πελαγῖτις: Difference between revisions
From LSJ
πολλὰ δ' ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ' ἦλθον → and ever upward, downward, sideward, and aslant they went
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pelagitis | |Transliteration C=pelagitis | ||
|Beta Code=pelagi=tis | |Beta Code=pelagi=tis | ||
|Definition=ιδος, fem. Adj. <span class="sense"> | |Definition=ιδος, fem. Adj. <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[of]] or [[on the sea]], νᾶες <span class="title">AP</span>12.53 (Mel.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 19:55, 30 December 2020
English (LSJ)
ιδος, fem. Adj. A of or on the sea, νᾶες AP12.53 (Mel.).
Greek (Liddell-Scott)
πελαγῖτις: -ιδος, θηλ. ἐπίθ., ἡ διατρέχουσα τὰ πελάγη εὔφορτοι νῆες πελαγίτιδες (-είτιδες Κῶδ.) Ἀνθ. Π. 12. 53· - τὸ ἀρσεν. παρὰ Κ. Μανασσ. ἐν Χρον. 4478: «τὸν πελαγίτην θύννον».
French (Bailly abrégé)
ίτιδος
adj. f.
qui navigue en pleine mer.
Étymologie: πέλαγος.
Greek Monotonic
πελᾰγῖτις: -ιδος, θηλ. επίθ., αυτή που προέρχεται ή βρίσκεται πάνω στη θάλασσα, σε Ανθ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πελαγῖτις -ιδος [πέλαγος] adj. f., zee-:. νᾶες πελαγίτιδες zeeschepen AP 12.53.1.
Russian (Dvoretsky)
πελᾰγῖτις: ῐδος adj. f плывущая в открытом море (νᾶες Anth.).
Middle Liddell
πελᾰγῖτις, ιδος,
fem. adj. of or on the sea, Anth.
