σιαγών

English (LSJ)

Ion. σῐηγών, όνος, ἡ,

   A jaw-bone, jaw, Hp.Epid.3.17.β, S.Fr.112, Ar.Fr.287, PCair.Zen.76.12 (iii B.C.), LXXJd.15.14, al.; of an ox, Cratin.163; of a camel, prob. in PLond.3.909 (a).7(ii A.D.); κινεῖται δὲ τοῖς . . ζῴοις ἅπασιν ἡ κάτωθεν σ., κτλ., Arist.HA516a24, cf. 492b22; cheek, Cerc.5.6, Ev.Matt.5.39:—written συαγών, BGU 100.5 (ii A.D.), cf. Ath.3.94f; also σεαγών, BGU153.17,35 (ii A.D.), Sammelb.5167.11.

German (Pape)

[Seite 877] όνος, ἡ, Kinnbacken, Kinnlade, vgl. Arist. H. A. 1, 11; σιαγόνας μαλθακάς, Soph. frg. 114 bei Ath. 94 e; Plat. Tim. 75 d; Sp., wie Luc. de luct. 19.

Greek (Liddell-Scott)

σιᾱγών: Ἰων. σιηγών, -όνος, ἡ, τὸ «σαγόνι», τὸ ὀστοῦν τῆς σιαγόνος, Ἱππ. Ἐπιδ. τὸ Γ΄, 1096, Σοφ. Ἀποσπ. 114, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 278· κινεῖται δὲ τοῖς .. ζῴοις ἅπασιν ἡ κάτωθεν σ., κτλ., Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 3. 7, 4, πρβλ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 11, 1· ― πρβλ. ὑαγών.

French (Bailly abrégé)

όνος (ἡ) :
mâchoire.
Étymologie: DELG terme pop. p. γνάθος.

English (Strong)

of uncertain derivation; the jaw-bone, i.e. (by implication) the cheek or side of the face: cheek.

English (Thayer)

σιαγόνος, ἡ, the jaw, the jaw-bone (A. V. cheek): Xenophon, Plato, Aristotle, others; the Sept. for לְחִי.)

Greek Monolingual

-όνος, ἡ, ΜΑ
βλ. σιαγόνα.

Greek Monotonic

σιᾱγών: Ιων. σιηγών, -όνος, ἡ, οστό του σαγονιού, σαγόνι, σε Σοφ. (άγν. προέλ.).