ἐσχατάω: Difference between revisions
ἀναγκαίως δ' ἔχει βίον θερίζειν ὥστε κάρπιμον στάχυν, καὶ τὸν μὲν εἶναι, τὸν δὲ μή → But it is our inevitable lot to harvest life like a fruitful crop, for one of us to live, one not. (Euripides, Hypsipyle fr. 60.94ff.)
m (Text replacement - " :" to ":") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eschatao | |Transliteration C=eschatao | ||
|Beta Code=e)sxata/w | |Beta Code=e)sxata/w | ||
|Definition=(ἔσχατος) | |Definition=(ἔσχατος) to [[be at the edge]], Hom. (only in Il.) always in Ep. part., <b class="b3">εἴ τινά που δητων ἕλοι ἐσχατόωντα</b> [[straying about the edge]] of the camp, <span class="bibl">Il.10.206</span>; <b class="b3">Ἀνθηδών, Μύρσινος ἐσχατόωσα</b>, [[lying on the border]], <span class="bibl">2.508</span>, <span class="bibl">616</span>; <b class="b3">ἕσπερος ἐ</b>. the [[extreme]] west, <span class="bibl">Call.<span class="title">Del.</span>174</span>, cf. <span class="bibl">Theoc.7.77</span>; κάρηνον ἐ. [[sinciput]], <span class="bibl">Arat.207</span>: with a Verb, τεχθήσεται ἐσχατόωσα [[at last]], <span class="bibl">Man.4.459</span>. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 08:20, 24 August 2022
English (LSJ)
(ἔσχατος) to be at the edge, Hom. (only in Il.) always in Ep. part., εἴ τινά που δητων ἕλοι ἐσχατόωντα straying about the edge of the camp, Il.10.206; Ἀνθηδών, Μύρσινος ἐσχατόωσα, lying on the border, 2.508, 616; ἕσπερος ἐ. the extreme west, Call.Del.174, cf. Theoc.7.77; κάρηνον ἐ. sinciput, Arat.207: with a Verb, τεχθήσεται ἐσχατόωσα at last, Man.4.459.
German (Pape)
[Seite 1045] oder ἐσχατόω, der Aeußerste, Letzte sein, nur partic. ἐσχατόων, -τόωσα, z. B. εἴ τινά που δηΐων ἕλοι ἐσχατόωντα, einen äußersten der Feinde, einen Nachzügler, Il. 10, 206; Ἀνθηδών, Μύρσινος ἐσχατόωσα, an der äußersten Gränze gelegen, 2, 508. 616; Καύκασον ἐσχατόωντα Theocr. 5, 17.
Greek (Liddell-Scott)
ἐσχατάω: (ἔσχατος) μένω ἔσχατος, Ὅμ. (μόνον ἐν τῇ Ἰλ.) ἀείποτε ἐν τῇ Ἐπικ. μετοχ., εἴ τινά που δηίων ἕλοι ἐσχατόωντα, ὕστατον ὑπολειπόμενον, Ἰλ. Κ. 206· ἐπὶ πόλεως, Ἀνθηδόνα τ᾿ ἐσχατόωσαν, «τὴν ἐν τοῖς ἐσχάτοις μέρεσι τῆς Βοιωτίας κειμένην» (Σχολ.), Β. 508, Μύρσινος ἐσχατόωσα αὐτόθι 616· ἀφ᾿ ἑσπέρου ἐσχατόωντος, ἀπὸ τῆς ἐσχάτης δύσεως, Καλλίμ. εἰς Δῆλ. 174· κάρηνον ἔσχατ., τὸ βρέγμα, Ἄρατ. 207: - μετὰ ῥήματος, τεχθήσεται ἐσχατόωσα, ἐπὶ τέλους, Μανέθων 4. 459.
French (Bailly abrégé)
seul. part. épq. ἐσχατόων;
être à l’extrémité.
Étymologie: ἔσχατος.
Greek Monotonic
ἐσχᾰτάω: (ἔσχατος), βρίσκομαι στην άκρη, βρίσκομαι στο όριο, στο περιθώριο, μένω τελευταίος, υπολείπομαι, σε Ομήρ. Ιλ.· Επικ. μτχ. ἐσχατόων, παραμένω στην άκρη του στρατοπέδου, στο ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἐσχᾰτάω: (только part.)
1) быть далеким (Ἀνθηδὼν ἐσχατόωσα Hom.; Καύκασος ἐσχατόων Theocr.);
2) находиться на краю: δηΐων ἐσχατόων τις Hom. кто-л. из врагов, бродящий с краю (неприятельского стана).
Middle Liddell
ἐσχᾰτάω, ἔσχατος
to be at the edge, on the border, Il.; epic part. ἐσχατόων straying about the edge of the camp, Il.
