ψυχόω: Difference between revisions
ἀσμένῳ δέ σοι ἡ ποικιλείμων νὺξ ἀποκρύψει φάος → glad wilt thou be when night, arrayed in spangled garb, shuts out the light
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />animer, vivifier.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]]. | |btext=-ῶ :<br />animer, vivifier.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ψῡχόω:''' [[охлаждать]] Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ψῡχόω:''' μέλ. <i>-ώσω</i> ([[ψυχή]]), [[δίνω]] [[ψυχή]] ή [[ζωή]] σε [[κάτι]], [[καθιστώ]] [[κάτι]] έμψυχο, τίς λίθον ἐψύχωσε;, σε Ανθ. | |lsmtext='''ψῡχόω:''' μέλ. <i>-ώσω</i> ([[ψυχή]]), [[δίνω]] [[ψυχή]] ή [[ζωή]] σε [[κάτι]], [[καθιστώ]] [[κάτι]] έμψυχο, τίς λίθον ἐψύχωσε;, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ψῡχόω, fut. -ώσω [[ψυχή]]<br />to [[give]] [[life]] to, λίθον Anth. | |mdlsjtxt=ψῡχόω, fut. -ώσω [[ψυχή]]<br />to [[give]] [[life]] to, λίθον Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 17:05, 3 October 2022
English (LSJ)
(ψυχή) A give soul to, λίθον APl.4.159; σῶμα Ph.1.33, cf. Nonn.D.25.542; ψυχοῦν τὸν λόγον, of νοήματα, animate, make alive, Ph.1.693, cf. Plot.4.4.22, Procl.Inst.196:—Pass., Ph.1.263, al., Plot.2.3.9. 2 give a psychical (opp. physical) character to physical sensations, Id.4.4.28. II (ψῦχος) Pass., to be made cold, become cold, Hp.Steril.213, f.l. in Plu.2.1052f (ψυχόμενον Bernardakis).
German (Pape)
[Seite 1404] 1) beseelen, beleben, λίθον Ep. ad. 245 (Plan. 159). – 2) kalt machen, abkühlen, erfrischen, Plut. de stoic. repugn. 41.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
animer, vivifier.
Étymologie: ψυχή.
Russian (Dvoretsky)
ψῡχόω: охлаждать Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχόω: (ψυχή) παρέχω ψυχὴν ἢ ζωὴν εἴς τι, ἔμψυχόν τι ποιῶ, τίς λίθον ἐψύχωσε; Ἀνθ. Πλαν. 159· ψυχοῦν ποταμόν, ἐπὶ τῶν ἰχθύων, οἱ ὁποῖοι ποιοῦσιν αὐτὸν οἱονεὶ ἔμψυχον, ζῶντα, Φίλων Ι. 663. ΙΙ. (ψῦχος) ἐν τῷ παθ., γίνομαι ψυχρός, ψύχομαι, Ἱππ. 675. 49, Πλούτ. 2. 1052F.
Greek Monotonic
ψῡχόω: μέλ. -ώσω (ψυχή), δίνω ψυχή ή ζωή σε κάτι, καθιστώ κάτι έμψυχο, τίς λίθον ἐψύχωσε;, σε Ανθ.
