ὀρείαυλος: Difference between revisions
From LSJ
Γίνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν, ὅπου τρέχεις → Quo curras, animum advertere usque memineris → Mach mit Bedacht dir klar, an welchem Ort du läufst
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui habite les montagnes;<br /><b>2</b> qui se trouve sur les montagnes.<br />'''Étymologie:''' [[ὄρος]], [[αὐλή]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[qui habite les montagnes]];<br /><b>2</b> qui se trouve sur les montagnes.<br />'''Étymologie:''' [[ὄρος]], [[αὐλή]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 19:07, 28 November 2022
English (LSJ)
ον, (αὐλή) inhabiting the mountains, Opp.C.3.18, H.4.309.
German (Pape)
[Seite 371] in den Bergen hausend, bergbewohnend; θῆρες, Opp. Cyn. 3, 18; auch ξύλοχοι, Hal. 4, 309.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui habite les montagnes;
2 qui se trouve sur les montagnes.
Étymologie: ὄρος, αὐλή.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρείαυλος: -ον, (αὐλὴ) ὁ τὰ ὄρη κατοικῶν, Ὀππ. Κυν. 3. 18· καθόλου, ὁ ἐπὶ τῶν ὀρέων, ὁ αὐτ. ἐν Ἁλ. 4. 309.
Greek Monolingual
ὀρείαυλος και ὀρέσσαυλος, -ον (Α)
αυτός που κατοικεί στα όρη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὀρει- / ὀρεσσ- (βλ. λ. όρος [II]) + -αυλος (< αὐλή), πρβλ]. θύρ-αυλος].
