ποτήριον

English (LSJ)

τό, A drinking-cup, wine-cup, Alc.52, Sapph.Supp.20a.10, Hdt.2.37, 3.148, Ar.Eq.120, 237, etc.; οὔποτ' ἐκ ταὐτοῦ μεθ' ἡμῶν πίεται π. ib.1289; π. ἀργυρᾶ IG12.232, al.; κεραμεᾶ Ath.11.464a, etc. 2 the Cup in the Eucharist, 1 Ep.Cor.11.25 sq. 3 jar, Gal.13.385. 4 receptacle for offerings in temples, PTeb.6.27 (pl., ii B. C.). II absorbent preparation, Gal.13.258, Alex.Trall.10 (pl.). III v. ποτίρριον.

German (Pape)

[Seite 689] τό, neutr. von ποτήριος; – 1) Trinkgefäß, Becher; nach Ath. XI, 459 c zuerst Simonds ἐν ἰάμβοις, wo noch mehr Beispiele angeführt sind; Ar. Equ. 120. 237, Her. 7, 119 u. A., bes. Luc. u. Plut. – 2) eine strauchartige Pflanze, Diosc., astragalus poterium Linn.

Greek (Liddell-Scott)

ποτήριον: τό, ὡς καὶ νῦν, Ἀκλαῖ. 52, Σαπφὼ 72, Ἡρόδ. 2. 37., 3. 148, κ. ἀλλ., Ἀριστοφ. Ἱππ. 120, 237, κ. ἀλλ.· οὔποτ’ ἐκ ταὐτοῦ μεθ’ ἡμῶν πίεται π. αὐτόθι 1289· π. ἀργυρᾶ, χρυσᾶ Συλλ. Ἐπιγρ. 138. 7, 19, 27, κ. ἀλλ.· κεραμεᾶ Κτησ. παρ’ Ἀθην. 464Α, κτλ. 2) τὸ ποτήριον τῆς εὐχαριστίας, Α΄ Ἐπιστ. πρ. Κορινθ. ια΄, 15 κἑξ., Ἐκκλ. ΙΙ. εἶδος θάμνου, Astragalus poterium, Διοσκ. 3. 15, Πλίν. 25. 76, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
vase à boire, coupe.
Étymologie: dim. de ποτήρ.

Spanish

copa

English (Strong)

neuter of a derivative of the alternate of πίνω; a drinking-vessel; by extension, the contents thereof, i.e. a cupful (draught); figuratively, a lot or fate: cup.

English (Thayer)

ποτηρίου, τό (diminutive of ποτήρ), a cup, a drinking vessel;
a. properly: T WH omit; Tr brackets the verse); πίνειν ἐκ τοῦ ποτηρίου, τό ποτήριον τῆς ἐυλογιασς (see εὐλογία, 4), ψυχροῦ, ὕδατος, WH reject the passage) cf. Winer's 635f (589f)); τό ποτήριον τίνος, genitive of the person giving the entertainment (cf. Rückert, Abendmahl, p. 217f): πίνειν, Winer's Grammar, 189 (178)); Winer s Grammar, 411 (410)).
b. By a figure common to Hebrew, Arabic, Syriac, and not unknown to Latin writers, one's lot or experience, whether joyous or adverse, divine appointments, whether favorable or unfavorable, are likened to a cup which God presents one to drink (cf. Winer's Grammar, 32): so of prosperity, πίνειν τό ποτήριον μου or ὁ ἐγώ πίνω, to undergo the same calamities which I undergo, Plautus Cas. 5,2, 53 (50) ut senex hoc eodem poculo quod ego bibi biberet, i. e. that he might be treated as harshly as I was); used of the divine penalties: Alcaeus, Sappho), Herodotus, Ctesias (401 B.C.>), Aristophanes, Lucian, others; the Sept. for כּוס.)

Greek Monotonic

ποτήριον: τό (√ΠΟ από κάποιους χρόνους του πίνω), ποτήρι, κύπελλο για κρασί, σε Ηρόδ., Αττ.

Russian (Dvoretsky)

ποτήριον: τό чаша, кубок Her., Arph., NT.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ποτήριον -ου, τό [ποτήρ] drinkbeker; christ. kelk. NT.

Middle Liddell

ποτήριον, ου, τό, [!πο, Root of some tenses of πίνω
a drinking-cup, wine-cup, Hdt., attic

Chinese

原文音譯：pot»rion 坡帖里按
詞類次數：名詞（33）
原文字根：飲（杯）
字義溯源：杯，飲具；源自（πίνω）*=喝）。杯，在新約表明基督的苦難，主耶穌在十字架上為我們嘗了那苦杯，擔當我們的罪，完成了救贖，使我們可以同領祝福的杯（ 林前10:16）
出現次數：總共（32）；太（7）；可（7）；路（5）；約（1）；林前（8）；啓（4）
譯字彙編：
1） 杯（30） 太20:22； 太20:23； 太23:25； 太23:26； 太26:27； 太26:39； 可7:4； 可7:8； 可10:38； 可10:39； 可14:23； 可14:36； 路11:39； 路22:17； 路22:20； 路22:20； 路22:42； 約18:11； 林前10:16； 林前10:21； 林前10:21； 林前11:25； 林前11:25； 林前11:26； 林前11:27； 林前11:28； 啓14:10； 啓16:19； 啓17:4； 啓18:6；
2） 一杯（1） 可9:41；
3） 把一杯（1） 太10:42