συγκλονέω: Difference between revisions
συνερκτικός γάρ ἐστι καὶ περαντικός, καὶ γνωμοτυπικὸς καὶ σαφὴς καὶ κρουστικός, καταληπτικός τ' ἄριστα τοῦ θορυβητικοῦ → he's intimidative, penetrative, aphoristically originative, clear and aggressive, and superlatively terminative of the obstreperative
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br />jeter de la confusion, troubler, bouleverser.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[κλονέω]]. | |btext=-ῶ :<br />jeter de la confusion, troubler, bouleverser.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[κλονέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=συγ-κλονέω in verwarring brengen. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συγκλονέω:''' [[приводить в смятение]], [[повергать в замешательство]] (sc. τοὺς Τρῶας Hom.; [[νέας]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''συγκλονέω:''' [[τινάζω]] μαζί, [[αναταράζω]] με [[δύναμη]], συνταράζω, [[συγκλονίζω]], σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''συγκλονέω:''' [[τινάζω]] μαζί, [[αναταράζω]] με [[δύναμη]], συνταράζω, [[συγκλονίζω]], σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''συγκλονέω''': [[ἐμβάλλω]] εἰς σύγχυσιν, [[συνταράσσω]], κλονῶ [[ὁμοῦ]], συνεκλόνεον γὰρ ὀϊστοὶ [τοὺς Τρῶας] Ἰλ. Ν. 722˙ [[νέας]] Ἀνθ. Π. 9˙ 755˙ ἀκολασίη ψυχήν, [[ὥσπερ]] νῆα ἄνεμοι..., σ. Εὐσ. παρὰ Στοβ. 79. 18˙ τοὺς καρποὺς Ἐτυμολ. Μέγ. 378. 48. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />to [[dash]] [[together]], [[confound]] [[utterly]], Il. | |mdlsjtxt=<br />to [[dash]] [[together]], [[confound]] [[utterly]], Il. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:20, 2 October 2022
English (LSJ)
dash together, confound utterly, συνεκλόνεον γὰρ ὀϊστοὶ [τοὺς Τρῶας] Il.13.722; νέας AP9.755; ἀκολασίη ψυχήν, ὥσπερ νῆα ἄνεμοι... σ. Eus.Mynd.12; τοὺς καρπούς EM378.48; of concussion of joints, Gal.7.185.
German (Pape)
[Seite 968] durch einander bewegen, rütteln, verwirren; συνεκλόνεον γὰρ ὀϊστοί, Il. 13, 722; νέας συγκλονέουσα Σκύλλα, Ep. ad. 275 (IX, 755).
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
jeter de la confusion, troubler, bouleverser.
Étymologie: σύν, κλονέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγ-κλονέω in verwarring brengen.
Russian (Dvoretsky)
συγκλονέω: приводить в смятение, повергать в замешательство (sc. τοὺς Τρῶας Hom.; νέας Anth.).
English (Autenrieth)
ipf. συνεκλόνεον: confound, Il. 13.722†.
Greek Monotonic
συγκλονέω: τινάζω μαζί, αναταράζω με δύναμη, συνταράζω, συγκλονίζω, σε Ομήρ. Ιλ.
Greek (Liddell-Scott)
συγκλονέω: ἐμβάλλω εἰς σύγχυσιν, συνταράσσω, κλονῶ ὁμοῦ, συνεκλόνεον γὰρ ὀϊστοὶ [τοὺς Τρῶας] Ἰλ. Ν. 722˙ νέας Ἀνθ. Π. 9˙ 755˙ ἀκολασίη ψυχήν, ὥσπερ νῆα ἄνεμοι..., σ. Εὐσ. παρὰ Στοβ. 79. 18˙ τοὺς καρποὺς Ἐτυμολ. Μέγ. 378. 48.
