ψυχοπλανής: Difference between revisions
From LSJ
οἵτινες πόλιν μίαν λαβόντες εὐρυπρωκτότεροι πολύ τῆς πόλεος ἀπεχώρησαν ἧς εἷλον τότε → after taking a single city they returned home, with arses much wider than the city they captured
(4b) |
(1b) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ψῡχοπλᾰνής:''' заставляющий души блуждать, т. е. приводящий в исступление ([[Διόνυσος]] Anth.). | |elrutext='''ψῡχοπλᾰνής:''' заставляющий души блуждать, т. е. приводящий в исступление ([[Διόνυσος]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ψῡχο-πλᾰνής, ές<br />[[making]] the [[soul]] [[wander]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:45, 10 January 2019
English (LSJ)
ές,
A making the soul wander, epith. of Dionysus, AP9.524.24.
German (Pape)
[Seite 1404] ές, die Seele verwirrend, täuschend, Bacchus, Hymn. (IX, 524).
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχοπλανής: -ές, ὁ κάμνων τὴν ψυχὴν νὰ πλανᾶται, Ἀνθ. Παλατ. 9. 524.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui égare les âmes.
Étymologie: ψυχή, πλανάω.
Greek Monolingual
-ές, Α
ψυχοπλάνος («ψυχοπλανὴς Βάκχος», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + -πλανής (< πλανῶμαι), πρβλ. νοο-πλανής].
Greek Monotonic
ψῡχοπλᾰνής: -ές, αυτός που εξαπατά την ψυχή, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ψῡχοπλᾰνής: заставляющий души блуждать, т. е. приводящий в исступление (Διόνυσος Anth.).
