βρωτός: Difference between revisions
ὦ πολλῶν ἤδη λοπάδων τοὺς ἄμβωνας περιλείξας → you who have licked the labia of many vaginas (Eupolis fr. 52)
(3) |
(1a) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''βρωτός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ. του <i>βι-βρώσκω</i>, αυτός που μπορεί να φαγωθεί· <i>βρωτόν</i>, <i>τό</i>, το [[κρέας]], σε Ευρ., Ξεν. | |lsmtext='''βρωτός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ. του <i>βι-βρώσκω</i>, αυτός που μπορεί να φαγωθεί· <i>βρωτόν</i>, <i>τό</i>, το [[κρέας]], σε Ευρ., Ξεν. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=verb. adj. of [[βιβρώσκω]],]<br />to be eaten:— βρωτόν, [[meat]], Eur., Xen. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:30, 9 January 2019
English (LSJ)
ή, όν,
A to be eaten, Archestr.Fr.28; φάρμακον, opp. ποτόν, Porph.Abst.1.27. II βρωτόν, τό (τὸν β. Bull.Soc.Alex.6.45), meat, opp. ποτόν, X.Mem.2.1.1; βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι E.Supp.1110, cf. LXX 1 Es.5.54, Aristeas 128, PSI1.64.21 (ii A. D.).
German (Pape)
[Seite 467] eßbar, καὶ ποτός Eur. Suppl. 1110; Xen Mem. 2, 1, 1; καὶ ποτά 4, 2, 31; Archestr. Ath. VII 321 e.
Greek (Liddell-Scott)
βρωτός: -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ βιβρώσκω, ὃν δύναταί τις νὰ φάγη, Ἀρχέστρ. παρ’ Ἀθην. 321Ε. ΙΙ. βρωτόν, τό, φαγητόν· ἀντίθ. τῷ ποτόν, Ξεν. Ἀπομν. 2. 1, 11· βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι Εὐρ. Ἱκέτ. 1110.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
mangeable ; τὸ βρωτόν XÉN nourriture solide.
Étymologie: adj. verb. de βιβρώσκω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 masticablede medicamentos op. ποτόν Porph.Abst.1.27
•subst. medicamento sólido μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασιν odio a quienes quieren alargar su vida con medicamentos sólidos, pócimas y hechizos E.Supp.1110, cf. LXX 1Es.5.53, PSI 64.21 (I a.C.).
2 comestible θνησειδίαι Pythag.B 1a, σάλπη Archestr.SHell.159
•subst. τό β. alimento sólido, comida Archestr.SHell.133
•op. ποτόν: ἐγκράτεια πρὸς ἐπιθυμίαν βρωτοῦ καὶ ποτοῦ X.Mem.2.1.1
•en plu. ἔνια ... τῶν βρωτῶν οὕτως ἕψεται Thphr.Ign.43
•op. ποτά Hp.Epid.6.4.7, Gal.17(2).137, 138, 292, cf. Aristeas 128, LXX Ib.33.20, Phld.Mus.4.18.26
•plu. βρωτά animales destinados a ser comidos, PK 2 (p.14.20).
Greek Monolingual
βρωτός, -ή, -όν (Α)
1. φαγώσιμος
2. το ουδ. ως ουσ. το φαγητό.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ρηματικό επίθετο < (θ.) βρω του ρ. βιβρώσκω, που συνδέεται πιθ. με λιθ. girtas «μεθυσμένος» και με αρχ. ινδ. ġīrnά- «καταβροχθισμένος»].
Greek Monotonic
βρωτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του βι-βρώσκω, αυτός που μπορεί να φαγωθεί· βρωτόν, τό, το κρέας, σε Ευρ., Ξεν.
Middle Liddell
verb. adj. of βιβρώσκω,]
to be eaten:— βρωτόν, meat, Eur., Xen.