σπορητός: Difference between revisions
ἐφ' ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς κατακείμενοι → reclining softly on litters, reclining luxuriously in covered carriages
(1b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sporitos | |Transliteration C=sporitos | ||
|Beta Code=sporhto/s | |Beta Code=sporhto/s | ||
|Definition=ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">sown corn, growing corn</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1392</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> | |Definition=ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">sown corn, growing corn</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1392</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> [[sowing of corn]], τὸν σ. διακωλύειν <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>4.6.13</span>; also σ. ὀσπρίων <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>8.2.8</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> <b class="b2">seed-time</b>, <span class="bibl">Hp.<span class="title">Hebd.</span>4</span> (<b class="b3">σποράτος</b> cod.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:40, 1 July 2020
English (LSJ)
ὁ,
A sown corn, growing corn, A.Ag.1392. 2 sowing of corn, τὸν σ. διακωλύειν X.HG4.6.13; also σ. ὀσπρίων Thphr.HP8.2.8. 3 seed-time, Hp.Hebd.4 (σποράτος cod.).
German (Pape)
[Seite 924] ὁ, die Saat; Διὸς νότῳ γανᾷ σπορητός, Aesch. Ag. 1365; ἕως τὸν σπορητὸν διακωλύσῃ, Xen. Hell. 4, 6, 13, das Säen.
Greek (Liddell-Scott)
σπορητός: -οῦ, ὁ, σῖτος ἐσπαρμένος, σῖτος φυόμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1392. 2) ἡ σπορὰ γεννημάτων, τοῦ σπ. διακωλύειν Ξεν. Ἑλλ. 4. 6, 13· σπ. ὀσπρίων Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 2, 8. - Περί τοῦ τονισμοῦ ἴδε ἄμητος.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 ensemencement;
2 semence.
Étymologie: σπορά.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. το σιτάρι που έχει σπαρεί
2. η σπορά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα σπορτου σπείρω + -(η)τός, κατά τα ἀλοητός, ἀμητός].
Greek Monotonic
σπορητός: -οῦ, ὁ (σπορά),
1. σπαρμένα σιτηρά, σιτηρά που φύονται, σε Αισχύλ.
2. η σπορά σιτηρών, σε Ξεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σπορητός -οῦ, ὁ [~ σπείρω] gezaaid gewas. Aeschl. Ag. 1492. het zaaien. Xen. Hell. 4.6.13.
Russian (Dvoretsky)
σπορητός: ὁ
1) сеяние, сев Xen.;
2) посеянное зерно, посев Aesch.
Middle Liddell
σπορητός, οῦ, ὁ, σπορά
1. sown corn, growing corn, Aesch.
2. a sowing of corn, Xen.
