ὑψίπυργος: Difference between revisions
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />aux hautes tours.<br />'''Étymologie:''' [[ὕψι]], [[πύργος]]. | |btext=ος, ον :<br />aux hautes tours.<br />'''Étymologie:''' [[ὕψι]], [[πύργος]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑψίπυργος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[высокобашенный]] ([[πόλις]] Aesch.; [[Οἰχαλία]] Soph.);<br /><b class="num">2)</b> высящийся словно башня, т. е. горделивый (ἐλπίδες Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὑψίπυργος:''' -ον, αυτός που έχει ψηλούς πύργους, σε Αισχύλ., Σοφ. | |lsmtext='''ὑψίπυργος:''' -ον, αυτός που έχει ψηλούς πύργους, σε Αισχύλ., Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὑψί-πυργος, ον,<br />[[high]]-[[towered]], Aesch., Soph. | |mdlsjtxt=ὑψί-πυργος, ον,<br />[[high]]-[[towered]], Aesch., Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:19, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, high-towered, Simon.112, A.Eu.688, S. Tr.354, E.Tr.376, etc.: metaph., ὑ. ἐλπίδες towering hopes, A.Supp. 97 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux hautes tours.
Étymologie: ὕψι, πύργος.
Russian (Dvoretsky)
ὑψίπυργος:
1) высокобашенный (πόλις Aesch.; Οἰχαλία Soph.);
2) высящийся словно башня, т. е. горделивый (ἐλπίδες Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑψίπυργος: -ον, ὁ ὑψηλοὺς ἔχων πύργους, Σιμωνίδ. 117, Αἰσχύλ. Εὐμ. 688· ὑψίπυργον Οἰχαλίαν Σοφ. Τραχ. 354, κλπ.· μεταφορ., ἰάπτει δ’ ἐλπίδων ἀφ’ ὑψιπύργων πανώλεις βροτούς, καταρρίπτει δὲ ἐκ τῶν ὑψηλῶν αὑτῶν ἐλπίδων εἰς τελείαν καταστροφὴν τοὺς πονηροὺς βρωτούς, Αἰσχύλ. Ἱκ. 96.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που έχει ψηλούς πύργους
2. μτφ. ψηλός σαν πύργος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + -πυργος (< πύργος), πρβλ. καλλί-πυργος].
Greek Monotonic
ὑψίπυργος: -ον, αυτός που έχει ψηλούς πύργους, σε Αισχύλ., Σοφ.
