)<br />αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει [[δυνατά]] («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>μυκος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μυκώμαι]] «[[μουγκρίζω]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ερί</i>-<i>μυχος</i>, <i>μεγά</i>-<i>μυκος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὔμῡκος:''' -ον ([[μυκάομαι]]), αυτός που βρυχάται, μουγκρίζει, μουγκανίζει [[δυνατά]], σε Ανθ. | |||
}} | }} |
Revision as of 23:08, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A loud-bellowing, AP6.255 (Eryc., dub. l.); βουκόλια ib.9.104 (Alph.).
German (Pape)
[Seite 1081] laut brüllend, βουκόλια Alph. 9 (IX, 104); κλισίη, Eryci. 3 (VI, 255); ἠϊόνες probl. arithm. 15 (XIV, 121).
Greek (Liddell-Scott)
εὔμῡκος: -ον, ἠχηρῶς μυκώμενος, Ἀνθ. Π. 6. 255., 9. 104.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mugit fortement.
Étymologie: εὖ, μυκάομαι.
Greek Monolingual
εὔμυκος, -ον (Α)
αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει δυνατά («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -μυκος (< μυκώμαι «μουγκρίζω»), πρβλ. ερί-μυχος, μεγά-μυκος].
Greek Monotonic
εὔμῡκος: -ον (μυκάομαι), αυτός που βρυχάται, μουγκρίζει, μουγκανίζει δυνατά, σε Ανθ.