κυριότης: Difference between revisions
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
(5) |
(3) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κῡριότης:''' -ητος, ἡ, [[κυριαρχία]], [[κυριότητα]], σε Καινή Διαθήκη | |lsmtext='''κῡριότης:''' -ητος, ἡ, [[κυριαρχία]], [[κυριότητα]], σε Καινή Διαθήκη | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κῡριότης:''' ητος τό господство, владычество NT. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:28, 31 December 2018
English (LSJ)
ητος, ἡ,
A dominion, Ep.Eph.1.21: in pl., Ep.Col.1.16. 2 later, concrete, authority, PMasp.151.199 (vi A.D.), etc. II proper, legitimate use of a term, Dam.Pr.306; = Lat.proprietas, Dosith.p.376 K.
German (Pape)
[Seite 1537] ητος, ἡ, das Eigenthum, die Herrschaft, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
κῡριότης: -ητος, ἡ, ἐξουσία, κράτος, Ἐπιστ. π. Ἐφ. 1. 21· ἐν τῷ πληθ., Ἐπιστ. π. Κολ. 1. 16.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
autorité, souveraineté.
Étymologie: κύριος.
English (Strong)
from κύριος; mastery, i.e. (concretely and collectively) rulers: dominion, government.
English (Thayer)
κυριότητος, ἡ (ὁ κύριος), dominion, power, lordship; in the N. T. one who possesses dominion (see ἐξουσία, 4c. β.; cf. German Herrschaft (or Milton's dominations); in Tacitus, ann. 13,1dominationes is equivalent to dominantes), so used of angels (κύριοι, κύριος, a. at the end): Teaching' c. 4 [ET]) and Byzantine writings.)
Greek Monotonic
κῡριότης: -ητος, ἡ, κυριαρχία, κυριότητα, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
κῡριότης: ητος τό господство, владычество NT.
