γήϊνος: Difference between revisions
ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται → spare the rod and spoil the child | οne who hasn't been flayed is not being taught | if the man was not beaten, he is not educated | the man, who was not paddled, is not educated
mNo edit summary |
m (Text replacement - " l.c." to " l.c.") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-η, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. [[γάϊνος]] <i>CID</i> 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); [[γαΐνος]] <i>SEG</i> 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. [[γέϊνος]] Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[de tierra]], [[hecho de tierra]], [[de arcilla]] τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.<i>Lg</i>.778d, πλίνθοι X.<i>An</i>.7.8.14, <i>CID</i> ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. <i>SEG</i> l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5<br /><b class="num">•</b>[[térreo]] de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a [[πύρινος]] Plot.6.3.9, γ. [[ἔμπυρος]] ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.<br /><b class="num">2</b> [[que tiene su origen en la tierra]] οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.<i>Metaph</i>.1049<sup>a</sup>20, γ. ἔριον = [[copo]] que nace de la [[tierra]]</i> ref. al lino, Philostr.<i>VA</i> 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον <i>App.Anth</i>.3.146.7 (Theo Al.)<br /><b class="num">•</b>del número [[cinco]] ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος = el [[número]] más [[ligado]] a la [[tierra]]</i> Lyd.<i>Ost</i>.45.<br /><b class="num">3</b> [[terrenal]], fig. [[perecedero]] [[σῶμα]] Pl.<i>Phdr</i>.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.<i>Strom</i>.5.14.99, Hierocl.<i>in CA</i> 4.1, γένος Pl.<i>Plt</i>.272d, las palabras, Luc.<i>Prom.Es</i>.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, [[πλάσμα]]τα Clem.Al.<i>Prot</i>.2.25, [[χρήμα]]τα Eun.<i>VS</i> 470.<br /><b class="num">4</b> [[terrenal]] fig., en sent [[moral]] [[pecaminoso]] κακοί Hld.3.16.4, [[κακία]] Clem.Al.<i>Prot</i>.11.111<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὰ γήϊνα]] = [[las cosas terrenales]] como causa del [[pecado]], Thdt.<i>H.Rel</i>.2.2.<br /><b class="num">II</b> adv. [[γηΐνως]] = [[de forma terrenal]], fig. [[perecederamente]] [[πολιτεύειν]] Origenes <i>Hom</i>.17.4 <i>in Ier</i>.(p.147.22), φρονεῖν Didym.<i>Trin</i>.1.27.7. | |dgtxt=-η, -ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. [[γάϊνος]] <i>CID</i> 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); [[γαΐνος]] <i>SEG</i> 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. [[γέϊνος]] Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[de tierra]], [[hecho de tierra]], [[de arcilla]] τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.<i>Lg</i>.778d, πλίνθοι X.<i>An</i>.7.8.14, <i>CID</i> ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. <i>SEG</i> [[l.c.]], D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5<br /><b class="num">•</b>[[térreo]] de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a [[πύρινος]] Plot.6.3.9, γ. [[ἔμπυρος]] ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.<i>Intr.Arat</i>.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.<br /><b class="num">2</b> [[que tiene su origen en la tierra]] οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.<i>Metaph</i>.1049<sup>a</sup>20, γ. ἔριον = [[copo]] que nace de la [[tierra]]</i> ref. al lino, Philostr.<i>VA</i> 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον <i>App.Anth</i>.3.146.7 (Theo Al.)<br /><b class="num">•</b>del número [[cinco]] ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος = el [[número]] más [[ligado]] a la [[tierra]]</i> Lyd.<i>Ost</i>.45.<br /><b class="num">3</b> [[terrenal]], fig. [[perecedero]] [[σῶμα]] Pl.<i>Phdr</i>.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.<i>Strom</i>.5.14.99, Hierocl.<i>in CA</i> 4.1, γένος Pl.<i>Plt</i>.272d, las palabras, Luc.<i>Prom.Es</i>.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, [[πλάσμα]]τα Clem.Al.<i>Prot</i>.2.25, [[χρήμα]]τα Eun.<i>VS</i> 470.<br /><b class="num">4</b> [[terrenal]] fig., en sent [[moral]] [[pecaminoso]] κακοί Hld.3.16.4, [[κακία]] Clem.Al.<i>Prot</i>.11.111<br /><b class="num">•</b>subst. [[τὰ γήϊνα]] = [[las cosas terrenales]] como causa del [[pecado]], Thdt.<i>H.Rel</i>.2.2.<br /><b class="num">II</b> adv. [[γηΐνως]] = [[de forma terrenal]], fig. [[perecederamente]] [[πολιτεύειν]] Origenes <i>Hom</i>.17.4 <i>in Ier</i>.(p.147.22), φρονεῖν Didym.<i>Trin</i>.1.27.7. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 11:10, 15 August 2022
English (LSJ)
η, ον, of earth, terrestrial, earthen, earthly τὴν δὲ… πλάσαντες γηίνην Semon.7.21; πλίνθοι X.An.7.8.14; τείχη Pl.Lg.778e; σῶμα Id.Phdr.246c, cf. Hierocl. in CA 4p.425M.; οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ, ἀλλὰ γήινον = wood is not earth, but derives from earth Arist.Metaph. 1049a20; νόος App.Anth.3.146 (Theon.): Sup. γηινώτατος, ἀριθμός Lyd.Ost.45.
German (Pape)
[Seite 489] ον, von Erde gemacht, irden, πλίνθοι Xen. An. 7, 8, 14; γένος, σῶμα, irdisch, Plat. Polit. 272 d; Phaedr. 246 c.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
fait de terre.
Étymologie: γῆ.
Spanish (DGE)
-η, -ον
• Alolema(s): dór. γάϊνος CID 2.49A.1.9, 56.1A.46 (IV a.C.); γαΐνος SEG 9.72.118 (Cirene IV a.C.); tard. γέϊνος Phryn.69, Hsch.s.u. γηγενῶν
I 1de tierra, hecho de tierra, de arcilla τὴν δὲ (γυναῖκα) πλάσαντες γηίνην Ὀλύμπιοι Semon.8.21, τείχη Pl.Lg.778d, πλίνθοι X.An.7.8.14, CID ll.cc., ἀγάλματα Artem.2.39, cf. SEG l.c., D.C.56.30.3, Ach.Tat.3.25.5
•térreo de seres cuyo componente principal es el elemento tierra por op. a πύρινος Plot.6.3.9, γ. ἔμπυρος ... ἡ τῶν ἀστέρων οὐσία Ach.Tat.Intr.Arat.11, ἡ γῆ πρωτότυπος λέγεται, παράγωγον δέ, οἷον γ. Sch.D.T.573.3.
2 que tiene su origen en la tierra οὐδὲ τὸ ξύλον γῆ ἀλλὰ γήϊνον Arist.Metaph.1049a20, γ. ἔριον = copo que nace de la tierra ref. al lino, Philostr.VA 1.32, αἰθέριόν τε νόον φορέειν, οὐ γήινον App.Anth.3.146.7 (Theo Al.)
•del número cinco ὁ γὰρ ἀριθμὸς γηϊνώτατος = el número más ligado a la tierra Lyd.Ost.45.
3 terrenal, fig. perecedero σῶμα Pl.Phdr.246c, Plot.4.3.9, Clem.Al.Strom.5.14.99, Hierocl.in CA 4.1, γένος Pl.Plt.272d, las palabras, Luc.Prom.Es.1, φυτὰ καὶ ποιήματα ... οὐ γήινα ἀλλ' οὐράνια D.C.30.3, τόπος Aristid.Quint.86.31, πλάσματα Clem.Al.Prot.2.25, χρήματα Eun.VS 470.
4 terrenal fig., en sent moral pecaminoso κακοί Hld.3.16.4, κακία Clem.Al.Prot.11.111
•subst. τὰ γήϊνα = las cosas terrenales como causa del pecado, Thdt.H.Rel.2.2.
II adv. γηΐνως = de forma terrenal, fig. perecederamente πολιτεύειν Origenes Hom.17.4 in Ier.(p.147.22), φρονεῖν Didym.Trin.1.27.7.
Russian (Dvoretsky)
γήϊνος:
1) сделанный из земли, т. е. глиняный (πλίνθος Xen.) или земляной, глинобитный Plat.;
2) имеющий земную природу, земного происхождения (σῶμα Plat.; τὸ ξύλον οὐ γῆ, ἀλλὰ γήϊνον Arst.);
3) земной, т. е. преходящий, смертный (γένος Plat.).
